Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 16

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Phonosurgical voice rehabilitation in patients with primary larynx cancer after laser cordectomy CO2

100%
Berger G., Chyczewski L., Kosztyła-Hojna B.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2017
|
vol. 6(1)
48-57
EN
The aim of the treatment of early laryngeal cancer is complete oncological cure and simultaneously voice and swallowing preservation. According to the European Laryngological Society (ELS) classification of CO2 laser cordectomy, full voice recovery is seen in subepithelial cordectomy (ELS Type I ) and near complete in subligamental cordectomy (ELS type II). Voice deterioration is usually seen after more extensive levels of cordectomy (ELS types III-V). Voice quality after microsurgical laser cordectomy depends on the presence or absence of synechiae in the anterior commissure and on the quantity of the removed thyro-arytenoid muscle. More extensive reduction of the vocal muscle quantity causes more intensive glottic incompetence. Contralateral healthy vocal fold, rudimentary, cicatrixial previously operated vocal fold and false ventricular folds may take part in postoperative supraglottic voice compensation. All patients should undergo speech and voice therapy after terminating the scaring process on the operated vocal fold. Patients routinely undergo a minimum of 6 months of voice rehabilitation which allows speech therapy to yield the best possible voice. Phonosurgical techniques i.e. medialization thyroplasty, augmentation techniques, Zeitels’s laryngoplasty or Lichtenberger’s technique in treatment of synechia in the anterior commissure are successfully performed to restore the vocal competence. Voice preservation after treatment of early laryngeal cancer of the vocal fold improves life quality of the patient.
2
Publication available in full text mode
Content available

Guz kłębka szyjnego – obrazowanie radiologiczne i badanie genetyczne

100%
Berger G., Łukasiewicz A., Grinevych V., Tarasów E.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(6)
39-44
PL
Guz kłębka szyjnego (CBT), tj. przyzwojak, jest klasyfikowany przez WHO jako łagodny guz neuroendokrynny. Zawsze wymaga on przeprowadzenia diagnostyki wielodyscyplinarnej. Najczęstszą, gdyż występującą w 60% przypadków, lokalizację przyzwojaków regionu głowy i szyi (HNPGL) stanowi rozwidlenie tętnicy szyjnej wspólnej w okolicy kłębka szyjnego [15]. Wiedza o mutacjach germinalnych genów związanych z kompleksem mitochondrialnej dehydrogenazy bursztynianowej (SDH), powodujących deregulację czynników indukowanych hipoksją, pozwala na lepsze zrozumienie charakteru guza. Ze względu na możliwość transformacji złośliwej guzów kłębka szyjnego, zwłaszcza współistniejącej w przypadku mutacji genu SDHB, zaleca się zawsze przeprowadzenie selektywnej, ipsilateralnej operacji węzłowej szyi w regionach IIA, IIB, III w celu wykluczenia zmian w węzłach chłonnych szyi, jednoznacznych z przerzutami guza kłębka szyjnego. Główną przyczyną występujących w rodzinie, tj. o podłożu dziedzicznym, mnogich przyzwojaków regionu głowy i szyi jest mutacja genu SDHD. Najczęściej stosowana metoda leczenia chirurgicznego CBT niesie ze sobą śródoperacyjne ryzyko powikłań naczyniowych i porażenia nerwów czaszkowych. Tomografia komputerowa (TK), rezonans magnetyczny (MRI) i badanie angiograficzne umożliwiają dokładną ocenę rozległości przyzwojaka. W przypadkach guzów dużych rozmiarów można rozważyć embolizację tętnicy unaczyniającej guz pod kontrolą angiografii. Diagnostyka różnicowa w przypadku guza kłębka szyjnego powinna obejmować: tętniaka tętnicy szyjnej, limfadenopatię, nerwiaka osłonkowego nerwu podjęzykowego lub dodatkowy płat tarczycy.
3
Publication available in full text mode
Content available

