Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 14

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Neurootological manifestations of Lyme borreliosis

100%
Wysocki J.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2020
|
vol. 9(4)
39-44
EN
Introduction: The incidence of tick-borne diseases in Poland and Europe is increasing which is considered to be due to climate warming which promotes the growth of tick populations. Lyme borreliosis is the most prevalent leptospirosis in the US and Europe. Due to the potential for serious complications and the lack of specific prevention, diagnostic vigilance is essential so as to ensure early diagnosis and implementation of treatment. The main pathogen-transmitting vector is the tick species Ixodex ricinus. The suborder of ticks (Ixodida) belongs to the Acari subclass of arachnids. The natural reservoir of B. burgdorferi consists of small and medium-sized mammals and birds. Around ¾ of patients with Lyme disease report complaints and present disease symptoms within in the head and neck. The symptoms are diverse and may occur at all stages of the disease. These include headaches, neck pain and stiffness, sore throat, dizziness, cervical lymphadenopathy, otalgia, tinnitus, sudden hearing loss, and facial muscle paresis. Despite numerous papers being published on neurological manifestations of Lyme disease, the issues regarding the location of damage within the course of the auditory pathway and the balance system remain unanswered. In some cases hearing disorders may be due to central damage while others may be due to peripheral damage. Aim: The article provides an overview of reports on the clinical course and manifestation of Lyme borreliosis.
2
Publication available in full text mode
Content available

Recommendation for use of Sinupret extract in acute rhinosinusitis

100%
Wysocki J.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2017
|
vol. 6(3)
59-66
EN
Acute and chronic rhinosinusitis is the most common problem encountered in ENT practice. Nearly all cases of acute rhinosinusitis are of viral background. Further course of the disease is determined by the condition of mucosal membranes, systemic immune strength, virulence of the infectious agent and the morphology of paranasal sinuses. Medications used in acute rhinosinusitis provide symptomatic treatment, their effect being aimed at reduction of inflammation and swelling. Products obtained from medicinal plants may provide an alternative to these medications. In vitro studies have shown that these products demonstrate anti-inflammatory, immunostimulating, anti-edemic, and antiviral effects. With the market placement of Sinupret extract, the armamentarium of therapeutic has been extended by a concentrated product characterized by strength comparable to that of synthetic analgesic and anti-inflammatory drug as well as by additional, documented antiviral effect. The article discusses the composition of Sinupret extract, the mechanisms of action of its active substances, and the results of preclinical and clinical studies of Sinupret and Sinupret extract.
3
Publication available in full text mode
Content available

Neurootologiczne postacie boreliozy

100%
Wysocki J.
|
PL
Wstęp: Liczba zachorowań na choroby odkleszczowe w Polsce i Europie narasta, co wiązane jest z postępującym ociepleniem klimatu, sprzyjającym rozwojowi kleszczy. Borelioza to najczęstsza krętkowica występująca w USA i Europie. Z powodu potencjalnie poważnych powikłań i braku swoistej profilaktyki, niezwykle ważna jest czujność diagnostyczna, pozwalająca na wczesne postawienie rozpoznania i wdrożenie leczenia. Głównym wektorem transmitującym patogen jest kleszcz z gatunku Ixodex ricinus. Rząd Kleszczy (Ixodida) należy do pajęczaków z podgromady roztoczy. Naturalnym rezerwuarem B. burgdorferi są małe i średniej wielkości ssaki oraz ptaki. Około ¾ chorych na boreliozę zgłasza dolegliwości i prezentuje objawy chorobowe w obrębie głowy i szyi. Są one różnorodne i mogą występować we wszystkich stadiach choroby. Należą do nich: bóle głowy, ból i sztywność karku, bóle gardła, zawroty głowy, limfadenopatia szyjna, otalgia, szum uszny, nagły niedosłuch, niedowłady mięśni mimicznych. Mimo wielu publikacji dotyczących neurologicznych manifestacji boreliozy kwestią pozostającą nadal do wyjaśnienia jest lokalizacja uszkodzeń w przebiegu drogi słuchowej oraz w obrębie układu równowagi. Część przypadków zaburzeń słuchu może wynikać z uszkodzeń centralnych, a część z obwodowych. Cel: Artykuł przedstawia przegląd doniesień dotyczących przebiegu i manifestacji klinicznej boreliozy.
4
Publication available in full text mode
Content available

