Search results

1

Wodniak śródchłonki potwierdzony przy użyciu 3-teslowego skanera MR u pacjentów z obrazem klinicznym choroby Ménière’a

100%

Jasińska A., Wnuk E., Pierchała K., Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(3)

20-23

PL

Choroba Méniere’a charakteryzuje się występowaniem napadowych zawrotów głowy z towarzyszącym fluktuacyjnym niedosłuchem odbiorczym, szumami usznymi oraz uczuciem pełności w uchu. Pomimo wielu badań, etiologia choroby pozostaje nieustalona, a jej diagnoza opiera się w głównej mierze na obrazie klinicznym, który charakteryzuje się dużą zmiennością osobniczą i fluktuacyjnym przebiegiem. Możliwość obrazowania ucha wewnętrznego metodą rezonansu magnetycznego po raz pierwszy została opisana w 2007 roku i okazała się znacznym przełomem w diagnostyce wodniaka endolimfatycznego. Prezentujemy opis dwóch przypadków pacjentów z obrazem klinicznym sugerującym chorobę Méniere’a, u których został wykonany pakiet badań audiologicznych, otoneurologicznych, a także rezonans magnetyczny ucha wewnętrznego. W badaniu obrazowym, struktury przedsionka oraz ślimak zostały ocenione po czterech godzinach od podania podwójnej dawki kontrastu gadolinowego dożylnie za pomocą skali zaproponowanej przez Baratha. U opisywanych chorych potwierdzono obecność wodniaka śródchłonki po stronie objawów klinicznych w badaniu MR. Z uwagi na znaczne zaawansowanie kliniczne choroby, opisywani pacjenci zostali zakwalifikowani do chirurgicznego leczenia poprzez przecięcie nerwu przedsionkowego z dostępu przez dół środkowy czaszki.

2

Endolymphatic Hydrops, Evaluated Using 3T MRI in Patients with Clinically Confirmed Meniere Disease

100%

Jasińska A., Wnuk E., Pierchała K., Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(3)

20-23

EN

Ménière’s disease (MD) is characterised by intermittent episodes of vertigo with fluctuating sensorineural hearing loss, tinnitus and aural fullness. Despite numerous studies, the etiology of this disorder remains poorly understood and thus diagnostic criteria are mainly clinical. Development and progress in magnetic resonance imaging (MRI) techniques, in 2007, has enabled visualisation of endolymphatic hydrops, which was the milestone achievement. We present two cases of patients with clinically confirmed MD with a set of audiological, otoneurological examinations and MRI performed. Structures of the inner ear were visualized using contrast-enhanced MR imaging after a 4-hour delayed intravenous gadolinium administration. The cochlea and vestibule were evaluated separately and classified using Barath grading scale. Endolymphatic hydrops in the clinically affected ears were confirmed using MRI. Due to disabling and intractable MD, a decision about vestibular neurectomy was made.

3

Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego ucha wewnętrznego w diagnostyce choroby Ménière’a

100%

Jasińska A., Lachowska M., Wnuk E., Niemczyk K.

Otolaryngologia Polska

|

2021

|

vol. 75(2)

