Search results

1

Endoprotezoplastyka odwrócona w artrozie stawu ramiennego – ocena wyników

100%

Porwoł A., Bereza P., Marszałek W., Kusz D.

|

vol. 24(4)

239-249

EN

Background. The aging structure of society results in a growing need for treatment of shoulder osteoarthritis. Reverse shoulder arthroplasty (RSA) has been developed to improve the motor function and strength of the shoulder joint without increasing the risk of dislocation. The aim of the study was to assess the change in quality of life and functional assessment of the shoulder joint after RSA in patients with osteoarthritis, based on the Oxford Shoulder Score (OSS) and an assessment of joint mobility parameters. Material and methods. A total of 10 patients were admitted to our centre for shoulder arthroplasty between August 2020 and October 2021. The assessment of the degenerative changes was based on the Walch classification and the Samelson & Prieto classification. The OSS questionnaire was used to assess function of the affected shoulder joint and pain in each patient. The range of motion in the shoulder joint was assessed in the pre- and postoperative period. A follow-up examination was performed approximately 6 months after surgery. Results. Analysis of the OSS scores revealed a mean value of 46 points preoperatively and 25 points postoperatively. The OSS scores six months after the procedure were an average of 20.5 points lower. A statistically significant improvement was noted in shoulder flexion (mean 37˚), abduction (42˚), external rotation (34˚), and internal rotation (5˚)(p<0.05). Conclusion. Each patient reported reduced pain and demonstrated an increased range of motion in the affected shoulder joint and functional improvement.

PL

Wstęp. Starzejąca się struktura społeczeństwa powoduje rosnąca potrzebę leczenia choroby zwyrodnieniowej z wykorzystaniem technik endoprotezoplastyki stawu ramiennego. Endoprotezoplastyka odwrócona powstała by usprawnić motorykę i siłę stawu ramiennego u chorych bez jednoczesnego zwiększenia ryzyka zwichnięć. Celem badania jest ocena zmiany jakości życia i ocena funkcjonalna stawu ramiennego po operacji endoprotezoplastyki odwróconej stawu ramiennego, u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową, w oparciu o wykorzystanie skali Oxford Shoulder Score (OSS) oraz ocenę parametrów ruchomości stawu. Materiał i metody. W okresie od sierpnia 2020 do października 2021 przyjęto do oddziału 10 chorych w trybie planowym do endoprotezoplastyki stawu ramiennego. Ocenę zmian zwyrodnieniowych przeprowadzono na podstawie klasyfikacji Walcha oraz klasyfikacji Samelson & Prieto. U każdego pacjenta wykonano ocenę funkcji chorego stawu ramiennego oraz dolegliwości bólowych, w oparciu o ankietę OSS. W badaniu określono zakres ruchu w stawie ramiennym w okresie przed- i pooperacyjnym. Badanie kontrolne wykonywano po około 6 miesiącach od daty zabiegu. Wyniki. Analiza ocen skali OSS wykazała uzyskanie średniej wartości 46 punktów w okresie przed operacją oraz 25 punktów po operacji. Chorzy uzyskiwali średnio o 20,5 punktu mniej w formularzu OSS pół roku po zabiegu. Uzyskano statystycznie znamienną poprawę w zakresie zgięcia w stawie ramiennym, które średnio wynosi 37˚, odwodzenie 42˚, rotacja zewnętrzna 34˚, a rotacja wewnętrzna 5˚(p<0,05). Wniosek. Każdy z operowanych chorych uzyskał istotne statystycznie zmniejszenie dolegliwości bólowych, zwiększenie funkcjonalności stawu oraz zwiększenie zakresu ruchomości stawu.

