Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 8

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

History of osteosynthesis in the Department of Orthopaedics and Traumatology, Medical University of Gdansk, based on examination of surgical instruments withdrawn from the operating theatre

100%
Osowski J., Mazurek T.
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
|
2022
|
vol. 87
|
issue 3
118-122
PL
Na podstawie analizy narzędzi chirurgicznych wycofanych z sali operacyjnej postanowiono pokrótce przedstawić historię osteosyntezy na oddziale ortopedycznym w Gdańsku. W badaniu wykorzystano pudła z narzędziami ortopedycznymi wycofanymi z sali operacyjnej. Narzędzia zostały pogrupowane, ponumerowane, sfotografowane i skatalogowane. Nie wszystkie narzędzia były wykorzystywane w ortopedii; pudła zawierały również kilka narzędzi typowo stosowanych w innych dziedzinach chirurgii. Podjęto próby podzielenia narzędzi ortopedycznych na kilka grup, w zależności od ich zastosowania w zespalaniu kości. Istnieje kilka specyficznych narzędzi, które są używane tylko w jednej metodzie. Szczegółowo omówiono najciekawsze narzędzia, zwracając uwagę na ich cechy i rolę, jaką odegrały w kształtowaniu współczesnej ortopedii. Część uzyskanego sprzętu mogła zostać wykonana w Pracowni Ortopedycznej w szpitalu. Są to specyficzne eksponaty związane z rozwojem ortopedii w tym szpitalu, które wymagały konserwacji.
EN
Based on the analysis of surgical instruments withdrawn from the operating theatre, it was decided to briefly present the history of osteosynthesis in the orthopaedic department in Gdansk, Poland. Boxes with orthopaedic instruments withdrawn from the operating theatre were obtained. The instruments were grouped, numbered, photographed and catalogued. Not all obtained instruments were used in orthopaedics; the boxes contained several instruments typically used in other fields of surgery. Attempts have been made to divide orthopaedic instruments into several groups, depending on their use in bone fixation. Some specific instruments are used only in one method. The most interesting tools are discussed in detail, with attention to their features and role in shaping modern orthopaedics. Some of the obtained equipment could have been made in the Orthopaedic Workshop in the hospital. They are specific exhibits related to the development of orthopaedics in this hospital that required preservation.
2
Publication available in full text mode
Content available

In memoriam of Prof. em. Dr. med. Dr. h.c. Heinz Mittelmeier

81%
Mittelmeier W., Hess H., Mazurek T.
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
|
2023
|
vol. 88
|
issue 4
193-195
PL
Artykuł przedstawia biografię profesora Heinza Mittelmeiera i jego związki z polskim środowiskiem ortopedycznym.
EN
The article presents the biography of Professor Heinz Mittelmeier and his relations with the Polish orthopaedic community.
3
Publication available in full text mode
Content available

Avulsion fractures of the pelvis in the pediatric population. A review of the literature and case report

81%
Urban S., Napora J., Wałejko S., Mazurek T.
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
|
2022
|
vol. 87
|
issue 3
105-108
PL
Złamania awulsyjne miednicy występują u młodych sportowców i są jednymi z najczęstszych złamań awulsyjnych w populacji pediatrycznej. Do najpowszechniej występujących złamań w tej grupie zaliczamy złamania kolca biodrowego przedniego górnego, dolnego oraz złamania guza kulszowego. Diagnostyka tego rodzaju złamań wymaga dokładności, ponieważ ich prezentacja kliniczna w niektórych przypadkach może przypominać objawy uszkodzenia mięśni. Większość złamań awulsyjnych miednicy można z powodzeniem leczyć zachowawczo. Leczenie operacyjne w pierwszej kolejności jest rozważane u zawodowych sportowców oraz w przypadku istotnego przemieszczenia odłamów kostnych, wynoszącego od 1-3 cm. Pacjenci leczeni operacyjnie charakteryzują się szybszym powrotem do zdrowia, jednakże zabieg operacyjny wiąże się z szeregiem ewentualnych powikłań, w tym wynikających z obecności implantu. Istnieje kilka technik leczenia operacyjnego, z których wszystkie są opisywane jako dające dobre rezultaty z niewielką liczbą powikłań.
EN
Avulsion fractures of the pelvis usually occur in young athletes and are the most common type of avulsion fractures in the pediatric population. The most frequent fractures of this group are fractures of the anterior superior and anterior inferior iliac spine and fractures of the ischial tuberosity. The diagnosis of this type of fracture requires awareness, because their symptoms may suggest muscular injuries. There have not been found clear-cut guidelines for the treatment of pelvic avulsion fractures in the currently available literature. Most of these fractures can be successfully treated conservatively. Operative treatment should be considered first in professional athletes, and significant displacements fragments of the fracture, amount to more than 1-3 cm depending on the source. Patients who undergo surgical treat-ment have a faster recovery, however, surgery is associated with several possible complica-tions, including this contingent on implant presence. There are several surgical treatment techniques, all of which are described as giving good results with few complications.
4
Publication available in full text mode
Content available