Carotid Body Tumor – radiological imaging and genetic assessment

100%
Berger G., Łukasiewicz A., Grinevych V., Tarasów E.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(6)
39-44
EN
Carotid Body Tumor i.e. Paraganglioma is a challenging entity from the point of view of multidisciplinary diagnosis. The main treatment option, i.e. surgery, yields intraoperative risk related to cranial nerve palsy and vascular morbidity. Bifurcation of the common carotid artery, especially at the carotid body, is the place were head and neck paraganglioma is most frequently seen, i.e. in 60% of cases [15]. Indeed, the knowledge of genetic germline SDH mutations, which cause deregulation of hypoxiainduced factors, allows for better understanding of the tumor nature. It is recommended to conduct selective neck dissection in regions IIA, IIB, III to exclude malignant transformation and metastasis, due to malignant potential of carotid body tumors, especially in case of SDHB mutation. SDHD mutation is the main cause of hereditary HNPGLs. Computed tomography (CT), magnetic resonance imaging (MRI) and angiography allow for thorough assessment of paraganglioma extension. In large tumors embolization of the supplying artery under guidance of angiography may be considered. In case of carotid body tumor, differential diagnosis should include: carotid artery aneurysm, lymphadenopathy, Schwannoma of the hypoglossal nerve or accessory thyroid gland.
4
Publication available in full text mode
Content available

Fonochirurgiczna rehabilitacja głosu u pacjentów z wczesnym rakiem krtani po chordektomii laserowej CO2

100%
Berger G., Chyczewski L., Kosztyła-Hojna B.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2017
|
vol. 6(1)
48-57
PL
Celem leczenia wczesnego raka krtani o lokalizacji w obrębie głośni jest uzyskanie pełnego wyleczenia onkologicznego z jednoczesnym zachowaniem głosu, fizjologicznego toru oddychania oraz sprawnego mechanizmu połykania. Według Europejskiego Towarzystwa Laryngologicznego (European Laryngological Society), klasyfikacja chordektomii przy użyciu lasera dwutlenkowęglowego (CO2) uwzględnia pełne odzyskanie głosu w przypadku przeprowadzenia chordektomii podnabłonkowej (subepithelial cordectomy – ELS typ I) oraz prawie całkowity powrót czynności głosowej w przypadku chordektomii podwięzadłowej (subligamental cordectomy – ELS typ II). Pogorszenie jakości głosu obserwuje się zwykle w bardziej rozszerzonych zabiegach chordektomii (transmuscular, total, extended cordectomy – ELS typy III–V). Jakość głosu po mikrochirurgicznej laserowej chordektomii zależy od obecności zrostów w spoidle przednim oraz od ilości usuniętego mięśnia głosowego. Bardziej radykalna redukcja masy mięśniowej powoduje większą niedomykalność fonacyjną fałdów głosowych, co spowodowane jest powstaniem szczeliny niedomykalności w obrębie głośni. Pooperacyjna nadgłośniowa kompensacja może przybierać formy: udziału zdrowego fałdu głosowego po stronie przeciwnej, kompensacji z udziałem blizny wcześniej operowanego fałdu lub kompensacji fałdów przedsionkowych krtani (głos przedsionkowy prawdziwy). Wszyscy pacjenci – po zakończeniu procesu tworzenia blizny i wygojeniu operowanego fałdu głosowego – powinni zostać poddani terapii foniatryczno-logopedycznej głosu i mowy. Pacjenci rutynowo poddawani są 6-miesięcznej rehabilitacji głosu i mowy, co pozwala na uzyskanie możliwie najlepszej fonacji. Z udziałem tzw. „neocord” – czyli fałdu głosowego pokrytego włóknistą, bliznowatą powierzchnią – uzyskuje się optymalne warunki procesu kompensacyjnej fonacji. Techniki leczenia fonochirurgicznego, np. medializacyjna tyreoplastyka, techniki augmentacyjne, laryngoplastyka wg Zeitelsa czy technika Lichtenbergera w leczeniu zrostów w okolicy spoidła przedniego, są z sukcesem wykonywane jako zabiegi przywracające wydolność głosową. Zachowanie dobrej jakości głosu po leczeniu onkologicznym wczesnego raka fałdów głosowych stwarza szansę szybszego powrotu do aktywności społecznej i zawodowej pacjenta.
5
Publication available in full text mode
Content available

