Search results

Sort By:

Limit search:

Wpływ pandemii COVID-19 na realizację kalendarza szczepień

100%

Cecot N., Stalmirska S.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

2022

vol. 7

issue 1

7-24

Introduction. All countries in the world have their own vaccination policies, which are influenced by the economic, political, sociological and geographical situation as well as the epidemiological hazards in a given country. In the territory of Poland, there is an obligation to implement the Preventive Vaccination Program. High level of vaccination makes it possible to achieve population immunity, which strengthens the epidemiological safety. In Poland, for several years now, we have seen the strengthening of attitudes of reluctance, doubt and even hostility towards vaccinations. This unfavorable situation is the result of the activities of antivaccination movements, low health awareness, religious beliefs, lack of trust in health care institutions and the influence of mass media. Vaccination, the implementation of which was previously standard, has now proven to be a challenge. The crisis caused by the COVID-19 pandemic made access to vaccination difficult. The reason was interruptions in the supply of vaccines. The hope to eradicate Covid– 19 and stabilize, remains vaccination. It represents a tremendous opportunity to immunize the public against infection and gain control of SARS-CoV-2 virus transmission. Aim. The aim of this study is to analyze the impact of the COVID-19 pandemic on the implementation of the vaccination calendar. Materials and methods. The study was conducted on the legal guardians of the patients of the Pediatric Outpatient Clinic signed for preventive vaccination. The research sample consisted of 100 persons. The study was conducted on the premises of Centrum Medica Sp. z o.o. Prof-Med branch in Włocławek, in which a diagnostic survey and estimation method were used. A survey technique was used in the study. The research tools were STAI – State-Trait Anxiety Inventory and own questionnaire. Results. Slightly more than half of the respondents admitted that the coronavirus pandemic makes the visit to the clinic to vaccinate their child more stressful than before, while 43.0% felt no additional stress because of it. Respondents had mixed opinions about vaccinating their child against COVID-19. The study revealed that 63.0% would not vaccinate their child and 36.0% were in favor of vaccination. The self-analysis also revealed that the pandemic does not affect opinions about vaccines, 45.0% believe that vaccination is needed and justified and only 1.0% are against it. A fairly significant percentage of respondents had no opinion on the impact of the pandemic on attitudes toward immunization (39.0%). Anxiety as a state and as a trait did not differentiate perceptions of increased stress when visiting the clinic for a child’s vaccination. Anxiety as a state and as a trait differentiated respondents’ opinions about vaccinating their child against COVID-19. The data showed that those who definitely declare the desire to vaccinate their child against COVID-19 had significantly higher levels of anxiety as a state than individuals who are more likely to want to vaccinate their child or more likely not to do so. Anxiety as a state is also slightly lower among respondents who are definitely unwilling to vaccinate their child against coronavirus than those who are definitely willing to do so. The data show that those who say they would not vaccinate their child against COVID-19 have the highest levels of anxiety as a trait than those who would definitely vaccinate their child. There are also slightly higher levels of anxiety among those who are rather willing to vaccinate their child against coronavirus than those who are rather reluctant to do so. The data show that the highest levels of anxiety as a state were found among vaccine opponents pandemic, and among those whose opinions about ivaccination were positively affected by the pandemic. The lowest level of anxiety as a state was found among respondents with no opinion on the impact of the pandemic on opinions about immunizations and among those who still believe that vaccinations are justified. Conclusions. Changes in social functioning resulting from the coronavirus pandemic caused a slowdown in the vaccination calendar. The pandemic caused additional stress on children’s immunization schedules but did not change respondents’ attitudes about the need for immunizations. Anxiety as a state and as a trait differentiated parents’ attitudes toward vaccinating their child against COVID-19, and anxiety as a state differentiated opinions about the impact of the pandemic on immunization.

