Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 20

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
100%
PL
Pandemia COVID-19 jest wynikiem postępującej globalizacji. Jednak właśnie dzięki wysiłkom klinicystów i umiędzynarodowieniu współpracy ośrodków badawczych nieustannie opracowywane są najlepsze metody diagnostyki oraz leczenia zakażenia COVID-19. Zgodnie z najaktualniejszymi badaniami, do najwcześniej występujących objawów zostały zaliczone zaburzenia węchu. Niniejsza praca poglądowa stanowi syntetyczny zbiór i podsumowanie aktualnego piśmiennictwa na temat występowania zaburzeń węchu u chorych na SARS-Cov-19. W artykule prezentowane są: mechanizmy patofizjologiczne, typowy obraz kliniczny oraz dostępne narzędzia diagnostyczne dla prawidłowego rozpoznawania zaburzeń węchu u chorych na SARS-Cov-19. W dyskusji wyróżniona została skuteczność olfaktometrii psychofizycznej i dokładnego wywiadu lekarskiego. Autorzy pracy sugerują możliwość skutecznego prowadzenia diagnostyki zaburzeń węchu w formie telekonsultacji oraz podkreślają, jak istotna jest rola laryngologów w diagnostyce COVID-19 i konieczność rozpowszechniania wiedzy na temat zaburzeń węchu w kontekście ograniczenia pandemii. Postulują również utworzenie prostego modelu opartego o badanie przedmiotowe i podmiotowe, który z wysoką czułością rozpoznawałby zakażenia SARS-CoV-2. Docenienie wagi zaburzeń węchu może pozwolić na skuteczniejsze izolowanie bezobjawowych nosicieli, co wyraźnie zahamowałoby rozwój pandemii. Ponadto w pracy zaprezentowane zostało postępowanie terapeutyczne w przypadku zaburzeń węchu utrzymujących się dłużej niż dwa tygodnie.
EN
Preface: angiomatous nasal type polyps (SAP ‒ sinonasal angiomatous polyp) are benign lesions. The clinical and radiological picture of SAP may suggest other diseases of the nose and paranasal sinuses. Diagnostic imaging is based on computed tomography and magnetic resonance. SAP treatment involves their surgical removal. A case report: he aim of the study is to present diagnostic and therapeutic difficulties in a 17-year-old female patient with an inflammatory polyposis of the angiomatous of the paranasal sinuses. The course of disease, diagnostic difficulties and its treatment are presented. No complications were observed during hospitalization and in the postoperative period. Summary: SAP is one of the types of nasal polyps characterized in the histological picture of vascular proliferation with the presence of blood clots. Accurate diagnostic and histological diagnostics allow to determine the final diagnosis and differentiation of SAP with nasal and sinus hyperplasia.
PL
Zespół pierwszego ugryzienia jest rzadkim powikłaniem występującym w późnym okresie po interwencji chirurgicznej (1-2 miesiące) w dole podskroniowym, przestrzeni przygardłowej oraz szczególnie okolicach głębokiego płata ślinianki przyusznej. Może on jednak istotnie pogorszyć jakość życia pacjenta. Ostry, nagły ból w okolicy ślinianki przyusznej z promieniowaniem do ucha w trakcie pierwszego ugryzienia podczas spożywania posiłku jest charakterystycznym objawem tego zespołu. Prawidłowe jego rozpoznanie oraz indywidualne podejście w wyborze metody leczenia jest kluczem do sukcesu w leczeniu tego powikłania. Celem naszego artykułu jest uzupełnienie skąpych danych na temat tego powikłania w piśmiennictwie polskim.