1-8

PL

Choroba Ménière’a charakteryzuje się występowaniem napadowych wirowych zawrotów głowy, którym towarzyszy szum uszny i/lub uczucie pełności w uchu oraz fluktuacyjny niedosłuch odbiorczy. Pomimo wielu badań, etiologia tej choroby pozostaje nieznana, jednak uważa się, że u podłoża schorzenia leży rozszerzenie przestrzeni endolimfatycznych ucha wewnętrznego, zwane „wodniakiem śródchłonki”. Rozwój techniki badania rezonansu magnetycznego (MR) w ostatnich latach umożliwił przyżyciowe obrazowanie wodniaka endolimfatycznego u pacjentów z objawami choroby Ménière’a. Wizualizacja przestrzeni płynowych ucha wewnętrznego dokonywana jest po zastosowaniu kontrastu gadolinowego podawanego do jamy bębenkowej lub dożylnie. Ocena zaawansowania wodniaka jest możliwa dzięki selektywnemu przenikaniu środka kontrastowego do perylimfy, podczas gdy endolimfa pozostaje widoczna jako ubytki w zakontrastowaniu. Wśród stosowanych obecnie radiologicznych klasyfikacji oceny zaawansowania wodniaka możemy wyróżnić skale opisowe, półilościowe oraz objętościowe. Metody te wciąż poddawane są modyfikacjom mającym na celu zwiększenie ich czułości oraz swoistości. Liczne prace opisują korelacje objawów klinicznych i wyników badań audiologicznych oraz otoneurologicznych z zaawansowaniem wodniaka. MR ma zastosowanie także w diagnostyce pacjentów o niepełnym i nietypowym przebiegu choroby Ménière’a. Podczas leczenia kontrolne badania MR pozwalają na ocenę skuteczności poszczególnych metod terapii pod kątem zaawansowania zmian i dalszego przebiegu choroby w uchu wewnętrznym.

4

Magnetic resonance imaging of the inner ear in the diagnostics of Ménière’s disease

100%

Jasińska A., Lachowska M., Wnuk E., Niemczyk K.

Otolaryngologia Polska

|

2021

|

vol. 75(2)

1-8

EN

Ménière’s disease is characterized by sudden episodes of vertigo accompanied by tinnitus and/or feeling of fullness in the ear as well as fluctuating sensorineural hearing loss. Despite numerous studies, the etiology of this disease remains unknown. However, the enlargement of the inner ear’s endolymphatic spaces, referred to as endolymphatic hydrops, is considered the underlying condition. Thanks to recent advances in magnetic resonance (MR) technology, it is now possible to obtain in vivo imaging of endolymphatic hydrops in patients presenting with Ménière’s disease symptoms. Visualization of the inner ear fluid compartments is achieved after gadolinium contrast is administered into the tympanic cavity or via the intravenous route. Evaluation of endolymphatic hydrops is possible as the contrast agent selectively penetrates the perilymph, and endolymph is visualized as contrast defects. The currently used radiological hydrops grading systems include qualitative, semi-quantitative, and volumetric scales. The methods are subject to ongoing modifications to increase their sensitivity and specificity. Numerous studies describe correlations between clinical symptoms and audiological and otoneurological examination results with the endolymphatic hydrops grade. MRI is also applicable in patients’ diagnostics with an incomplete or atypical course of the Ménière’s disease. In the course of the treatment, follow-up MRI scans enable assessing individual treatment modalities’ efficacy in terms of the severity of lesions and the further course of the disease within the inner ear.

5

Rare proliferative and inflammatory pathologies localized in the temporal bone – a review of the literature

76%

Roszkowski A., Witkowska A., Baranek P., Rzepakowska A., Wnuk E., Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(3)

8-13

EN

Introduction: Proliferative-inflammatory pathologies may occupy the temporal bone, resulting in: hearing loss, vestibular dysfunction, and neuropathies from cranial nerve compression. Although their occurrence is episodic, the appropriate diagnostic procedure is extremely important to achieve expected therapeutic effect. Aim: The aim of study was characterization of selected proliferative-inflammatory pathologies that may occupy the temporal bone: fibrous dysplasia, inflammatory pseudotumor, osteoradionecrosis, and presentation of diagnostic methods for the differentiation of these diseases as well as discussion on appropriate therapeutic options. Fibrous dysplasia (FD) is a slowly progressive, benign bone disorder of unknown etiology characterized by abnormal proliferation of fibrous tissue. Inflammatory pseudotumor (IPT) is a rare, non-malignant inflammatory process of unknown etiology, characterized by connective tissue proliferation and infiltration of inflammatory cells. Osteoradionecrosis of the temporal bone (TB-ORN) is a rare but potentially fatal complication of radiotherapy for head and neck cancer. Results: Due to the similarity of symptoms with typical inflammatory conditions of middle ear (pain, otorrhea, hearing loss), selected disorders may be a dilemma regarding the diagnosis and proper further treatment. The clinical examination is mandatory, however radiological imaging may demonstrate the presence of specific changes and direct the diagnosis. The computed tomography (CT) of fibrous dysplasia shows the abnormal organization of the bone structure. Magnetic resonance (MRI), as the most sensitive for inflammatory pseudotumors, visualizes inflammatory infiltration in soft tissues. The CT of temporal bone identifies the erosion in the course of osteoradionecrosis. However in all cases the final diagnosis may be establish using histopathological examination and after exclusion of the neoplastic process.

