Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 4

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Objective: To establish reference charts for fetal biometric parameters in a non-selected risk population from Uberaba, Southeast of Brazil. Methods: A retrospective cross-sectional study was performed among 5656 non-selected risk singleton pregnant women between 14 and 41 weeks of gestation. The ultrasound exams were performed during routine visits of second and third trimesters. Biparietal diameter (BPD) was measured at the level of the thalami and cavum septi pellucidi. Head circumference (HC) was calculated by the following formula: HC = 1.62*(BPD + occipital frontal diameter, OFD). Abdominal circumference (AC) was measured using the following formula: AC = (anteroposterior diameter + transverse abdominal diameter) × 1.57. Femur diaphysis length (FDL) was obtained in the longest axis of femur without including the distal femoral epiphysis. The estimated fetal weight (EFW) was obtained by the Hadlock formula. Polynomial regressions were performed to obtain the best-fit model for each fetal biometric parameter as the function of gestational age (GA). Results: The mean, standard deviations (SD), minimum and maximum of BPD (cm), HC (cm), AC (cm), FDL (cm) and EFW (g) were 6.9 ± 1.9 (2.3 – 10.5), 24.51 ± 6.61 (9.1 – 36.4), 22.8 ± 7.3 (7.5 – 41.1), 4.9 ± 1.6 (1.2 – 8.1) and 1365 ± 1019 (103 – 4777), respectively. Second-degree polynomial regressions between the evaluated parameters and GA resulted in the following formulas: BPD = –4.044 + 0.540 × GA – 0.0049 × GA² (R² = 0.97); HC= –15.420 + 2.024 GA – 0.0199 × GA² (R² = 0.98); AC = –9.579 + 1.329 × GA – 0.0055 × GA² (R² = 0.97); FDL = –3.778 + 0.416 × GA – 0.0035 × GA² (R² = 0.98) and EFW = 916 – 123 × GA + 4.70 × GA² (R² = 0.96); respectively. Conclusion: Reference charts for the fetal biometric parameters in a non-selected risk population from Uberaba, Southeast of Brazil, were established.
PL
Rozmiar płodu oraz trajektorie jego rozwoju są waż- nymi wskaźnikami zdrowia płodu, a najważniejszym standardem jest prenatalne badanie ultrasonograficzne. Zaburzenia rozwoju płodu zazwyczaj identyfikuje się na podstawie rozbieżności pomiędzy faktycznymi a oczekiwanymi miarami biometrycznymi dla określonego wieku ciążowego(1). Rutynowe badanie USG, bez opcji dopplerowskiej, w 3. trymestrze zwiększa stopień wykrywalności zarodków ma- łych jak na wiek ciążowy (small for gestational age, SGA) z 46 do 80% oraz zarodków dużych jak na wiek ciążowy (large for gestational age, LGA) z 36 do 91%, jak udowodniono w badaniach randomizowanych(2). W późnym 3. trymestrze (34.–37. tydzień) USG znacznie zwiększa stopień wykrywalności SGA i LGA (odpowiednio do 75,2% i 63,2%)(3). Krótkoterminowe wyniki płodu SGA i LGA kojarzone są z porażeniem mózgowym, hipoglikemią, hiperbilirubinemią, nadkrwistością lub dystocją(4,5). Wyniki długoterminowe u tych płodów kojarzone są z wysokim ryzykiem ciśnienia tętniczego, cukrzycy i choroby wieńcowej(6). Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/wydawnictwa/volume-17-no-68
EN
The study presents a pictorial essay of acrania-exencephaly-anencephaly sequence using two- (2D) and three-dimensional (3D) ultrasonography, documenting the different phenotypic characterization of this rare disease. Normal and abnormal fetuses were evaluated during the first trimester scan. The International Society of Ultrasound in Obstetrics and Gynecology practice guidelines were adopted to standardize first trimester anatomical ultrasound screening. The guidelines outline the importance of systematic fetal head and brain examination including the formation of cranial bones, choroid-plexus and ventricles. Acrania-exencephaly-anencephaly sequence and/or other neural tube defects, such as meningoencephalocele, may be identified during a routine 11–14 week scan. Early first trimester detection of acrania-exencephaly-anencephaly sequence with the characterization of different related phenotypes, 2D and 3D ultrasound imaging as well as differential diagnosis are also presented in this pictorial essay. The main diagnostic ultrasound features of the disease may be characterized by findings of acrania with increased amniotic fluid echogenicity; “Mickey-Mouse” bi-lobular face, cystic, elongated, irregular and overhanging head morphology. Lightening techniques have also been added to 3D ultrasound to enhance anatomical details. Moreover, discordant amniotic fluid echotexture in the setting of twin pregnancies may be the first sign of acrania-exencephaly-anencephaly sequence. Extracranial malformations, aneuploidy and genetic syndromes associated with acrania-exencephaly-anencephaly sequence are also reported and described. First trimester neuroscan by an expert sonographer with appropriate training together with the application of standardized protocol are essential for a high detection rate of this rare type of neural tube defect malformation during a scan performed at 11 and 13 weeks and 6 days.
