Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 26

Number of results on page
first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1
Content available remote

Przystosowania roślin do wzrostu na hałdach cynkowo-ołowiowych okolic Olkusza

100%
Wierzbicka M.
Kosmos
|
2002
|
vol. 51
|
issue 2
139-150
EN
Summary The natural vegetation of areas characterized by high concentrations of heavy metals may be a valuable source of genetic material (forms-ecotypes) ideally adapted to growth under the harsh and pioneering conditions of calamine waste heaps. In this paper we describe the particular traits distinguishing the calamine forms of species dominating a calamine waste heap in Bolesław near Olkusz. The waste-heap populations of Silene vulgaris, Dianthus carthusianorum and Biscutella laevigata have acquired additional adaptations to drought conditions, nutrient deficits and excessive levels of heavy metals in the soil. The morphological traits of these plant populations distinguishing them from the natural populations of these species stemmed in all three cases from adaptations to water deficit. These traits were established genetically and occurred at the same level of significance in three successive generations despite the plants being cultivated under optimal conditions on a substrate devoid of heavy metals and with an adequate water supply. Two species, Silene vulgaris and Dianthus cartusianorum, were found to have a type "r" life strategy (a short life cycle, fast growth, large reproductive effort) in which the reduction of biomass was compensated for by increased fertility. In the waste-heap populations of the three studied plant species, microevolutionary processes and strong selection of ecotypes best adapted to local conditions led to the development of distinct calamine resistant forms of these plants. The presented studies also show that the calamine resistant forms of the three species studied can be used in the reclamation of land polluted by heavy metals. The waste-heap populations of these species are particularly valuable since they have genetically established traits that allow them to grow under the harsh and pioneering conditions prevailing on waste heaps rich in zinc and lead.
2
Content available remote

Waste heaps - the biologist's laboratory

88%
Wierzbicka M.
Kosmos
|
2002
|
vol. 51
|
issue 2
125-126
3
Content available remote

Hałda - laboratorium biologa

75%
Wierzbicka M.
Kosmos
|
2002
|
vol. 51
|
issue 2
123-124
4
Publication available in full text mode
Content available

Zmiany algorytmów leczenia nowotworów głowy i szyi w latach 2010–2017 oparte o wytyczne NCCN

64%
Wierzbicka M., Napierała J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 6
1-6
PL
Wstęp: W celu poprawy wyników leczenia Nowotworów Głowy i Szyi (NGiS) i podniesienia jakości życia pacjentów postępowanie diagnostyczne oraz schematy terapeutyczne na przestrzeni lat ulegają modyfikacjom. Cel: Celem pracy jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy w zakresie terapii NGiS na podstawie najnowszych doniesień literaturowych i zaleceń NCCN ze szczególnym uwzględnieniem zmian w algorytmach postępowania. Materiały i metody: Przegląd literatury przedmiotu na przestrzeni ostatnich 5 lat i wypunktowanie kluczowych zmian w terapii NGiS zgodnie z zasadami medycyny opartej na dowodach. Głównym przedmiotem zainteresowania jest analiza zmian w zakresie leczenia poszczególnych ognisk pierwotnych, wdrażanie nowoczesnych terapii biologicznych oraz personalizacja leczenia. Wyniki: Zmiany w wytycznych onkologicznych NCCN dotyczą wszystkich ognisk pierwotnych w zakresie ORL z wyjątkiem dużych gruczołów ślinowych i okolicy podgłośniowej krtani. Powstały w oparciu o badania z zakresu nauk podstawowych, które nadają kierunek aktualnemu stanowi wiedzy oraz o wieloośrodkowe próby kliniczne. Najnowsze zalecenia podkreślają skuteczność stosowania terapii biologicznych.
5
Publication available in full text mode
Content available

Updated National Comprehensive Cancer Network guidelines for treatment of head and neck cancers 2010-2017

64%
Wierzbicka M., Napierała J.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 6
1-6
EN
Introduction: The diagnostic and therapeutic recommendations have been changing over the years to improve treatment outcomes and quality of life of Head and Neck Cancer (HNC) patients. Aim: The aim of this study was to present currently recommended Head and Neck Cancer treatment guidelines based on the literature review with particular emphasis on novel approaches the NCCN algorithms. Material and methods: The review of literature covering articles published in the last five years and pointing out essential changes in HNC treatment regarding evidence based medicine. The study focused on the analysis of novel approaches for the particular primaries, the implementation of biological therapies and personalized cancer therapies. Results: Updates in the oncological NCCN guidelines for all ENT primaries except major salivary glands and subglottis are based on knowledge derived from the basic sciences, clinical trials and the best evidence available currently. The latest recommendations emphasize value of biological therapies use.
6
Publication available in full text mode
Content available

