Search results

Sort By:

Limit search:

Autogenous transplants of adrenal fragments in an animal model

100%

Dworzyńska A., Paduszyńska K., Pomorski L.

Polish Journal of Surgery

2018

vol. 90(4)

22-28

Introduction: Adrenal insufficiency is a typical complication after surgical treatment of adrenal tumors, especially after the removal of both adrenal glands. Human beings are not able to survive without adrenal glands and without proper hormonal substitution. Autotransplantation of a fragment of the adrenal gland may prevent this complication. This can be done by transplanting the entire adrenal glands or its fragment, such as the adrenal cortex cells. In the case of adrenal tumors, the entire adrenal gland can not be transplanted. However, it is possible to transplant cells from the tumor-free part. Successful adrenal autografts may result in a new treatment of adrenal insufficiency. Materials and Methods: Autograft transplantation was performed on 3 groups of Sprague Dawley rats. In the first group, physiological corticosterone concentrations were determined. These animals were not operated. In the second group, both adrenal glands were removed. Corticosterone concentrations were determined after bilateral adrenalectomy. The third group was divided into two parts. In the first subgroup, bilateral adrenalectomy was performed simultaneously with adrenal transplant into the omentum. In the second subgroup, right adrenalectomy was performed simultaneously with and adrenal transplant into the omentum followed a month later by left adrenalectomy. During the experiment, corticosterone concentrations were measured at 4 time points. Results: The statistical difference between corticosterone concentrations in rats after two timed adrenalectomies and rats after bilateral adrenalectomy was statistically different, but these results were far from physiological concentrations.

Autogenne przeszczepy fragmentów nadnerczy na modelu zwierzęcym

100%

Dworzyńska A., Paduszyńska K., Pomorski L.

Polish Journal of Surgery

2018

vol. 90(4)

22-28

Wstęp: Jednym z powikłań po leczeniu operacyjnym guzów nadnerczy jest niewydolność kory nadnerczy. Szczególnie istotne jest to po usunięciu obydwu nadnerczy. Człowiek bez prawidłowej substytucji hormonalnej umiera - można temu zapobiec, przeszczepiając całe nadnercza lub ich część, np. komórki kory nadnerczy. W przypadku guzów nowotworowych przeszczep całego nadnercza nie wchodzi w rachubę, można natomiast przeszczepić komórki z wolnej od nowotworu części kory. Potwierdzenie skuteczności takich przeszczepów może skutkować w warunkach klinicznych uniknięciem konieczności terapii substytucyjnej hormonami kory nadnerczy u chorych po usunięciu nadnerczy. Materiały i metody: Wykonano autogenne przeszczepy nadnerczy na 3 grupach szczurów Sprague Dawley. U 1. grupy zwierząt określono fizjologiczne stężenia kortykosteronu. Zwierzęta te nie były operowane. W 2. grupie szczurów usunięto obydwa nadnercza. Oznaczono stężenie kortykosteronu po obustronnej adrenalektomii oraz zdolność zwierząt do przeżycia bez nadnerczy. Grupa 3. była podzielona na 2 części. W 1. podgrupie wykonano jednoczasową obustronną adrenalektomię wraz z przeszczepem fragmentów nadnercza w sieć większą. W 2. podgrupie wykonano najpierw jednostronną prawostronną adrenalektomię z jednoczasowym przeszczepem nadnercza w sieć większą, a następnie po miesiącu wykonano lewostronną adrenalektomię. W trakcie doświadczenia oznaczano stężenie kortykosteronu w 4 punktach czasowych. Wyniki: Uzyskano statystyczną różnicę między stężeniem kortykosteronu u szczurów po dwuczasowym przeszczepie nadnercza a szczurami po obustronnej adrenalektomii, jednak wyniki te dalekie były fizjologicznym stężeniom.

Refine search results

2 Polish Journal of Surgery

2 2018

2 Dworzyńska A.

2 Paduszyńska K.

2 Pomorski L.

Search results

Autogenous transplants of adrenal fragments in an animal model

Autogenne przeszczepy fragmentów nadnerczy na modelu zwierzęcym