Search results

1

A new criterion to predict recurrence after laparoscopic ventral hernia repair: mesh/defect area ratio

100%

Kozan R., Anadol A. Z., Sare M.

Polish Journal of Surgery

|

2021

|

vol. 93

|

issue 6

40-46

EN

Introduction:Minimizing recurrence in hernia surgery is one of the major aims. Defining surgeon-dependent risk factors for recurrence is therefore of great importance in laparoscopic ventral hernia repair (LVHR). This study aims to analyze the predictive value of the mesh area/defect area ratio (M/D ratio) in terms of recurrence as a new criterion in LVHR. Methods: A total of 124 patients were enrolled in the study. Age, gender, hernia type, body mass index, defect size, size of the mesh, mesh overlapping, area of the defect, area of the mesh, M/D ratio, postoperative complications, follow-up time, recurrences and timing of recurrence were also recorded. The potential variables that may affect recurrence were examined by univariate and multivariate analysis. Results: There were 12 (9.7%) recurrences in our series. A statistically significant difference was found if either the mesh/defect ratio was ≤6 or >6 (p = 0.012). Multivariate analysis confirmed that M/D ratio was the only independent parameter for recurrence. Conclusion: Understanding M/D ratio concept and using it in surgical clinical practice may help reduce recurrence rates after LVHR.

2

Nowe kryterium przewidywania nawrotu po laparoskopowej plastyce przepukliny brzusznej: stosunek powierzchni siatki do powierzchni uszkodzenia

100%

Kozan R., Anadol A. Z., Sare M.

Polish Journal of Surgery

|

2021

|

vol. 93

|

issue 6

40-46

PL

Wprowadzenie: Jednym z głównych celów plastyki przepukliny jest zminimalizowanie odsetka wznów. W związku z tym, kluczowe znaczenie w laparoskopowej plastyce przepuklin brzusznych (LVHR) stanowi określenie czynników ryzyka zależnych od chirurga. Celem niniejszego badania jest analiza wartości predykcyjnej stosunku powierzchni siatki do powierzchni uszkodzenia (stosunku M/D), w kontekście występowania wznów przepukliny jako nowego kryterium w LVHR. Metody: Do badania włączono 124 pacjentów. Rejestrowane dane obejmowały: wiek, płeć, rodzaj przepukliny, współczynnik masy ciała, szerokość zewnętrznego marginesu siatki, pole powierzchni uszkodzenia, pole powierzchni siatki, stosunek M/D, powikłania pooperacyjne, czas obserwacji kontrolnej, wystąpienie wznowy i czas wystąpienia wznowy. Potencjalne zmienne, mogące mieć wpływ na wystąpienie wznowy, zbadano w analizie jedno- i wielozmiennowej. Wyniki: W naszej serii przypadków zaobserwowaliśmy 12 (9,7%) wznów przepukliny. Stwierdzono istotną statystycznie różnicę między grupami o współczynniku stosunku M/D, wynoszącym odpowiednio ≤ 6 i > 6 (p = 0,012). Analiza wielozmiennowa potwierdziła, że stosunek M/D był jedynym niezależnym czynnikiem predykcyjnym wznowy przepukliny. Wnioski: Zrozumienie koncepcji stosunku M/D i korzystanie z niej w chirurgicznej praktyce klinicznej może pomóc w zmniejszeniu częstości wznów przepukliny po leczeniu LVHR.

3

Comparison of the results of using a self-adhesive mesh and a polypropylene mesh in open inguinal hernia repair: a prospective randomized controlled study

76%

Emral A. C., Anadol A. Z., Kozan R., Cetinkaya G., Altiner S., Aytac A. B.