Wstęp. Wszystkie państwa na świecie posiadają własną politykę szczepień ochronnych, na którą wpływ ma sytuacja ekonomiczna, polityczna, socjologiczna, geograficzna oraz zagrożenia epidemiologiczne panujące w danym kraju. Na terytorium Polski jest obowiązek realizacji Programu Szczepień Ochronnych. Wysoki poziom zaszczepienia umożliwia osiągnięcie odporności populacyjnej, co pozwala wzmocnić bezpieczeństwo epidemiologiczne. W Polsce od kilku lat widoczne jest umacnianie się postaw niechęci, wątpliwości, a nawet wrogości do szczepień. Niekorzystna sytuacja jest wynikiem aktywności ruchów antyszczepionkowych, niskiej świadomości zdrowotnej, wyznania religijnego, braku zaufania do instytucji ochrony zdrowia, czy też wpływu środków masowego przekazu. Szczepienia, których realizacja wcześniej była standardem, teraz okazały się być wyzwaniem. Kryzys wywołany pandemią COVID-19 utrudnił dostęp do szczepień. Powodem były przerwy w dostawie szczepionek. Nadzieją na zwalczenie COVID-19 i ustabilizowanie, pozostaje szczepienie. Jest ono ogromną szansą na uodpornienie społeczeństwa na zakażenie i zdobycie kontroli nad transmisją wirusa SARS-CoV-2. Cel. Celem badania jest analiza wpływu pandemii COVID-19 na realizację kalendarza szczepień. Materiał i metody. Badania prowadzono na opiekunach prawnych pacjentów Poradni Dziecięcej zgłaszających się do przychodni na realizację szczepień ochronnych. Próba badawcza składała się ze 100 osób. Badania własne przeprowadzono na terenie Centrum Medycznego Medica Sp. Z o.o. Oddział Prof-Med we Włocławku, w których wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego i metodę szacowania. W badaniach własnych wykorzystano technikę ankiety. Narzędziami badawczymi były STAI – Inwentarz Stanu i Cechy Lęku oraz ankieta własna. Wyniki. Nieco ponad połowa ankietowanych przyznała, że pandemia koronawirusa powoduje, że wizyta w przychodni celem realizacji szczepienia ochronnego u dziecka jest dla nich bardziej stresująca niż wcześniej, a 43% nie odczuwało z tego powodu dodatkowego stresu. Badani mieli zróżnicowane zdanie na temat zaszczepienia dziecka przeciw COVID-19. Badania ukazały, że 63% nie zaszczepiłoby swojego dziecka, a zwolenników szczepień było 36%. Z analizy własnej wynika także, że pandemia nie wpływa na opinie o szczepionkach, 45% uważa, że szczepienia są potrzebne i zasadne, a tylko 1% jest im przeciwny. Dość znaczny odsetek ankietowanych nie miał zdania na temat wpływu pandemii na nastawienie do szczepień ochronnych (39%). Lęk jako stan i jako cecha nie różnicował odczuwania zwiększonego stresu podczas wizyty w przychodni celem realizacji szczepienia u dziecka. Lęk jako stan i jako cecha zróżnicował opinie badanych na temat zaszczepienia dziecka przeciw COVID-19. Z danych średnich wynika, że osoby, które zdecydowanie deklarują chęć zaszczepienia dziecka przeciw COVID-19 mają istotnie wyższy poziom lęku jako stanu niż osoby, które raczej chcą dziecko zaszczepić lub raczej tego nie zrobią. Lęk jako stan jest także nieco niższy u ankietowanych zdecydowanie niechętnych do zaszczepienia dziecka przeciw koronawirusowi niż osób zdecydowanie do tego przekonanych. Z danych średnich wynika, że osoby, które deklarują, że nie zaszczepią swojego dziecka przeciw COVID-19 mają najwyższy poziom lęku jako cechy niż osoby, które zdecydowanie dziecko poddaliby szczepieniu. Nieco wyższy poziom lęku występuje także u osób raczej skłonnych do zaszczepienia dziecka przeciw koronawirusowi, niż osób raczej do tego niechętnych. Dane średnie ukazują, że najwyższy poziom lęku jako stanu występował u przeciwników szczepień i osób deklarujących brak zmiany nastawienia do szczepień w dobie pandemii oraz u osób, których pandemia pozytywnie wpłynęła na opinie o szczepieniach ochronnych. Najniższy poziom lęku jako stanu mieli ankietowani niemający zdania na temat wpływu pandemii na opinie o szczepieniach ochronnych oraz osoby, które wciąż uważają, że szczepienia są zasadne. Wnioski. Zmiany w funkcjonowaniu społecznym wynikające z pandemii koronawirusa spowodowały spowolnienie w realizacji kalendarza szczepień. Pandemia powodowała dodatkowy stres w związku z wykonywaniem szczepień ochronnych u dzieci, ale nie zmieniła nastawienia ankietowanych do konieczności ich realizacji. Lęk jako stan i jako cecha różnicuje nastawienie rodziców do szczepienia dziecka przeciw COVID-19, a lęk jako stan różnicuje opinie o wpływie pandemii na temat szczepień ochronnych.

Poziom wiedzy oraz stosunek osób zgłaszających się na szczepienia do konieczności szczepień w dobie pandemii

100%

Piernikowska A., Stalmirska S.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

2021

vol. 6

issue 4

25-44

Introduction. Infectious diseases pose a threat to humanity because of high level of mortality. Significant role in prophylaxis took preventive vaccinations which in a past years decreased number of infectious diseases. Correct realization of preventive measures depends mainly on persons awareness who are subjected to vaccinations or children guardians. The decision should be supported by a reliable source of information on immunization. Information supported by current medical knowledge should be obtained from medical personnel. Aim. The aim of this study was to assess the level of knowledge and the attitude of people applying for vaccinations to the need for vaccinations in the time of a pandemic. Material and methods. Materials for research was 100 patients of Medical Center Medica Ltd. Branch Prof.-Med. in Włocławek. Method taken was and a diagnostic survey, anquiet and estimation method. Used research tool was an Inventory of the State and Features of Anxiety. Results. Most of respondents assessed their knowledge about preventive vaccines an average. Over the half of respondents vaccinated their child. In 62% of cases source of decision was pediatrician. Every third respondent said that source of decision was nurse in vaccine point. 14% of respondents said that midwife convinced them. Family, friends or media less often helped in decision taking. The respondent’s declarations showed that the main reason for vaccinating a child was the fear of the child becoming ill, complications, obligatory vaccinations and smoother disease transmission after. The least frequent reason for preventive vaccinations was pressure of the state and society and a penalty for failure. Most people believe that immunization program in Poland is necessary and it is right that is is mandatory. Every fifth respondent pointed that parents should have rights to choose about when and for which diseases their kid will get vaccinated. 6% are against mandatory vaccination program in Poland. Most of respondents say that vaccines are safety and always help in infectious disease combating. Definitely fewer respondents are of the opinion that with the current level of medicine, vaccines can be dispensed with, and none of the respondents considered vaccines harmful to health. Obtained data shows that fears and doubts on vaccinations appeared on part of respondents that went for vaccine. Among the reported concerns, the most frequently mentioned were complications and complications after vaccination. Over half of respondents positively assesses mandatory vaccines during pandemic. In 38% cases pandemic situation doesn’t have an influence on the necessity to implement vaccinations.