Rekomendacja dla leku Sinupret extract w ostrych zapaleniach błony śluzowej nosa i zatok przynosowych

100%
Wysocki J.
|
PL
Ostry i przewlekły nieżyt nosa i zatok przynosowych jest najczęstszym problemem w praktyce lekarza otolaryngologa. Niemal każdy przypadek nieżytu ostrego ma tło wirusowe. Dalszy przebieg choroby uwarunkowany jest jakością błon śluzowych, siłami odpornościowymi ustroju, zjadliwością wirusa oraz morfologią zatok przynosowych. Stosowane w nieżycie ostrym leki mają charakter objawowy, a ich efekt nakierowany jest na wygaszenie stanu zapalnego i obrzęku. Alternatywą wobec tych leków są preparaty przygotowane na bazie roślin leczniczych. W badaniach in vitro wykazują one działanie przeciwzapalne, immunostymulujące, przeciwobrzękowe i przeciwwirusowe. Wobec wprowadzenia do sprzedaży preparatu Sinupret extract arsenał środków terapeutycznych poszerzył się o skoncentrowany lek, o sile działania porównywalnej z działaniem syntetycznych leków przeciwbólowych i przewciwzapalnych, mający dodatkowo udokumentowane działanie przeciwwirusowe. W pracy omówiono skład preparatu Sinupret extract, mechanizmy działania jego substancji czynnych oraz wyniki badań przedklinicznych i klinicznych z udziałem leków Sinupret i Sinupret extract.
5
Publication available in full text mode
Content available

Otorynolaryngologiczne manifestacje COVID-19

100%
Wysocki J.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2021
|
vol. 10(2)
18-24
PL
COVID-19 manifestuje się szerokim spektrum objawów klinicznych, tak pod względem ich różnorodności, jak natężenia. Może przebiegać bezobjawowo lub poronnie, lekko, średnio, ciężko oraz piorunująco, jako stan septyczny z niewydolnością wielonarządową i wstrząsem Typowymi wiodącymi objawami COVID-19 są: wysoka gorączka słabo reagująca na leki, mocno odczuwalna utrata sił, ból w klatce piersiowej, duszność, ból głowy, bóle kostno-stawowe i mięśniowe, aż do wystąpienia zespołu ostrej niewydolności oddechowej ARDS (acute respiratory distress syndrome). Jednakże wiele publikacji wymienia wśród możliwych objawów także inne, nie związane z zajęciem dolnych dróg oddechowych. Są to zaburzenia żołądkowo-jelitowe, uszkodzenia ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, nieżyt górnych dróg oddechowych i dysfunkcje narządów zmysłów. Celem niniejszego przeglądu piśmiennictwa było określenie częstości różnych dysfunkcji w obrębie głowy i szyi, będących elementami COVID-19. Objawy nieżytu spojówek, błony śluzowej nosa, gardła i krtani podaje ok. ¾ chorych, jednak nie zawsze występują one wszystkie i jednoczasowo, jak w infekcjach wywoływanych np. przez rhinowirusy. Z podobną częstością występują Anosmi/hyposmia lub ageusia/hypogeusia. Objawy uszkodzeń układu równowagi, w postaci dizziness zgłasza ok. 1/3, vertigo i niedosłuch ok. 5-6%, szum uszny ok. 10%, pacjentów. Doniesienia o współwystępowaniu z COVID-19 obwodowego niedowładu nerwu twarzowego są na razie stosunkowo nieliczne i często zaliczane do zaburzeń neurologicznych, których częstość wynosi również ok. 1/3 przypadków COVID-19. Co ważne, tak objawy nieżytowe, jak i pozostałe tu wymienione mogą poprzedzać, współwystępować lub następować po wystąpieniu wiodących objawów COVID-19. Mogą być także jedynymi objawami tej choroby. Powinno to skłaniać otorynolaryngologów do szczególnej czujności w tym zakresie.
6
Publication available in full text mode
Content available