Renesans of supracricoid partial laryngectomy with crico-epiglotto-hyoidopexy or with crico -hyoidopexy – is it possible? Literature rewiev

100%
Berger G., Kosztła - Hojna B., Reszeć J., Chyczewski L.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2017
|
vol. 6(4)
14-23
EN
Supracricoid partial laryngectomy (SCPL) with crico-epiglotto-hyoidopexy (CHEP) or crico- hyoidopexy (CHP) is technically difficult. Although SCPL is effective in patients with laryngeal cancer, postoperative rehabilitation of speech and swallowing is needed for good functional outcomes. We discuss what patients can benefit from SCPL, with CHEP or CHP, and when these procedures are contraindicated.
6
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ anatomicznych uwarunkowań nerwów krtaniowych na wyniki neuromonitoringu śródoperacyjnego w zabiegach tyroidektomii oraz na wyniki funkcjonalne po laryngektomiach oszczędzających

100%
Berger G., Kosztyła - Hojna B., Chyczewski L.
Polish Journal of Surgery
|
2019
|
vol. 91(2)
30-37
PL
Celem pracy jest opis, interpretacja i wykazanie wpływu neuroanatomii krtani na wyniki śródoperacyjnego neuromonitoringu w resekcji tarczycy. Bogata sieć połączeń nerwowych pochodzących od nerwu krtaniowego wstecznego (RLN) oraz nerwu krtaniowego górnego (SLN) ma wpływ na rezultaty tyroidektomii oraz laryngektomii oszczędzających. Śródoperacyjny neuromonitoring jest przydatnym narzędziem w rękach chirurga głowy i szyi, lecz nigdy nie zastąpi rzetelnej znajomości anatomii i dobrej techniki operacyjnej.
7
Publication available in full text mode
Content available

Impact of the anatomy of laryngeal nerves on intraoperative neuromonitoring results in surgery of thyroid gland and functional results after partial laryngectomies

100%
Berger G., Kosztyła - Hojna B., Chyczewski L.
Polish Journal of Surgery
|
2019
|
vol. 91(2)
30-37
EN
The aim of this work was to describe, interpret and highlight the impact of neuroanatomy in the region of the larynx on intraoperative neuromonitoring (IONM) during thyroidectomy. A rich network of anastomoses of the recurrent laryngeal nerve (RLN) and superior laryngeal nerve (SLN) may have impact on the results of thyroidectomy and partial laryngectomy. Intraoperative neuromonitoring is a useful tool in the armamentarium of a head and neck surgeon but it will never replace profound knowledge of surgical anatomy and good surgical technique.
8
Publication available in full text mode
Content available

Renesans laryngektomii nadpierścieniowej z rekonstrukcją zespoleniem pierścienno-nagłośniowo - gnykowym lub pierścienno-gnykowym – czy jest możliwy? Przegląd piśmiennictwa

100%
Berger G., Kosztła - Hojna B., Reszeć J., Chyczewski L.
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
|
2017
|
vol. 6(4)
14-23
PL
Laryngektomia nadpierścieniowa rekonstrukcyjna z zespoleniem pierścienno-nagłośniowo -gnykowym oraz pierścienno-gnykowym jest techniką operacyjną trudną i wymagającą dobrych umiejętności od chirurga. Mimo skuteczności leczenia onkologicznego, zadowalające wyniki funkcjonalne wymagają pooperacyjnej rehabilitacji głosu i aktu połykania. Celem pracy jest podkreślenie skuteczności metody chirurgicznej – laryngektomii nadpierścieniowej rekonstrukcyjnej, zachowując respekt wobec onkologicznych przeciwskazań i precyzyjnej kwalifikacji pacjenta przy wyborze tej metody leczenia.
9
Publication available in full text mode
Content available