PL
Autorzy przedstawiają pracę poglądową dotyczącą sekwencji akrania–egzencefalia–anencefalia, stanowiącą dokumentację różnych cech fenotypowych tej rzadkiej choroby, z uwzględnieniem zastosowania w diagnostyce ultrasonografii dwu- i trójwymiarowej. Badaniem ultrasonograficznym przeprowadzonym w pierwszym trymestrze ciąży objęto zarówno płody prawidłowe, jak i płody z zaburzeniami. W celu standaryzacji anatomicznego badania ultrasonograficznego w pierwszym trymestrze ciąży przyjęto wytyczne Międzynarodowego Towarzystwa Ultrasonografii w Ginekologii i Położnictwie. W wytycznych tych podkreślono znaczenie regularnego badania głowy i mózgu płodu, w tym oceny rozwoju kości czaszki, splotu naczyniówkowego i komór. Wykrycie sekwencji akrania–egzencefalia–anencefalia i/lub innych wad cewy nerwowej, takich jak przepuklina oponowo-mózgowa i holoprozencefalia, jest możliwe w trakcie rutynowego badania ultrasonograficznego między 11. a 14. tygodniem ciąży. W pracy omówiono również wczesne (pierwszy trymestr) wykrywanie sekwencji akrania–egzencefalia–anencefalia wraz z charakterystyką różnych fenotypów, dwu- i trójwymiarowe obrazowanie ultrasonograficzne oraz diagnostykę różnicową. Główne diagnostyczne cechy ultrasonograficzne choroby mogą obejmować zwiększoną echogeniczność płynu owodniowego, twarz dwupłatową typu Myszki Miki, torbielowatą, wydłużoną, nieregularną i zwisającą morfologię głowy. Trójwymiarowe badanie ultrasonograficzne uzupełniono także technikami oświetlenia w celu uzyskania poprawy szczegółów anatomicznych. Pierwszym objawem sekwencji akrania–egzencefalia–anencefalia może być ponadto nieprawidłowa echostruktura płynu owodniowego w przypadku ciąży bliźniaczej. Zgłaszano i opisano też zewnątrzczaszkowe wady rozwojowe, aneuploidię i zespoły genetyczne związane z omawianym zaburzeniem. Wykonanie badania ultrasonograficznego układu nerwowego w pierwszym trymestrze przez odpowiednio wyszkolonego specjalistę oraz z zastosowaniem standaryzowanego protokołu ma kluczowe znaczenie dla wysokiej wykrywalności tej rzadkiej wady cewy nerwowej podczas badania ultrasonograficznego przeprowadzonego między 11. a 13. tygodniem i 6. dniem ciąży.
EN
Twin molar pregnancy with a hydatidiform mole and a coexisting live fetus is a rare form of gestational trophoblastic disease associated with an increased risk of obstetric complications and poor perinatal outcome. Prenatal diagnosis is essential for couple counseling and follow-up in Tertiary Reference Centers. Magnetic resonance imaging is important for the diagnostic differentiation of placental mesenchymal dysplasia and exclusion of myometrial invasion. Here we present a case of twin molar pregnancy with a hydatidiform mole and a coexisting live fetus diagnosed at gestational week 14 using two-dimensional (2D) and three-dimensional (3D) ultrasound and magnetic resonance imaging. We also describe the obstetric management and postmolar follow-up.