PL
Wprowadzenie: W czasach „Evidence Based Medicine” znajomość metodologii oraz trendów naukowych jest niezbędnym narzędziem zarówno dla lekarza-praktyka, jak i lekarza-naukowca. Umiejętność interpretacji danych uzyskanych z piśmiennictwa pozwala lepiej diagnozować, leczyć, ale również kontrolować pacjentów. Ogólnie przyjęta strukturyzacja opublikowanych danych oraz ujednolicenie narzędzi badawczych umożliwia także prowadzenie prac oryginalnych i poglądowych na podstawie własnych wyników. Cel: Celem naszego tekstu było poszukiwanie i przedstawienie narzędzi naukowych (ankiet, skal i listy kontrolnej) używanych do gromadzenia danych w rynologii. Wyniki tych badań zostały opublikowane w renomowanych czasopismach w latach 2000–2019 w języku angielskim. Materiał i metoda: Do poszukiwania artykułów wykorzystaliśmy bazy: MEDLINE, PubMed oraz Scopus. Wnioski: Używanie ogólnie przyjętych check-list oraz ankiet w gromadzeniu i ocenianiu danych klinicznych pozwala istotnie zwiększyć jakość zgromadzonych danych oraz ich atrakcyjność naukową, co z kolei przykłada się na łatwiejszą możliwość publikacji uzyskanych wyników oraz dalsze ich cytowanie w renomowanych czasopismach specjalistycznych.
PL
Wstęp: polipy nosa z rodzaju angiomatous (SAP ‒ sinonasal angiomatous polyp) są zmianami łagodnymi występującymi niezwykle rzadko. Obraz kliniczny i radiologiczny SAP może sugerować inne schorzenia nosa i zatok przynosowych. Diagnostyka obrazowa oparta jest na tomografii komputerowej i rezonansie magnetycznym. Leczenie SAP polega na ich chirurgicznym usunięciu. Opis przypadku: celem pracy jest przedstawienie trudności diagnostycznych i terapeutycznych u 17-letniej pacjentki z polipem zapalnym z rodzaju angiomatous zatok przynosowych. Przedstawiono przebieg choroby, trudności diagnostyczne i leczenie. Okres pooperacyjny oraz hospitalizacji był niepowikłany. Podsumowanie: SAP jest jednym z typów polipów nosa cechujących się w obrazie histologicznym proliferacją naczyń krwionośnych z obecnością w nich zakrzepów. Dokładna diagnostyka obrazowa i histologiczna pozwala na ustalenie ostatecznego rozpoznania i różnicowanie SAP z procesami rozrostowymi nosa i zatok.
EN
Introduction: The COVID-19 pandemic is one of the greatest challenges of modern medicine. Despite implemented social and economic restrictions, the epidemiological situation is still dynamic. Otolaryngologists, especially rhynologists, are at particular risk of SARS-CoV-2 infection. In order to reduce the spread of the virus, it is necessary to implement procedures to minimize the risk of transmission between healthcare professionals and patients. Due to the location of the virus, it is very important with regard to rhinologic procedures and surgery. Literature review: We reviewed the literature on the topic and presented effective methods of reducing the likelihood of virus transmission during surgery of the nasal and paranasal sinuses performed in our center. It is important that the restrictions brought about by the pandemic do not affect the length of diagnostic process and delay initiation of oncological treatment. Malignancies of the nasal region and paranasal sinuses are detected relatively late due to the time the symptoms appear, and further delays starting therapy can be extremely unfavorable. We believe that at present rhinologic procedures, especially in people with unknown epidemiological status, should be limited to the necessary minimum – life-threatening conditions and tumor resections. Even in such cases, however, it is necessary to strictly follow the procedures in order to reduce the risk of virus transmission. We hope that implementation of the guidelines presented in this work will help fight against the current pandemic and its subsequent waves.
EN
The First Bite Syndrome is a rare late (1-2 months) post operation complication of surgery in the infratemporal fossa, parapharyngeal space and especially involving the deep lobe of parotid gland. Sometimes it can significantly worsen the patient's quality of life. Acute, sudden, short time pain in the parotid gland region with irradiation to the ear during the first bite a meal is a characteristic for this syndrome. The correct diagnosis and individual approach in choosing a treatment method is the key to success in treating this complication. The purpose of our article is to supplement scanty data on this complication in Polish literature.
