Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Związany z ciążą ból lędźwiowo-miedniczny może pochodzić z kręgosłupa lędźwiowego, obręczy miednicznej lub może to być ból mieszany. Zgodnie z europejskimi wytycznymi poszczególne podtypy bólu wymagają odmiennego postępowania, do którego konieczne jest ich szczegółowe diagnozowanie różnicowe. Dolegliwości te budzą wiele kontrowersji. Cel: Celem pracy było przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat omawianych dolegliwości z uwzględnieniem europejskich wytycznych i najnowszych tendencji w zagranicznym piśmiennictwie. Omówiono diagnostykę bólu odcinka lędźwiowego i bólu obręczy miednicznej, ze szczególnym uwzględnieniem patofizjologii i metod różnicowania obu zespołów bólowych. Ból odcinka lędźwiowego kręgosłupa związany jest głównie z obciążeniem mechanicznym powodowanym przez ciężarną macicę. W przypadku bólu obręczy miednicznej za główną przyczynę uznaje się zaburzenie optymalnej stabilności, która jest zależna od prawidłowych mechanizmów ryglowania siłowego i strukturalnego. Ból obręczy miednicznej charakteryzuje się innymi objawami klinicznymi i czynnikami ryzyka, częściej też pozostaje po ciąży, mając negatywny wpływ na codzienne funkcjonowanie kobiety nawet lata po porodzie. W zależności od lokalizacji (jeden bądź oba stawy krzyżowo-biodrowe, spojenie łonowe) wyróżnia się kilka typów tego zespołu bólowego. Najgorsze rokowania ma ból obręczy miednicznej związany z zajęciem wszystkich trzech stawów jednocześnie. Do tej pory termin ten nie był szerzej stosowany w polskojęzycznym piśmiennictwie. Podsumowanie: Kompleksowość przewlekłych zespołów bólowych, w które mogą przekształcić się dolegliwości okresu ciąży, pociąga za sobą konieczność ich wczesnej identyfikacji oraz celowego postępowania. Znajomość etiopatogenezy omawianych dolegliwości jest warunkiem sukcesu terapeutycznego. Wprowadzenie popularnej w zagranicznym piśmiennictwie terminologii usprawni terapię tych schorzeń, dostosowując ją do aktualnie panujących standardów oraz umożliwi lepszą wymianę doświadczeń między profesjonalistami.
EN
Lumbopelvic pain associated with pregnancy may originate from the lumbar spine, the pelvic girdle or may be mixed. According to European guidelines, individual subtypes of pain require different procedures, for which a detailed differential diagnosis is necessary. These ailments arouse a lot of controversy. The aim of the work was to present the current state of knowledge on the aforementioned ailments, including European guidelines and the latest trends in foreign literature. The diagnosis of lumbopelvic pain, with particular emphasis on the pathophysiology and methods of differentiation of both pain syndromes, was discussed. Lumbar spine pain is mainly related to the mechanical load caused by a pregnant uterus. In the case of pelvic girdle pain, the main cause is the disorder of optimal stability, which depends on the correct mechanisms of force and form closure. Pelvic girdle pain is characterized by other clinical symptoms and risk factors, it also often remains after pregnancy, having negative impact on the daily functioning of a woman even years after giving birth. Depending on the location (one or both sacroiliac joints, pubic symphysis), several types of this pain syndrome are distinguished. The worst prognosis is pelvic pain associated with the involvement of all three joints at the same time. Until now, this term has not been more widely used in the Polish-language literature. The complexity of chronic pain syndromes, in which the discomforts of the pregnancy period may develop, entails the necessity of early identifi cation and deliberate action. Knowledge of the etiopathogenesis of these ailments is a prerequisite for therapeutic success. Introduction of terminology popular in foreign literature will improve treatment of these diseases, adapting it to current standards and will also enable better exchange of experience between professionals. pelvic girdle pain, lumbar pain, pregnancy
EN
Introduction Pregnancy-related lumbopelvic pain is a common complaint which often limits everyday activity of a pregnant woman. Accurate and individualized treatment is needed as, if ignored, pain can become a long term condition. The aim of this article is to present the current state of knowledge about possible treatment modalities for pregnancy-related lumbopelvic pain. Summary Current knowledge gives us a variety of effective tools which help reduce pain and functional limitations with no harm to a mother and foetus. There is no single and most effective treatment strategy. A combination of evidence-based methods produces the best treatment outcomes.
