Search results

1

Obstructive sleep disordered breathing in children – an important problem in the light of current European guidelines

100%

Krzeski A., Burghard M.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

vol. 72

|

issue 5

9-16

EN

Obstructive sleep disordered breathing (SDB) is a common clinical problem. An unrecognized and untreated SDB is a serious threat for an intensively developing organism of a child. The consequences of SDB include cardiovascular and neurological complications, growth disorders and enuresis. Therefore, SDB in children becomes an important subject of many scientific investigations, publications and congresses. In 2015 the European Respiratory Society Task Force published a document concerning the conclusions about the diagnostics and treatment of SDB in children and youth from 2 to 18 years of age (Fig. 1). The scientific data from 362 publications were presented in a condensed form of “seven steps”, very useful in diagnosing and treatment planning (1). The authors underline the limited number of the reliable evidence about SDB: prospective studies, randomized double-blinded studies with placebo. The presented evidence was categorized depending on their quality according to the classification of the American Academy of Neurology (ANN) into classes I – IV. Previously, in 2012, the guidelines of the American Academy of Pediatrics on obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) in children with tonsillar hypertrophy and/or obesity were published (2, 3) and they were a valuable diagnostic and therapeutic compendium. The European guidelines discussed in this article result from the progress of knowledge in the recent years, they cover the subject broadly, consider rare and difficult cases and present the spectrum of potential therapeutic actions. The aim of the guidelines is a better recognition of SDB, a systematization of diagnosis and treatment at every stage of medical care, including the causes of this disorder and its complications.

2

Obturacyjne zaburzenia oddychania w czasie snu u dzieci – ważny problem w świetle aktualnych europejskich wytycznych

100%

Krzeski A., Burghard M.

|

PL

Obturacyjne zaburzenia oddychania w czasie snu (sleep disordered breathing; SDB) są częstym problemem klinicznym. Nierozpoznane lub nieleczone stanowią bardzo poważne zagrożenie dla intensywnie rozwijającego się organizmu dziecka. Wśród następstw wymienia się groźne powikłania ze strony układu sercowo-naczyniowego, ośrodkowego układu nerwowego, zaburzenia wzrastania oraz moczenie się. Z tego względu SDB u dzieci stają się coraz częstszym przedmiotem naukowych dociekań, publikacji, tematem debat w czasie kongresów. W 2015 roku Grupa Robocza Europejskiego Towarzystwa Chorób Układu Oddechowego (European Respiratory Society Task Force) wydała dokument zawierający wnioski dotyczące diagnostyki i leczenia obturacyjnych zaburzeń oddychania w czasie snu u dzieci i młodzieży w wieku od 2 do 18 lat (ryc. 1). Dane naukowe z 362 publikacji przedstawiono w nim w skondensowanej postaci „7 kroków”, niezwykle pomocnych przy ustalaniu rozpoznania i postępowania terapeutycznego [1]. Autorzy zwracają uwagę na wciąż ograniczoną liczbę rzetelnych dowodów dotyczących SDB: badań prospektywnych, randomizowanych, z podwójnie ślepą próbą, z zastosowaniem placebo. Przedstawione dowody autorzy skategoryzowali w zależności od stopnia ich jakości, według klasyfikacji Amerykańskiej Akademii Neurologii (American Academy of Neurology; ANN) w klasach od I do IV. W 2012 roku, zostały opublikowane wytyczne Amerykańskiej Akademii Pediatrii (American Academy of Pediatrics; AAP). Dotyczą one zespołu obturacyjnego bezdechu w czasie snu (obstructive sleep apnea syndrome; OSAS) związanego z przerostem migdałków i/lub otyłością u zdrowych dzieci [2, 3] i stanowią cenne kompendium diagnostyczno- -terapeutyczne. Omawiane w niniejszym artykule „europejskie” wytyczne wynikają z postępu wiedzy, jaki się dokonał w ostatnich latach, traktują problematykę szerzej, uwzględniają także rzadkie i trudne przypadki oraz przedstawiają szersze spektrum potencjalnych działań terapeutycznych. Ich celem jest jeszcze lepsze rozpoznawanie SDB, usystematyzowanie szczegółowej diagnostyki i leczenia na każdym etapie opieki medycznej nad dzieckiem, z uwzględnieniem przyczyny lub przyczyn powstania tego zaburzenia oraz jego powikłań.