Juvenile nasopharyngeal angiofibroma-20 years of experience in endoscopic treatment

63%
Wierzbicka M., Balcerowiak A., Gawęcki W., Juszkat R., Wierzbicka M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 2
9-14
EN
Introduction: Juvenile nasopharyngeal angiofibroma is a rare, benign tumor; however, it shows local aggression and leads to profuse nosebleeds. Aim: The aim of the study is to present 20 years of experience in endoscopic treatment of this tumor. Material and methods: The material covers 71 patients treated in the years 1985–2019 at the Department of Otolaryngology and Laryngological Oncology in Poznań. In these patients, either the classic external approach, or the double approach – external with the use of endoscopes, or only the endoscopic approach was used. In the entire population, external surgeries were performed in 37 patients, double access in 8 and endoscopic access in 26 patients. Results: Complete resection of the tumor was achieved in 51 patients (72%). The remaining 20 patients (28%) had a residual or recurrent tumor and all of these patients underwent reoperation. Conclusions: The endoscopic approach with the use of various optics and navigation allows for the removal of not only small tumors but also much more advanced ones. Pre-operative evaluation of imaging results is extremely important to avoid incomplete tumor removal. Individual development of an operating strategy, a wide range of optics and various surgical methods, and especially endoscopic ones, are the guarantee of therapeutic success.
7
Publication available in full text mode
Content available

Niedosłuch przewodzeniowy po operacyjnym leczeniu otosklerozy – wieloletnie obserwacje

54%
Wierzbicka M., Gawęcki W., Bartochowska A., Balcerowiak A., Pietraszek M., Wierzbicka M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 1
1-6
PL
Wstęp: Leczenie chirurgiczne otosklerozy od wielu lat stanowi powszechnie przyjęty sposób postępowania. Poprawa słuchu po operacji jest czasami wręcz spektakularna, a dobre wyniki uzyskuje się w wielu ośrodkach w ponad 90% całej operowanej populacji chorych. Jednakże w kolejnych latach po zabiegu u części pacjentów obserwowany jest stały lub postępujący niedosłuch przewodzeniowy. Cel: Celem pracy jest przedstawienie grupy chorych z niedosłuchem przewodzeniowym, który pojawił się po pierwszej operacji otosklerozy, oraz analiza przyczyn jego wystąpienia. Materiał i Metody: Analizie retrospektywnej poddano pacjentów operowanych pierwszorazowo w latach 2000–2009. Przeanalizowano ich dokumentację medyczną do końca 2019 roku, co umożliwiło uzyskanie wyników co najmniej 10-letnich obserwacji pooperacyjnych. Była to grupa 1118 chorych w wieku 14–82 lat, w tym 802 kobiet i 316 mężczyzn. Wyniki: Reoperacje z powodu niedosłuchu przewodzeniowego wykonano u 93 chorych, co stanowiło 8,3% pierwotnie operowanych. Zdecydowanie częściej wykonywano je u pacjentów po stapedektomiach (19,7%) niż po stapedotomii (5,5%). Śródoperacyjnie najczęściej stwierdzano przemieszczenie się protezki (44,1%), często związane z erozją lub nekrozą odnogi długiej kowadełka (28%). Rzadziej występowały: zrosty wokół protezki (10,8%), za mały otwór w płytce strzemiączka (8,6%), za krótka protezka (8,6%), progresja otosklerozy (7,5%), za długa protezka (6,4%), obecność ziarniniaka wokół protezki (5,4%) oraz przemieszczone kowadełko (4,3%). Wnioski: W przypadku otosklerozy leczenie operacyjne stanowi uznaną i dobrą metodę. Pozwala ono na uzyskanie poprawy słuchu u zdecydowanej większości leczonych w ten sposób chorych. Niestety na przestrzeni lat u części pacjentów ponownie rozwija się niedosłuch przewodzeniowy. Reoperacja daje szansę na ustalenie przyczyny i poprawę słuchu w większości takich przypadków.
8
Publication available in full text mode
Content available