Otorhinolaryngological manifestations of COVID-19

100%
Wysocki J.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2021
|
vol. 10(2)
18-24
EN
COVID-19 manifests itself in a wide spectrum of clinical symptoms, both in terms of their variety and severity. It can be asymptomatic or abortive, mild, moderate, severe and lightning, as septic with multiple organ failure and shock Typical leading symptoms of COVID-19 are: high fever poorly responding to drugs, severe loss of strength, chest pain, dyspnoea, pain headaches, bone and joint pain and muscle pain, until the onset of acute respiratory distress syndrome (ARDS). However, many publications mention among the possible symptoms also others, not related to the involvement of the lower respiratory tract. These are gastrointestinal disorders, damage to the central and peripheral nervous system, catarrh of the upper respiratory tract and dysfunctions of the sensory organs. The aim of this literature review was to determine the frequency of various head and neck dysfunctions that are part of COVID-19. Symptoms of conjunctivitis, nasal mucosa, pharynx and larynx are reported by about of patients, but they do not always occur at the same time, as in infections caused, for example, by rhinoviruses. Anosmi / hyposmia or ageusia / hypogeusia occur with a similar frequency. Symptoms of damage to the equilibrium system, such as dizziness, are reported by approx. 1/3, vertigo and hearing loss approx. 5-6%, tinnitus approx. 10% of patients. Reports of coexistence with COVID-19 of peripheral paresis of the facial nerve are so far relatively few and often included in the neurological disorders, the frequency of which is also about 1/3 of COVID-19 cases. Importantly, both catarrhal symptoms and the others listed here may precede, co-occur or follow the appearance of the leading symptoms of COVID-19. They can also be the only symptoms of this disease. This should prompt otorhinolaryngologists to be particularly vigilant in this regard
7
Publication available in full text mode
Content available

Nasal resistance asymmetry as a predictor of satisfaction following nasal airway obstruction surgeries

51%
Prus M., Wysocki J., Krasny M., Niemczyk K.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2017
|
vol. 6(4)
1-9
EN
Patients’ subjective assessment of nasal patency often does not correspond to the objective results of functional and imaging examinations. The objective of this study was to identify the rhinometry (AR) and rhinomanometry (RMM) parameters that were best correlated to patients’ self-evaluation of nasal patency before and after nasal airway obstruction surgery. The study material consisted of RMM and AR results as well as SNOT-20 self-evaluation questionnaires completed by 233 patients presenting with rhinological problems and routinely diagnosed at the RMM Lab of the Department and Clinic of Otolaryngology of the Medical University of Warsaw. Data were collected from 70 females (31.4%) aged 18 through 81 years and 153 males (68.6%) aged 16 through 81 years. The results were subjected to statistical analysis by a licensed statistician using the Statistica 10 software package. A statistically significant relationship was demonstrated between the subjective perception of nasal patency and RMM results. The higher the asymmetry of air flow within the left and the right nasal cavity, the higher the perceived restriction of nasal patency. Significant differences were observed between patients reporting maximum discomfort regarding impaired nasal patency and the remaining patients: the former were characterized by nasal resistance values being several-fold higher than that observed in the latter while nearly always improving after nasal airway obstruction surgeries. No significant reflection of patients’ self-evaluation of nasal patency was found in the acoustic rhinometry measurements.
8
Publication available in full text mode
Content available

Występowanie bezsenności wśród chorych z rozpoznaniem obturacyjnego bezdechu sennego