EN
Introduction: In the era of „Evidence Based Medicine” knowledge of methodology and scientific trends is an indispensable tool for both practitioner and physician-scientist. The ability to interpret data obtained from the literature allows for better diagnosis, treatment and control of patients. The generally accepted structuring of published data and unification of research tools also allows for conducting original and review papers based on our own results. The Aim: The purpose of our work was to search for and present scientific tools (questionnaires, scales and checklists) used to collect data in rhinology. The results of these studies were published in reputable magazines in the period 2000–2019 in English. Material and method: To search for articles, we used MEDLINE, PubMed and Scopus date bases. Conclusions: The use of generally accepted check-lists and questionnaires in the collection of clinical data and their assessment allows to significantly increase the quality of the collected data and their scientific attractiveness, which in turn is applied to the easier possibility of publishing the obtained results and further citing them in reputable specialist journals.
9
100%
EN
Introduction: Chronic bad breath, malodor or halitosis is a common symptom that often brings the patient to the physicians. Is necessary to differentiate genuine halitosis (physiological and pathological types), pseudo-halitosis and halitophobia. T he aim: The aim of our study was to clarify whether a problem of halitosis is most often the result of the creation of tonsils stones and it’s an issue for the otolaryngologists. R esults: After analyzing the available literature (Scopus database, PubMed) it was found, that tonsils stones are only 3% of all causes of halitosis. This fact must keep in mind during the diagnosis and treatment of halitosis. Over 90% of the halitosis deriving in the oral cavity. Tonsils stones are a pathological condition as a result of dysfunction of the self-cleaning mechanism of the tonsil crypts, which predisposes the accumulation of food residues in the tonsil crypts and formation of mass with an unpleasant smell. Including this symptom as a feature of chronic tonsillitis is still controversial. The presence of tonsil stones does not always cause discomfort or other signs and not must be treated. C onclusion: The analysis showed that the halitosis problem has a very diverse background. It follows that before you start treating halitosis at an otolaryngologist, especially using surgery, you should perform a very thorough analysis of the ailments, often using to consult other specialists (dentist, gastroenterologist, nephrologist).
PL
Małżowina przegrody nosowej (ang. nasal septal turbinate; NST) to struktura znajdująca się w przedniej części jamy nosowej, która ogranicza przyśrodkowo zastawkę nosową. Struktura NST i jej funkcja są słabo scharakteryzowane i rzadko uwzględniane przez rynochirurgów zarówno w trakcie planowania, jak i wykonywania operacji. NST to wrzecionowaty obszar tkanki z bogatymi naczyniami jamistymi, podobny do małżowin nosowych pod względem budowy i funkcji. Centralna część NST zawiera chrząstkę przegrody nosa, jednak większość jej trójwymiarowej objętości składa się z tkanek miękkich: błony śluzowej, tkanki erekcyjnej, naczyń krwionośnych i gruczołów wydzielniczych. Zdaniem różnych badaczy, główną funkcją NST jest zapewnienie zmiany kierunku przepływu strumienia powietrza w stronę małżowin nosowych i kompleksu ujściowo-przewodowego oraz nawilżanie pierwszej porcji strumienia powietrza wpływającego do nosa w trakcie wdechu. Zniszczenie NST podczas operacji przegrody nosa może doprowadzić do wysuszenia tkanek oraz predysponować do powstania strupów i krwawień z nosa. Wstępne wyniki leczenia sugerują, że NST stanowi ważny cel chirurgiczny w chirurgii nosa i dróg oddechowych.
11
100%
EN
The COVID-19 pandemic is a result of increasing globalization. However, thanks to clinicians’ efforts and the cooperation between research centers, the best methods for diagnosis and treatment of COVID-19 infection are constantly being developed. According to the most recent research, olfactory disorders have been included in the earliest symptoms. This article is a synthetic summary of current literature about the occurrence of olfactory disorders in patients with SARS-Cov-19. The article presents pathophysiological mechanisms, a typical clinical image and the available diagnostic tools for a better understanding of olfactory disorders in patients with SARS-Cov-19. The effectiveness of psychophysical olfactometry and accurate medical history was highlighted in the discussion. The authors suggest the possibility of effective diagnostics of olfactory disorders in the form of teleconsultation and emphasize the importance of the role of laryngologists in the diagnosis of COVID-19 and the need to disseminate knowledge about olfactory disorders to inhibit the SARS-CoV-19 pandemic. The authors postulate to create a simple model based on physical examination, which would recognize SARS-Cov-19 infection with high sensitivity. Appreciating the importance of olfactory disorders may allow for more effective isolation of asymptomatic carriers, which would clearly inhibit the development of COVID-19 pandemic. In addition, the paper presents therapeutic management of olfactory dysfunction lasting for more than two weeks.