3

The role of pepsin in the laryngopharyngeal reflux

100%

Kowalik K., Krzeski A.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 6

7-13

EN

Laryngopharyngeal reflux (LPR) is a common defect among laryngological and phoniatric patients. Although LPR is categorized as a superficial gastroesophageal reflux disease (GERD), differential diagnosis should treat these two diseases separately. LPR symptoms can be assessed in the interview using as a tool the reflux symptom index (RSI). In addition, changes in the larynx that occur during LPR might be seen during laryngoscopy and classified according to the reflux finding score (RFS). One of the main mucosal irritants in LPR is pepsin which digests proteins and impairs the functions of the upper respiratory tract cells by affecting carbonate anhydrase (CAIII) and the Sep 70 protein. Pepsin initiates inflammatory changes within the larynx, nasopharynx and nasal cavity. The use of pepsin detection in upper and lower throat secretions is a new direction in LPR diagnostics.

4

Rola pepsyny w refluksie krtaniowogardłowym

100%

Kowalik K., Krzeski A.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 6

7-13

PL

Refluks krtaniowo-gardłowy (laryngopharyngeal reflux; LPR) jest częstym problemem wśród pacjentów laryngologicznych oraz foniatrycznych. Pomimo że LPR to nadprzełykowa postać choroby refluksowej (gastro oesophageal reflux dissease; GERD), w diagnostyce różnicowej te dwa schorzenia warto traktować odrębnie. Zaawansowanie objawów LPR można oceniać na podstawie wywiadu, wykorzystując skalę Belafsky’ego i wsp. (reflux symptom index; RSI). Dodatkowo zmiany w krtani, które powstają w trakcie LPR, mogą być stwierdzane w trakcie laryngoskopii oraz klasyfikowane według skali RFS (reflux finding score; RFS). Jednym z głównych czynników drażniących błonę śluzową w LPR jest pepsyna, która trawi białka. Ponadto upośledza ona funkcje komórek błony śluzowej górnych dróg oddechowych poprzez wpływ na anhydrazę węglanową (CAIII) oraz białko Sep 70. Pepsyna inicjuje powstanie zmian zapalnych w obrębie krtani, nosogardła i jam nosa. Wykorzystanie detekcji pepsyny w wydzielinach z gardła górnego oraz dolnego jest nowym kierunkiem w diagnostyce LPR.

5

Obturacyjne zaburzenia oddychania w czasie snu u dzieci – ważny problem w świetle aktualnych europejskich wytycznych

100%

Krzeski A., Burghard M.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

vol. 72

|

issue 5

9-16

PL

Obturacyjne zaburzenia oddychania w czasie snu (sleep disordered breathing; SDB) są częstym problemem klinicznym. Nierozpoznane lub nieleczone stanowią bardzo poważne zagrożenie dla intensywnie rozwijającego się organizmu dziecka. Wśród następstw wymienia się groźne powikłania ze strony układu sercowo-naczyniowego, ośrodkowego układu nerwowego, zaburzenia wzrastania oraz moczenie się. Z tego względu SDB u dzieci stają się coraz częstszym przedmiotem naukowych dociekań, publikacji, tematem debat w czasie kongresów. W 2015 roku Grupa Robocza Europejskiego Towarzystwa Chorób Układu Oddechowego (European Respiratory Society Task Force) wydała dokument zawierający wnioski dotyczące diagnostyki i leczenia obturacyjnych zaburzeń oddychania w czasie snu u dzieci i młodzieży w wieku od 2 do 18 lat (ryc. 1). Dane naukowe z 362 publikacji przedstawiono w nim w skondensowanej postaci „7 kroków”, niezwykle pomocnych przy ustalaniu rozpoznania i postępowania terapeutycznego [1]. Autorzy zwracają uwagę na wciąż ograniczoną liczbę rzetelnych dowodów dotyczących SDB: badań prospektywnych, randomizowanych, z podwójnie ślepą próbą, z zastosowaniem placebo. Przedstawione dowody autorzy skategoryzowali w zależności od stopnia ich jakości, według klasyfikacji Amerykańskiej Akademii Neurologii (American Academy of Neurology; ANN) w klasach od I do IV. W 2012 roku, zostały opublikowane wytyczne Amerykańskiej Akademii Pediatrii (American Academy of Pediatrics; AAP). Dotyczą one zespołu obturacyjnego bezdechu w czasie snu (obstructive sleep apnea syndrome; OSAS) związanego z przerostem migdałków i/lub otyłością u zdrowych dzieci [2, 3] i stanowią cenne kompendium diagnostyczno- -terapeutyczne. Omawiane w niniejszym artykule „europejskie” wytyczne wynikają z postępu wiedzy, jaki się dokonał w ostatnich latach, traktują problematykę szerzej, uwzględniają także rzadkie i trudne przypadki oraz przedstawiają szersze spektrum potencjalnych działań terapeutycznych. Ich celem jest jeszcze lepsze rozpoznawanie SDB, usystematyzowanie szczegółowej diagnostyki i leczenia na każdym etapie opieki medycznej nad dzieckiem, z uwzględnieniem przyczyny lub przyczyn powstania tego zaburzenia oraz jego powikłań.