Recent advances on diagnosis and treatment of osteoid osteoma

81%
Gryglewski K., Napora J., Wałejko S., Mazurek T.
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
|
2022
|
vol. 87
|
issue 1
25-31
PL
Kostniak kostnawy jest nowotworem łagodnym o charakterystycznym ognisku (nidus) w badaniach radiologicznych. Najczęstszym objawem prowadzącym do jego rozpoznania jest silny, nocny ból, reagujący na niesteroidowe leki przeciwzapalne. Tomografia komputerowa jest metodą z wyboru w diagnostyce i lokalizacji zmiany. Kostniak kostnawy może wygoić się samoistnie, toteż leczenie zachowawcze jest jedną z metod postępowania. Resekcja otwarta była standardowym leczeniem kostniaka kostnawego do czasu wprowadzenia termoablacji prądem wysokiej częstotliwości (RFA) na początku lat 90. XX wieku. Obecnie istnieje kilka metod leczenia małoinwazyjnego. RFA pod kontrolą tomografii komputerowej jest aktualnie uważana za złoty standard terapeutyczny leczenia kostniaka kostnawego. W wielu przypadkach występuje znaczne opóźnienie pomiędzy początkiem charakterystycznych objawów a postawieniem prawidłowej diagnozy i skutecznym wyleczeniem. W związku z tym istotna jest znajomość obrazu klinicznego, prawidłowy dobór metod diagnostycznych i leczniczych.
EN
Osteoid osteoma (OO) is a benign bony lesion with a characteristic radiologic feature of x-ray focus (nidus). The most common symptom indicating diagnosis is strong nocturnal pain that eases with nonsteroidal anti-inflammatory drugs (NSAID). Computed tomography (CT) is a method of choice for diagnosing and localizing the tumor. Osteoid osteoma can regress spontaneously, thus conservative treatment is one of the methods of choice. In the past open resection surgery had been a standard management of osteoid osteoma until radiofrequency ablation (RFA) was discovered in the early 1990s. Nowadays, there are a few minimally invasive treatment techniques that are used. CT-guided radiofrequency ablation is considered a gold standard technique these days. Many cases occur with late diagnosis, and delayed treatment despite of characteristic symptoms. Therefore, it is crucial to be familiar with the clinical features of osteoid osteoma, proper diagnostic patterns, and treatment schemes.
5
Publication available in full text mode
Content available

Osteoid osteoma mimicking tuberculosis and juvenile idiopathic arthritis – a case report

81%
Wałejko S., Napora J., Mazurek T.
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
|
2022
|
vol. 87
|
issue 1
32-35
PL
Kostniak kostnawy jest częstym łagodnym nowotworem kości. Klasyczna prezentacja objawów obejmuje ból nocny, dobrze reagujący na niesteroidowe leki przeciwzapalne. Kostniak kostnawy może naśladować wiele schorzeń, m.in. młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów, infekcję, nowotwór złośliwy, stan pourazowy. Przedstawiamy przypadek 14-letniej dziewczynki z wielomiesięczną historią bólu z ograniczeniem ruchomości lewego stawu biodrowego. Pacjentka przeszła kilka nieprawidłowych ścieżek diagnostyczno-leczniczych. Początkowo rozpoznano stan pourazowy, następnie gruźlicę latentną oraz młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów. Liczne hospitalizacje, badania laboratoryjne, obrazowe oraz niedostosowane leczenie spowodowały opóźnienie rozpoznania i wdrożenie odpowiedniego postępowania o 2 lata. Ostatecznie wykonanie badania TK stawów biodrowych umożliwiło postawienie prawidłowego rozpoznania. Wyleczenie uzyskano za pomocą ablacji termicznej z śródoperacyjną nawigacją 3D.
EN
Osteoid osteoma is a common benign bone tumor. The classic presentation includes nocturnal pain that responds well to nonsteroidal anti-inflammatory drugs. Osteoid osteoma can mimic many conditions, including juvenile idiopathic arthritis, infection, malignant neoplasm, and post-traumatic condition. We present the case of a 14-year-old girl with a months-long history of pain with limited mobility of the left hip joint. The patient was subject to several incorrect diagnoses followed by incorrect treatment pathways. Initially, a post-traumatic condition was diagnosed, then latent tuberculosis and juvenile idiopathic arthritis. Numerous hospitalizations, laboratory and imaging studies, and inappropriate treatment delayed the diagnosis and appropriate management by 2 years. Ultimately, a CT scan of the hip joints enabled the correct diagnosis to be made. Thermal ablation with intraoperative 3D navigation was utilized to successfully treat the lesion.
6
Publication available in full text mode
Content available

