Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Gastrooesophageal reflux disease is the regurgitation of stomach contents into the esophagus, which causes troublesome symptoms or complications for the patient. Before starting the treatment, it is always necessary to objectively confirm gastroesophageal reflux disease, especially in correlation with ENT symptoms, as extra esophageal complications. In diagnostics, the "gold standard" is a 24-hour impedance-pH supplemented with endoscopy. Treatment without objective confirmation of the disease is not recommended, the more so that non-acid gas proximal reflux, detectable only in the MIIpH test, causes the greatest number of laryngological complications. It is important to confirm the coexistence of clinical symptoms of GERD with ESS. Considering the time of treating the disease and its consequences, it is worthwhile to be cautious and careful with the diagnosis of the disease, and the treatment should be carried out for a long time in relation to the recommendation, preferably in cooperation with an ENT specialist and gastroenterologist. The greatest therapeutic effectiveness is achieved by combining PPI with itopride while maintaining the appropriate doses of drugs and observing a sufficiently long duration of treatment, while maintaining the correct dose reduction and drug discontinuation regimen. In case of failure of pharmacological treatment, antireflux surgery should be take into consideration.
PL
Choroba refluksowa przełyku to zarzucanie treści żołądkowej do przełyku, powodujące kłopotliwe dla pacjenta objawy lub powikłania. Przed włączeniem leczenia należy zawsze obiektywnie potwierdzić tę chorobę, zwłaszcza w korelacji z dolegliwościami laryngologicznymi jako powikłaniami pozaprzełykowymi. W diagnostyce „złotym standardem” jest 24-godzinna impedancja-pH, uzupełniona endoskopią. Nie zaleca się leczenia bez obiektywnego potwierdzenia choroby, tym bardziej, że najwięcej powikłań laryngologicznych powoduje refluks niekwaśny gazowy proksymalny, możliwy do detekcji wyłącznie w badaniu MII-pH. Ważne jest potwierdzenie współwystępowania wraz z zespołami pozaprzełykowymi objawów klinicznych GERD (ang. Gastroesophgaeal Reflux Disease). Mając na uwadze czas leczenia choroby i jej konsekwencji, warto rozważnie i ostrożnie podchodzić do rozpoznania choroby, a leczenie powinno być odpowiednio długo prowadzone, w odniesieniu do rekomendacji, najlepiej przy współpracy specjalisty laryngologa i gastroenterologa. Największą efektywność terapeutyczną uzyskujemy poprzez połączenie inhibitorów pompy protonowej (PPI) z itoprydem przy zachowaniu odpowiednich dawek leków oraz przestrzegając odpowiednio długiego czasu leczenia z zachowaniem prawidłowego schematu redukcji dawek i odstawiania leków. W przypadku nieskuteczności leczenia zachowawczego, należy rozważyć leczenie chirurgiczne antyrefluksowe.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.