Search results

Sort By:

Limit search:

Trudności diagnostyczne w rozpoznaniu specyficznego zaburzenia językowego – SLI

100%

Kackieło-Tomulewicz J., Boćkowski L.

Neurologia Dziecięca

2018

vol. 27

issue 54

65-70

A Specific Language Impairment (SLI) is a difficulty in expressing and understanding speech. It is a disorder characterized by a slow language development that differs from the normal pattern. The causes and pathologies of SLI are not completely known. The genetic, neurostructural and neurofunctional background is considered. This article presents the most important diagnostic problems in the recognition of SLI. Due to the fact that it concerns an increasing number of pre-school and school- -age patients, it is important to broaden the knowledge on the diagnosis of SLI among Polish speech therapists and psychologists. The clinical picture of this disorder is not clear. It is characterized by several different profiles of language development. Diagnosis of a specific language disorder requires the cooperation of many specialists. Unfortunately, only one standardized test used in SLI – TRJ diagnosis (Language Development Test) is available in Poland. The clinical picture of the disorder changes with age - mainly in school and older children. Current research shows that the language problem of patients with SLI is chronic. There is no single therapeutic approach to SLI therapy. Despite numerous research studies, there is a lack of diagnostic standards in the diagnosis of SLI.

Specyficzne zaburzenie językowe (ang. Specific Language Impairmetnt – SLI) polega na trudnościach w wypowiadaniu się oraz rozumieniu mowy. Jest to zaburzenie charakteryzujące się powolnym, odbiegającym od normalnego wzorca rozwojem językowym. Przyczyny i patomechanizmy powodujące SLI nie są do końca znane. Rozważa się tło genetyczne, neurostrukturalne i neurofunkcjonalne. W niniejszej pracy przedstawiono najważniejsze problemy diagnostyczne w rozpoznaniu SLI. Ze względu na to, że problem dotyczy coraz większej liczby pacjentów w wieku przedszkolnym i szkolnym wydaje się to mieć istotne znaczenie w pogłębianiu wiedzy na temat rozpoznania SLI przez polskich logopedów, neurologopedów, a także neurologów. Obraz kliniczny tego zaburzenia nie jest jasny. Cechuje go kilka zróżnicowanych profili rozwoju językowego. Diagnoza specyficznego zaburzenia językowego wymaga współpracy wielu specjalistów, ma charakter zespołowy. Najważniejsze zadanie przypada psychologom i logopedom ze względu na dwa kluczowe kryteria diagnostyczne odnoszące się do poziomu sprawności językowych oraz funkcji poznawczych. W Polsce dostępny jest jeden wystandaryzowany test do diagnozy SLI –Test Rozwoju Językowego. Obraz kliniczny zaburzenia zmienia się wraz z wiekiem – głównie u dzieci w wieku szkolnym i starszym. Współczesne badania wykazują, że problem językowe pacjentów z SLI mają charakter przewlekły. Dotychczas nie opisano pojedynczego podejścia terapeutycznego co do którego udowodniono, że jest uniwersalne i skuteczne w usuwaniu zaburzeń językowych. Pomimo licznych badań wciąż brakuje standardów diagnostycznych w rozpoznaniu SLI.

Refine search results

1 Neurologia Dziecięca

1 2018

1 Boćkowski L.

1 Kackieło-Tomulewicz J.

Search results

Trudności diagnostyczne w rozpoznaniu specyficznego zaburzenia językowego – SLI