51%
Daniłosio M., Wysocki J., Prus M.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2018
|
vol. 7(1)
16-23
PL
Obturacyjny bezdech senny (OBS) jest problemem medycznym o zasięgu społecznym. Podstawą jego podejrzenia i postawienia rozpoznania jest nadmierna senność dzienna oraz wynik polisomnografii (PSG). Bezsenność towarzyszy pacjentom z OBS równie często jak nadmierna senność dzienna, aczkolwiek częstość występowania bezsenności jest różnie określana w różnych badaniach. Postanowiono poddać weryfikacji te poglądy w oparciu materiał własny. Materiał stanowiło 120 pacjentów zgłaszających się do Pracowni Polisomnograficznej Katedry i Kliniki Otolaryngologii WUM z podejrzeniem obturacyjnego bezdechu sennego. Pacjenci rutynowo wypełniali kwestionariusz Ateńskiej Skali Bezsenności (Athens Insomnia Scale; AIS). Całonocna PSG była wykonywana na sprzęcie firmy Grass, z zapisem 14-kanałowym. Ocena badania była dokonywana metodą automatyczno-manualną. Ciężkość OBS klasyfikowano na podstawie AHI. Utworzono grupę badawczą liczącą 96 chorych z rozpoznanym OBS oraz grupę kontrolną, którą stanowiło 24 pacjentów, u których wykluczono OBS, a ich zaburzenia snu oraz nadmierna senność dzienna wynikały z innych przyczyn. Suma punktów z ankiety AIS we wszystkich podgrupach oraz łącznie była bliska znamiennej lub znamienna dla rozpoznania bezsenności. Średni wynik w AIS różnił się istotnie w podgrupach według ciężkości bezdechu, korelował także w sposób istotny statystycznie latencją zasypiania, latencją pełnego snu i latencją fazy N2, ale nie z AHI. Wyciągnięto wniosek, według którego u chorych z rozpoznaniem OBS nasilenie bezsenności mierzonej z zastosowaniem AIS ma istotny związek z ciężkością bezdechu, aczkolwiek nie jest to związek ścisły.
9
Publication available in full text mode
Content available

Occurrence of insomnia among patients with diagnosed obstructive sleep apnea

51%
Daniłosio M., Wysocki J., Prus M.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2018
|
vol. 7(1)
16-23
EN
Obstructive sleep apnea (OSA) is a common problem. Excessive daytime sleepiness raises a suspicion of OSA, which can be confirmed by polysomnography (PSG). Insomnia, in patients with OSA, often manifests itself as excessive daytime drowsiness. The incidence of insomnia among patients with OSA differs in different studies. Thus, we investigated the incidence of insomnia among our patients. We included 120 patients who underwent a workup due to a suspicion of OSA in the Polysomnography Laboratory, Department of Otolaryngology, Medical University of Warsaw, Poland. Patients completed the Athens Insomnia Scale (AIS). All-night PSG was done with 14-channel recordings (Grass®, USA). The severity of OSA was classified according to the apnea-hypopnea index (AHI) values. There were 96 patients with OSA and 24 patients without OSA who served as controls (their sleep disorders and daytime drowsiness were not caused by OSA). The total AIS scores tended to indicate insomnia in the entire sample and in all different subgroups. The mean AIS score was significantly different between the subgroups differing in the severity of apnea. The mean AIS score correlated significantly with sleep latency, latent sleep, and N2 latency. The mean AIS score did not correlate significantly with the AHI. In conclusion, in patients with OSA, insomnia, measured with the AIS, was associated with the severity of apnea, although this relationship was weak.
10
Publication available in full text mode
Content available

Asymetria oporów przepływu powietrza jako czynnik predykcyjny satysfakcji po operacjach poprawiających drożność nosa

51%
Prus M., Wysocki J., Krasny M., Niemczyk K.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2017
|
vol. 6(4)
1-9
PL
Drożność nosa oceniana subiektywnie przez chorego często nie pokrywa się z wynikami badań obiektywnych – obrazowych i czynnościowych. Istnieją liczne rozbieżne opinie dotyczące ich przydatności Celem pracy była ocena, które z parametrów rynometrii akustycznej (AR) i rynomanometrii (RMM) najściślej korelują z samooceną pacjenta przed i po operacyjnym udrożnieniu jam nosa. Materiał do badań stanowiły wyniki RMM i AR oraz kwestionariusze samooceny SNOT-20, wypełnione przez 233 pacjentów rutynowo diagnozowanych w Pracowni RMM Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, zgłaszających problemy rynologiczne. Dane uzyskano od 70 kobiet (31,4%) w przedziale wieku od 18 do 81 lat i 153 mężczyzn (68,6%) w przedziale wieku od 16 do 81 lat. Wyniki przeprowadzonych badań opracowano statystycznie, korzystając z pomocy dyplomowanego statystyka i pakietu Statistica 10. Wykazano, że istnieje istotny statystycznie związek pomiędzy subiektywnie odczuwaną drożnością nosa a wynikiem RMM. Ograniczenie drożności nosa odczuwane jest tym bardziej, im większa jest asymetria przepływu przez prawą i lewą jamę nosową. Pacjenci wskazujący na maksymalny dyskomfort w zakresie upośledzenia drożności nosa istotnie różnią się od pozostałych pacjentów: mają kilkukrotnie wyższe opory przepływu w porównaniu z pozostałymi chorymi i prawie zawsze odczuwają satysfakcję po operacjach poprawiających drożność nosa. Rynometria akustyczna nie znajduje istotnego odzwierciedlenia w samoocenie chorego dotyczącej drożności nosa.
11
Publication available in full text mode
Content available

