Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 7

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Introduction: Vertigo and balance disorders encompass a variety of symptoms that constitute the patient’s subjective experience. The etiology of these symptoms is varied and may include vestibular disorders or central nervous system pathologies. Maintaining proper body posture and balance requires proper functioning and cooperation between the sense of vision, proprioception, and the vestibular organ. Computerized dynamic posturography facilitates a comprehensive assessment of patient’s balance by objectifying and evaluating the function of its individual components. Methodology: The article discusses the technical aspects of computerized dynamic posturography and the principles for the interpretation of test results. Based on a literature review, the applicability of this method in the diagnostics of peripheraland central-origin balance disorders is discussed. The results of computerized dynamic posturography are also presented. Conclusions: The article presents a literature review regarding the diagnostic possibilities offered by computerized dynamic posturography. According to the analyzed studies, that method may constitute a valuable diagnostic tool as it facilitates comprehensive evaluation of the patient’s balance system. However, the availability of computerized dynamic posturography in Poland is still not broad enough, mainly due to the size and the high costs of the devices
PL
Wstęp: Autorzy prezentują pracę dotyczącą zakażenia wirusem SARS-CoV-2 (ang. Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2) wśród lekarzy Katedry i Kliniki Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w okresie od 1 marca 2020 r. do 28 lutego 2021 r. Cel: Celem niniejszej pracy była analiza obrazu klinicznego zakażenia koronawirusem wśród otorynolaryngologów na przykładzie badanej grupy lekarzy. Autorzy weryfikują tezę, iż otorynolaryngolodzy znajdują się w grupie wysokiego ryzyka zakażenia wirusem SARS-CoV-2 ze względu na udzielane świadczenia medyczne. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywne badanie w grupie zakażonych lekarzy na podstawie jednolitej anonimowej ankiety, obejmującej istotne dla niniejszej pracy dane kliniczne. Wyniki: Spośród 30 otorynolaryngologów zatrudnionych w Katedrze i Klinice Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, badaniu poddano 10 osób, u których zakażenie koronawirusem zostało potwierdzone pozytywnym testem PCR. We wszystkich przypadkach zastosowano izolację domową. Nikt spośród chorych osób nie był hospitalizowany ani nie wymagał tlenoterapii. Spośród 10 przypadków, w 2 z nich źródło infekcji było nieznane. W pozostałych 8 przypadkach etiologia zakażenia wiązała się bezpośrednio z wykonywaną pracą, z czego: 3 osoby zaraziły się udzielając konsultacji w ramach Izby Przyjęć, 4 poprzez kontakt z zakażonymi na oddziale pacjentami, 1 wykonując pracę poza ośrodkiem macierzystym. Nie wykazano żadnego zakażenia w związku z wykonywanymi zabiegami chirurgicznymi. Wnioski: Zakażenie wirusem SARS-CoV-2 wśród praktykujących lekarzy otorynolaryngologów jest związane z pracą ambulatoryjną i na oddziale. Ryzyko zakażenia mimo stosowania środków ochrony osobistej jest wysokie, a w badanej grupie wyniosło ponad 30%.
PL
Rak nerkowokomórkowy stanowi ok. 2-3% wszystkich nowotworów złośliwych. Charakterystyczna jest dla niego wysoka częstotliwość przerzutów, które najczęściej obserwuje są w płucach, kościach, wątrobie, mózgu oraz regionalnych węzłach chłonnych. W piśmiennictwie podkreślane jest rzadkie występowanie ognisk przerzutowych raka nerki w obrębie głowy i szyi, jednakże jest on trzecim co do częstości występowania nowotworem złośliwym przerzutującym do głowy i szyi. Poniżej prezentujemy opis przypadku przerzutów raka jasnokomórkowego nerki do narządów głowy i szyi. Analizy dokonano retrospektywnie na podstawie dokumentacji pacjenta hospitalizowanego w Klinice Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2009-2019. Opisujemy 81-letniego mężczyznę po nefrektomii lewostronnej z powodu raka jasnokomórkowego nerki, z licznymi przerzutami odległymi, u którego 8 lat po zabiegu operacyjnym wykryto przerzut do ślinianki podżuchwowej lewej, a następnie po 3 latach przerzut do ślinianki podżuchwowej prawej. Pacjenta poddano 2- krotnie radykalnemu zabiegowi chirurgicznemu usunięcia ślinianek podżuchwowych. Ze względu na obecność przerzutów w płucach wdrożono także leczenie inhibitorem kinazy tyrozynowej.
