INTRODUCTION On the basis of the amendment of the Act of 6 November 2008 on Patients' Rights and Patients' Rights Ombudsman (PRO), provincial committees for the adjudication of medical cases were appointed. The aim of this study was to analyze the data describing the operation of the committees from the beginning of their operations, i.e. 1 January 2012, till 30 April 2013. METHODS It was a cross-sectional study covering data gathered and made available by the PRO. The information obtained included the number of: applications submitted (excluding requests for case re-examination ), returned applications and the reasons for refund requests, applications that are currently being dealt with by the committee, investigations completed, requests for reconsideration, completed proceedings with a request for case reexamination as well as committee meetings, including organizational meetings. RESULTS In the period from 1 January 2012 to 30 April 2013, the committee received 791 applications. Among the completed proceedings, determining the occurrence of a medical event resulted in 60 cases, whereas as a result of dealing with requests for a reconsideration of medical cases, 23 cases in total were determined. Throughout 2012, the committee received 404 applications. Among the completed proceedings, determining the occurrence of a medical case resulted in 22 cases, whereas as a result of dealing with requests for a reconsideration of a medical event there was a total of 11 cases. CONCLUSIONS An increase in the number of applications can be noticed, which confirms that the idea of establishing the committee is beginning to deliver the results assumed by the legislature . This provides benefits to both patients and the medical community. Good cooperation between physicians and lawyers is crucial for the development of legal awareness of physicians.
PL
W S T Ę P Na podstawie nowelizacji ustawy z dnia z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta powołano wojewódzkie komisje ds. orzekania o zdarzeniach medycznych. Celem niniejszego opracowania była analiza danych opisujących działania komisji od początku ich działalności, tj. od 01.01.2012 r. do 30.04.2013 r. M A T E R I A Ł I M E T O D Y Projekt przeprowadzono w modelu epidemiologicznego badania przekrojowego, na podstawie danych zebranych i udostępnionych przez Rzecznika Praw Pacjenta. Otrzymane informacje obejmowały: liczbę złożonych wniosków (bez wniosków o ponowne rozpoznanie sprawy), liczbę zwróconych wniosków, powody zwrotów wniosków, liczbę wniosków będących aktualnie przedmiotem prac komisji, liczbę postępowań zakończonych, liczbę wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy, liczbę zakończonych postępowań z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oraz liczbę posiedzeń komisji, w tym posiedzeń organizacyjnych. WYNIKI W okresie od 01.01.2012 r. do 30.04.2013 r. do komisji wpłynęło łącznie 791 wniosków. Spośród zakończonych postępowań ustaleniem zaistnienia zdarzenia medycznego zakończyło się 60 spraw, natomiast wskutek rozpoznania wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy za zdarzenie medyczne uznano łącznie 23 sprawy. Z tego w całym 2012 r. do komisji wpłynęły łącznie 404 wnioski. Spośród zakończonych postępowań ustaleniem zaistnienia zdarzenia medycznego zakończyły się 22 sprawy, natomiast wskutek rozpoznania wniosków o ponowne rozpatrzenie sprawy za zdarzenie medyczne uznano łącznie 11 spraw. WNIOSKI Obserwuje się wzrost liczby składanych wniosków, co potwierdza fakt, iż idea powołania komisji zaczyna przynosić zakładane przez ustawodawcę efekty. Daje to korzyści zarówno pacjentom, jak i środowisku medycznemu. Współpraca w ramach komisji personelu medycznego z prawnikami jest niezwykle istotna dla kształtowania świadomości prawnej lekarzy.
INTRODUCTION: Postoperative nausea and vomiting (PONV) are uncomfortable for patients, can prolong hospita-lization and can lead to more serious complications, including inadequate pain control or respiratory failure. Accura-tely predicting which patients are at risk of PONV can help physicians decide when to recommend prophylactic anti-emetics. The aim of the study was verify whether the Apfel score is useful in predicting postoperative nausea and vo-miting. MATERIAL AND METHODS: A prospective observation was performed in a group of 101 patients (54F; median age 64y; 51 ASA3+) who underwent surgery between 01.2017 and 03.2017 in a high-volume university hospital. Demographic and clinical data was recorded and the Apfel score was calculated. For the final result, the occurrence of PONV on the first day after surgery was accepted. RESULTS: The mean time of anesthesia was 216 ± 121 min. Most patients (n = 86) underwent gastro-intestinal surgery. Antiemetic prophylaxis was given to 68 persons. The median Apfel score was 2 (IQR 2–3). An Apfel score of 4 pts was found in 14 subjects. Postoperative nausea and vomiting occurred in 9 patients. Although none of the individual components of the Apfel scale predicted PONV in bivariate comparisons, the total score was useful in predicting PONV (AUC = 0.734; 95% CI 0.636–0.817; p < 0.01). Antiemetic treatment resulted in a 65% reduction in the occurrence of PONV (OR = 0.35; 95% CI 0.08–1.4; p = 0.1). CONCLUSIONS: Although the Apfel score helps recognize patients at risk of PONV, identifying patients who should receive prophylactic antiemetics needs further investigation.