Zasady profilaktyki, rozpoznawania i leczenia osteoporotycznych złamań kości

81%
Mazurek T., Czubak J., Czerwiński E.
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
|
2022
|
vol. 24(4)
281-292
EN
Population aging makes osteoporotic fractures (OP) an increasingly serious healthcare problem. It is estimated that there are approximately 2,200,000 people with an osteoporotic fracture in Poland, and according to the NFZ (National Health Found) report 126,100 new fractures were registered in 2018, including 34,700 fractures of the proximal femur (PFF). Surgical treatment of OP fractures is difficult due to local conditions and the general health condition of the patients. Reduced bone strength makes it difficult to achieve permanent bone fixation and union. The current "Guidelines for the prevention, diagnosis and treatment of osteoporotic bone fractures" is an update of the 2017 version (previous versions: 2007, 2012) taking into account the progress made in this area of knowledge and practice. The latest principles of conduct have been created on the basis of contemporary world standards and publications. The recommended methods of treating fractures will be discussed: of the PFF, distal end of the radius, proximal end of the humerus and the spine. Particular attention has been paid to the management of patients with PFF, because the average age - 80 years – causes that an average of 29.4% of patients in Poland die within a year after the fracture (data from the National Health Fund). After sustaining a fracture, the risk of a consecutive one increases 2–10 times, so the surgeon is required not only to treat the fracture, but also to implement fracture prophylaxis. The study will also present the principles of diagnosis and treatment of osteoporosis. The presented guidelines were adopted in August 2022 as an official document of the National Consultant in the field of Orthopedics and Traumatology of the bone and joints system and the President of the Polish Society of Orthopedics and Traumatology. The leading author was Prof. dr hab. med. Edward Czerwiński.
PL
Starzenie się społeczeństwa powoduje, że złamania osteoporotyczne (OP) są coraz bardziej poważnym problemem służby zdrowia. Szacuje się, że w Polsce mieszka ok 2.200.000 osób ze złamaniem osteoporotycznym a wg raportu NFZ w 2018 r. zarejestrowano 126 100 nowych złamań, w tym 34.700 złamań bliższego końca kości udowej (b.k.k.u.). Leczenie operacyjne złamań OP jest trudne z racji warunków miejscowych, jak i ogólnego stanu zdrowia pacjentów. Obniżona wytrzymałość kości powoduje trudności w uzyskaniu trwałego zespolenia i zrostu kości. Obecne „Zasady profilaktyki, rozpoznawania i leczenia osteoporotycznych złamań kości” są aktualizacją wersji z 2017 r. (poprzednie 2007 r., 2012 r.) uwzględniającą postęp, jaki dokonał się w tej dziedzinie wiedzy i praktyki. Na podstawie współczesnych, światowych standardów i publikacji przedstawiono najnowsze zasady postępowania. Omówione zostaną zalecane metody leczenia złamań: b.k.k.u., dalszego końca kości promieniowej, bliższego końca kości ramiennej oraz kręgosłupa. Szczególną uwagę zwrócono na postępowanie u chorych ze złamaniem b.k.k.u., bowiem średni wiek – 80 lat – powoduje, że w ciągu roku po zabiegu w Polsce umiera średnio 29,4% leczonych (dane NFZ). Po przebytym złamaniu ryzyko następnego wzrasta 2-10-krotnie, zatem chirurg ma obowiązek nie tylko leczyć złamanie, ale i wdrożyć profilaktykę przed kolejnym. W opracowaniu przedstawione zostaną również zasady diagnostyki i leczenia osteoporozy. Prezentowane zasady postępowania zostały przyjęte w sierpniu 2022 r. jako oficjalny dokument Krajowego Konsultanta w Dziedzinie Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu oraz Prezesa Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. Autorem prowadzącym był Prof. dr hab. med. Edward Czerwiński.
7
Publication available in full text mode
Content available