6

Vertical partial frontolateral laryngectomy with simultaneous pedunculated sternothyroid muscle flap reconstruction of the vocal fold – surgical procedure and treatment outcomes

81%

Jurek-Matusiak O., Wójtowicz P., Szafarowski T., Krzeski A.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

vol. 72

|

issue 1

23-29

EN

Purpose of the study: The aim of the study was to present the treatment outcomes after vertical partial laryngectomy with or without pedunculated sternothyroid muscle flap reconstruction following the resection of neoplasm-infiltrated vocal fold. The procedure was used in a patient with glottic cancer. Oncological outcomes, morphology of neo-vocal fold and the act of swallowing were evaluated. Material and methods: 45 patients with T1-T2 glottic cancer were subjected to vertical partial laryngectomy with 26 patients undergoing a procedure with pedunculated sternothyroid muscle flap reconstruction and the remaining 19 patients undergoing a procedure without such a reconstruction. Two female and 43 male patients aged 35-82 years (mean age of 62.5 years) were enrolled in the study. Local tumor spread and the condition of reconstructed vocal fold were assessed in sequential videofiberoscopy examination conducted each month after surgery whereas the regional spread was assessed in ultrasound scans. Postoperative aspiration was graded according to the Pearson’s scale. Results: Six patients experienced local recurrence while 2 patients experienced regional recurrence of the tumor. The pedunculated sternothyroid muscle flap neo-fold was structurally resemblant of the non-affected vocal fold. Episodic, daily dysphagia was observed in 1 patient while normal act of swallowing with no Pearson’s scale symptoms was observed in the remaining 44 patients. No necrosis of pedunculated flap was observed. Conclusions: Vertical partial laryngectomy with or without pedunculated sternothyroid muscle flap reconstruction is a good method for the treatment of low- or intermediate-stage glottic cancer, especially when endoscopic access to the tumor is limited and when CO2 laser cannot be used. No significant functional disorders were observed in operated larynges.

7

Obstructive sleep apnea in patients scheduled for endarterectomy – preliminary study

81%

Migacz E., Proczka R., Krzeski A., Kukwa W.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

vol. 72

|

issue 4

17-20

EN

Introduction: The association between obstructive sleep apnea and atherosclerosis has been confirmed for a long time, but the pathomechanism is still unknown. The aim of this study was to investigate the prevalence of OSA in patients scheduled for endarterectomy and the influence of this procedure on sleep parameters and sleepiness. Materials and methods: 46 patients scheduled for open carotid endarterectomy were enrolled in the study. Sleep study was carried out and Epworth Sleepiness Scale (ESS) was used preoperatively . In 11 out of 46 patients, sleep study was performed both before and after surgery. Results: The mean age of the group was 69.9 years (± 8.6), 21 patients (45.7%) were female. For 46 patients mean pAHI, ODI, pRDI and %snoring were 16.2 (± SD=15.2), 10.4 (± SD=12.2), 18.9 (± SD=14.9) and 9,9 (± SD=17), respectively. Normal pAHI was noticed in 14 patients (30%), while mild (pAHI 5-15), moderate (pAHI 15-30) and severe (pAHI>30) OSA was observed in 13 (38%), 11 (24%), and 8 (18%) subjects, respectively. The mean ESS score for 27 out of 46 patients was 6.3 (± SD=5.6). The postoperative results of sleep study in 11 patients showed no significant change. Conclusions: This study revealed the prevalence of moderate to severe OSA in 42% of patients scheduled for endarterectomy, while no excessive daytime sleepiness was observed in this group. The results of the study show that patients with carotid atherosclerosis should undergo sleep diagnosis in order to rule out obstructive sleep apnea.