12
100%
PL
Nieprzyjemny zapach z ust, nieświeży oddech, halitoza (łac. fetor ex ore, ang. halitosis, oral malodor) jest tym objawem, który częsta każe pacjentowi szukać pomocy u lekarza. Należy rozróżniać halitozę rzeczywistą, właściwą (fizjologiczną oraz patologiczną), pseudo-halitozę oraz halitofobię. Czopy czy kamienie migdałkowe są stanem patologicznym powstającym w wyniku zaburzenia mechanizmu samooczyszczania krypt migdałkowych co predysponuje do gromadzenia się resztek pokarmu w kryptach migdałkowych i powstania detrytu z nieprzyjemnym zapachem. Uznanie tego zjawiska jako objawu przewlekłego zaplenienia migdałków podniebiennych nadal pozostaje sprawą kontrowersyjną. Obecność czopów migdałkowych nie zawsze sprawia dolegliwości i nie musi być leczona. Czopy migdałkowe stanowią tylko 3% wśród wszystkich przyczyn halitozy, co musi być brane pod uwagę w trakcie diagnostyki i leczenia nieprzyjemnego zapachu z ust. Ponad 90% przyczyn nieprzyjemnego zapachu z ust ma pochodzenie z jamy ustnej.
EN
Nasal septal turbinate (NST) is a clearly visible structure located in the anterior part of nasal cavity on the nasal septum that limits the nasal valve laterally. It is often thought that the structure of NST and its function are poorly characterized and are rarely considered by rhinoplasty surgeons during planning and performing surgery. NST represents as a fusiform area of the erectile tissue, similar in structure and function to the nasal turbinate. The central part of NST contains cartilage of the nasal septum, but most of its three-dimensional volume consists of soft tissues: mucosa, erectile tissue, blood vessels and secretory glands. According to various researchers, the main function of NST is to ensure a change in the air flow towards the nasal turbinate and the ostiomeatal complex and humidification of the first portion of the air at the beginning of inspiration. Destruction of NST during septoplasty can lead to tissue drying and predispose to scabs and epistaxis. Preliminary treatment results suggest that NST is an important surgical target in rhinosurgery.
PL
Wstęp: Pandemia COVID-19 jest jednym z największych wyzwań współczesnej medycyny. Pomimo wdrożonych restrykcji społecznych i gospodarczych, sytuacja epidemiologiczna wciąż pozostaje dynamiczna. Otolaryngolodzy, a w szczególności rynolodzy, stanowią grupę lekarzy szczególnie narażonych na zakażenie SARS-CoV-2. W celu ograniczenia rozprzestrzeniania się wirusa, należy wdrożyć procedury minimalizujące ryzyko zakażenia personelu medycznego oraz pacjentów. Ze względu na miejsce bytowania wirusa, bardzo istotne jest to w odniesieniu do procedur i operacji rynologicznych. Wnioski: Autorzy dokonali przeglądu piśmiennictwa dotyczącego podejmowanego tematu oraz przedstawili skuteczne metody zmniejszające prawdopodobieństwo transmisji wirusa podczas operacji nosa i zatok przynosowych stosowane w naszym ośrodku. Ważne jest, aby ograniczenia związane z pandemią nie wpływały na czas trwania diagnostyki i rozpoczęcia leczenia onkologicznego. Ze względu na czas pojawiania się objawów, nowotwory regionu nosa i zatok przynosowych są wykrywane stosunkowo późno, zaś dalsze opóźnienia rozpoczęcia procesu terapeutycznego mogą działać wyjątkowo niekorzystnie. Uważamy, że obecnie operacje rynologiczne, szczególnie u osób o nieznanym statusie epidemiologicznym, powinny być ograniczone do niezbędnego minimum – stanów zagrażających życiu oraz resekcji nowotworów złośliwych. Nawet w tych przypadkach konieczne jest jednak ścisłe przestrzeganie procedur zmniejszających ryzyko transmisji wirusa. Mamy nadzieję, że wprowadzenie wskazówek przedstawionych w poniższej pracy pomoże w walce zarówno z obecnie panującą pandemią, jak i jej kolejnymi falami.