The use of bone substitute (CERAMENT) in the treatment of benign bone tumors and tumor-like lesions

61%
Zrodowski M., Ciechanowicz D., Dembski M., Piotrowicz M., Napora J., Mazurek T.
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
|
2022
|
vol. 87
|
issue 1
1-7
PL
Wstęp. Leczenie łagodnych nowotworów kości i zmian guzopodobnych jest nierzadkim problemem w praktyce ortopedy. Istnieje wiele metod leczenia, jednakże podstawą jest wyłyżeczkowanie i wypełnienie zmiany kostnej substytutem. Jednym z nich jest CERAMENT. Cel. Ocena wstępnych wyników leczenia łagodnych zmian kostnych z użyciem substytutu kostnego – CERAMENT. Analiza procesu diagnostyczno-terapeutycznego i objawów zgłaszanych przez chorych. Materiał i metody. Do retrospektywnego badania włączono 38 chorych (26% kobiet) poddanych zabiegom wyłyżeczkowania łagodnych zmian kostnych i wypełnieniu substytutem kości (CERAMENT® BONE VOID FILLER). W badaniu wykorzystano dane z historii leczenia. Każdy z chorych miał w dwunastym miesiącu po operacji wykonane badanie RTG, które analizowane było z zastosowaniem zmodyfikowanej klasyfikacji Neer’a. Chorzy zostali poddani 24-miesięcznej obserwacji po leczeniu operacyjnym. Wyniki. Najczęstszą zmianą była pojedyncza torbiel samotna (36,8%). Najczęściej zgłaszanym przez chorych objawem był ból okolicy zmiany (28,9%). W połowie przypadków zmiana kostna została rozpoznana przypadkowo, zazwyczaj w wyniku wykonania RTG z powodu urazu. W 23,7% przypadków zmiana doprowadziła do złamania patologicznego. Wyniki w klasyfikacji Neera: SCORE I – 52,6%, SCORE II – 15,8%, SCORE III – 10,6%, SCORE IV – 2,6%. Powikłania wystąpiły u 18,4% chorych. U 10,5% pacjentów wystąpił wyciek surowiczy z okolicy rany, u 7,9% chorych wystąpiła infekcja operowanej okolicy. W jednym przypadku nastąpił nawrót zmiany. Wnioski. Substytut kości – CERAMENT może być bezpiecznie stosowany u osób z nowotworami łagodnymi kości i zmianami guzopodobnymi. Jest łatwy w użyciu i dobrze tolerowany przez chorych. Problemem pozostaje stosunkowo wysoki odsetek powikłań, w postaci wycieku surowiczego z rany.
EN
Introduction. Treatment of benign bone tumors and tumor-like lesions is undertaken by numerous Orthopedic surgeons worldwide. Several treatment modalities exist including curettage and bone grafting. CERAMENT is a novel bioresorbable bone substitute used for grafting. Aim. Assessment of preliminary result of treatment of benign bone tumors and tumors like lesions utilizing CERAMENT as a bone substitute. Analysis of therapeutic and diagnostic path and symptoms reported by patients with tumors and tumor-like lesions. Materials and methods. To the retrospective study 38 patients undergoing curettage and bone substitution with CERAMENT® BONE VOID FILLER were included (26% of them were females). We utilized patients’ history. Each patient had an X-ray in the twelfth month after surgery, which was analyzed using the modified Neer classification. The follow-up was 24 months. Results. The unicameral bone cyst was the most commonly encountered lesion (36.8%). Pain was the most common symptom reported (28.9%). Half of all cases were discovered accidentally on X-rays ordered for a different indication. Nearly a quarter of the cases (23.7%) were complicated by pathologic fracture. The distribution of scores in modified Neer score was as follow: SCORE I- 52.6% SCORE II- 15.8% SCORE III-10.6% SCORE IV-2.6%. Complications of procedure were noted in 18.4% of patients. 10.5% of patients had serious discharge from the operated site, 7.9% of patients had surgical wound infection. One case of recurrence was noted. Conclusions. Bone substitute – CERAMENT is suitable for use in the treatment of benign bone tumors and tumors like lesions. It is easy in application and is well tolerated by the patients. The problem is the relatively high rate of complications, mainly serous leakage from the wound.
8
Publication available in full text mode
Content available