2

Ocena wyników badań mikrobiologicznych i klinicznych dwuetapowej endoprotezoplastyki rewizyjnej wykonanej z powodu infekcji okołoprotezowej stawów

88%

Bereza P., Ekiel A., Aptekorz M., Kusz D., Martirosian G.

|

vol. 24(3)

163-179

EN

Background. Two-stage revision arthroplasty remains the main surgical strategy for the treatment of prosthetic joint infections (PJI). Sonicate fluid culture has improved sensitivity compared to standard periprosthetic tissue culture, but its usefulness is questionable during the second stage of revision arthroplasty. Material and methods. Twenty-seven patients with prosthetic joint infection were investigated. Tissue and sonicate fluid cultures were examined to detect bacteria on the removed spacer during the second stage of exchange arthroplasty. Microbiological findings were analyzed and patients were assessed within an average of 5 years’ follow up. Results. Tissue cultures in second-stage revision arthroplasties were positive in 6/27 cases (22.2%) growing CNS in 4 cases (14.8%), Staphylococcus aureus in 1 case (3.7%), and Enterococcus faecalis in 1 case (3.7%). In 3 cases (11.1%) infection was identified as a result of a sonication procedure. Clinical failures at final follow-up were recorded in 4 (14.8%) patients, with reinfection noted in 3 of them. Arthrodesis and spacer exchange followed by suppressive antibiotic therapy were performed in 2 cases. Conclusions. 1. Tissue cultures remain the gold standard in diagnosis of PIJ although a negative culture does not rule out the presence of bacteria on spacers removed during second stage revision for PJI. 2. Sonication appears to have limited ability to detect persistent infection before reimplantation and was not associated with recurrent infection; however, it can be considered a complementary method that could make it possible to identify new microorganisms and facilitate the selection of appropriate treatment options. 3. The positive results of sonication should be interpreted as the detection of actual pathogens in the light of the clinical, microbiological and histopathological data, especially for patients with immunodeficiency.

PL

Wstęp. Dwuetapowa endoprotezoplastyka rewizyjna stanowi główną strategię leczenia infekcji okołoprotezowych stawów. Hodowla płynu sonikacyjnego ma większą czułość w stosunku do standardowej hodowli mikrobiologicznej tkanek, jednak jej przydatność w czasie drugiego etapu endoporotezoplastyki rewizyjnej jest ograniczona. Material i metody. 27 pacjentów z infekcją okołoprotezową zostało włączonych do badania. W celu diagnostyki zakażenia przeprowadzono badanie mikrobiologiczne materiału tkankowego okołoprotezowego i płynu uzyskanego po sonikacji usuniętego spacera. Wyniki. Wyniki hodowli mikrobiologicznej materiału tkankowego wykazały dodatnie wyniki posiewów w 6/27 przypadków (22.2%) z identyfikacją gronkowców koagulazo-ujemnych w 4 przypadkach (14.8%), w jednym przypadku Staphylococcus aureus (1/27, 3.7%) oraz kolejnym Enterococcus faecalis (1/27, 3.7%). Sonikacja pozwoliła rozpoznać zakażenie w 3 przypadkach (11.1%). Powikłania w okresie obserwacji stwierdzono u 4 pacjentów (14.8%), a ponowna infekcja wystąpiła u 3 spośród nich. Artrodezę i wymianę spacera z następczą antybiotykoterapią supresorową zastosowano w 2 przypadkach. Wnioski. 1. Hodowle tkankowe pozostają złotym standardem w diagnostyce IOP, chociaż ujemne posiewy nie wykluczają obecności bakterii na powierzchni usuniętych spacerów podczas drugiego etapu endoprotezoplastyki rewizyjnej wykonywanej z powodu IOP. 2. Sonikacja wydaje się mieć ograniczoną zdolność do wykrywania przetrwałego zakażenia przed reimplantacją, jednak można ją uznać za metodę uzupełniającą, która może umożliwić identyfikację nowych drobnoustrojów i ułatwić wybór odpowiedniej opcji leczenia. 3. Pozytywne wyniki sonikacji należy interpretować jako rzeczywiste czynniki sprawcze infekcji, jednak w świetle danych klinicznych, mikrobiologicznych i histopatologicznych, zwłaszcza u pacjentów z niedoborem odporności.