Przedoperacyjna ocena ryzyka uszkodzenia tętnicy szyjnej wewnętrznej w odcinku jamistym podczas zabiegów endoskopowych z dostępu przez zatokę klinową

88%
Berger G., Łukasiewicz A., Grinevych V., Milewska A. J., Tarasów E.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(2)
1-7
PL
Podczas zabiegów endoskopowych przez przewody nosowe z dostępu przez zatokę klinową uszkodzenie tętnicy szyjnej wewnętrznej występuje z częstością od 0 do 3,8% [1]. Najwyższe ryzyko uszkodzenia tętnicy ma miejsce w sytuacji bezpośredniego kontaktu gruczolaka przysadki lub przysadki z tętnicą szyjną wewnętrzną podczas otwierania opony twardej. Obrazowanie radiologiczne przedoperacyjne, tj. CTA, MRA, zapewnia obiektywną ocenę i jednocześnie uzupełnia śródoperacyjne metody obrazowania, tj.: neurominitoring, CTA, które podobnie jak MRA, są niezbędne w ocenie szczegółów anatomicznych w przebiegu tętnicy szyjnej wewnętrznej w zatoce jamistej (C4 ICA). Celem badań była ocena wymiarów przestrzennych i odległości między tętnicami szyjnymi wewnętrznymi (ICA) oraz odległości pomiędzy przysadką mózgową a tętnicą szyjną wewnętrzną (ICA). W badaniu CTA (coronal scans) określono odległości pomiędzy prawą i lewą tętnicą szyjną wewnętrzną (ICA) na poziomach: A – pomiędzy najbardziej wklęsłymi odcinkami zakrętu C4–C5 ICA, B – pomiędzy najbardziej wypukłymi odcinkami kolanka C4 ICA, C – pomiędzy odcinkami C4 ICA w części tylnej wstępującej. W badaniu MRA (axial scans) zmierzono obustronnie odległości pomiędzy przysadką mózgową a tętnicą szyjną wewnętrzną (ICA) na poziomach: A’ – w punkcie najbardziej wklęsłym zakrętu C4–C5 ICA, B’ – w punkcie najbardziej wypukłym odcinka C4 ICA (odcinek jamisty). W analizie statystycznej wykorzystano oprogramowanie Statistica 13 (StatSoft), a w określeniu różnic między grupami zastosowano test U-Manna–Whitney’a. W analizie siły korelacji między zmiennymi ilościowymi obliczono współczynniki korelacji rang Spearmana. Wyniki uznano za statystycznie istotne na poziomie p < 0,05. Wykazano istotne obustronnie zmniejszenie odległości pomiędzy przysadką mózgową a segmentem jamistym tętnicy szyjnej wewnętrznej (C4 ICA), co jest związane z wiekiem pacjentów. Ma to wpływ na planowanie chirurgicznego dostępu i pozwala ocenić ryzyko urazu śródoperacyjnego tętnicy szyjnej wewnętrznej (ICA).
10
Publication available in full text mode
Content available

Preoperative assessment of the risk of cavernous ICA injury in endoscopic transsphenoidal surgery

