Abstract Introduction. Today, type 2 diabetes as a problem of almost unimaginable scale requires increased vigilance doctors aim accurate diagnosis and the detection and treatment of late complications of the disease. This disease threatens people primarily in connection with its late complications of micro-and macrovascular and neuropathy, significantly impairing the quality of life of many patients. To effectively treat it alone is not enough control of hyperglycemia, the main symptom of diabetes. In connection with the development of our knowledge about this disease is increasing need for new predictive markers that would allow better detection, treatment and control of diabetes. One of them is soluble receptor for advanced glycation end products (sRAGE) which was able to significantly increase diabetic hyperglycemia. The determination of this factor may become in the future, the key to take control over the epidemic of the XXI century, which is type 2 diabetes Purpose. Effect of soluble receptor for advanced glycation end products (sRAGE) in plasma for the development of cardiovascular complications - vascular type 2 diabetes Materials and methods. Using the key words searched international bibliographic databases: Embase, Medline, ScienceDirect, Web of Sciences. We analyzed clinical trials, published in English in international journals. Results. SRAGE acts as a trap for capturing AGE and transports them from the plasma and then to the liver spleen, where they are degraded.He is a very important function to protect the system against the toxic influence of AGEs-RAGE complex. This limits the reaction cascade thus induced by binding of AGEs with their cellular receptor RAGE. In addition, sRAGE may be a useful biomarker for indicating the individual differences in susceptibility to diabetes type 2 diabetic retinopathy. Conclusions. In studies to date indicate that sRAGE a vital protective role against the toxic influence of AGEs-RAGE complex. However, we still need for further research on the potential marker and associated signaling mechanisms, because they can contribute to a better control of diabetes and to improve the prognosis and therapeutic effects. = Streszczenie Wstęp. Współcześnie, cukrzyca typu 2 jako problem o wręcz niewyobrażalnej skali wymaga od lekarzy wzmożonej czujności celem dokładnej diagnostyki oraz wykrywania i leczenia późnych powikłań tej choroby. Choroba ta zagraża ludziom przede wszystkim w związku z jej późnymi powikłaniami mikro i makronaczyniowymi oraz neuropatią, znacznie pogarszając jakość życia wielu pacjentów. Aby skutecznie ją leczyć nie wystarczy sama kontrola hiperglikemii, głównego objawu cukrzycy. W związku z rozwijaniem naszej wiedzy na temat tej choroby rośnie potrzeba poszukiwania nowych markerów predykcyjnych, które umożliwiałyby lepsze wykrywanie, leczenie i kontrolę cukrzycy. Jednym z nich jest rozpuszczalny receptor dla końcowych produktów zaawansowanej glikacji (sRAGE), którego poziom istotnie wzrasta w stanie hiperglikemii cukrzycowej. Oznaczanie tego czynnika może stać się w przyszłości kluczem do zapanowania nad epidemią XXI wieku jaką jest cukrzyca typu 2. Cel. Wpływ poziomu rozpuszczalnego receptora dla końcowych produktów zaawansowanej glikacji (sRAGE) w osoczu na rozwój powikłań sercowo – naczyniowych w cukrzycy typu 2. Materiały i metody. Posługując się słowami kluczowymi przeszukano zagraniczne bazy bibliograficzne: Embase, Medline, ScienceDirect, Web of Science. Przeanalizowano badania kliniczne, opublikowane w języku angielskim w międzynarodowych czasopismach. Wyniki. sRAGE działa jako pułapka dla AGE i wychwytując je z osocza transportuje następnie do śledziony oraz wątroby, gdzie są degradowane. Pełni to bardzo ważną funkcję chroniącą ustrój przed toksycznym wpływem kompleksów RAGE-AGE. Ogranicza to w ten sposób kaskadę reakcji wywoływaną przez wiązanie się AGE z jej komórkowym receptorem RAGE. Ponadto sRAGE może być użytecznym biomarkerem wskazującym na indywidualne różnice w podatności chorych na cukrzycę typu 2 na rozwój retinopatii cukrzycowej. Wnioski. Z przeprowadzonych dotychczas badań wynika, że sRAGE pełni znaczącą rolę ochronną przed toksycznym wpływem kompleksów RAGE-AGE. Jakkolwiek, wciąż potrzeba dalszych badań nad tym potencjalnym markerem i związanymi z nim mechanizmami sygnałowymi, ponieważ mogą się one przyczynić do lepszej kontroli cukrzycy oraz poprawy rokowania i efektów terapeutycznych.
Introduction. Antimicrobial proteins (antimicrobial peptides - AMP) probably belong to one of the oldest and most primitive defense mechanisms of the body. It is now known about 800 types of AMP present in plants, insects and animals. Two main types of AMP is likely to occur in mammalian defensins and cathelicidin antimicrobial activity showing. Defensins are small cationic proteins that are part of the innate immunity, humoral immunity. Among of mammalian defensins can be distinguished: defensin α, β defensins and θ defensins. Human defensins are located in various tissues, mainly synthesized in neutrophils and other immune cells. Purpose. Provide an overview of the literature on the construction, function and possible use of defensins in the treatment of infections. Materials and methods. Using the key words: antibiotics, Antimicrobial peptides, defensins, treatment of infections, HIV searched bibliographic databases: Medline, Science Direct, Ebsco, Springer Link, Wiley Online Library. Results. Selected articles were used to describe the structure and function of defensins. Discusses the latest news on the possible use of defensins in the treatment of infections and the state of knowledge about their function in the course of infection with human immunodeficiency virus (HIV) and infections involving multidrug-resistant bacteria. Conclusions. The literature review shows the important function of defensins they play in the course of infection. Defensins through a variety of properties are an attractive alternative to traditional methods of treating infections caused by pathogenic microorganisms. It is necessary to better understand the mechanism of action of these substances in vivo models.
