Search results

1

Influence of chosen factors on efficiency of NDB-Bobath method in rehabilitation of children with cerebral palsy

100%

Chochowska M., Zgorzalewicz-Stachowiak M., Sereda-Wiszowaty E.

Physiotherapy

|

2008

|

vol. 16

|

issue 3

8-24

PL

Metoda NDT-Bobath, opierająca się na neurofizjologicznej koncepcji rozwoju dziecka, wydaje się być jedną z najczęściej stosowanych i najbardziej znaczących form usprawniania dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (mpd). Jednakże nie u wszystkich pacjentów zastosowanie tej metody przyczynia się do uzyskania jednakowych pozytywnych rezultatów w zakresie poprawy funkcji motorycznych. Celem pracy była ocena wpływu postaci klinicznej mpd oraz stopnia niepełnosprawności (wg Kurdjavcev) i czasu, w jakim rozpoczęto aktywną rehabilitację, na skuteczność metody NDT-Bobath. Analizą objęto 45 chorych w wieku od 1 do 4 lat z postaciami spastycznymi mpd. Przed rozpoczęciem terapii metodą NDT-Bobath każde z dzieci zostało przebadane w oparciu o ujednolicony arkusz oceny rozwoju psychoruchowego i narządu ruchu opracowany na podstawie wzorca Michałowskiej-Mrożek. Następnie, co pół roku, przez 3 lata powtarzano tę procedurę. Stwierdzono, że pozytywne wyniki usprawniania metodą NDT-Bobath maleją wraz ze stopniem ciężkości postaci mpd. Największą poprawę funkcji motorycznych uzyskano w grupie dzieci z niedowładem kurczowym połowiczym, a najmniejszą u chorych z obustronnym niedowładem połowiczym. Równie ważnym czynnikiem wpływającym na efektywność ocenianej metody był stopień niepełnosprawności. Wykazano bowiem, że pacjenci z mpd o łagodnym lub umiarkowanym stopniu ograniczenia samodzielności osiagnęli zdecydowanie większą poprawę sprawności funkcji motorycznych w stosunku do pozostałych. Zanotowano także istotną statystycznie różnicę w postępach usprawniania pomiędzy dziećmi, które miały wcześnie wdrożone usprawnianie metodą NDT-Bobath (do 3 m.ż.), a tymi, które rozpoczęły rehabilitację w 9 m.ż. Postęp w usprawnianiu funkcji motorycznych dzieci z mpd metodą NDT-Bobath zależy przede wszystkim od postaci klinicznej tego schorzenia oraz stopnia niepełnosprawności dzieci.

EN

NDT-Bobath therapy, which is based on neurophysiological development idea, appears to be one of the most significant and most frequently used methods in rehabilitation of children with infantile cerebral palsy (ICP). However, the therapy does not always provide equally positive results in terms of improving motor functions. The aim of this study was to evaluate the influence of selected clinical factors, degree of motor disability (according to the criteria of Kurdjavcev) and time in which the rehabilitation started, on effectiveness of NDT-Bobath therapy. The research group consisted of 45 patients aged 1-4 with spastic types of CP. Before the NDT-Bobath therapy, each patient was tested by means of the standardized table of psychosomatic and kinetic evaluation by Michałowicz-Mrożek. Next, every 6 months, for the period of three years, the tests were repeated. It was observed that the positive results of NDT-Bobath therapy decreased with the severity of CP. The best improvement of motor functions was obtained in children with hemiplegia and the worst in children with tetraplegia. The degree of disability of children with CP was important as well. It was proved that patients with mild and moderate impairment of their self-dependence achieved much better improvement of motor functions than others. A statistically significant difference was observed in rehabilitation results among children who had been introduced to the NDT-Bobath therapy early - up to the age of 3 months - and those who had begun their rehabilitation later in life - at the age of 9 months. Positive results of NDT-Bobath method in rehabilitation of motor functions most of all depend on the clinical form of the disease and the degree of disability.

2

Perinatal brachial plexus palsy in children - etiology, classification and clinical picture of injuries

100%

Mielcarska M., Chochowska M., Zgorzalewicz-Stachowiak M.

Physiotherapy

|

2009

|

vol. 17

|

issue 1

66-77

PL

Okoloporodowe uszkodzenie splotu ramiennego (o.u.s.r.) stanowi poważne powiklanie porodu. Schorzenie to występuje, według różnych szacunków, z częstością 0,20-5,1 na 1000 żywych urodzeń i jest wyższe w krajach o niższym statusie ekonomicznym. Do czynników etiologicznych pojawienia się o.u.s.r. należą: nieprawidlowo przebiegająca akcja porodowa, przebyte liczne ciąże, otylość i cukrzyca matki, a także dysproporcja główkowo-miedniczna pomiędzy matką i dzieckiem oraz ściśle z nią korelująca makrosomia dziecka (masa urodzeniowa ciała powyżej 4000 g). Zakres porażeń może być ograniczony do jednej kończyny górnej: prawej (65%) albo lewej (35%), lub w rzadkich przypadkach obu (5%). W zależności od anatomicznego miejsca uszkodzenia splotu wyróznia się typ: górny (Erba-Duchenna), środkowy, dolny (Dejanire-Klumpke), całkowity, mieszany i atypowy o.u.s.r. Kazdy z typów o.u.s.r ma charakterystyczną manifestację kliniczną (umiejscowienie niedowładów, zaburzenia troficzne itp.), która w dużym stopniu ułatwia postawienie rozpoznania. Trafna diagnoza jest warunkiem właściwego planowania leczenia fizjoterapeutycznego pacjenta z o.u.s.r., co ma zasadniczy wpływ na funkcjonalność porażonej kończyny i jakość życia chorego w przyszłości.