PL
Zaśniad groniasty stanowi łagodną postać ciążowej choroby trofoblastycznej (gestational trophoblastic disease, GTD)(1). W Brazylii ciążowa choroba trofoblastyczna stwierdzana jest 5–10 razy częściej(2) niż w Stanach Zjednoczonych i Europie(3,4). Zaśniad groniasty powstaje w wyniku nieprawidłowego zapłodnienia komórki jajowej i może przybierać dwie formy: zaśniadu groniastego całkowitego lub zaśniadu groniastego częściowego(1). Z klinicznego punktu widzenia taka reprodukcja materiału genetycznego może prowadzić do rozwinięcia się ciążowej neoplazji trofoblastu, która bez wdrożenia właściwego leczenia może skutkować śmiercią kobiety(1–4). Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/wydawnictwa/volume-17-no-71
EN
Objective: The objective of this study was to assess the correlation between antenatal corticosteroids and peri-intraventricular haemorrhage (PIVH) using transfontanelle ultrasonography, as well as to evaluate the risk factors for its incidence. Methods: We performed a retrospective cohort study using medical records of preterm newborns. The protocol for maternal corticoid administration for foetal lung maturation included dexamethasone 4 mg (intramuscular) 8/8 hours per 48 hours, with one cycle per week. The diagnosis of periintraventricular haemorrhage was based on transfontanelle ultrasonography, using the Papile’s classification. The following risk factors for peri-intraventricular haemorrhage were assessed: birth weight, gestational age at delivery, type of delivery, newborn’s sex, surfactant administration, premature rupture of membranes and previous history of infection during the current pregnancy. The student’s t-test and chi-square test were used for statistical analysis. Results: Our sample population included 184 preterm newborns. Transfontanelle ultrasonography revealed peri-intraventricular haemorrhage in 32 (74.4%) and periventricular leukomalacia in 11 (25.6%) newborns. Grade I haemorrhage was found in 20 (62.5%), grade II in five (15.6%), and grade III in seven (21.8%) newborns, as in accordance with Papile’s classification. Vaginal delivery (p = 0.010), birth weight <1500 g (p = 0.024), gestational age at delivery ≤32 weeks (p = 0.018), and previous history of infection during pregnancy (p = 0.013) were considered risk factors for peri-intraventricular haemorrhage in preterm newborns. Conclusion: Maternal corticoid administration for foetal lung maturation showed a protective effect against peri-intraventricular haemorrhage in preterm newborns. The risk factors for peri-intraventricular haemorrhage were determined.
PL
Cel pracy: Celem przedstawionego badania była ocena korelacji między prenatalną terapią kortykosteroidami a występowaniem krwawienia około-dokomorowego z zastosowaniem ultrasonografii przezciemiączkowej oraz analiza czynników ryzyka częstości jego występowania. Metody: Przeprowadzono retrospektywne badanie kohortowe obejmujące analizę dokumentacji medycznej przedwcześnie urodzonych noworodków. Protokół stosowania kortykosteroidów u ciężarnych kobiet w celu stymulacji dojrzewania płuc płodu obejmował deksametazon w dawce 4 mg (domięśniowo) 8/8 godzin na 48 godzin, jeden cykl tygodniowo. Rozpoznanie krwawienia około-dokomorowego oparto na ultrasonografii przezciemiączkowej z wykorzystaniem klasyfikacji Papile. Dokonano oceny następujących czynników ryzyka krwawienia około-dokomorowego: masa urodzeniowa, wiek ciążowy w chwili urodzenia, rodzaj porodu, płeć noworodka, podawanie surfaktantów, przedwczesne pęknięcie błon płodowych i zakażenia przebyte w trakcie ciąży. Analizę statystyczną przeprowadzono z zastosowaniem testu t-Studenta i testu χ2. Wyniki: Próba populacji obejmowała 184 przedwcześnie urodzone noworodki. Ultrasonografia przezciemiączkowa ujawniła krwawienie około-dokomorowe u 32 (74,4%) dzieci, natomiast leukomalację okołokomorową – u 11 (25,6%). Krwawienie I stopnia stwierdzono u 20 (62,5%), II stopnia – u 5 (15,6%), natomiast III stopnia – u 7 (21,8%) noworodków, zgodnie z klasyfikacją Papile. Za czynniki ryzyka krwawienia około-dokomorowego u przedwcześnie urodzonych noworodków uznano poród siłami natury (p = 0,010), masę urodzeniową <1500 g (p = 0,024), wiek ciążowy w chwili urodzenia ≤32 tygodni (p = 0,018) oraz zakażenie podczas ciąży w wywiadzie (p = 0,013). Wniosek: Podawanie kortykosteroidów ciężarnej kobiecie w celu stymulacji dojrzewania płuc u płodu wykazało działanie ochronne przed krwawieniem około-dokomorowym u przedwcześnie urodzonych noworodków. Określono czynniki ryzyka wystąpienia krwawienia około-dokomorowego. Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/index.php/wydawnictwa/volume-17-no-69
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.