Conductive hearing loss after surgical treatment of otosclerosis – long-term observations

54%
Wierzbicka M., Gawęcki W., Bartochowska A., Balcerowiak A., Pietraszek M., Wierzbicka M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 1
1-6
EN
Introduction: For many years, surgical treatment of otosclerosis has been a widely accepted approach. Hearing improvement following stapes surgery is sometimes spectacular, and good treatment results are obtained in many centers in over 90% of patients. However, in the subsequent years after the treatment, some patients develop permanent or progressive conductive hearing loss. Aim: The aim of the study is to present a group of patients with conductive hearing loss after the first otosclerosis surgery and to analyze the causes of its occurrence. Materials and Methods: The retrospective review covered patients who underwent the initial surgery in the years 2000–2009. We analyzed the patients’ medical records from before the end of 2019, which provided results of at least 10 years of postoperative follow-up. The group consisted of 1118 patients aged 14–82, including 802 women and 316 men. Results: Reoperations due to conductive hearing loss were performed on 93 patients, who accounted for 8.3% of the originally operated patients. They were much more common in patients after stapedectomies (19.7%) than in patients after stapedotomy (5.5%). Prosthesis dislocation was found to be the most frequent intraoperative observation (44.1%) and was often associated with erosion or necrosis of the long process of incus (28%). Less frequent reasons for hearing loss were: adhesions around the prosthesis (10.8%), too small hole in the stapes footplate (8.6%), too short prosthesis (8.6%), progression of otosclerosis (7.5%), too long prosthesis (6.4%), presence of a granuloma around the prosthesis (5.4 %), and displacement of incus (4.3%). Conclusions: Surgical treatment of otosclerosis is a widely accepted and good method. It allows to achieve an improvement in hearing in the vast majority of patients treated in this way. Unfortunately, over the years some patients develop recurrent conductive hearing loss. Reoperation creates an opportunity for finding the cause and improving hearing in the majority of cases.
9
Publication available in full text mode
Content available

Przewlekłe zapalenie ucha środkowego maskujące rozwój nowotworu – opis przypadku

52%
Wierzbicka M., Gawęcki W., Leszczyńska M., Kopeć T.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2008
|
vol. 62
|
issue 6
797-799
EN
The authors would like to present a rare case of the middle ear cancer which has been developed in postoperative cave in 67 years old patient operated for cholesteatoma 50 years earlier. The patient was admitted to the ENT Department of Poznań University of Medical Sciences because of the ear suppuration and headache occurring for 3 months. CT and MR images suggested granulation tissue filling the postoperative spaces with bone destruction, infiltration of the dura and temporal lobe abscess formation. Intraoperative findings allowed excluding the preliminary diagnosis of intracranial complication in the course of chronic otitis media, revealing the tissue masses resembling neoplastic infiltration. The histopathology examination confirmed the final diagnosis of squamous cell cancer. The patient was directed to radiotherapy. The authors report a case of middle ear squamous cell carcinoma and discuss its diagnostic aspect.
10
Publication available in full text mode
Content available

Efficacy of surgical treatment in patients with post-traumatic facial nerve palsy

52%
Marszał J., Bartochowska A., Gawęcki W., Wierzbicka M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 4
1-6
EN
Introduction: The most common mechanism of post-traumatic facial nerve palsy are road accidents and falls. Treatment schemes as well as proper timing of surgery are still controversial. Aim: The aim of the study was the evaluation of the effects of surgical treatment in patients with post-traumatic facial nerve palsy. Treatment results were correlated with epidemiological factors, mechanism of injury, level of nerve damage, time of surgery and its extent. Material and methods: 9 patients with facial nerve palsy after head trauma were analyzed. In all patients complete paresis of the VII nerve occurred immediately after the injury. In 5 patients the nerve was damaged in the course of the longitudinal fracture of the temporal bone, in 3 as a result of its transverse fracture while in one woman there was no evident fracture line. In all cases, surgical treatment was performed between 4 days and 13 weeks after the trauma. In all cases transmastoid approach was used. Edema lesions of the nerve dominated in 6 patients, in two cases a bone fragment was noted along its course, in one person nerve was disrupted but primary reconstruction was not possible – the man was excluded from further analysis. The results of treatment were assessed by House-Brackmann (HB) scale 12 months after the procedure. Results: Very good (HBI) or good (HBII) recovery of facial nerve function was achieved in 2 and 4 out of 8 patients respectively. Surgical timing, the extent of surgery, patient’s age, mechanism of injury and level of nerve damage had no effect on the final outcome. Conclusions: The management of post-traumatic facial nerve palsy should be individual. The commonly accepted recommendation on surgical treatment is to undertake it in patients with immediate-onset and complete paralysis. Patients who, due to their severe general condition, cannot undergo early facial nerve decompression may benefit from delayed treatment for up to 3 months after the injury.
11
Publication available in full text mode
Content available