Supracondylar humerus fractures in children – a retrospective study

52%
Napora J., Mazur N., Trzciński R., Sobocki B. K., Szczutkowski K., Krakowiak A., Dąbrowski F., Mazurek T.
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
|
2022
|
vol. 87
|
issue 2
57-62
PL
Wstęp. Złamanie nadkłykciowe jest najczęstszym rodzajem złamania końca dalszego kości ramiennej u dzieci. W zależności od klasyfikacji Gartlanda i obecności uszkodzeń nerwowo-naczyniowych stosuje się leczenie operacyjne lub nieoperacyjne. Tematem do dyskusji pozostaje to która metoda stabilizacji daje lepsze wyniki – wprowadzanie drutów Kirschnera od boku czy na krzyż. Cel. Celem naszej pracy było przedstawienie i porównanie wyników leczenia złamań nadkłykciowych z podziałem na powyższe metody oraz ocena korelacji między danymi socjo-demograficznymi, a wynikiem leczenia. Materiał i metody. Analizie retrospektywnej poddano 75. chorych w wieku poniżej 18 lat, operowanych z powodu złamania nadkłykciowego kości ramiennej w okresie od września 2010 do czerwca 2021. W celu porównania zbadano dwie metody leczenia – stabilizację metodą od boku oraz na krzyż. Wyniki. Stabilizację metodą na krzyż wykonano u 62 chorych (82,7%), od boku u 13 (17,3%). Średni wiek w czasie urazu wynosił 6,83 lat (2-14). Wystąpiła istotnie większa częstość (p = 0,03) aktualnych dolegliwości w grupie leczonej metodą od boku w porównaniu z grupą leczoną metodą krzyżową (odpowiednio 54% vs. 32% chorych). Nie zaobserwowano istotnych różnic pomiędzy rodzajem stabilizacji, a następującymi badanymi parametrami: aktualna ocena bólu w skali VAS (Visual Analogue Scale), kąt Baumanna, deficyt zgięcia w stawie łokciowym operowanej kończyny, obecność aktualnych powikłań neurologicznych, zadowolenie z aktualnej funkcji kończyny, kryteria Flynna i Mayo Elbow Score. Wnioski. W piśmiennictwie nadal trwa dyskusja na temat wyższości bocznego lub krzyżowego stabilizowania złamań nadkłykciowych kości ramiennej u dzieci. Obie metody zespalania dają dobre wyniki kliniczne i funkcjonalne.
EN
Introduction. Supracondylar fracture of the humerus is the most common type of distal humeral fracture in children. Either operative or non-operative treatment depends on Gartland’s classification and neurovascular damage. There is still room for discussion on which Kirschner pin’s configuration should be chosen – crossed pinning or lateral pinning. Aim. Our study aimed to compare clinical results of treating supracondylar humeral fractures in children with cross and lateral pinning. We also aimed to assess the correlation between sociodemographic data and clinical results. Materials and methods. 75 patients aged less than 18 years, operated for supracondylar humeral fracture between September 2010 and June 2021 were retrospectively analysed. Two treatment modalities were studied for comparison – crossed pinning and lateral pinning. Results. Crossed pinning was performed in 62 patients (82.7%) and lateral pinning in 13 patients (17.3%). The mean age during trauma was 6.83 years (2-14). There was a significantly higher incidence (p = 0.03) of current complaints in the group treated from the side compared to the group treated crosswise (54% vs 32% of patients reported current complaints, respectively). There were no relevant differences observed between the type of fixation and the following studied parameters: current VAS (Visual Analogue Scale) pain score, Baumann angle of the operated limb, flexion deficit in the elbow joint of the operated limb, presence of current neurological complications, satisfaction with the current function of the limb, Flynn criteria, and Mayo Elbow Score. Conclusions. The discussion in the literature addressing the superiority of lateral or crossed pinning of supracondylar humeral fractures in children still exists. Both methods provide excellent clinical and functional results.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.