Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

The Effect of Increase in Clinical Experience on Morbidity and Mortality After Pancreaticoduodenectomy Surgery

100%
Arslan B., Kose E., Tazeoğlu D., Karahan S. R.
Polish Journal of Surgery
|
2021
|
vol. 94
|
issue 3
8-16
EN
Introduction: Pancreaticoduodenectomy surgery is widely accepted and applied worldwide for periampullary tumors. Despite the decline in mortality rates from 40% to 3% with the advances in surgical technique, morbidity is still high (40–50%). Aim: We aimed to investigate the effect of increased clinical experience on the length of hospital stay, morbidity, mortality, and survival after pancreaticoduodenectomy. Materials and methods: The files of patients who underwent pancreaticoduodenectomy in our hospital between January 2007 and January 2018 were retrospectively reviewed and divided into four groups by years. Demographics, body mass index (BMI, kg/m2), medical history, preoperative biliary drainage application, surgical technique, histopathological features, postoperative morbidity, mortality, and survival were investigated. Results: There was no difference between the groups in terms of age, gender, comorbid disease, history of biliary drainage, surgical technique, and operation time (P > 0.05). The rate of postoperative complications has decreased over the years (P = 0.01). According to the Clavien-Dindo scale, the complication severity decreased significantly over the years (P = 0.05). The overall survival of the patients increased by years (P = 0.03); the Early postoperative mortality rate decreased in the first month (<30 days) (P = 0.04). Conclusion: With increased clinical experience, morbidity and mortality decrease, overall survival is prolonged after pancreaticoduodenectomy procedure.
2
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ zwiększenia doświadczenia klinicznego na zachorowalność i śmiertelność po operacji pankreatoduodenektomii

100%
Arslan B., Kose E., Tazeoğlu D., Karahan S. R.
Polish Journal of Surgery
|
2021
|
vol. 94
|
issue 3
8-16
PL
Wstęp: Operacja pankreatoduodenektomii jest powszechnie akceptowaną i stosowaną na całym świecie metodą leczenia guzów okolicy okołobrodawkowej. Pomimo obniżenia śmiertelności wraz z postępem techniki chirurgicznej z 40% do 3%, zachorowalność jest nadal wysoka (40–50%). Cel: Celem badania była ocena wpływu wzrastającego doświadczenia klinicznego na: długość hospitalizacji, zachorowalność, śmiertelność i przeżycie pacjentów po operacji pankreatoduodenektomii. Materiał i metody: Dokumentację medyczną pacjentów poddanych operacji pankreatoduodenektomii w naszym ośrodku od stycznia 2007 r. do stycznia 2018 r. analizowano retrospektywnie i podzielono na cztery przedziały czasowe. W analizie uwzględniono: dane demograficzne, wskaźnik masy ciała (BMI, kg/m2), wywiady medyczne, przedoperacyjne zastosowanie drenażu dróg żółciowych, technikę chirurgiczną, cechy histopatologiczne, zachorowalność w okresie pooperacyjnym, śmiertelność i przeżycie pacjentów. Wyniki: Pomiędzy grupami nie stwierdzono różnic w zakresie: wieku, płci, chorób współistniejących, zastosowania drenażu dróg żółciowych, techniki chirurgicznej i czasu trwania zabiegu operacyjnego (p > 0,05). Na przestrzeni lat częstotliwość występowania powikłań pooperacyjnych ulegała obniżeniu (p = 0,01). Według klasyfikacji Claviena-Dindo, z upływem czasu nasilenie powikłań uległo istotnej redukcji (p = 0,05). Współczynnik całkowitego przeżycia pacjentów wzrósł na przestrzeni lat (p = 0,03), zaś wskaźnik śmiertelności we wczesnym okresie pooperacyjnym w pierwszym miesiącu (<30 dni) uległ obniżeniu (p = 0,04). Wnioski: Wraz ze wzrostem doświadczenia klinicznego, zachorowalność i śmiertelność ulegają redukcji po operacji pankreatoduodenektomii, a całkowity czas przeżycia wydłuża się.
3
Publication available in full text mode
Content available

Can minimally invasive surgical techniques reduce the incidence of postoperative adhesions?