Bevacizumab i cidofovir w leczeniu HPV-zależnej brodawczakowatości krtani – przegląd literatury

52%
Jackowska J., Piersiala K., Klimza H., Wierzbicka M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 4
1-8
PL
Cel: Brodawczakowatość krtani to choroba wywoływana przez wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) typu 6 lub 11, która dotyczy zarówno dzieci, jak i dorosłych. Cechą charakterystyczną tej jednostki chorobowej są łagodne brodawczaki – będące proliferującym nabłonkiem płaskim – w obrębie układu oddechowego oraz pokarmowego. Największym problemem w leczeniu brodawczakowatości jest wysoka częstość nawrotów po zastosowaniu leczenia chirurgicznego. Materiały i metody: Przeglądu literatury dokonano na podstawie dostępnych publikacji w bazach danych, tj. MedLine (US National Library of Medicine), PubMed oraz SciELO. Wszystkie publikacje w języku angielskim zostały poddane analizie (w tym badania przekrojowe, prospektywne, retrospektywne, przeglądy literatury oraz opisy przypadku). Wyniki: W najnowszej dostępnej literaturze rekomenduje się kilka sposobów leczenia brodawczakowatości krtani, w tym mechaniczny debulking za pomocą lasera CO2 oraz użycie terapii adjuwantowej. Śródnabłonkowe wstrzyknięcia bevacizumabu i cidofoviru wydłużają okresy pomiędzy kolejnymi zabiegami chirurgicznymi oraz zmniejszają liczbę koniecznych operacji w ciągu roku. Wnioski: Europejskie Towarzystwo Laryngologiczne (ELS) nadal nie jest zgodne co do przewagi zalet nad skutkami ubocznymi terapii adjuwantowej w brodawczakowatości krtani. Przegląd literatury natomiast wskazuje na obiecujące długoterminowe korzyści płynące z zastosowania tej terapii. Bevacizumab oraz cidovofir przynoszą największe efekty w leczeniu zwłaszcza agresywnej postaci brodawczakowatości.
12
Publication available in full text mode
Content available

The survey of parents’ and adults recipients’ satisfaction with cochlear implantation determined by the place of residence

52%
Gawłowska M., Wierzbicka M., Kida M., Obrębowska Z.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2020
|
vol. 74
|
issue 6
21-28
EN
Introduction: The use of cochlear implants (CI) has been a remarkable success in reducing disabilities in patients with impaired hearing. The definition of success for those patients means improvement of hearing ability for adults, possibility to develop speech and language for children, quality of life improvement and satisfaction with the whole CI implantation procedure. The aim: To examine patient satisfaction, determined by their place of residence, with all activities in progress during CI implantation including care in subsequent years. Material and methods: The study was conducted prospectively. Online surveys were sent to 1,906 CI patients, with the response rate reaching 33%; thus 630 surveys were analyzed. Demographic data of the respondents were collected: gender, age of implantation, one- or two-sided implantation, place of residence and implanting clinic. A detailed statistical analysis of the obtained data was performed. Results: One of the problems observed was the aspect of waiting time for qualification, implantation and replacement of the speech processor. The second problem was the travel time to the CI center and that was strictly connected with the place of the residence of a patient. Patients’ satisfaction with the control visit was high for majority of them. Conclusions: This research highlighted the limitations of the current CI service delivery. Significant differences concerning the CI pathway were found for particular regions of Poland. One of the future goals for healthcare providers should be to level out the differences in access to CI services between different regions of Poland.
13
Publication available in full text mode
Content available

Clinical outcomes of treatment of sinonasal inverted papillomas (IPs) depending on the surgical technique and learning curve.

