Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
|
|
vol. XXI
|
issue 2
155-169
PL
Celem podjętych badań było ustalenie związku między wymiarami temperamentu i kompetencjami społecznymi a poziomem osobowego wzrostu u nastolatków, którzy doświadczyli krytycznych wydarzeń życiowych. Spośród objętych badaniami 110 adolescentów w wieku 16 lat, 86 (78,2%) przyznało się, że doświadczyło krytycznego wydarzenia życiowego. Grupa ta obejmowała 42 chłopców i 44 dziewczęta. W badaniach zastosowano Kwestionariusz Osobowego Wzrostu - służący do oceny pozytywnych zmian po doświadczonym krytycznym zdarzeniu życiowym, Kwestionariusz Temperamentu oraz Kwestionariusz Kompetencji Społecznych. Uzyskane wyniki badań wskazały na istotne choć słabe - dodatnie korelacje aktywności i żwawości oraz ujemne reaktywności emocjonalnej z nasileniem osobowego wzrostu. Żaden z czynników wchodzących w skład kompetencji społecznych nie okazał się istotnie powiązany z występowaniem pozytywnych zmian wynikających z doświadczonego krytycznego wydarzenia. Predykcyjną rolę dla osobowego wzrostu pełnił tylko jeden z analizowanych wymiarów temperamentu, tj. aktywność. Przeprowadzona analiza mediacji nie potwierdziła pośredniczącej roli kompetencji społecznych w relacji między temperamentem a osobowym wzrostem. Uzyskane wyniki sugerują, że uwarunkowany genetycznie temperament pełni ważniejszą rolę w procesie pojawiania się pozytywnych zmian potraumatycznych niż kształtowane w ciągu życia kompetencje społeczne.
PL
Badanie miało na celu ocenę znaczenia satysfakcji seksualnej dla zaangażowania w bliski związek emocjonalny. Analizy obejmowały także płeć, orientację seksualną, okres obecnego związku oraz liczbę wcześniejszych związków. Uczestnikami badania były osoby o orientacji homoseksualnej (230 osób badanych) i heteroseksualne (300 osób badanych). Do badań wykorzystano: ankietę socjodemograficzną, Kwestionariusz Satysfakcji Seksualnej Nomejko i Dolińskiej-Zygmunt (2014) oraz Kwestionariusz Zaangażowania Interpersonalnego (KZI) autorstwa Janickiej i Szymczaka (2017) – polska adaptacja Inwentarza Zaangażowania Stanleya i Markmana. Wyniki badań dowiodły, że długotrwały charakter związku i niewielka liczba wcześniejszych związków lub ich brak wpływają korzystnie na satysfakcję seksualną lesbijek, a ostatecznie na ich zaangażowanie w relację z partnerem. Natomiast sukcesywna kohabitacja ma negatywny wpływ na stabilność związku, co zaobserwowano u homoseksualnych mężczyzn i osób heteroseksualnych. Omówiono potencjalne procesy leżące u podstaw tych ustaleń.
|
|
issue 1
73-96
PL
Cel: Celem badania jest weryfikacja spostrzeganych społecznie skutków i potencjalnych zagrożeń wynikających z ekspansji wirusa SARS-CoV-2 oraz związanych z nią działań ograniczających gospodarkę oraz dystansowania społecznego. Materiał i metoda: W badaniu wzięło udział 760 osób: 380 osób deklarujących diagnozę co najmniej jednego zaburzenia psychicznego oraz 380 osób bez zaburzeń. Badanie zostało przeprowadzone w wersji online (ankieta internetowa). Dane zbierano w czasie dwóch tygodni (od 6.04.2020 do 24.04.2020) – w okresie obowiązywania najbardziej restrykcyjnych ograniczeń związanych z COVID-19. Wyniki: Sprawdzono, czy istnieją związki między zdrowiem psychicznym a spostrzeganymi skutkami pandemii u 760 osób. Uzyskane wyniki wskazują, że ⅘ badanych osób odznacza się większą obawą o śmierć bliskiej osoby, ⅗ z nich odczuwa lęk wynikający z obawy związanej z niewydolnością służby zdrowia i własnego zarażenia. Szczegółowa analiza danych z uwzględnieniem podziału na osoby z diagnozą i bez diagnozy wykazała, że badani ze zdiagnozowaną chorobą psychiczną charakteryzują się wyższym poziomem obaw dotyczących analizowanych konsekwencji pandemii. Przeprowadzone testy chi-kwadrat wskazały, że osoby z diagnozą odznaczają się większą obawą o własną śmierć, zaostrzenie restrykcji dotyczących izolacji, niewydolnością służby zdrowia, izolacją społeczną i samotnością, pogorszeniem relacji rodzinnych oraz połączeniem opieki and dziećmi z wykonywaną pracą. Połowa badanych osób ze stwierdzonymi zaburzeniami psychicznymi wskazała na znaczące nasilenie objawów choroby w trakcie trwania pandemii. Wnioski: Wysokie rozpowszechnienie deklarowanych lęków, w tym obaw o zdrowie psychiczne wskazuje na potrzebę podjęcia szeroko zakrojonych działań profilaktycznych w celu ochrony zdrowia psychicznego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.