88%
Berger G., Łukasiewicz A., Grinevych V., Milewska A. J., Tarasów E.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(2)
1-7
EN
In endoscopic endonasal transsphenoidal procedures, ICA injury occurs in up to 3.8% [1]. The highest hazard of injury is in case of contact between the ICA and pituitary gland, during opening of the dura. Preoperative imaging, i.e. CTA, MRA, supports objectively intraoperative techniques of imaging. CTA as well as MRA are essential to access anatomic details in variability of cavernous segments of the ICA (C4 ICA). The aim of the study was to measure the space between Internal Carotid Arteries and distances between the pituitary gland and ICA on both sides. Anatomic relations between left and right ICAs were accessed on CTA (coronal scans) at levels: A – The most concave point of the C4–C5 bend; B – The most convex point of the C4 bend; C – The C4 posterior ascending portion. Distances between pituitary gland and ICAs were measured on both sides on MRA (axial scans): A’ – The most concave point of C4–C5 bend; B’ – The most convex point of the C4 bend. The Statistica 13 (StatSoft) software was used for the statistical analysis. The Mann-Whitney U test was applied to determine differences between the groups. To analyze the strength of correlations between the quantitative variables, Spearman’s rank correlation coefficients were calculated. The results were considered statistically significant at the level of P < 0.05. Distance reduction was shown between pituitary glands and cavernous segment (C4) of ICAs on both sides, which is related to age. This has impact on surgical planning and highlights the risk of intraoperative injury of ICAs.
11
Publication available in full text mode
Content available

Ocena głębokości stropu sitowia oraz długości płytki bocznej blaszki sitowej, położenia górnego przyczepu wyrostka haczykowatego i tętnicy sitowej przedniej w oparciu o wielopłaszczyznowe rekonstrukcje tomografii komputerowej

88%
Berger G., Grinevych V., Milewska A. J., Łukasiewicz A., Tarasów E.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(5)
15-23
PL
Cel: Celem niniejszego badania jest ocena położenia tętnicy sitowej przedniej (TSP) względem górnego przyczepu wyrostka haczykowatego (GPWH) oraz położenia wyżej wymienionych struktur względem płytki bocznej blaszki sitowej (PBBS) w oparciu o wielopłaszczyznowe (tj. wykonywane w płaszczyznach: czołowej, osiowej i strzałkowej) rekonstrukcje tomografii komputerowej. Dokonaliśmy pomiarów głębokości dołu opuszki węchowej oraz długości płytki bocznej blaszki sitowej, a także wyznaczyliśmy najwyższy punkt przyczepu wyrostka haczykowatego. Powyższe wymiary porównaliśmy względem przedniej, bocznej i przyśrodkowej granicy zachyłka czołowego [4, 6]. Metody: Wszystkie badania TK przeprowadzono przy pomocy 320-rzędowego tomografu Aquilion ONE (Canon Medical Systems, Otawara, Japonia). Rekonstrukcje w płaszczyznach osiowej, czołowej i strzałkowej wykonano przy użyciu przeznaczonego do tego celu oprogramowania stacji roboczej (Vitrea Enterprise Suite, wersja 6.7; Vital Images, Minnetonka USA). Do analiz wykorzystano oprogramowanie Statistica 13, przy czym wyniki uznawano za istotne statystycznie na poziomie p < 0,05. Wyniki: W grupie mężczyzn najczęstszymi typami wyrostka haczykowatego wg klasyfikacji Landsberga-Friedmana były: typ I (30,77% przypadków), typ II (30,77% przypadków), typ III (26,92% przypadków), typ VI (7,69% przypadków), typ V (3,85%) i typ IV (0% przypadków). Z kolei w grupie kobiet najczęstsze typy wyrostka haczykowatego wg klasyfikacji LandsbergaFriedmana to: typ III (44,12% przypadków), typ II (32,35% przypadków), typ I (8,82% przypadków), typ V (8,82% przypadków), typ IV (5,88% przypadków) i typ VI (0% przypadków). Mediana długości płytki bocznej blaszki sitowej (PBBS) w wymiarze przednio-tylnym wyniosła 13 mm po obu stronach, co odpowiada typowi II wg klasyfikacji Yeniguna. Mediana głębokości stropu sitowia w górno-dolnym wymiarze PBBS wyniosła po obu stronach 5 mm, co odpowiada typowi II wg klasyfikacji Kerosa. Średnia odległość między tętnicą sitową przednią a górnym przyczepem wyrostka haczykowatego to około 9,73 mm i 9,16 mm odpowiednio po prawej i lewej stronie. Wnioski: Ocena położenia TSP, GPWH oraz konfiguracji przedniej części podstawy czaszki w wielopłaszczyznowych rekonstrukcjach TK przyczynia się do optymalizacji wyników operacji zatok czołowych.
12
Publication available in full text mode
Content available

