Search results

Sort By:

Limit search:

Psychologiczne kryteria oceny wiarygodności zeznań osób chorych psychicznie

100%

Sitarczyk M.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

2012

vol. 12

issue 4

213-227

The way people with mental illnesses testify and the content of their testimonies are important and interesting issues in law, psychiatry and psychology. While testifying, a mentally ill witness, or a person under the influence of alcohol or other intoxicants during the incident, causes a problem involving the assessment of their competence as a witness. A psychologist acting as an expert witness is expected to establish this competence in terms of the capability to perceive, store and recreate observations and with regard to the psychological criteria determining the credibility of the testimony. The article reviews psychological indicators determining the credibility of a testimony and then analyses testimonies of mentally ill witnesses. It has been shown that an assessment of testimonies should include indicators regarding the content of a testimony, the motivation for testifying, and the history of a testimony, as well as observational criteria regarding the witness’ emotional and physiological sphere. Based on the presented case studies, an attempt was made to indicate that comparisons and generalizations within the content and form of mentally ill witnesses’ testimonies are possible, but they should be considered with great caution, always including the principle of individualization in diagnostic procedure. The most prevalent characteristics of testimonies of patients with paranoid schizophrenia comprise: prevalence of assertive sentences, lack of structured statements, often lack of logic, occurrence of insignificant details, muddled context, problems with differentiation which contents result from one’s own observations and which from subjective experience, often of paranoid type.

Treść i forma składania zeznań przez osoby z chorobą psychiczną są ważnym i interesującym zagadnieniem zarówno w zakresie prawa, psychiatrii, jak i psychologii. Psychicznie chory świadek lub osoba, która w chwili zdarzenia pozostaje pod wpływem alkoholu czy środków odurzających, w czasie zeznań stwarza problem dotyczący oceny jej kompetencji jako świadka. Od biegłego psychologa oczekuje się określenia owych kompetencji w odniesieniu do zdolności w zakresie postrzegania, przechowywania i odtwarzania postrzeżeń oraz w zakresie psychologicznych kryteriów wiarygodności złożonych zeznań. W artykule dokonano przeglądu psychologicznych wskaźników wiarygodności zeznań, a następnie przedstawiono analizę zeznań osób chorych psychicznie. Wykazano, że ocena zeznań powinna obejmować wskaźniki dotyczące treści, motywacji składania zeznań, historii zeznania oraz kryteria obserwacyjne dotyczące zachowania, a także sfery emocjonalnej i fizjologicznej świadka. Na podstawie zaprezentowanych studiów przypadku starano się wykazać, że porównania i uogólnienia w zakresie treści i formy zeznań osób chorych psychicznie są możliwe, jednak należy podchodzić do nich z dużą ostrożnością, zawsze pamiętając o zasadzie indywidualizacji w postępowaniu diagnostycznym. Do najczęściej pojawiających się cech zeznań osób z rozpoznaną schizofrenią paranoidalną należą: przewaga zdań asercyjnych, brak ustrukturowania wypowiedzi, często brak logiki, występowanie nieistotnych detali, rozmyty kontekst, problemy w odróżnieniu, które treści są rezultatem własnych spostrzeżeń, a które subiektywnych przeżyć, często o charakterze urojeniowym.

Poczucie koherencji kobiet – ofiar przemocy domowej

100%

Sitarczyk M.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

2013

vol. 13

issue 4

250-263

The article discusses the issue of personality changes observed in women who are victims of long-term domestic violence. The research study demonstrates that women who are victims of long-term domestic violence are characterised by a low sense of coherence, which manifests itself as a low sense of meaningfulness, manageability and comprehensibility with respect to their personal situation. The empirical research was based on a paradigm, according to which the sense of coherence is the basic personality dimension having a significant impact on how one copes in new, difficult and uncertain situations. The research program involved a total of 56 women from Lublin Voivodeship. The domestic violence group comprised women who had been victims of domestic violence and who had sought individual consultations at the Crisis Intervention Centre. The control group consisted of women who had never experienced domestic violence in their life and who came from the same environments as the victims of abuse. Presented in the development of diagnostic tests, including the data contained in the case study, showed woman-victim of domestic violence as a person with fragile self-esteem and sense of coherence. Picture of women experiencing domestic violence outlined in accordance with the provisions of the concept of Antonovsky indicates no comprehensibility for their conduct, low sense of manageability and meaningfulness in terms of themes. Victims also have a tendency to perceive available personal, social or material resources as insufficient to meet the requirements which result from specific life situations.

W artykule przedstawiono problematykę zmian osobowościowych obserwowanych u kobiet będących ofiarami długotrwałej przemocy domowej. W prezentowanych badaniach dowiedziono, że kobiety długotrwale doświadczające przemocy domowej charakteryzują się niskim poczuciem koherencji, co wyraża się w obniżonym poczuciu sensowności, zaradności i zrozumiałości w odniesieniu do własnej sytuacji życiowej. Badania empiryczne oparto na paradygmacie, zgodnie z którym poczucie koherencji jest podstawowym wymiarem osobowości mającym istotny wpływ na radzenie sobie w sytuacjach nowych, trudnych i niepewnych. Program badań obejmował 56 kobiet z województwa lubelskiego. Grupę eksperymentalną stanowiły kobiety, które były ofiarami przemocy domowej i korzystały z indywidualnego poradnictwa w Centrum Interwencji Kryzysowej. W skład grupy kontrolnej weszły kobiety, które w swoim życiu nie spotkały się z przemocą, a które pochodziły z tych samych środowisk co ofiary przemocy. Przedstawione w opracowaniu badania diagnostyczne, łącznie z danymi zawartymi w studium przypadku, ukazały kobiety – ofiary przemocy domowej jako osoby o niestabilnej samoocenie i niskim poczuciu koherencji. Obraz kobiet doświadczających przemocy domowej nakreślony zgodnie z założeniami koncepcji Antonovsky’ego wskazuje na brak zrozumiałości celów swojego postępowania u badanych oraz ich niskie poczucie sterowalności i sensowności w zakresie motywów działania. Ofiary przemocy mają także tendencję do postrzegania dostępnych zasobów osobistych, społecznych czy materialnych jako niewystarczających do tego, by sprostać wymogom, jakie stawiają konkretne sytuacje życiowe.

Refine search results

2 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

1 2013

1 2012

2 Sitarczyk M.

Search results

Psychologiczne kryteria oceny wiarygodności zeznań osób chorych psychicznie

Poczucie koherencji kobiet – ofiar przemocy domowej