Agreement between Epworth Sleepiness Scale and objective sleep parameters in patients with excessive daytime sleepiness

51%
Daniłosio M., Wysocki J., Prus M.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2017
|
vol. 6(3)
10-18
EN
Obstructive sleep apnea (OSA) is a disease with a broad social impact. Excessive daytime sleepiness raises suspicion of OSA and together with polysomnography (PSG) is the basis for diagnosis. The Epworth Sleepiness Scale (ESS) is used for objective assessment of daytime sleepiness. Many authors underline a high predictive value of this scale in selecting patients at risk of OSA. Moreover, there is a high agreement between the ESS and PSG. However, some authors oppose the use of this scale. We wanted to verify this issue based on our own data. We enrolled 120 patients who were referred to the Polysomnographic Laboratory, Department of Otolaryngology, Medical University of Warsaw with a suspicion of obstructive sleep apnea. All patients filled out the Epworth Sleepiness Scale. Overnight PSG was performed with 14-channel recordings (Grassm USA), including EEG, EMG, and recordings of the movements of the chest and abdomen. Airflow through the airways was recorded with a nasal-oral temperature probe. PSG was assessed automatically and manually; sleep stages were coded manually for each 30-second interval by a technician. Severity of OSA was assessed based on AHI. There were 96 patients with confirmed OSA and a control group of 24 patients with exclusion of OSA but with different disorders causing excessive daytime sleepiness. The average ESS scores were not significantly different between the subgroups, between genders, and in patients with different severity of OSA. ESS scores did not correlate significantly with any of the tested PSG parameters. In conclusion, the ESS should be used as an additional and only ancillary tool in assessing patients with suspected OSA.
12
Publication available in full text mode
Content available

Korelacja wyników ankiety SNOT-20 z obiektywnymi badaniami drożności i geometrii jam nosa

51%
Prus-Ostaszewska M., Wysocki J., Niemczyk K., Balcerzak J.
|
PL
Wstęp: W pracy zweryfikowano korelacje pomiędzy wynikami ankiety SNOT-20 a wynikami obiektywnych badań drożności nosa – rynomanometrią i rynometrią akustyczną – wykonanymi przed i po leczeniu operacyjnym (septoplastyce, septokonchoplastyce, ethmoidektomii i septoethmoidektomii). Materiały i metody: Materiał do badań stanowiły wyniki rynometrii akustycznej i rynomanometrii oraz ankiety SNOT-20 wypełnionej przez 223 pacjentów. Wszyscy z badanych i ankietowanych byli rutynowo diagnozowani w Pracowni Rynomanometrycznej Katedry i Kliniki Otolaryngologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i zgłaszali problemy rynologiczne. Dane uzyskano od 70 kobiet (31,4%) w wieku od 18 do 81 lat i 153 mężczyzn (68,6%) w wieku od 16 do 81 lat. Badania przeprowadzono z zastosowaniem urządzenia RhinoMetrics SRE 2100, które łączy w sobie funkcje rynomanometru (RhinoStream) oraz rynometru akustycznego (RhinoScan) firmy Interacoustics AS (Denmark). Wyniki: Obliczone korelacje pomiędzy parametrem obiektywnym, jakim był opór przepływu powietrza przez jamę nosową, a subiektywnymi odczuciami badanych wyrażanymi w ankiecie SNOT-20 były niesatysfakcjonujące, a istotność statystyczną uzyskano w odniesieniu do pytania pierwszego ankiety (o nasilenie upośledzenia drożności nosa) w zakresie wszystkich składowych oporu przepływu. Dyskusja: Odczucie upośledzenia drożności nosa jest najbardziej powtarzalną i wiarygodną dolegliwością zgłaszaną przez chorych z problemami rynologicznymi.
13
Publication available in full text mode
Content available