PL
WSTĘP: Pooperacyjne nudności i wymioty (postoperative nausea and vomiting – PONV) wpływają na pogorszenie komfortu pacjenta, przedłużają hospitalizację i mogą prowadzić do poważnych powikłań. Przewidywanie, u którego pacjenta ryzyko wystąpienia PONV jest duże, może pomóc lekarzowi w podjęciu decyzji o zastosowaniu profilaktyki przeciwwymiotnej. MATERIAŁ I METODY: Przeprowadzono prospektywną obserwację w grupie 101 pacjentów (w tym 54 kobiet; mediana wieku 64 lata; 51 ASA3+), poddanych zabiegom operacyjnym w okresie od 01.2017 r. do 03.2017 r. w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym. Zebrano niezbędne dane demograficzne i kliniczne, oszacowano ryzyko w skali Apfel. Za ostateczny wynik przyjęto wystąpienie PONV w pierwszej dobie po zabiegu. WYNIKI: Średni czas znieczulenia wynosił 216 ± 121 min. Większość pacjentów (n = 86) była hospitalizowana na oddziale chirurgii przewodu pokarmowego. Profilaktykę antyemetyczną zastosowano u 68 osób. Mediana skali Apfel wynosiła 2 pkt (IQR 2–3). Wynik maksymalny w skali Apfel uzyskało 14 pacjentów, natomiast PONV wystąpiły u 9. Chociaż żaden z pojedynczych czynników ryzyka nie był w stanie przewidzieć z dobrą skutecznością wystąpienia PONV, to całkowity wynik skali Apfel był przydatny w ¾ przypadków (AUC = 0,734; 95% CI 0,636–0,817; p < 0,01). Zastosowanie leków przeciwwymiotnych spowodowało 65% redukcję występowania PONV (OR = 0,35; 95% CI 0,08–1,4; p = 0,1). WNIOSKI: Skala Apfel z dość dobrą skutecznością pozwoliła przewidzieć, u kogo wystąpią PONV, jednak potrzebne są dalsze badania nad identyfikacją pacjentów, u których powinno się zastosować profilaktykę przeciwwymiotną.
INTRODUCTION: Diabetes mellitus (DM), a chronic condition, contributes to heightened hospitalizations, disability, and early mortality due to related complications. This study aimed to explore the incidence, clinical traits, and prognostic implications of DM in patients treated in Silesian intensive care units (ICUs). MATERIAL AND METHODS: The paper is a retrospective, multicenter study containing patient data from the Silesian Intensive Care Unit Registry. Patients were treated in multi-profile ICUs in the Silesian Voivodeship. The registry collected clinical data of patients before admission to the ICU during hospitalization, as well as the results of ongoing treatment. To determine the effect of diabetes on the variables analyzed (51 variables), patients were divided into two groups: patients with a history of DM (regardless of its type) and patients without DM. Intergroup differences were compared for quantitative variables using parametric (Student’s t-test) or non-parametric (Mann–Whitney U) tests, depending on the type of distribution. RESULTS: The study population of 25,456 included 6,393 patients (25.1%) with DM. DM patients were typically older (71 vs. 64 years, p = 0.001) and predominately female (49% vs. 39%, p < 0.001). Statistically significant comorbidities amongst DM patients included coronary artery disease (OR = 2.96), hypertension (OR = 3.62), chronic renal failure (OR = 4.29; requiring dialysis, OR = 2.98), and morbid obesity (OR = 4.01), all with p < 0.001. Primary reasons for ICU admission in DM patients were notably multiple organ failure (OR = 1.18), shock (OR = 1.20), and infection/sepsis (OR = 1.35/1.16), each with p < 0.001. An elevated risk of ICU death by 24% was observed in DM patients (p < 0.001). CONCLUSIONS: These findings underscore the substantial influence of DM on the clinical presentation and therapeutic outcome in critically ill patients, regardless of its role as a comorbidity rather than a primary admission cause.