Polish Journal of Surgery

|

2022

|

vol. 94

|

issue 6

1-7

EN

Introduction: Inguinal hernia repair is the most common operation worldwide. The essential factors in hernia repair have been the postoperative quality of life, early return to work, low recurrence rate, and chronic pain prevention. Aim: The aim of this study was to compare the short- and long-term results of the self-adhesive mesh and the conventional polypropylene mesh in Lichtenstein repair. Material and methods: A total of 100 male patients were randomized and operated on, 50 with the self-adhesive mesh (S group), 50 with the conventional polypropylene mesh (P group). Prospectively, the patients were followed for an average of 36 months. The two groups were compared for the duration of surgery, duration of hospital stay, duration of daily activity/resumption of work, postoperative pain, chronic pain, recurrence, wound infection, hematoma/seroma formation, and postoperative analgesic consumption. Results: The study involved 39 patients in the P group and 37 patients in the S group who underwent inguinal hernia surgery. The P group had a longer mean operation time than the S group, and the difference between the two groups was statistically significant (45.1 ± 6.6 min vs. 28.8 ± 3.0 min, P = 0.0001). In recurrence, postoperative discomfort, chronic pain, length of hospital stay, daily activity/return to work, wound infection, hematoma/seroma, and postoperative analgesic use, there was no statistically significant difference between the two groups. Conclusion: It was found that the self-adhesive mesh did not produce statistically significant advantages over the conventional polypropylene mesh, except for operative time, in the Lichtenstein repair.

4

Porównanie wyników użycia siatki samomocującej i siatki polipropylenowej w otwartej naprawie przepukliny pachwinowej: prospektywne, randomizowane, kontrolowane badanie kliniczne

76%

Emral A. C., Anadol A. Z., Kozan R., Cetinkaya G., Altiner S., Aytac A. B.

Polish Journal of Surgery

|

2022

|

vol. 94

|

issue 6

46-53

PL

Wprowadzenie: Naprawa przepukliny pachwinowej jest najczęściej wykonywanym zabiegiem operacyjnym na całym świecie. Podstawowymi czynnikami, branymi pod uwagę w ocenie naprawy przepukliny, są: pooperacyjna jakość życia, wczesny powrót do pracy, niski wskaźnik nawrotów i zapobieganie przewlekłemu bólowi. Cel: Celem niniejszego badania było porównanie krótko- i długoterminowych wyników użycia siatki samomocującej i tradycyjnej siatki polipropylenowej w naprawie sposobem Lichtensteina. Materiał i metody: Do udziału w badaniu zrandomizowano i poddano operacji grupę 100 mężczyzn. U 50 przeprowadzono operację, zakładając siatkę samomocującą (grupa S), w przypadku zaś pozostałych 50 operacji użyto tradycyjnej siatki polipropylenowej (grupa P). Pacjentów poddano prospektywnej kontroli trwającej średnio 36 miesięcy. Obie grupy porównano pod kątem: czasu trwania operacji, długości hospitalizacji, czasu do ponownego podjęcia codziennych czynności/pracy, bólu pooperacyjnego, bólu przewlekłego, nawrotów, zakażenia rany, tworzenia krwiaków/nagromadzeń płynu surowiczego oraz pooperacyjnego użycia środków przeciwbólowych. Wyniki: W badaniu wzięło udział 39 pacjentów z grupy P oraz 37 pacjentów z grupy S poddanych operacji naprawy przepukliny pachwinowej. Średni czas operacji w grupie P był dłuższy niż w grupie S, a różnica między tymi obiema grupami była istotna statycznie (45,1 ± 6,6 min w porównaniu z 28,8 ± 3,0 min, p = 0,0001). Nie stwierdzono różnic między grupami w zakresie częstotliwości nawrotów, dolegliwości pooperacyjnych, przewlekłego bólu, długości hospitalizacji, czasu do ponownego podjęcia codziennych czynności/pracy, zakażeń rany, tworzenia krwiaków/nagromadzeń płynu surowiczego oraz pooperacyjnego użycia środków przeciwbólowych. Wnioski: Stwierdzono, że użycie siatki samoprzyczepnej nie wiązało się z osiągnięciem istotnych statystycznie korzyści w porównaniu z tradycyjną siatką polipropylenową, z wyjątkiem czasu trwania operacji, wykonywanej sposobem Lichtensteina.

Refine search results

4 Polish Journal of Surgery

2 2022

2 2021

4 Anadol A. Z.

4 Kozan R.

2 Altiner S.

2 Aytac A. B.

2 Cetinkaya G.

2 Emral A. C.

2 Sare M.

A new criterion to predict recurrence after laparoscopic ventral hernia repair: mesh/defect area ratio

Nowe kryterium przewidywania nawrotu po laparoskopowej plastyce przepukliny brzusznej: stosunek powierzchni siatki do powierzchni uszkodzenia

Comparison of the results of using a self-adhesive mesh and a polypropylene mesh in open inguinal hernia repair: a prospective randomized controlled study

Porównanie wyników użycia siatki samomocującej i siatki polipropylenowej w otwartej naprawie przepukliny pachwinowej: prospektywne, randomizowane, kontrolowane badanie kliniczne