52%
Zydroń R., Wierzbicka M., Greczka G.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2016
|
vol. 70
|
issue 6
1-5
EN
INTRODUCTION: Sinonasal inverted papillomas (IPs) are a major challenge for ENT specialists. In the last decades, the number of endoscopic procedures has increased, while the percentage of external or double approach procedures has decreased. The aim of this study was to evaluate long-term IP treatment outcomes according to the applied surgical method. MATERIAL AND METHODS: the retrospective study included 69 patients (28 women and 41 men) treated during 2002–2012 in the Department of Otolaryngology and Laryngological Oncology of Poznań University of Medical Sciences. Of these patients, 47 were operated endoscopically, 16 received a double procedure and six received an external procedure. RESULTS: The recurrence rate in patients treated endoscopically was 32%, while patients treated by the external/double approach showed 64% (p = 0.03306). The recurrence rate after endoscopic surgery was 75% during 2002–2006, but was 28% during 2007–2012. There was no correlation between recurrence rate and age (p = 0.087686), gender (p = 0.42810), type of symptoms (p = 0.20955), or Krouse staging (p = 0.23658). A significant impact on relapses was the position to Ohngren’s plane (p = 0.004768) and tumor location in the anterior ethmoid (p = 0.00416). DISCUSSION: Endoscopic procedures are an effective method of IP treatment, however reasonable indications and surgeon experience should be taken into consideration.
14
Publication available in full text mode
Content available

Analiza efektów leczenia chirurgicznego pourazowego porażenia nerwu twarzowego

52%
Marszał J., Bartochowska A., Gawęcki W., Wierzbicka M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 4
1-6
PL
Wstęp: Do pourazowych uszkodzeń nerwu VII najczęściej dochodzi podczas wypadków komunikacyjnych oraz upadków z wysokości. Wybór sposobu leczenia oraz czasu interwencji chirurgicznej wciąż budzi wśród klinicystów wiele kontrowersji. Cel: Celem pracy była analiza efektów leczenia chirurgicznego pacjentów z pourazowym uszkodzeniem nerwu twarzowego i ich zależności od: czynników epidemiologicznych, mechanizmu urazu, miejsca uszkodzenia nerwu, a także czasu podjęcia leczenia oraz rozległości zabiegu. Materiał i metody: Analizą objęto 9 pacjentów z porażeniem nerwu twarzowego po urazie czaszkowo-mózgowym. U wszystkich chorych pełne porażenie wystąpiło bezpośrednio po urazie. U 5 pacjentów do uszkodzenia nerwu doszło w przebiegu podłużnego złamania kości skroniowej, u 3 chorych na skutek jej złamania poprzecznego, u 1 chorej nie stwierdzono ewidentnej szczeliny złamania. We wszystkich przypadkach zastosowano leczenie operacyjne. Czas od urazu do podjęcia chirurgicznej interwencji wahał się od 4 dni do 13 tygodni. Wszystkich pacjentów operowano z dojścia przez wyrostek sutkowaty. U 6 chorych dominowały zmiany obrzękowe nerwu, w związku z czym wykonano jego dekompresję, u 2 pacjentów uwidoczniono częściowe zmiażdżenie nerwu przez odłam kostny, który usunięto, u jednej z osób stwierdzono przerwanie ciągłości nerwu; nie udało się go pierwotnie zrekonstruować, dlatego pacjenta wykluczono z dalszej analizy. Wyniki leczenia oceniano za pomocą skali House’a-Brackmanna (HB) po 12 miesiącach od zabiegu. Wyniki: Pełny powrót czynności nerwu twarzowego (HBI) uzyskano u dwóch pacjentów, satysfakcjonujący (HBII) u kolejnych czterech. Czas podjęcia leczenia oraz jego zakres, podobnie jak wiek chorego, mechanizm urazu oraz miejsce uszkodzenia nerwu pozostawały bez wpływu na ostateczny rezultat terapii. Wnioski: Postępowanie w przypadku pourazowego porażenia nerwu twarzowego powinno być ustalane w każdym przypadku indywidualnie. Powszechnie akceptowanym wskazaniem do leczenia zabiegowego jest uszkodzenie nerwu VII występujące bezpośrednio po urazie oraz jego całkowite porażenie. Pacjenci, u których ze względu na ciężki stan ogólny nie ma możliwości wczesnego przeprowadzenia zabiegu odbarczającego nerw twarzowy, mogą odnieść korzyść z odroczonego leczenia w okresie nawet do 3 miesięcy od urazu.
15
Publication available in full text mode
Content available