Wstęp. Choroby zakaźne to zagrożenie dla ludzkości, ponieważ są przyczyną wysokiej śmiertelności. Istotną rolę w profilaktyce odgrywają szczepienia ochronne, które na przełomie ostatnich lat zmniejszyły liczbę zachorowań na choroby zakaźne. Prawidłowa realizacja działań profilaktycznych zależy w głównej mierze od świadomości osób podlegających szczepieniu lub opiekunów dzieci. Podjęcie decyzji powinno być poparte wiarygodnym źródłem informacji odnośnie szczepień ochronnych. Wiadomości poparte aktualną wiedzą medyczną należy czerpać od personelu medycznego. Cel. Celem niniejszej pracy była ocena poziomu wiedzy oraz stosunek osób zgłaszających się na szczepienia do konieczności szczepień w dobie pandemii. Materiał i metody. Materiał badań stanowiło stu pacjentów Centrum Medycznego Medica Sp. z o.o. Oddział Prof.-Med. we Włocławku. Wybrano metodę szacowania oraz sondażu diagnostycznego, zastosowano technikę badawczą w postaci ankiety. Narzędziem badawczym wykorzystanym w pracy był STAI – Inwentarz Stanu i Cechy Lęku oraz ankieta własna. Wyniki. Większość badanych osób oceniał swoją wiedzę na temat szczepień ochronnych jako średnią. Ponad połowa ankietowanych poddała swoje dziecko szczepieniu z własnych przekonań, a w 62% przypadkach źródłem decyzji o podaniu szczepionki był pediatra. Co trzeci respondent jako źródło decyzji podał pielęgniarkę w punkcie szczepień, a 14% położną. Rzadziej o podjęciu decyzji o szczepieniu decydowała rodzina i znajomi czy media. Z deklaracji ankietowanych wynika, że główną przyczyną poddania dziecka szczepieniom ochronnym była obawa przed zachorowaniem dziecka i powikłaniami, obowiązek wykonywania szczepień ochronnych oraz łagodniejsze przejście choroby po zaszczepieniu. Najrzadziej jako przyczynę realizacji szczepień ochronnych ankietowani wskazywali presję państwa, społeczeństwa i groźbę kary za ich niewykonanie, bezpłatność szczepień czy presję otoczenia. W opinii większości program szczepień ochronnych w Polsce jest absolutnie konieczny i słuszne jest, że jest on obowiązkowy. Niemal co piąty badany wskazał, że to rodzice powinni mieć możliwość wyboru przeciw jakim chorobom i kiedy chcą zaszczepić swoje dzieci, a 6% jest przeciwnikiem wykonywania obowiązkowych szczepień ochronnych w Polsce. W opinii większości ankietowanych szczepionki są bezpieczne i zawsze pomagają w zwalczaniu chorób zakaźnych. Zdecydowanie mniej ankietowanych stoi na stanowisku, że przy obecnym poziomie medycyny można ze szczepionek zrezygnować, a żaden z ankietowanych nie uznał szczepionek za szkodliwych dla zdrowia. Z uzyskanych danych wynika, że obawy i wątpliwości na temat szczepień ochronnych występowały u części z badanych osób zgłaszających się na szczepienia. Wśród zgłaszanych obaw najczęściej wymieniano mogące się pojawić komplikacje i powikłania poszczepienne. Niemal połowa ankietowanych pozytywnie ocenia konieczność realizacji szczepień ochronnych w dobie pandemii, a w 38% przypadkach pandemia nie miała wpływu na ocenę konieczności realizacji szczepień. Wnioski. Osoby biorące udział w badaniu mają w większości pozytywny stosunek do szczepień i konieczności ich realizacji w dobie pandemii. Badani przeciętnie lub nisko oceniają swoją wiedzę na temat szczepień ochronnych i zróżnicowana jest ich wiedza na temat wykonywanych obowiązkowych szczepień ochronnych u dzieci.

Refine search results

2 Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

1 2022

1 2021

2 Stalmirska S.

1 Cecot N.

1 Piernikowska A.

Search results

Wpływ pandemii COVID-19 na realizację kalendarza szczepień

Poziom wiedzy oraz stosunek osób zgłaszających się na szczepienia do konieczności szczepień w dobie pandemii