EN

Perinatal brachial plexus palsy (PBPP) is serious complication is a serious complication of labour. According to various sources this palsy occurs at a rate of 0.20-5.1 per 1000 neonates born alive and is higher in countries of lower economical status. The etiological factors influencing the occurrence of PBPP are as follows: abnormal labour, numerous pregnancies, obesity, diabetes and pelvicephalic disproportion between mother and child and macrosomia (child's weight above 4000 g). The palsy may affect either limb: right (65%) or left (35%) or seldom both (5%). Depending on the anatomical location of the plexus palsy, the following types have been distinguished: upper (Erb-Duchenna type), medial and lower (Dejanire-Klumpke type), complete, mixed and atypical. Each of the mentioned types has a characteristic clinical manifestations (location of paresis, trophic disorders, etc.), which significantly facilitate correct diagnosis. Accurate diagnosis is a condition for proper planning of physiotherapy of patients with PBPP. It has significant impact on the function of the affected limb and the future quality of life of the patients.

3

Skuteczność wybranych technik fizjoterapeutycznych w leczeniu zespołu kanału nadgarstka. Zastosowanie laseroterapii niskoenergetycznej na podstawie przeglądu piśmiennictwa / The effectiveness of particular physiotherapy techniques in the treatment of carpal tunnel syndrome – Application of low-level laser therapy based on a review of the literature

100%

Bartkowiak Z., Zgorzalewicz-Stachowiak M., Nowicka A.

Physiotherapy

|

2011

|

vol. 19

|

issue 4

43-53

EN

Low-level laser therapy is a common physiotherapeutic method used to support rehabilitation of patients with peripheral nervous system diseases, including compression syndromes such as carpal tunnel syndrome. It is believed to have an analgesic, anti-inflammatory and regenerative effect on the treated area. The purpose of this study was to review the literature covering the effectiveness of low-level laser therapy in patients with idiopathic carpal tunnel syndrome. The analysis included reports published between 2002 and 2010 which considered a control group or a reference group. In the studies using low-level laser therapy, the groups differed in terms of the number of patients involved (from 11 to 81 participants), the age - from 26 to 78 and various degrees of carpal tunnel syndrome’s progression. The results were evaluated in relation to a mock treatment or other treatment methods. The following components have been primarily analyzed: clinical symptoms, global grip strength measured using a dynamometer and neurophysiologic parameters. Above all else, the applied low-level laser therapy led to a reduction in pain, an improvement in grip strength, and favourable changes in the terminal latency or nerve conduction velocity

4

Orthopedic equipment applied in children with cerebral palsy

88%

Bartkowiak Z., Łuczak-Piechowiak A., Zgorzalewicz-Stachowiak M., Idzior M., Pajor J.

Physiotherapy

|

2008

|

vol. 16

|

issue 4

99-113

PL

Leczenie mózgowego porażenia dziecięcego (mpd) opiera się na wieloetapowej, zespołowej rehabilitacji. Proble-matyka tego zespołu chorobowego pozostaje w kręgu zainteresowań nie tylko lekarzy, fizjoterapeutów czy pedagogów, lecz również konstruktorów sprzętu rehabilitacyjnego i ortopedycznego. Zasadnicze znaczenie dla rozwoju psychoruchowego i dalszego funkcjonowania społecznego dziecka z mpd ma możliwość osiągnięcia przez nie zdolności samodzielnego chodzenia (nawet w zaopatrzeniu ortopedycznym) lub poruszania się w wózku inwalidz-kim, a tym samym samodzielności w lokomocji. Dlatego też tak ważne jest właściwe zaopatrzenie w urządzenia rehabilitacyjne oraz pomoce ortopedyczne, ułatwiające tym dzieciom wykonywanie czynności życia codziennego. Wśród głównych celów stosowania zaopatrzenia ortopedycznego wymienia się korekcję nieutrwalonych zniekształ-ceń układu kostno-stawowego, współdziałanie przy normalizacji napięcia mięśniowego, zapewnienie pionizacji czy poprawę postawy. W postępowaniu leczniczo-usprawniającym mpd zastosowanie mają przede wszystkim ortezy, obuwie ortopedyczne, chodziki, wózki inwalidzkie, kule i trójnogi.

EN

The treatment of infantile cerebral palsy (ICP) requires multistage, complex rehabilitation. The issue is not only interesting for physicians, physiotherapists or educators, but also for constructors of orthopedic and rehabilitation equipment. It is crucial for proper development and further social functioning of children with ICP that the children reach some level of independent walking (even with orthopedic aids) or moving in a wheelchair, and thus independence in locomotion. Therefore proper orthopedic equipment and walking aids are essential in their everyday activity. One of the main aims of using orthopedic equipment is to correct non-fixed deformities of the osteoarticular system, cooperate in muscle tone normalisation, provide possibilities of tilting to erect position or to improve posture. The most commonly applied orthopedic equipment in management of ICP includes: orthoses, orthopedic footwear, walking frames, wheelchairs, crutches and tripods.

Refine search results

4 Physiotherapy

1 2011

1 2009

2 2008

4 Zgorzalewicz-Stachowiak M.

2 Bartkowiak Z.

2 Chochowska M.

1 Idzior M.

1 Mielcarska M.

1 Nowicka A.

1 Pajor J.

1 Sereda-Wiszowaty E.

1 Łuczak-Piechowiak A.

Influence of chosen factors on efficiency of NDB-Bobath method in rehabilitation of children with cerebral palsy

Perinatal brachial plexus palsy in children - etiology, classification and clinical picture of injuries

Orthopedic equipment applied in children with cerebral palsy