The impact of radiotherapy on the quality of life in patients with early-stage clinical head and neck cancer

52%
Milecki J., Żmijewska-Tomczak M., Osmola K., Wierzbicka M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 5
1-8
EN
Introduction: Radiotherapy (RT) for patients with head and neck squamous cell carcinoma (HNSCC) affects vital functions related to the irradiation volume of the head and neck region and, in addition, has a negative impact on social functioning, thereby significantly impairing patients’ quality of life (QoL). Aim: The aim of this study was to assess changes in the quality of life in patients with head and neck cancer treated with curative RT at 12 months after completion of RT. The aim of this study was to assess the differences between the baseline QoL of patients with early clinical stage HNSCC and at 12 months after curative/radical RT. Material and methods: The prospective clinical study included 92 patients in good general condition (ECOG 0–1 – Eastern Cooperative Oncology Group performance status), without regional or distant metastases, diagnosed with pathomorphologically confirmed early-stage head and neck squamous cell carcinoma treated with definitive RT. All patients participating in the study signed an informed consent form. QoL was assessed using the standard EORTC QLQ-C30 and QLQH&N35 questionnaires. In addition, information on clinical aspects and data relating to socio-demographic factors were obtained from each patient. Statistical analysis was performed using a statistical package (SPSS 17.0). T-test was used for dependent and independent samples. A general linear model was used for repeated measures. Results: Patients’ QoL deteriorated significantly after definitive RT. Worse QoL Core-30 scores in patients 12 months after the end of RT, compared with baseline QoL, before the start of RT, were observed in domains such as physical performance, fulfillment of life roles, cognitive functioning, loss of appetite, fatigue and constipation. For the QLQ-H&N35 questionnaires, patients 12 months after the end of RT reported problems in relation to aspects of life such as senses, mouth opening, dry mouth, thick saliva, pain, and weight loss. Conclusion: RT, even in early clinical stage head and neck cancer, has a negative impact on QoL, despite modern treatment techniques.
16
Publication available in full text mode
Content available

Zastosowanie NBI – wąskopasmowej endoskopii lupowej do oceny krtani

52%
Kimza H., Jackowska J., Wierzbicka M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 3
1-3
PL
Wąskopasmowa endoskopia lupowa (NBI) poprzez wizualizację naczyń nabłonka ułatwia wykrywanie zmian przednowotworowych, nowotworowych i przerostowych, np. brodawczaków krtani. Technologia NBI oparta jest na modyfikacji światła białego przy użyciu odpowiednich filtrów optycznych. Dla każdego typu patologii jest dokładnie scharakteryzowany wzór unaczynienia (opracowany w 2011 roku), znany jako klasyfikacja Ni. NBI w połączeniu z klasyczną endoskopią poprawia czułość i specyficzność oceny zmian w krtani, ale także zwiększa dokładność oceny marginesów powierzchniowych resekcji podczas chordektomii laserowej we wczesnych i średniozaawansowanych rakach krtani.
17
Publication available in full text mode
Content available

The usefulness of the NBI – narrow band imaging for the larynx assessment

52%
Kimza H., Jackowska J., Wierzbicka M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 3
1-3
EN
Narrow band imaging (NBI) by enhancing the contrast between the mucosal epithelium and submucosal vessels facilitates diagnosis of precancerous and cancerous lesions, as well as hypertrophic lesions such as laryngeal papillomatosis. Narrow band imaging (NBI) is an optical technique based on the modification of white light by the use of special optical filters. Every change in the microvascular architecture of the mucosa is classified according to Ni’s classification (2011). The use of NBI improves sensitivity and specificity of assessment of laryngeal lesions and allows more precise assessment of the status of surgical margins of early-stage and locally-advanced laryngeal cancers managed in endoscopic laser cordectomy.
18
Publication available in full text mode
Content available

Wyniki leczenia brodawczaków odwróconych masywu szczękowo - sitowego (IPs) w zależności od techniki operacyjnej i krzywej uczenia się.

