As of 1 April 2026, the PSJD database will become an archive and will no longer accept new data. Current publications from Polish scientific journals are available through the Library of Science: https://bibliotekanauki.pl
Aim: The aim of our study was to assess the outcomes of stent-graft coverage of the hypogastric artery in the management of aortoiliac aneurysms with endovascular aneurysm repair (EVAR). Material and methods: From January 2013 to March 2017, a total of 93 patients with aortoiliac aneurysms were treated with EVAR, which required occlusion of one or both of the hypogastric arteries. The patients of the Department of General, Vascular, Endocrine and Transplant Surgery were included in the study continuously and all procedures were elective. Results: A total of 93 patients with aortoiliac aneurysms required a unilateral or bilateral procedure. Six patients were excluded from our study because they did not appear at their follow-up appointments. The study included 87 patients (80 men; mean age 71.9 (7.9) years, range 54–88), of which 30 had a unilateral procedure and 57 had a bilateral procedure. In 8 procedures (5.55%, n = 7) there was a type II endoleak that resolved during follow-up and required no surgical intervention. In 10 procedures (6.94%, n = 10) there was a type IB endoleak, with 8 procedures requiring surgical re-intervention in the form of an extension. In 12 procedures (8.33%, n = 9), the hypogastric artery thrombosed. Conclusion: Coverage of the hypogastric artery by stent-graft has been proven to be a safe procedure, but there is still a risk of type II endoleak. Although 5.55% (n = 7) of the procedures in our study had a type II endoleak, none required surgical intervention.
Cel: Celem naszego badania była ocena wyników leczenia w przypadku pokrycia stentgraftem tętnicy biodrowej wewnętrznej w postępowaniu w tętniakach aorty brzusznej i tętnic biodrowych zaopatrywanych metodą wewnątrznaczyniową. Materiały i metody: Łącznie 93 pacjentów z tętniakami aorty brzusznej i tętnic biodrowych, wymagających okluzji jednej lub dwóch tętnic biodrowych wewnętrznych, było leczonych metodą wewnątrznaczyniową w Klinice Chirurgii Ogólnej, Endokrynologicznej i Chorób Naczyń od stycznia 2013 do marca 2017 r. Pacjentów włączano do badania w sposób ciągły. Wszystkie przeprowadzane zabiegi miały charakter planowy. Wyniki: Łącznie 93 pacjentów z tętniakami aorty brzusznej i tętnic biodrowych wymagało zabiegów jedno- lub obustronnych. Sześciu pacjentów wyłączono z badania, ponieważ nie zgłosili się na wizyty kontrolne. Do obecnego badania włączono 87 pacjentów (80 mężczyzn; średnia wieku 71,9 [7,9] lat, zakres 54–88), u 30 pacjentów przeprowadzono zabieg jednostronny, a u 57 pacjentów przeprowadzono zabieg obustronny. W przypadku 8 zabiegów (5,55%, n = 7) doszło do przecieku typu II, który ustąpił w trakcie obserwacji i nie wymagał interwencji chirurgicznej. W przypadku 10 zabiegów (6,94%, n = 10) wystąpił przeciek typu Ib, z czego 8 pacjentów wymagało ponownej interwencji chirurgicznej pod postacią przedłużenia stentgraftu. W przypadku 12 zabiegów (8,33%, n = 9) doszło do zakrzepicy tętnicy biodrowej wewnętrznej. Wnioski: Pokrycie stentgraftem tętnicy biodrowej wewnętrznej okazało się być bezpiecznym zabiegiem, ale wciąż pozostaje ryzyko przecieku typu II. Mimo że w naszym badaniu w przypadku 5,55% (n = 7) zabiegów wystąpił przeciek typu II, żaden z nich nie wymagał interwencji chirurgicznej.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.