Estimation of ethmoid roof depth and length of lateral lamella of the cribriform plate, upper attachment of the uncinate process and anterior ethmoid artery in multiplanar reconstructions of Computed Tomography

88%
Berger G., Grinevych V., Milewska A. J., Łukasiewicz A., Tarasów E.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(5)
15-23
EN
Objectives: The aim is to assess the relationship of the anterior ethmoid artery with the upper attachment of the uncinate process and their relation with the lateral lamella of the cribriform plate in multiplanar reconstructions (i.e. coronal, axial and sagittal) of Computed Tomography. We measured the depth of the olfactory fossa, the length of the LLCP and determined the most superior attachment of the uncinate process, which designates boundaries of the frontal recess anteriorly, laterally and medially [4, 6]. Methods: All CT examinations were performed with the 320-detector Aquilion ONE CT scanner (Canon Medical Systems, Otawara, Japan). Axial, coronal, sagittal reconstruction were performed with dedicated workstation software (Vitrea Enterprise Suite, version 6.7; Vital images, Minnetonka USA). The Statistica13 software was used for analysis and the results were considered statistically significant at the level of P < 0.05. Results: The most frequent types of UP according to Landsberg-Friedman criteria in the group of men are: type I – 30.77%, type II – 30.77%, type III – 26.92%, type VI – 7.69%, type V – 3.85%, type IV – 0%. In women’s group: type III – 44.12%, type II – 32.35%, type I – 8.82%, type V – 8.82%, type IV – 5.88%, type VI – 0%. The median LLCP length in the anterior-posterior dimension is 13 mm i.e. Yenigun type II on both sides. The median value of depth in the superior-inferior dimension of LLCP in the ethmoid roof is 5 mm i.e. Keros type II on both sides. The mean distance between AEA and UAUP is approximately 9.73 mm and 9.16 mm on the right and left side respectively. Conclusions: The assessment of AEA,UAUP and configuration of the anterior skull base in CT multiplanar reconstructions contributes to optimizing the results of frontal sinus surgery.
13
Publication available in full text mode
Content available

Mechanizmy kompensacji fonacyjnej u chorych z zaawansowanym rakiem głośni po chordektomii laserowej CO2

76%
Kosztyła-Hojna B., Łuczaj J., Berger G., Duchnowska E., Zdrojkowski M., Łobaczuk-Sitnik A., Biszewska J.
Otolaryngologia Polska
|
2020
|
vol. 74(2)
31-35
PL
Wstęp: Endoskopowa chordektomia laserowa CO2 jest metodą leczenia raka krtani o lokalizacji w obrębie głośni, która zapewnia lepsze warunki fonacyjne w porównaniu z operacjami z dojścia zewnętrznego. Typ chordektomii (I–VI) zależy od rozległości zmiany nowotworowej. Cel: Celem niniejszej pracy była klasyfikacja mechanizmów kompensacji fonacyjnej po chordektomii laserowej CO2 u chorych z zaawansowanym rakiem głośni z wykorzystaniem techniki HSDI. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 30 mężczyzn (średnia wieku: 67 lat) operowanych w Klinice Otolaryngologii UMB w latach 2010–2018 i diagnozowanych w Zakładzie Fonoaudiologii Klinicznej i Logopedii UMB. Grupę kontrolną stanowiło 30 mężczyzn (średnia wieku: 64 lat) bez zmian patologicznych w krtani. W leczeniu raka głośni stosowano chordektomię laserową CO2 typu: III, IV i Va. Ocenę pooperacyjną przeprowadzono po 6 miesiącach od zabiegu. W wizualizacji krtani zastosowano HSDI. Wyniki: Typ I kompensacji fonacyjnej występuje najczęściej u chorych po chordektomii typu III. Zaawansowany rak głośni, będący wskazaniem do chordektomii IV i V typu, prowadzi do hiperfunkcji nagłośniowej i fonacji z udziałem fałdów przedsionkowych, klasyfikowanej jako II i III typ kompensacji. W chordektomii typu IV najczęściej występuje I, rzadziej II typ kompensacji fonacyjnej. Wnioski: Typ kompensacji fonacyjnej zależał od zakresu resekcji głośni. Chordektomia rozszerzona o spoidło przednie i fragment przeciwległego fałdu (typ Va), rejestrowano hiperfunkcję nadgłośniową z udziałem fałdów przedsionkowych (typ II i III kompensacji fonacyjnej). Chordektomia przezmięśniowa, obejmująca część mięśnia głosowego (typ III), powodowała najczęściej I typ kompensacji fonacyjnej. W chordektomii III–Va typu w zaawansowanym raku głośni obserwowano: ograniczenie lub brak MW, zmniejszenie amplitudy oraz aperiodyczność drgań w badaniu HSDI.
14
Publication available in full text mode
Content available