PL
Wstęp. Białka antydrobnoustrojowe (antimicrobial peptides – AMP) prawdopodobnie należą do jednych z najstarszych i najbardziej prymitywnych mechanizmów obronnych organizmu. Obecnie jest znanych około 800 rodzajów AMP występujących u roślin, owadów oraz zwierząt. Dwa główne rodzaje AMP występujące u ssaków to katelicydyny oraz defensyny wykazujące działanie przeciwdrobnoustrojowe. Defensyny to małe białka kationowe, które są elementem odporności nieswoistej, humoralnej. Wśród defensyn występujących u ssaków można wyróżnić: defensyny α, defensyny β oraz defensyny θ. Ludzkie defensyny zlokalizowane są w różnorodnych tkankach, głównie syntetyzowane w neutrofilach i innych komórkach układu odpornościowego. Cel. Przedstawienie przeglądu literatury na temat budowy, funkcji oraz możliwości wykorzystania defensyn w leczeniu zakażeń. Materiały i metody. Posługując się kluczowymi słowami: antybiotyki, peptydy antydrobnoustrojowe, defensyny, leczenie zakażeń, HIV przeszukano bazy bibliograficzne: Medline, ScienceDirect, Ebsco, SpringerLink, Wiley Online Library. Wyniki. Wybrane artykuły wykorzystano do opisu budowy oraz funkcji defensyn. Omówiono najnowsze doniesienia na temat możliwości wykorzystania defensyn w leczeniu zakażeń oraz stan wiedzy na temat ich funkcji w przebiegu zakażenia ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) oraz zakażeń z udziałem wielolekoopornych bakterii. Wnioski. Przegląd literatury ukazuje ważną funkcję defensyn jaką pełnią w przebiegu zakażeń. Defensyny dzięki różnorodnym właściwościom stanowią atrakcyjną alternatywę dla tradycyjnych metod leczenia zakażeń wywołanych patogennymi mikroorganizmami. Konieczne jest lepsze poznanie mechanizmu działania tych substancji w modelach in vivo.
Abstract Introduction. Alzheimer's disease is a chronic, progressive, neurodegenerative disease of the brain initially runs with disorders of higher cortical function, leading to dementia and a complete failure. Among the most important modifiable risk factors stand out: advanced age, genetic predisposition towards dementia and sex.Ch Orob Alzheimer's disease is heterogeneous in terms of clinical, neuropathological, biochemical and molecular level, can take place accompanied by a number of disorders and disease entities. Purpose. Presentation and discussion of disorders, and comorbidity of Alzheimer's disease. Materials and methods. Using a key Alzheimer's disease (Alzheimer's disease), comorbidities (comorbidity) Polish and foreign searched electronic bibliographic databases: Polish Medical Bibliography, EBSCO Host Web, Wiley Online Library, Springer Link, Science Direct, Medline. Results. Finally, analysis of the scientific reports showed that frequently co-existing disorders, and Alzheimer's disease include: disease entities associated with hypoestrogenemia, cognitive and behavioral deficits, depression, diabetes type 2, conversion of ocular disorders and eating habits, sleep, bladder control bladder and bowel, and sexual dysfunction. Conclusions. A multitude of sickness characterized by Alzheimer's disease shows coercion interdisciplinary care for early diagnosis not only cognitive deficits but also often concomitant ophthalmic internal medicine, neurological and psychiatric disorders. = Streszczenie Wstęp. Choroba Alzheimera to przewlekła, postępująca, pierwotnie neurodegeneracyjna choroba mózgu przebiegająca z zaburzeniami wyższych czynności korowych, prowadząca do otępienia i pełnej niesprawności. Wśród niemodyfikowalnych najważniejszych czynników ryzyka wyróżnia się: zaawansowany wiek, uwarunkowania genetyczne w kierunku otępienia oraz płeć. Choroba Alzheimera jest schorzeniem heterogennym pod względem klinicznym, neuropatologicznym, biochemicznym i molekularnym, może przebiegać w towarzystwie licznych zaburzeń oraz jednostek chorobowych. Cel. Przedstawienie i omówienie zaburzeń oraz schorzeń współistniejących z chorobą Alzheimera. Materiał i metody. Posługując się kluczowymi choroba Alzheimera (Alzheimer’s disease), choroby współistniejące (comorbidity) przeszukano polskie oraz zagraniczne elektroniczne bazy bibliograficzne: Polska Bibliografia Lekarska, EBSCO host Web, Wiley Online Library, Springer Link, Science Direct, Medline. Wyniki. Ostatecznie analiza doniesień naukowych wykazała, że do często współistniejących z chorobą Alzheimera zaburzeń oraz schorzeń można zaliczyć: jednostki chorobowe związane z hipoestrogenizmem, deficyty poznawcze i behawioralne, depresje, cukrzyce typu 2, zamiany oczne, a także zaburzenia nawyków żywieniowych, snu, kontroli nad pęcherzem moczowym i jelitami oraz zaburzenia seksualne. Wnioski. Mnogość chorobowa charakteryzująca chorobę Alzheimera ukazuje przymus opieki interdyscyplinarnej w celu wczesnego zdiagnozowania nie tylko deficytów poznawczych ale również często współistniejących okulistycznych, internistycznych, neurologicznych i psychiatrycznych zaburzeń.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.