Analiza zgodności oceny nadmiernej senności dziennej w skali Epworth z obiektywnymi parametrami snu

51%
Daniłosio M., Wysocki J., Prus M.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2017
|
vol. 6(3)
10-18
PL
Obturacyjny bezdech senny (OBS) jest problemem medycznym o zasięgu społecznym. Nadmierna senność dzienna jest przyczynkiem do podejrzenia zespołu OBS, a łącznie z wynikiem polisomnografii (PSG) – stanowi podstawę do postawienia rozpoznania. Obiektywizacji nasilenia nadmiernej senności dziennej służy stosowana od kilkudziesięciu lat skala Epworth. Wielu autorów podkreśla jej istotną wartość predykcyjną, pozwalającą wyselekcjonować pacjentów podejrzanych o OBS, oraz jej dużą zgodność z wynikiem PSG. Wiele jest także głosów przeciwnych jej użyteczności. Postanowiono poddać weryfikacji te poglądy w oparciu o badania własne. Materiał stanowiło 120 pacjentów zgłaszających się do Pracowni Polisomnograficznej Katedry i Kliniki Otolaryngologii WUM z podejrzeniem obturacyjnego bezdechu sennego. Pacjenci rutynowo wypełniali kwestionariusz Epworth. Całonocna PSG była wykonywana na sprzęcie firmy Grassm (USA), z zapisem 14-kanałowym, obejmującym EEG, EMG oraz rejestrację ruchów klatki piersiowej i brzucha. Przepływ powietrza przez drogi oddechowe rejestrowano przy użyciu nosowo-ustnego czujnika termicznego. Ocena badania była dokonywana metodą automatyczno-manualną, przy czym stadia snu były kodowane manualnie przez technika, osobno dla każdej 30-sekundowej składki. Ciężkość OBS klasyfikowano na podstawie AHI. Utworzono grupę badawczą liczącą 96 chorych z rozpoznanym OBS oraz grupę kontrolną, którą stanowiło 24 pacjentów, u których wykluczono OBS, a ich zaburzenia snu oraz nadmierna senność dzienna wynikały z innych przyczyn. Średni wynik w skali senności dziennej Epworth nie różnił się istotnie w podgrupach według płci i ciężkości bezdechu, nie korelował także w sposób istotny statystycznie z żadnym z badanych rutynowo parametrów PSG. Wyciągnięto wniosek, według którego skala Epworth powinna być traktowana jako dodatkowy i wyłącznie pomocniczy element oceny pacjenta z podejrzeniem OBS.
14
Publication available in full text mode
Content available

The correlation of the results of the survey SNOT-20 of objective studies of nasal obstruction and the geometry of the nasal cavities

51%
Prus-Ostaszewska M., Wysocki J., Niemczyk K., Balcerzak J.
Otolaryngologia Polska
|
2017
|
vol. 71(2)
1-10
EN
Introduction: In this paper were verified the correlation between the results of the survey SNOT-20 and the results of the objective tests of nasal obstruction which are rhinomanometry and acoustic rhinometry before and after surgical treatment, such as septoplasty, septoconchoplasty, ethmoidectomy and septoethmoidectomy. Material and methods: The material used in this study was 233 patients diagnosed routinely in the Rhinomanometry Laboratory of the Department of Otolaryngology at the Medical University of Warsaw, reporting rhinological problems. Data were obtained from 70 women (31,4%) ranging in ages from 18 to 81 years of age and 153 men (68,6%) ranging in ages from 16 to 81 years of age. The researches presented in the study were made using the device RhinoMetrics SRE 2100 which combines the Rhinomanometer (RhinoStream) and Acoustic Rhinometer (RhinoScan) Interacoustics AS (Denmark). Survey SNOT-20 (Sino-Nasal Outcome Test-20) in Polish was completed by patients before surgery and during the postoperative control visits. Results: The calculated correlations between the objective parameter, which was the resistance to the flow of air through the nasal cavity , and the subjective feelings of respondents expressed in the survey SNOT-20 were generally weak, and statistical significance was achieved with respect to the first question survey (the severity of the nose obstruction) for all components of resistance flow. Discussion: The feeling of nasal obstruction is the most reproducible and reliable complaint reported by the patient with rhinological problems.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.