Ocena percepcyjna i akustyczna głosu pacjentów z rakiem głośni po endoskopowej chordektomii laserowej

76%
Kosztyła-Hojna B., Łuczaj J., Berger G., Duchnowska E., Zdrojkowski M., Łobaczuk-Sitnik A., Biszewska J.
Otolaryngologia Polska
|
2020
|
vol. 74(3)
23-28
PL
Wstęp: W terapii raka głośni, oprócz wskazań z zakresu chirurgii endoskopowej, należy uwzględnić pooperacyjną jakość głosu. Endoskopowa chordektomia laserowa CO2 pozwala na radykalne usunięcie zmiany nowotworowej z zachowaniem oddechowej, obronnej i fonacyjnej funkcji krtani. Cel: Celem pracy jest ocena percepcyjna i akustyczna głosu u chorych po endoskopowej chordektomii laserowej CO2 III–Va typu z powodu raka głośni. Materiał i metoda: Badaniem objęto grupę 30 mężczyzn z rakiem głośni po endoskopowej chirurgii laserowej CO2. U 13 (43%) wykonano chordektomię typu III, u 6 (20%) – typu IV, u 11 (37%) – typu Va. Ocenę jakości głosu przeprowadzono pół roku po operacji. Grupę kontrolną, liczącą 30 osób, stanowili zdrowi mężczyźni w tym samym wieku. W ocenie percepcyjnej głosu zastosowano skalę GRBAS. W ocenie akustycznej głosu wykorzystano oprogramowanie Diagnoscope Specjalista. Wykonano spektrografię wąskopasmową, analizowano wartość maksymalnego czasu fonacji (MPT). Wyniki: W grupie operowanych pacjentów głos w skali GRBAS klasyfikowano jako: G1R1B0A0S0 w III typie, G1R1B1A1S2 w IV typie oraz G2R1B1A0S3 w Va typie chordektomii. W ocenie akustycznej głosu najwyższe wartości F0, Jitter, Shimmer i NHR rejestrowano w Va typie chordektomii, jak również stwierdzono obecność licznych składowych nieharmonicznych w spektrografii wąskopasmowej oraz skrócenie MPT. Wnioski: Pooperacyjna jakość głosu zależy od typu chordektomii laserowej. W ocenie percepcyjnej typy IV i Va chordektomii powodują nasilenie dysfonii pooperacyjnej. Parametry oceny akustycznej głosu po chordektomii ulegają podwyższeniu wraz z rozległością zabiegu. Obecność składowych nieharmonicznych w spektrografii wąskopasmowej wzrasta wraz z rozległością wykonanej chordektomii, podobnie jak skrócenie MPT. Zachowanie spoidła przedniego w chordektomii poprawia jakość głosu w ocenie percepcyjnej i akustycznej.
15
Publication available in full text mode
Content available