8

Obturacyjny bezdech podczas snu u pacjentów zakwalifikowanych do endarterektomii tętnic szyjnych – badanie wstępne

81%

Migacz E., Proczka R., Krzeski A., Kukwa W.

|

PL

Wstęp: Związek między obturacyjnym bezdechem podczas snu (OBPS) a miażdżycą jest potwierdzony od wielu lat, choć patomechanizm tego zjawiska nadal nie jest poznany. Celem badania było określenie częstości OBPS u pacjentów zakwalifikowanych do endarterektomii oraz określenie wpływu tej procedury na parametry badania snu i występowanie senności dziennej. Materiał i metody: Do badania włączono 46 pacjentów zakwalifikowanych do endarterektomii otwartej. Przed zabiegiem wykonano badanie snu i zastosowano skalę senności Epworth. U 11 z 46 osób przeprowadzono badania snu także po operacji. Wyniki: Średnia wieku w grupie badanej wyniosła 69,9 lat (± SD = 8,6), 21 pacjentów (45,7%) stanowiły kobiety. Średnia wartość pAHI, ODI, pRDI i procent czasu chrapania wyniosły odpowiednio 16.2 (± SD=15.2), 10.4 (± SD=12.2), 18.9 (± SD=14.9) oraz 9,9 (± SD=17). Prawidłowe wartości pAHI uzyskało 14 pacjentów (30%), podczas gdy łagodny OBPS (pAHI 5–15) zaobserwowano u 13 pacjentów (38%), umiarkowany OBPS (pAHI 15–30) u 11 pacjentów (24%), a ciężki OBPS (pAHI >30) u pacjentów 8 (18%). Średnia wartość skali senności Epworth u 27 z 46 pacjentów wyniosła 6,3 (± SD = 5,6). Pooperacyjne wartości parametrów badania snu u 11 pacjentów nie zmieniły się statystycznie znamiennie. Wnioski: Badanie wykazało występowanie OBPS w stopniu umiarkowanym i ciężkim u 42% pacjentów zakwalifikowanych do endarterektomii, natomiast nie stwierdzono nadmiernej senności w tej grupie. Pokazuje to, że u pacjentów kwalifikowanych do endarterektomii tętnic szyjnych należy wykonać diagnostykę snu w celu wykluczenia OBPS.

9

Use of piezoelectric instruments in larynx surgery

81%

Jurek O., Wójtowicz P., Krzeski A.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 5

1-4

EN

Objective: The aim of the study was to estimate usability of the piezoelectric knife in larynx surgery. Prove that the piezoelectric staff can be used to do any different shape incision within the larynx cartilages. Material and methods: 35 patients hospitalized in our Department in 2014–2016 were enrolled in our study. 24 patients went vertical partial laryngectomy and 1 patient went horizontal partial laryngectomy because of larynx cancer. 5 patients went partial laryngectomy because of low stage of piriformis recess cancer. Piezoelectric staff was used to do thyroidectomy and resection of thyroid cartilage suspected of carcinomatosis infiltration. The rest 4 patients had done widening of larynx lumen due to larynx stenosis or slenderness. The piezoelectric tool was used to do different incision or resection within the larynx cartilages in case of widening lumen of the larynx. Results: The larynx cartilages, especially thyroid cartilage could be cut in different shapes using piezoelectric tools. The usage of this equipment causes the minimal loss and small destruction of local healthy tissues. Conclusions: The Piezoelectric instrument is useful instrument suit to operate within larynx cartilages. Exchangeable tip available in different shapes enables different resections of cartilages. Using the piezoelectric staff we can remove pathological tissue with minimal local destruction. Our observation shows that larynx operation with a usage of the piezoelectric knife is safe and effective. Current English literature does not describe usage piezoelectric tools in larynx surgery. It is essential to do more observation about that type of operations.