3

Zastarzałe, przyśrodkowe zwichnięcie podskokowe z towarzyszącymi złamaniami kości skokowej i piętowej. Opis przypadku

88%

Sikora H., Kopeć K., Dudko S., Bereza P., Kusz D.

|

vol. 24(1)

61-67

EN

Subtalar dislocation is a very rare injury that accounts for just approximately 1% of traumatic dislocations. Standard treatment in acute subtalar dislocations is immediate closed reduction and cast immobilization. Early reduction is of key importance and allows avoiding further damage to soft tissues, nerves and blood vessels. Neglected, chronic subtalar dislocations are seen extremely rarely and only a few cases have been reported in the literature to date. Considering the lack of guidelines and very few literature reports relating to the treatment of such injuries, we have decided to present the case of a male patient with a chronic, neglected, closed medial subtalar dislocation of the right foot with associated fractures of the talar and calcaneal bones. The patient was admitted 4 months post trauma to his right ankle joint caused by a fall from a ladder. An open subtalar reduction was performed with arthrodesis of the talocalcaneal joint and the talonavicular joint of the right foot. The treatment was effective and recreated the mechanical axis of the limb. One year after the surgery, the patient reported no pain and no limitations in everyday functioning, work and activities. At the one-year follow-up, his AOFAS score was 88/100.

PL

Zwichnięcie podskokowe należy do bardzo rzadkich urazów i stanowi tylko około 1% zwichnięć urazowych. Zazwyczaj jest ono skutkiem urazów wysokoenergetycznych takich jak upadek z wysokości czy wypadki komunikacyjne, zdarza się także w trakcie uprawiania sportu. Zwichnięcie podskokowe jest zwichnięciem dwustawowym – obejmuje zwichnięcie stawu skokowo-piętowego i skokowo-łódkowego. Standardowym postępowaniem w ostrych zwichnięciach podskokowych jest zamknięta repozycja i unieruchomienie na okres 4-6 tygodni. Wczesna repozycja jest kluczowa i pozwala uniknąć dalszego uszkodzenia tkanek miękkich, nerwów i naczyń krwionośnych. Zastarzałe, przewlekłe zwichnięcie podskokowe zdarza się niezwykle rzadko i jak dotąd w literaturze opisano tylko nieliczne przypadki. Ze względu na brak wytycznych i nieliczne doniesienia w piśmiennictwie dotyczące postępowania w tego typu urazach, zdecydowaliśmy się opisać przypadek pacjenta z zastarzałym, zamkniętym, przyśrodkowym zwichnięciem podskokowym stopy prawej z towarzyszącymi złamaniami kości skokowej i piętowej, który z przyczyn socjoekonomicznych poddał się leczeniu dopiero 4 miesiące po urazie stawu skokowego prawego. Pacjenta zakwalifikowano do otwartej repozycji podskokowej z artodezą stawu skokowo-piętowego i skokowo-łódkowego stopy prawej. Leczenie zakończyło się powodzeniem. Udało się odtworzyć oś mechaniczną kończyny, w skali AOFAS pacjent otrzymał wynik dobry (88/100 pkt). W trakcie wizyty kontrolnej rok po leczeniu operacyjnym pacjent negował dolegliwości bólowe zarówno w życiu codziennym jak i w trakcie pracy fizycznej.

Refine search results

3 Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja

3 2022

3 Bereza P.

3 Kusz D.

1 Aptekorz M.

1 Dudko S.

1 Ekiel A.

1 Kopeć K.

1 Marszałek W.

1 Martirosian G.

1 Porwoł A.

1 Sikora H.

Endoprotezoplastyka odwrócona w artrozie stawu ramiennego – ocena wyników

Ocena wyników badań mikrobiologicznych i klinicznych dwuetapowej endoprotezoplastyki rewizyjnej wykonanej z powodu infekcji okołoprotezowej stawów

Zastarzałe, przyśrodkowe zwichnięcie podskokowe z towarzyszącymi złamaniami kości skokowej i piętowej. Opis przypadku