Phonatory compensation in patients with larynx cancer after CO2 laser cordectomy

76%
Kosztyła-Hojna B., Łuczaj J., Berger G., Duchnowska E., Zdrojkowski M., Łobaczuk-Sitnik A., Biszewska J.
Otolaryngologia Polska
|
2020
|
vol. 74(2)
31-35
EN
Introduction: CO2 laser endoscopic cordectomy is the method of laryngeal cancer treatment. The type of cordectomy (I–VI) depends on the extent of the tumor. Endoscopic laser surgery provides more satisfactory phonation conditions in comparison to open surgical procedures. The aim: The aim of the study was to classify phonatory compensation mechanisms after CO2 laser cordectomy using the HSDI. M aterial and methods: The study included 30 men treated and diagnosed at the Department of Otolaryngology and Department of Clinical Phonoaudiology and Logopedics, Medical University of Bialystok. The control included 30 men with no pathological changes in the larynx. Type III, IV and Va CO2 laser cordectomy have been for glottis cancer treatment. Postoperative evaluation has been conducted 6 months after the surgery. HSDI has been used in larynx visualization. R esults: Type I compensation occurs most frequently in patients after type III cordectomy. Advanced glottis cancer, as an indication for type IV and V cordectomy, leads to epiglottic hyperfunction and phonation involving vestibular folds – type II and III compensation. Type IV compensation is most frequent in type IV cordectomy. C onclusions: The type compensation is connected with the extent of glottis resection. In cordectomy including anterior commissure and the part of opposite fold (type Va), supraglottic hyperfunction with the participation of vestibular folds (type II and III compensation) has been recorded. Transmuscular cordectomy (type III) most often resulted in type I compensation. Type III-Va cordectomy caused reduction or absence of MW, decrease in amplitude and aperiodicity of vibrations in HSDI.
16
Publication available in full text mode
Content available

Perceptual and acoustic voice analysis in patients with glottis cancer after endoscopic laser cordectomy

76%
Kosztyła-Hojna B., Łuczaj J., Berger G., Duchnowska E., Zdrojkowski M., Łobaczuk-Sitnik A., Biszewska J.
|
EN
Introduction: Treatment of glottis cancer, despite oncological safety, should consider postoperative voice quality. CO2 laser endoscopic cordectomy allows radical removal of the tumor while maintaining respiratory, defensive and phonatory functions. The aim: The aim of the study is perceptual and acoustic evaluation of voice in patients after endoscopic CO2 III–Va laser cordectomy due to glottis cancer. Material and method: The study included 30 men after CO2 cordectomy. 13 (43%) patients underwent type III cordectomy, 6 (20%) – type IV; 11 (37%) – type Va. Voice quality has been assessed 6 months after the surgery. Control group included 30 healthy men of the same age. GRBAS scale has been used in perceptual evaluation of voice. Acoustic analysis has been performed using DiagnoScope Specjalista software. Narrowband spectrography and Maximum Phonation Time (MPT) measure has been performed. Results: In study group, voice has been classified as G1R1B0A0S0 after type III cordectomy; as G1R1B1A1S2 in type IV and as G2R1B1A0S3 in type Va. Acoustic evaluation revealed the highest values of F0, Jitter, Shimmer and NHR after Va cordectomy as well as non-harmonic components in narrowband spectrography and reduction of MPT. Conclusions: Postoperative voice quality depends on the type of cordectomy. Perceptual assessment indicates that type IV and Va cordectomy cause intensification of voice disorders. Parameters of acoustic evaluation increase with the extent of the procedure. The presence of non-harmonic components in narrowband spectrography increases with the extent of cordectomy, such as the reduction of MPT. Preservation of anterior commissure influences good voice quality in perceptual and acoustic assessment.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.