PL
Autorzy przedstawiają przypadek kliniczny 46-letniego mężczyzny z guzem tylnej ściany gardła. Na podstawie obrazu klinicznego i badania MR pacjenta zakwalifikowano do leczenia chirurgicznego. Chory został poddany resekcji guza w znieczuleniu ogólnym z dostępu przez jamę ustną. Na podstawie badania histopatologicznego otrzymanego materiału postawiono rozpoznanie ancient schwannoma.
EN
Renal cell carcinoma accounts for about 2-3% of all malignancies. It is characterized by a high frequency of metastases, which are most often observed in the lungs, bones, liver, brain and regional lymph nodes. Literature highlights the rare occurrence of renal cancer metastases to the head and neck, even though it is the third most common cancer that metastasizes to the head and neck. Below we present a case report of metastases of clear cell carcinoma from a kidney to the organs of the head and neck. The analysis was carried out retrospectively based on medical records of a patient hospitalized at the Department of Otorhinolaryngology, Head and Neck Surgery of the Medical University of Warsaw in the years 2009-2019. We describe an 81-year-old man after left-sided nephrectomy due to clear cell carcinoma, with numerous distant metastases, who was diagnosed with metastases to the left submandibular salivary gland 8 years after primary surgery, followed by a diagnosis of metastasis to the right submandibular salivary gland 3 years later. The patient underwent 2 radical procedures to remove the submandibular salivary glands. Due to the presence of lung metastases, treatment with a tyrosine kinase inhibitor was also implemented.
EN
The authors present a case report of a 46-year-old man with a tumor of the posterior pharyngeal wall. Based on clinical examination and magnetic resonance imaging, the patient was qualified for surgical treatment. The patient underwent tumor resection under general anesthesia. Histopathological examination of resected tumor revealed the diagnosis of ancient schwannoma.
PL
Wstęp: Porównywanie wyników leczenia u pacjentów z niedosłuchem przewodzeniowym po zabiegu operacyjnym wymaga jednolitego przedstawiania uzyskanych wyników badań słuchu. W 1995 r. Komitet ds. Słuchu i Równowagi Amerykańskiej Akademii Otolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi (ang. The Committee on Hearing and Equilibrium of the American Academy of Otolaryngology – Head and Neck Surgery) opublikował wytyczne dotyczące ujednolicenia raportowania wyników słuchowych w niedosłuchu przewodzeniowym, chorobie Meniere’a oraz u pacjentów z nerwiakami kąta mostowo-móżdżkowego. Następnie, w 2012 r., ze względu na ograniczenia ww. wytycznych, wynikające z niejednolitej grupy poddawanej ocenie, Komitet ds. Słuchu Amerykańskiej Akademii Otolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi (ang. Hearing Committee of the American Academy of Otolaryngology – Head and Neck Surgery) opracował minimalny standard raportowania wyników słuchowych w badaniach klinicznych, na który składa się wykres rozproszenia, wiążący średni próg audiometrii tonalnej i audiometrię słowną. Cel: Autorzy przedstawiają wyniki operacyjnego leczenia otosklerozy w grupie 46 stapedektomii przeprowadzonych w Klinice Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego na podstawie wytycznych Amerykańskiej Akademii Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi z 1995 oraz 2012 r. Celem niniejszej pracy była ocena wyników badań słuchu w okresie pooperacyjnym oraz zestawienie ich z wynikami przedoperacyjnymi oraz ich porównanie z analogicznymi raportami, zgodnie z wytycznymi American Academy of Otolaryngology Head and Neck Surgery, opublikowanymi w literaturze medycznej. Materiał i metody: Retrospektywna analiza historii chorób pacjentów z otosklerozą. Wyniki: W niniejszym opracowaniu uzyskano zmniejszenie pooperacyjnej rezerwy ślimakowej do ≤10 dB u 67,4% pacjentów, zaś wynik pooperacyjnej rezerwy ślimakowej, zawierający się w granicach ≤20 dB, wystąpił u 89,1% chorych poddanych leczeniu operacyjnemu. Wnioski: Jednolite przedstawianie wyników badań słuchu u pacjentów poddanych stapedektomii pozwala na ich wiarygodne porównywanie, co w konsekwencji upraszcza międzyośrodkowe zestawianie wyników i umożliwia rzetelne przeprowadzanie meta-analiz w oparciu o dostępną literaturę medyczną.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.