52%
Zydroń R., Wierzbicka M., Greczka G.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2016
|
vol. 70
|
issue 6
1-5
PL
WSTĘP: Brodawczaki odwrócone masywu szczękowo – sitowego (IP) stanowią duże wyzwanie dla otorynolaryngologów. W ostatnich dekadach obserwowany jest wzrost liczby operacji endoskopowych przy malejącym odsetku zabiegów z dojścia zewnętrznego / podwójnego. Celem pracy była analiza odległych wyników leczenia IP w zależności od zastosowanej metody operacyjnej. MATERIAŁ I METODY: Retrospektywne badanie obejmuje grupę 69 pacjentów (28 kobiet i 41 mężczyzn) leczonych w latach 2002-2012 w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu; 47 – endoskopowo; 16 – z dojścia podwójnego i 6 – z dostępu zewnętrznego. WYNIKI: Odsetek wznów u chorych leczonych endoskopowo wynosił 32%; natomiast u chorych leczonych z dostępu podwójnego/zewnętrznego – 64 % (p=0.03306). W latach 2002 – 2006 odestek wznów po operacjach endoskopowych wynosił 75 %; natomiast w latach 2007 – 2012 – 28 %. Odsetek wznów nie zależał od wieku (p=0.087686), płci (p=0.42810), rodzaju objawów (p=0,20955), stopnia rozległości wg Krouse (p=0.23658). Miało istotny wpływ na wznowę położenie zmian względem płaszczyzny Ohngrena (p=0,004768); oraz występowanie guza w sitowiu przednim (p=0,00416). DYSKUSJA: Operacje endoskopowe są efektywną metodą leczenia IP przy uwzględnieniu należytych wskazań i doświadczeniu operatora.
19
Publication available in full text mode
Content available

Outcomes of bevacizumab and cidofovir treatment in HPV-associated recurrent respiratory papillomatosis – review of the literature.

52%
Jackowska J., Piersiala K., Klimza H., Wierzbicka M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 4
1-8
EN
Objective: Recurrent respiratory papillomatosis (RRP) is caused by types 6 and 11 human papilloma virus and occurs in both children and adults. It is characterized by proliferation of benign squamous cell papillomas within the aerodigestive tract. The problem with recurrent respiratory papillomatosis treatment is high recurrence of papilloma growth following surgical removal. Method: A literature review was carried out via surveys based on electronic data in public domains: MedLine (USA National Library of Medicine), PubMed and SciELO, using keywords such as: recurrent respiratory papillomatosis, adjuvant treatment, cidofovir, and bevacizumab. All types of papers written in English were included (cross-sectional, prospective and retrospective clinical trials, review papers, and case reports). Results: In the recent literature, several types of treatment such as surgery with mechanical debulking or laser and adjuvant therapies are mentioned. Intralesional bevacizumab and cidofovir treatment may increase the interval between surgical procedures and decrease the number of procedures per year. Conclusions: There is still an ongoing discussion within the European Laryngological Society regarding the balance between effectiveness and side effects of RRP adjuvant treatment, however, recent results show promising long-term effects. Bevacizumab and cidofovir in aggressive RRP give hope for improved treatment outcomes.
20
Publication available in full text mode
Content available

Wzrost częstości występowania brodawczaków odwróconych masywu szczękowo-sitowego – analiza epidemiologiczna

52%
Zydroń R., Greczka G., Wierzbicka M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 1
30-33
PL
W ostatnich latach zaobserwowano znaczący wzrost częstości występowania brodawczaków odwróconych (IP) w stabilnej populacji. Celem pracy była analiza występowania IP w latach 2002–2012 w odniesieniu do czynników epidemiologicznych oraz rozpoczęcie dyskusji o problemach związanych z ewidencją częstości występowania tych łagodnych guzów, nie ujętych jak dotąd w oficjalnych rejestrach. Badanie objęło grupę 69 chorych leczonych z powodu IP w Klinice Otolaryngologii i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Od 2006 roku obserwujemy znaczący wzrost chorych zgłaszających się do kliniki z powodu IP. Wyodrębniono dwie podgrupy – pierwsza obejmowała 11 chorych leczonych w latach 2002–2006, do drugiej zaliczono 58 chorych leczonych w latach 2007–2012. Grupy te następnie porównano ze sobą. Pomimo znaczącej różnicy w liczbie chorych w dwóch analizowanych okresach, nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic związanych z lokalizacją guza (p>0,05), stopniem zaawansowania (p=0,16), czasem trwania objawów (p=0,39), miejscem zamieszkania, paleniem tytoniu (p=0,41). Wiek chorych był jedyną zmienną, która różniła się w sposób istotny statystycznie (48,45 vs. 56,93 lat; p=0,043569); średnia wieku chorych w drugim analizowanym okresie była wyższa.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.