Wstęp: Chrapanie jest formą zaburzenia oddychania podczas snu, która najczęściej ma charakter izolowany (chrapanie pierwotne), ale czasami towarzyszy zespołowi OSA czy UARS. Chrapanie pierwotne to zaburzenie nie tylko o charakterze społecznym, ale również mające negatywne implikacje zdrowotne. W związku z tym, w każdym przypadku wymaga właściwego leczenia. Od wielu lat poszukiwane są metody, które z jednej strony zapewniałyby odpowiednią skuteczność, a z drugiej jak najmniejszą inwazyjność terapii. Cel: Celem pracy jest przegląd metod leczenia chrapania pod kątem ich inwazyjności oraz skuteczności. Materiał i metody: Dokonano przeglądu publikacji naukowych z lat 2005–2022 w bazie Pubmed z zastosowaniem słów kluczowych (chrapanie, leczenie, chirurgia, inwazyjność). Wyniki: Wciąż poszukiwane są metody terapii chrapania pierwotnego, które z jednej strony dawałyby szanse na znaczną redukcję chrapania i utrzymywanie się tego wyniku w dłuższym okresie czasu, a z drugiej charakteryzowałyby się małą inwazyjnością. Jedną z technik, która charakteryzuje się małą inwazyjnością a zarazem wysoką skutecznością w wybranej grupie chorych chrapiących z przerostem podniebienia miękkiego jest zabieg z użyciem lasera Er:YAG.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.