10

Zastosowanie narzędzi piezoelektrycznych w leczeniu operacyjnym w obrębie krtani

81%

Jurek O., Wójtowicz P., Krzeski A.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2017

|

vol. 71

|

issue 5

1-4

PL

Wstęp: Celem pracy była ocena użyteczności narzędzi piezoelektrycznych w chirurgii krtani. Wykazanie, że narzędzia te mogą być wykorzystane do wykonywania dowolnego kształtu cięć w obrębie chrząstek krtani. Materiały i metody: Operacje w obrębie krtani z użyciem noża piezoelektrycznego przeprowadzono u 34 pacjentów hospitalizowanych w naszej klinice w latach 2014–2016. U 30 chorych została wykonana laryngektomia częściowa z powodu raka krtani bądź raka zachyłka gruszkowatego. Tnąca końcówka piezoelektryczna została użyta do wykonania pozostałych tyreotomii – pionowej czy resekcji chrząstki tarczowatej podejrzanej o naciek nowotworowy. Czterem pacjentom wykonano poszerzanie światła krtani z powodu zwężenia bądź wiotkości. Tnąca końcówka piezoelektryczna posłużyła do wykonania nacięć czy resekcji chrząstek, które miały na celu poszerzenie światła krtani. Wyniki: Narzędzia piezoelektryczne znajdują zastosowanie w chirurgii chrząstek krtani. Mogą one posłużyć do wykonania precyzyjnych cięć chrząstek nie powodując destrukcji okolicznych tkanek. Chrząstki krtani, w szczególności chrząstka tarczowata, mogą być przecinane w dowolnych kształtach przy użyciu tnącej końcówki narzędzia piezoelektrycznego. Wnioski: Narzędzia piezoelektryczne są użyteczne w operacjach plastycznych w obrębie chrząstek krtani. Ich wymienne końcówki umieszczone na rękojeści, o różnych kształtach i rozmiarach, pozwalają na resekcję chrząstki w dowolnych miejscu i kształcie. Nasze obserwacje wykazują, że narzędzia piezoelektryczne mogą być wykorzystane w trakcie wykonywania operacji częściowych krtani oraz leczenia zwężeń bądź wiotkości krtani. Dotychczasowe piśmiennictwo anglojęzyczne nie opisuje zastosowania tych narzędzi w chirurgii krtani. Konieczne są dalsze obserwacje co do skuteczności zastosowanych metod leczniczych z ich użyciem.

11

Operacje z dostępu Draf III w materiale Kliniki Otolaryngologii WUM

71%

Gotlib T., Niemczyk K., Balcerzak J., Krzeski A., Held-Ziółkowska M.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2010

|

vol. 64

|

issue 7

40-43

PL

During last decades Draf III procedure gained popularity in treatment of different pathologies of the frontal sinus such as chronic sinusitis or benign tumors. We present a series of 10 patients treated with this procedure from a 2 year-period. Indications included: chronic rhinosinusitis – four patients, frontal sinus mucocele – four patients (one with destruction of the posterior table), osteoma – one patient (stage 3 according to Kennedy’s grading system), and inverted papilloma – one patient (Krouse T3 lesion). Observation period ranged from 4 months to 2 years. Results: There were no early complications. Gradual narrowing of the created ostium was observed in all of the patients. This led to total obstruction in two, and stenosis (not allowing for passing with 4 mm endoscope) in another two patients. The patient after inverted papilloma removal showed no recurrence in 11 months follow-up. Conclusion: Draf III procedure is alternative for external approach that can be used for treatment of chronic rhinosinusitis and benign frontal sinus tumors of different size.

12

Ocena ilościowa kompleksu remodelującego chromatynę typu SWI/SNF w przewlekłym zapaleniu zatok przynosowych – wyniki wstępne

62%

Stańska K., Zagor M., Sarnowska E., Rusetska N., Tomaszewska M., Siedlecki J. A., Krzeski A.

Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny

|

2017

|

vol. 16

|

issue 1

13-18

EN

Introduction. Over the last two decades, progress of science in the fields of immunology and molecular biology has brought understanding, at cellular level, of different pathophysiological processes involved in CRS. Nevertheless, the pathomechanisms of CRS remains unclear. SWI/SNF is a human ATP-dependent chromatin remodeling complex which plays an important role in several distinct cellular processes. SWI/SNF complex enables glucocorticoid receptor (GR) to function correctly and plays a role in regulation of inflammation. It has been hypothesized that SWI/SNF complex contributes to the pathogenesis of CRS. Aim. Assessment of the protein expression level of the SWI/ SNF complex subunits (BAF155, BRM and BRG1) in the group of patients with CRS. Materials. The study population consisted of 30 subjects, aged 19-81 (12 women and 18 men), including 10 patients with CRS without polyps, 10 patients with CRS and polyps, and 10 subjects without CRS constituting the control group. Results. Results of the observation revealed lower expression of the SWI\SNF complex in both CRS groups in comparison to the control group. Conclusions. SWI/SNF complex may play an important role in pathogenesis of CRS, probably through the influence on steroid hormone signaling and GR function. Further analysis of this issue is needed.

PL

Wprowadzenie. Rozwój nauki w zakresie immunologii i biologii molekularnej, zwłaszcza w ciągu ostatnich dwudziestu lat, pozwolił zrozumieć różne procesy patofizjologiczne zachodzące na poziomie komórkowym, zaangażowane w przewlekłe zapalenie zatok przynosowych (PZZP). Jednak niektóre patomechanizmy PZZP nadal pozostają nieznane. SWF/SNF jest kompleksem remodelującym chromatynę zależnym od ATP i odgrywa ważną rolę w różnych procesach komórkowych. SWI/SNF umożliwia prawidłowe funkcjonowanie receptora dla glikokortykosteroidów (GR) i reguluje stan zapalny. Przypuszczalnie ma on związek z procesem zapalnym w PZZP. Cel pracy. Ocena poziomu ekspresji białka podjednostek kompleksu SWI/SNF (BAF155, BRM i BRG1) u pacjentów z PZZP. Materiał. Badaniami objęto 30 osób w wieku od 19 do 81 lat (12 kobiet i 18 mężczyzn), w tym 10 pacjentów z PZZP bez polipów, 10 pacjentów z PZZP z polipami oraz 10 osób bez PZZP stanowiących grupę kontrolną. Wyniki. Wyniki obserwacji wykazały mniejszą ekspresję białek kompleksu SWI/SNF w obu grupach z PZZP w porównaniu do grupy kontrolnej. Wnioski. Kompleks SWI/SNF może odgrywać istotną rolę w patogenezie PZZP, prawdopodobnie poprzez wpływ na hormony steroidowe oraz funkcjonowanie receptora dla glikokortykosteroidów. Konieczna jest dalsza analiza tego zagadnienia.

13

Tor oddechowy a jakość życia u pacjentów z zaburzeniami drożności nosa

62%

Gałązka A., Migacz E., Kukwa A., Czarnecka A., Krzeski A., Kukwa W.

|

PL

Wprowadzenie: Niedrożność nosa jest częstym objawem występującym w populacji, jednak obiektywna ocena tego symptomu jest trudna. Badanie fizykalne, tomografia komputerowa, rynometria akustyczna i rynomanometria nie odzwierciedlają dyskomfortu zgłaszanego przez pacjentów. W niniejszym badaniu zastosowano dwukanałową spirometrię nosową i ustną (nasal-oral flow analyzer; NOFA) w celu oceny oddychania przez nos oraz odniesienia do jakości życia pacjenta. Metody: Do badania włączono 181 dorosłych pacjentów przyjętych do oddziału otorynolaryngologii z objawami zaburzeń drożności nosa. Łącznie 97 chorych (53,6%) wypełniło protokół badania, obejmujący kwestionariusz SF-36 oraz 3-godzinną spirometrię nosowo-ustną z zastosowaniem NOFA. Chorzy zostali podzieleni na dwie grupy: z prawidłowym torem oddechowym (31 pacjentów) i nieprawidłowym torem oddechowym (66 pacjentów). Prawidłowy tor oddechowy określono jako ≥95-proc. przepływ przez nos podczas spirometrii. Wyniki: Wykazano statystycznie znamienne różnice pomiędzy grupami we wszystkich skalach kwestionariusza SF-36 (funkcjonowanie fizyczne, p = 0,004; fizyczne ograniczenia funkcjonowania, p = 0,009; ból cielesny, p <0,001; zdrowie ogólne, p = 0,007; witalność, p = 0,002; funkcjonowanie społeczne, p = 0,008; zdrowie umysłowe, p = 0,009; podsumowanie komponentów fizycznych, p <0,001; podsumowanie komponentów psychicznych, p = 0,02), z wyjątkiem emocjonalnego ograniczenia funkcjonowania, p = 0,1). Wnioski: U pacjentów z objawami niedrożności nosa i zaburzeniami oddychania mierzonymi za pomocą NOFA obserwowano istotny spadek jakości życia w porównaniu z pacjentami, u których występował prawidłowy wzorzec oddychania. Zaobserwowano różnice w zakresie komponentów fizycznych i psychicznych skali SF-36. Konieczne jest prowadzenie dalszych badań w celu określenia, czy urządzenie NOFA może być wykorzystywane jako narzędzie do diagnozowania zaburzeń drożności nosa.