6

Rzadkie patologie rozrostowo-zapalne zlokalizowane w kości skroniowej – przegląd piśmiennictwa

76%

Roszkowski A., Witkowska A., Baranek P., Rzepakowska A., Wnuk E., Niemczyk K.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(3)

8-13

PL

Wprowadzenie: Patologie rozrostowo-zapalne mogą zajmować kość skroniową, powodując różnorodne objawy, zależne od ich umiejscowienia: niedosłuch, dysfunkcję przedsionkową i neuropatie spowodowane kompresją nerwów czaszkowych. Jakkolwiek ich występowanie jest rzadkie, istotne jest odpowiednie postępowanie diagnostyczne, które skutkuje wdrożeniem właściwej terapii. Cel: Celem pracy była charakterystyka kliniczna i przegląd metod diagnostycznych oraz zaleceń terapeutycznych w wybranych patologiach rozrostowo-zapalnych kości skroniowej: dysplazji włóknistej, inflammatory pseudotumor, osteoradionekrozie. Dysplazja włóknista (fibrous dysplasia) jest powoli postępującym, łagodnym zaburzeniem kostnym o nieznanej etiologii, charakteryzującym się nieprawidłową proliferacją tkanki włóknistej. IPT (inflammatory pseudotumor) to nienowotworowy proces zapalny o nieznanej etiologii, charakteryzujący się proliferacją tkanki łącznej i naciekiem komórek zapalnych. Osteoradionekroza kości skroniowej (TB-ORN) to rzadkie, ale potencjalnie śmiertelne powikłanie leczenia radioterapią nowotworów głowy i szyi. Wnioski: Ze względu na podobieństwo objawów z powszechnymi patologiami zapalnymi ucha środkowego (bóle, wycieki z uszu, niedosłuch) prezentowane rzadkie schorzenia mogą stwarzać problem diagnostyczny i terapeutyczny. Dokładne badanie kliniczne jest niezbędne, ale poszerzenie diagnostyki o badania obrazowe, może przyspieszyć ukierunkowanie diagnozy. W przypadku dysplazji włóknistej obrazy tomografii komputerowej (CT) wykazują charakterystyczną przebudowę struktury kostnej. W przypadku pseudoguzów zapalnych najbardziej czułym narzędziem wydaje się badanie rezonansu magnetycznego (MRI), które obrazuje nacieki zapalne w tkankach miękkich. Badanie CT kości skroniowej skutecznie uwidocznia ubytki i erozję w przebiegu osteoradionekrozy. W każdym z powyższych przypadków niezbędne jest wykonanie badania histopatologicznego w celu wykluczenia procesu nowotworowego.

Refine search results

4 Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

2 Otolaryngologia Polska

2 2020

4 2019

6 Niemczyk K.

6 Wnuk E.

4 Jasińska A.

2 Baranek P.

2 Lachowska M.

2 Pierchała K.

2 Roszkowski A.

2 Rzepakowska A.

2 Witkowska A.

Wodniak śródchłonki potwierdzony przy użyciu 3-teslowego skanera MR u pacjentów z obrazem klinicznym choroby Ménière’a

Endolymphatic Hydrops, Evaluated Using 3T MRI in Patients with Clinically Confirmed Meniere Disease

Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego ucha wewnętrznego w diagnostyce choroby Ménière’a

Magnetic resonance imaging of the inner ear in the diagnostics of Ménière’s disease

Rare proliferative and inflammatory pathologies localized in the temporal bone – a review of the literature

Rzadkie patologie rozrostowo-zapalne zlokalizowane w kości skroniowej – przegląd piśmiennictwa