88%
Tazeoğlu D., Benli S., Tikici D., Esmer A. C., Dirlik M. M.
Polish Journal of Surgery
|
2022
|
vol. 94
|
issue 5
23-29
EN
Introduction: Postoperative intra-abdominal adhesions are a clinical condition that may develop after any abdominal surgery and constitute the leading cause of mechanical small bowel obstructions. Aim: This study investigates factors which influence the formation of postoperative adhesion and evaluates the efficiency of applying minimally invasive surgical techniques in reducing adhesion. Material and methods: Patients who underwent surgery to diagnose obstructive ileus in our clinic between January 2015 and January 2020 were analyzed retrospectively. Demographic data of the patients, operation details time between the operations and history of hospitalizations, postoperative mortality and morbidity, as well as the severity of complications were recorded. The patients included in the study were divided into groups according to the surgical technique applied in the first operation (laparoscopy/ laparotomy), the abdominal incision line (upper/lower/total), and the etiology of the primarily operated lesion (benign/malignant). Results: One hundred eighteen (118) patients were included in the study. The mean age of patients was 61.2 ± 10.8 (39–82) years. Age, ileus history, time to the onset of ileus, length of hospital stay and the number of complications were shorter in the laparoscopy group as compared to the laparotomy group and the difference was found to be statistically significant. In addition, when patients were categorized according to the abdominal incision line, fewer hospitalizations and more frequent postoperative complications due to ileus were observed in the sub-umbilical incision group (p < 0.05). Conclusions: Postoperative adhesion formation is currently one of the clinical conditions which pose a challenge to both the patient and the clinician due to its incidence and recurrence. However, adhesion formation can be reduced by applying minimally invasive surgical methods, especially laparoscopic surgery and precise maneuvers during surgery.
4
Publication available in full text mode
Content available

Czy minimalnie inwazyjne techniki chirurgiczne mogą zmniejszyć częstotliwość występowania zrostów pooperacyjnych?

88%
Tazeoğlu D., Benli S., Tikici D., Esmer A. C., Dirlik M. M.
Polish Journal of Surgery
|
2022
|
vol. 94
|
issue 5
23-30
PL
Wprowadzenie: Do wytworzenia się pooperacyjnych zrostów w obrębie jamy brzusznej może dojść po każdym zabiegu chirurgicznym na jamie brzusznej. Zrosty stanowią główną przyczynę niedrożności jelita cienkiego. Cel: W niniejszym badaniu analizie poddano czynniki wpływające na tworzenie się zrostów pooperacyjnych oraz oceniono rolę minimalnie inwazyjnych technik w zmniejszaniu ryzyka ich powstania. Materiał i metody: Retrospektywnej analizie poddano pacjentów, którzy pomiędzy styczniem 2015 a styczniem 2020 roku przeszli w naszej klinice zabieg operacyjny, mający na celu diagnostykę niedrożności jelit spowodowanej zrostami. Uwzględniono: cechy demograficzne pacjentów, informacje na temat zabiegu, czas pomiędzy zabiegami operacyjnymi, wcześniejsze hospitalizacje, pooperacyjną chorobowość i śmiertelność oraz nasilenie powikłań. Pacjentów włączonych do badania przydzielono do grup w zależności od: techniki chirurgicznej, zastosowanej podczas pierwszej operacji (laparoskopia/ laparotomia), rodzaju cięcia (pośrodkowe górne, pośrodkowe dolne, od spojenia łonowego do wyrostka mieczykowatego mostka) oraz przyczyny wykonania operacji (zmiana łagodna/złośliwa). Wyniki: W badaniu wzięło udział 118 pacjentów. Ich średni wiek wynosił 61,2 ± 10,8 (39–82) lat. Wiek, wywiad w kierunku niedrożności, czas, jaki upłynął do jej wytworzenia, czas hospitalizacji po operacji oraz liczba powikłań były znacznie niższe w grupie pacjentów poddanych laparoskopii niż laparotomii. Ponadto, kiedy pacjentów podzielono na grupy w zależności od zastosowanego rodzaju cięcia, okazało się, że wśród pacjentów z cięciem poniżej pępka było mniej przypadków hospitalizacji i więcej powikłań pooperacyjnych związanych z niedrożnością (p < 0,05). Wnioski: Pooperacyjne tworzenie się zrostów jest stanem klinicznym, który zarówno pacjenta, jak i lekarza stawia w kłopotliwej sytuacji ze względu na częstotliwość ich występowania i nawrotowość. Ryzyko wytworzenia zrostów można jednak zmniejszyć, stosując minimalnie inwazyjne techniki, szczególnie laparoskopię i delikatne ruchy podczas zabiegu.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.