PL
WSTĘP: Cukrzyca (diabetes mellitus – DM) jest chorobą przewlekłą, której powikłania są przyczyną dodatkowych hospitalizacji, inwalidztwa i przedwczesnych zgonów. Celem pracy była ocena częstości występowania, cech klinicznych i rokowania pacjentów z DM leczonych w śląskich oddziałach intensywnej terapii (intensive care units – ICUs). MATERIAŁ I METODY: Praca jest retrospektywnym, wieloośrodkowym badaniem wykorzystującym dane pacjentów ze Śląskiego Rejestru Oddziałów Intensywnej Terapii. Pacjenci byli leczeni w wieloprofilowych ICUs na terenie województwa śląskiego. Rejestr gromadził dane kliniczne pacjentów przed przyjęciem na ICU, w trakcie hospitalizacji, a także wyniki prowadzonego leczenia. Aby określić wpływ cukrzycy na analizowane zmienne (51 zmiennych), pacjentów podzielono na dwie grupy: pacjenci z DM w wywiadzie (niezależnie od jej typu) i pacjenci bez DM. Różnice międzygrupowe porównywano w przypadku zmiennych ilościowych za pomocą testów parametrycznych (test t-Studenta) lub nieparametrycznych (test U Manna–Whitneya), zależnie od typu rozkładu. WYNIKI: Spośród 25 456 chorych DM występowała u 6393 (25,1%). Pacjenci z DM byli starsi (71 vs. 64 lata, p = 0,001), częściej były to kobiety (49% vs. 39%, p < 0,001). U pacjentów z DM znamiennie częściej występowały (p < 0,001): choroba wieńcowa (OR = 2,96), nadciśnienie tętnicze (OR = 3,62), przewlekła niewydolność nerek (OR = 4,29; z koniecznością dializoterapii, OR = 2,98) oraz otyłość olbrzymia (OR = 4,01). Wśród pierwotnych przyczyn przyjęcia na ICU istotnie częstsze były (p < 0,001): niewydolność wielonarządowa (OR = 1,18), wstrząs (OR = 1,20) oraz infekcja/sepsa (OR = 1,35/1,16). U pacjentów z DM stwierdzono zwiększone o 24% ryzyko zgonu na ICU (p < 0,001). WNIOSKI: Wyniki podkreślają istotny wpływ DM na stan kliniczny i efekt leczenia krytycznie chorych, nawet jeżeli pozostaje ona chorobą współistniejącą, a nie głównym powodem hospitalizacji.
INTRODUCTION: It is recommended to remove all nail polish before hospital admission to prevent erroneous oximeter readings. Although studies on the effect of color and type of nail polish on pulse oximetry are scarce, some differences were observed depending on the color of nail varnish. In this study we sought to evaluate the impact of the type and color of nail polish on saturation (SpO2) values in healthy female volunteers. MATERIAL AND METHODS: 169 females with nail polish applied to nails had their SpO2 measured with a pulse oximeter. After five minutes of rest, SpO2 was assessed from a finger and, as control, from an earlobe. The differences were subjected to statistical analysis. RESULTS: 169 paired measurements were obtained. Statistically significant differences were observed for enameled (p < 0.01) and hybrid (p < 0.01), but not for gel (p = 0.25) nails. As far as the colors are concerned, beige (p < 0.01), red (p < 0.01) and violet (p = 0.047) cover had a significant impact on the SpO2 readings. The differences in the measurements were 1%. CONCLUSIONS: Classic nail polish, hybrid polish, and the colours beige, red and violet may affect SpO2 readings but this effect is low and of no clinical significance.
PL
WSTĘP: Przed przyjęciem do szpitala zaleca się usunięcie lakieru z płytki paznokciowej, aby zapobiec nieprawidłowym wynikom saturacji. Mimo iż badania dotyczące wpływu koloru i rodzaju lakieru na pulsoksymetrię są nieliczne, za-obserwowano w nich pewne różnice uzależnione od koloru lakieru do paznokci. W niniejszym badaniu podjęto próbę oceny wpływu rodzaju i koloru lakieru do paznokci na wyniki saturacji (SpO2) u zdrowych ochotniczek. MATERIAŁ I METODY: U 169 ochotniczek z nałożonym na paznokcie lakierem dokonano pomiaru SpO2 za pomocą pulsoksymetru. Pomiaru dokonano po 5-minutowym odpoczynku, na palcu oraz na płatku ucha. Wyniki poddano analizie statystycznej. WYNIKI: Uzyskano 169 sparowanych wyników. Statystycznie istotne różnice zaobserwowano w przypadku lakierów klasycznych (p < 0,01) oraz hybrydowych (p < 0,01), nie wykazano ich natomiast w przypadku lakierów żelowych (p = 0,25). Istotny statystycznie wpływ na pomiar SpO2 miał kolor beżowy (p < 0,01), czerwony (p < 0,01) i fioletowy (p = 0,047). Różnice wynosiły 1%. WNIOSKI: Klasyczny lakier do paznokci, lakier hybrydowy oraz kolory beżowy, czerwony i fioletowy mogą wpływać na wyniki SpO2. Jednak efekt ten jest niewielki i nieistotny klinicznie.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.