EN
Introduction: Osteomas are the most common benign nonepithelial neoplasms of the head. The tumors are slow growing and cause headaches. Osteomas are often diagnosed accidentally, during the head imagining procedures. Objective: Clinical and epidemiological assessments of patients with head and neck osteomas. Material and methods: We carried out the analysis of medical documentation of patients treated in Otolaryngology Department of the Medical University in Gdańsk in the years 2012–2019 with osteoma diagnosis and analyzed the therapeutic approach and treatment results. Results: 38 patients with osteoma have been operated on during the investigated period of time (18 men, 20 women). Most of the osteomas were localized in the frontal sinuses (55.3%). External frontoethmoidectomy was the most commonly performed surgery (73.7%). 10 patients (26.3%) underwent endoscopic ethmoidectomy. It has been proven that there is no link between this neoplasm and age, sex or tobacco smoking. Conclusions: Osteomas are rare bone neoplasms. The course of the illness depends on the primary localization of the osteoma. Asymptomatic osteomas do not require surgical excision. They require only regular otolaryngological control. The most common symptoms of osteomas are intensive headaches, which are difficult to treat. Diagnostics of such tumors is based on Computed Tomography and surgery is in this case a treatment of choice.
EN
Introduction: The SARS-CoV-2 pandemic is one of the biggest healthcare challenges that the medical environment has needed to face since many, many years. Clinicians all over the world present their recommendations for everyday procedures in order to provide safety to the medical staff as well as to patients. The disease leads to ARDS in many cases and some patients will require prolonged intubation; therefore, to avoid the negative aspects of this condition, a number of patients will undergo tracheostomy. Tracheostomy is an aerosol-generating procedure, therefore, when performed on a SARS-CoV-2-positive patient, there is a high risk of contamination both of the medical team and the operating theatre. Aim: We describe a set of guidelines that we believe should minimize those risks. We focus on aspects like: presurgical testing, proper preparation of the operating theatre prior to the patients’ arrival, initial education of the medical staff participating in the surgery, patient’ transport and tracheostomy. We describe the critical points during every step and suggest ways to minimalize the risk of viral transmission.
PL
Wprowadzenie. Kostniaki są najczęstszymi łagodnymi nowotworami zatok przynosowych. Guzy te są rozpoznawane często przypadkowo podczas badań obrazowych głowy. Cel pracy. Ocena kliniczna i epidemiologiczna chorych z kostniakami zatok przynosowych. Materiał i metoda. Dokonano analizy dokumentacji medycznej chorych leczonych w Klinice Otolaryngologii GUMed w latach 2012-2019 z rozpoznaniem kostniaka i przeanalizowano postępowanie oraz wyniki leczenia. Wyniki. W omawianym przedziale czasu operowano 38 chorych z powodu kostniaków (18 mężczyzn, 20 kobiet). Większość kostniaków zlokalizowana była w obrębie zatok czołowych (34%). Wykazano brak związku tego nowotworu z wiekiem, płcią i paleniem tytoniu. Wnioski. Kostniaki są rzadkimi nowotworami kości, stanowią mniej niż 1% wszystkich nowotworów głowy i szyi. Kostniaki powodują silne bóle głowy, które są trudne do opanowania. Diagnostyka tego typów guzów oparta jest na tomografii komputerowej a leczeniem z wyboru tego typów guzów jest chirurgia.