14

Association of breathing patterns and quality of life in patients with nasal obstruction

62%

Gałązka A., Migacz E., Kukwa A., Czarnecka A., Krzeski A., Kukwa W.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

vol. 72

|

issue 1

11-15

EN

Introduction: In the general population, nasal obstruction is a common complaint. However, an objective evaluation of nasal obstruction is difficult. Nose examination, computed tomography (CT), acoustic rhinometry, and anterior rhinomanometry do not accurately reflect the discomfort reported by patients with nasal obstruction. In patients with nasal obstruction, this study evaluated nasal breathing with a unique device for continuous nasal-oral spirometry – a nasal-oral flow analyzer (NOFA); moreover, quality of life was compared between patients with normal nasal breathing on NOFA and of those with impaired nasal breathing on NOFA.Methods: Of 181 adult patients admitted to an ENT department due to nasal obstruction that were enrolled in the study, 97 (53.6%) completed all per-protocol assessments, including the SF-36 questionnaire and 3-hour, continuous nasal-oral spirometry with NOFA. Based on the presence of normal nasal breathing defined as ≥95% of nasal flow, the 97 patients were divided into those with normal nasal breathing (n=31) and impaired nasal breathing (n=66).Results: Patients with normal nasal breathing differed from those with impaired nasal breathing with respect to all SF-36 subscales (physical functioning, p=0.004; role-physical, p=0.009; bodily pain, p<0.001; general health, p=0.007; vitality, p=0.002; social functioning, p=0.008; mental health, p=0.009; physical component summary, p<0.001; mental component summary, p=0.02), except for the role-emotional subscale (p=0.1).Conclusions: Among patients with symptoms of nasal obstruction, compared to patients with normal nasal breathing, those with impaired nasal breathing had significantly lower quality of life in the physical and mental domains. Further research needs to determine whether NOFA can be used to diagnose nasal obstruction.

Refine search results

Obstructive sleep disordered breathing in children – an important problem in the light of current European guidelines

Obturacyjne zaburzenia oddychania w czasie snu u dzieci – ważny problem w świetle aktualnych europejskich wytycznych

The role of pepsin in the laryngopharyngeal reflux

Rola pepsyny w refluksie krtaniowogardłowym

Obturacyjne zaburzenia oddychania w czasie snu u dzieci – ważny problem w świetle aktualnych europejskich wytycznych

Vertical partial frontolateral laryngectomy with simultaneous pedunculated sternothyroid muscle flap reconstruction of the vocal fold – surgical procedure and treatment outcomes

Obstructive sleep apnea in patients scheduled for endarterectomy – preliminary study

Obturacyjny bezdech podczas snu u pacjentów zakwalifikowanych do endarterektomii tętnic szyjnych – badanie wstępne

Use of piezoelectric instruments in larynx surgery

Zastosowanie narzędzi piezoelektrycznych w leczeniu operacyjnym w obrębie krtani

Operacje z dostępu Draf III w materiale Kliniki Otolaryngologii WUM

Ocena ilościowa kompleksu remodelującego chromatynę typu SWI/SNF w przewlekłym zapaleniu zatok przynosowych – wyniki wstępne

Tor oddechowy a jakość życia u pacjentów z zaburzeniami drożności nosa

Association of breathing patterns and quality of life in patients with nasal obstruction