PL
Wstęp Ból lędźwiowo-miedniczny jest częstą przypadłością okresu ciąży, która nierzadko ogranicza codzienną aktywność ciężarnej. Dolegliwości te wymagają odpowiedniego, zindywidualizowanego postępowania, gdyż zlekceważone, mogą przekształcić się w długotrwałą dysfunkcję. Celem pracy było przedstawienie najnowszych doniesień na temat możliwych strategii postępowania z bólem lędźwiowo-miednicznym. Podsumowanie Dzisiejsza nauka dostarcza nam wiele efektywnych narzędzi, które pozwalają na redukcję bólu i ograniczeń funkcjonalnych bez szkody dla ciężarnej i dziecka. Brak jest jednej, najefektywniejszej strategii leczenia bólu lędźwiowo-miednicznego. Najlepsze wyniki przynosi kombinacja metod, których skuteczność została potwierdzona badaniami.
PL
Wstęp: Trening mięśniowy to jeden z głównych elementów terapii zachowawczej poporodowych dysfunkcji mięśni dna miednicy (MDM). Celem badania było sprawdzenie, jaka część położnic potrafi wykonać prawidłową aktywację MDM oraz potwierdzenie zasadności wprowadzenia wczesnego instruktażu dotyczącego aktywacji tych struktur, już w trakcie pobytu w szpitalu. Materiał i metody: Analizie poddano 591 kart z fizjoterapeutycznego badania MDM wykonywanego na oddziale położnicznym. Do badania włączono karty pacjentek po porodach siłami natury, w wieku od 18 do 45 lat (średnio 31,03, SD 4,42). Na podstawie badania wykonywanego według schematu PERFECT oceniano umiejętność i jakość samodzielnej aktywacji MDM. Wyniki: Świadome napięcie MDM uzyskano u 68% badanych. Prawidłową, izolowaną aktywację MDM, w koordynacji z oddechem uzyskano u 54%. Wśród 13% badanych, oprócz świadomego napięcia MDM, zanotowano również aktywację innych mięśni. U 32% nie uzyskano początkowo świadomej aktywacji MDM: 25% uruchamiało inne grupy mięśniowe, 6% parło, u 1% nie zanotowano żadnej reakcji. Prawie 20% badanych zgłosiło, że nie wie czym są MDM. Wcześniejszy trening MDM zadeklarowało 55% badanych – 22,5% z nich nie wykonało świadomego napięcia MDM. Wnioski: Kobiety we wczesnym okresie połogu mają zbliżoną zdolność do samodzielnej aktywacji MDM co kobiety nie będące we wczesnym okresie poporodowym. Ze względu na częste błędy podczas samodzielnych prób uruchomienia mięśni dna miednicy potrzebny jest instruktaż dotyczący prawidłowej ich aktywacji.
EN
Introduction: One of the main elements in the conservative treatment of postpartum pelvic floor dysfunctions is muscle training. The aim of the study was to verify the ability to contract pelvic floor muscles (PFM) among Polish puerperae and to confirm the rationale to implement early instructions already during the hospital stay. Material and methods: Analysis included 591 reports from PFM physiotherapeutic examination carried out at maternity wards. The reports of patients aged 18 to 45 (mean 31.03, SD 4.42) after vaginal delivery were included in the study. Based on the examination conducted according to the PERFECT scheme, the ability to perform and the quality of PFM contraction were assessed. Results: Conscious PFM contraction was noted in 68% of the participants. Proper isolated PFM contraction coordinated with breathing was observed in 54% of the subjects. In 13% of the women, apart from conscious contraction of PFM, contraction of additional structures was also noted. In 32% of the participants, initial lack of conscious PFM contraction was noted. Among them, 25% contracted other muscle groups, 6% pushed, while for 1% of the subjects, no reaction was observed. Nearly 20% of the participants reported that they did not know what PFMs are. Previous PFM training was declared by 55% of the study participants, while 22.5% of them did not perform conscious PFM contraction. Conclusions: During early postpartum stage, women are able to activate the PFMs similarly to those not shortly after labour. Implementing instructions on how to contract pelvic floor muscles appropriately at the early postpartum phase is needed due to the existing large number of errors related to this action.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.