PL
Wprowadzenie: Pandemia wywołana przez wirusa powodującego ostrą chorobę dróg oddechowych 2 (SARS-CoV-2) w 2020 roku jest jednym z największych wyzwań, z jakimi musi zmierzyć się opieka zdrowotna na całym świecie w ciągu kolejnych kilkudziesięciu lat. Każdego dnia lekarze podejmują próbę dostosowania codziennych procedur, tak aby zapewnić bezpieczeństwo na najwyższym poziomie zarówno sobie, jak i pacjentom. Z uwagi na to, że choroba ta prowadzi do zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS), wielu chorych wymaga przedłużonej intubacji. Aby uniknąć licznych powikłań, część chorych na ostrą chorobę dróg oddechowych wywołaną przez wirusa SARS-CoV-2 (COVID-19) wymaga bądź będzie wymagało wykonania tracheotomii w warunkach bloku operacyjnego. Podczas tracheotomii wytwarza się aerozol stwarzający bardzo duże ryzyko zakażenia personelu medycznego oraz skażenia bloku operacyjnego. Cel: W pracy przedstawiamy zbiór wskazówek mających na celu jak najbezpieczniejsze przeprowadzenie tracheotomii. Skupiamy się na aspektach, takich jak: wykonywanie testów wykrywających RNA wirusa przed zabiegiem, odpowiednie przygotowanie sali operacyjnej, dokładne przeszkolenie personelu biorącego udział w każdym etapie zabiegu, transport pacjenta oraz procedura tracheotomii. Przedstawiamy punkty krytyczne podczas wykonywania każdej z tych czynności i staramy się wyjaśnić, jakie kroki należy powziąć, aby zminimalizować ryzyko transmisji wirusa.
EN
Background: Patients with foreign bodies in upper digestive tract not infrequently trigger many diagnostic and treatment challenges, especially when foreign bodies translocate and are lodged outside the esophagus. Case report: We present a case of a foreign body in esophagus 56-years old woman who had developed persistent sensation of an obstacle in her throat after eating fish (Atlantic cod). She has initially dismissed her symptoms and refused medical treatment. Subsequently, a neck CT done one week later showed a 20-milimeter long fish bone in the soft tissues on the left side of her neck (between pharynx and vertebral column). Few attempts of endoscopic removal were unsuccessful. Despite antibiotic prophylaxis and due to the fish bone translocation into soft tissues of the neck and its location close to a common carotid artery and an internal jugular vein a decision was made to remove it from the external approach. The foreign body was successfully removed without any esophageal damages. Conclusions: Foreign bodies in digestive tract may result in many life-threatening complications. The fundamental management is based on the endoscopic removal of a foreign body and the antibiotic prophylaxis. In case of foreign bodies lodged in soft tissues open surgery is recommended. Key words: foreign body in the esophagus; fish bone; paraesophageal abscess ; treatment
PL
Wstęp: Pacjenci z ciałami obcymi górnych dróg pokarmowych, często spotykani w codziennej praktyce otorynolaryngologicznej, nierzadko wywołują znaczne trudności diagnostyczne i lecznicze. Opis przypadku: Prezentujemy przypadek ciała obcego przełyku u 56-letniej kobiety, która po spożyciu ryby (dorsza atlantyckiego) miała utrzymujące się uczucie przeszkody w gardle. Chora w pierwszym okresie zbagatelizowała objawy dysfagii i nie podjęła leczenia. W wykonanym po tygodniu badaniu TK szyi uwidoczniono ość ryby (wym. 20 x 1,5 mm) w tkankach miękkich szyi po stronie lewej. Kilkukrotne endoskopowe próby usunięcia ciała obcego zakończyły się niepowodzeniem. Pomimo leczenia antybiotykami i w związku z przemieszczeniem się ciała obcego w głąb tkanek miękkich szyi, powstania ropnia okołoprzełykowego i bliskiego sąsiedztwa tętnicy szyjnej wspólnej i żyły szyjnej wewnętrznej, podjęto decyzję o usunięciu ości z dostępu zewnętrznego. Usunięto pomyślnie ciało obce bez następstw związanych z uszkodzeniem przełyku. Wnioski: Ciała obce dróg pokarmowych niosą za sobą ryzyko wystąpienia wielu zagrażających życiu powikłań. Podstawowym sposobem leczenia jest usunięcie ciała obcego przełyku drogą endoskopową oraz antybiotykoterapia. Przy ciałach obcych penetrujących do tkanek miękkich szyi metodą z wyboru jest usunięcie ciała obcego z dostępu zewnętrznego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.