Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The rapid development of modern medicine causes the implementation of more efficient, but also more complicated forms of treatment. An important role is played by electrophysiological techniques, among which the most common are heart pacemakers or systems stimulating the heart. The number of the heart pacemakers implantation is still increasing, and the population of patient with such devices is still growing. In Poland, 16 000 such devices are implanted every year, and 60‑70% of cases are the first implantations. Indications for this form of therapy are determined by the societies of cardiology and continuously modified due to the reliable results of randomized clinical trials. The heart pacemakers are used first of all in the treatment of patients with severe, symptomatic disorders of electrical conduction system of the heart. With the more widespread access to this form of therapy, it seems to be very important to know its possible failures, such as early and late surgical complications and non‑surgical problems. This paper describes the case of a female patient who experienced bradycardia with Morgagni‑Adams‑Stokes syndrome i.e. short, frequently recurring episodes of fainting or loss of consciousness due to hypoxia of central nervous system, caused by extreme slowing or stopping the heart rhythm. These symptoms occurred in the course of stimulation disorders caused by mechanical damage of atrial electrode. Rapid and accurate diagnosis allowed to implement proper treatment. Patient underwent the damaged lead extraction and the replacement of the heart pacemaker to new dual chamber device. This form of therapy was effective, the patient was released from symptoms. Such treatment significantly improved patients prognosis.
PL
Szybki rozwój nowoczesnej medycyny pozwala na wdrażanie coraz bardziej skutecznych, ale i skomplikowanych form leczenia. Bardzo ważną rolę odgrywają techniki elektrofizjologiczne, wśród których najpowszechniejsze są kardiostymulatory, czyli układy stymulujące serce. Wciąż wzrasta liczba zabiegów implantacji, a tym samym zwiększa się populacja chorych ze stymulatorem serca. W Polsce w ciągu roku wszczepia się około 16 000 takich urządzeń, w tym w 60‑70% przypadków są to pierwsze implantacje. Wskazania do tej formy terapii są określone przez towarzystwa kardiologiczne i na bieżąco modyfikowane w razie pojawienia się wiarygodnych wyników randomizowanych badań klinicznych. Kardiostymulatory wykorzystuje się w leczeniu chorych z poważnymi, objawowymi zaburzeniami pracy układu bodźcoprzewodzącego serca. Wraz z coraz powszechniejszym dostępem do tej formy terapii niezmiernie ważna wydaje się więc znajomość możliwych jej niepowodzeń, takich jak wczesne i późne powikłania chirurgiczne oraz problemy niechirurgiczne. W pracy przedstawiono przypadek chorej, u której wystąpiła bradykardia z zespołami Morgagniego‑Adamsa‑Stokesa, czyli krótkimi, najczęściej powtarzającymi się epizodami zasłabnięć lub utrat przytomności wynikającymi z niedotlenienia ośrodkowego układu nerwowego, spowodowanego zatrzymaniem lub skrajnym spowolnieniem pracy serca. Objawy te były spowodowane zaburzeniami stymulacji w przebiegu mechanicznego uszkodzenia elektrody przedsionkowej. Szybka diagnostyka pozwoliła na ustalenie prawidłowego rozpoznania i włączenie odpowiedniego leczenia. U chorej usunięto uszkodzoną elektrodę i wszczepiono nowy dwujamowy układ stymulujący serce. Ta forma terapii okazała się skuteczna, uwolniła chorą od dolegliwości i istotnie wpłynęła na dalsze rokowanie.
EN
We present a case of 70 years old man with heart conduction disturbances in whom neurological disorder has been previously recognized. The principal causes of loss of consciousness are vascular, cardiac and neurological disorders, rarely metabolic and psychogenic causes occur. In more than ten per cent the cause is not recognized. Diagnosis is based mainly on clinical history, physical examination and noninvasive diagnostic tests, also specialist evaluation. In some cases invasive tests are conclusive. Typical symptoms accompanied by loss of consciousness, such as rapid onset, presence of prodromal signs, cyanosis or pallor, seizures and urinary incontinence, are not specific and can occur in all cases with different intensification, not depending on the cause. In the current case in our patient the presence of convulsive syncope mimicking epilepsy in clinical presentation caused a delay of proper cardiologic diagnosis. The final diagnosis was based on clinical evaluation and noninvasive diagnostic tests. The confirmation of diagnosis was recording total A-V block without substitute rhythm in 24-h Holter monitoring during a syncopal episode. In a patient with trifascicular block in ECG and syncope without other cause of events should be implanted pacemaker according to the Guidelines of the European Society of Cardiology of 2007. A loss of consciousness is an important clinical problem because they are relatively frequently in a daily practice, they are associated with injuries and they can lead to invalidity or event a death of a patient. In most cases even not clear cause can be recognized thanks to diagnostic tests and experience of a doctor and their knowledge of EBM.
PL
W pracy przedstawiono przypadek 70-letniego chorego z utratami przytomności i zaburzeniami przewodnictwa w układzie przewodzącym serca, u którego pierwotnie rozpoznano schorzenie neurologiczne. Głównymi przyczynami utrat przytomności są zaburzenia naczyniowe, sercowe i neurologiczne, rzadko zdarzają się metaboliczne i psychogenne. W kilkunastu procentach nie udaje się ustalić ich czynnika sprawczego. Diagnostyka w głównej mierze opiera się na wywiadzie i badaniu przedmiotowym oraz nieinwazyjnych testach diagnostycznych, również konsultacjach specjalistycznych. U niektórych pacjentów rozstrzygające są badania inwazyjne. Typowe objawy towarzyszące utratom przytomności, takie jak obecność zwiastunów, nagły początek, sinica lub bladość, drgawki czy nietrzymanie moczu, nie są swoiste i mogą wystąpić we wszystkich przypadkach z różnym natężeniem niezależnie od czynnika wywołującego. W opisywanym w artykule przypadku chorego obecność w obrazie klinicznym utraty przytomności z drgawkami naśladującymi napad padaczki stała się przyczyną opóźnienia właściwej diagnozy kardiologicznej. Ostateczne rozpoznanie ustalono na podstawie wywiadu oraz nieinwazyjnych testów diagnostycznych. Potwierdzeniem diagnozy było ujawnienie całkowitego bloku A-V bez rytmu zastępczego stwierdzone w 24-godzinnym badaniu holterowskim EKG, w trakcie którego nastąpił incydent utraty przytomności. U pacjenta z blokiem trójwiązkowym w EKG i utratami przytomności zgodnie ze standardami ESC zalecana jest implantacja stymulatora serca, o ile nie podejrzewa się innej przyczyny omdleń. Utraty przytomności stanowią ważny problem kliniczny, ponieważ stosunkowo często spotykane są w codziennej praktyce, wiążą się z urazowością i mogą prowadzić do inwalidztwa lub nawet zgonu chorego. Diagnostyka, doświadczenie i wiedza oparta na EBM umożliwiają w większości przypadków ustalenie nie zawsze ewidentnej przyczyny.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.