Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 9

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Internal carotid stenosis constitutes a significant clinical challenge, since it is the cause of 20–25% of ischemic brain strokes. The management of the internal carotid stenosis for many years has been raising controversies amongst neurologists, vascular surgeons and interventional radiologists mainly due to the introduction of endovascular stenting as an alternative to surgical treatment. Its application, however, requires knowledge of specific selection criteria for this kind of treatment as well as of the methods of monitoring patients after stent implantation into the internal carotid artery. Duplex Doppler ultrasound examination is currently a basis for the diagnosis of the arterial stenosis of precranial segments of the carotid arteries. It allows a reliable assessment of not only the course and morphology of the walls, but also of the hemodynamics of blood flow. Interventional treatment is applicable in patients with internal carotid stenosis of ≥70%, which is accompanied by an increase of the systolic flow velocity above 200 cm/s and the end-diastolic velocity above 50–60 cm/s in the stenotic lumen. In most cases, such a diagnosis in duplex Doppler ultrasound examination does not require any confirmation by additional diagnostic methods and if neurological symptoms are also present, it constitutes a single indication for interventional treatment. When deciding about choice of surgical or endovascular method of treatment, the following factors are of crucial importance: morphology of atherosclerotic plaque, its size, echogenicity, homogeneity of its structure, its surface and outlines. By means of ultrasound examinations, patients can be monitored after endovascular stent implantation. They enable evaluation of the degree of stent patency and allow for an early detection of symptoms indicating stenosis recurrence or presence of in-stent thrombosis. When interpreting the findings of the US checkup, it is essential to refer to the initial examination performed in the first days after the procedure and the next ones conducted during the monitoring period.
PL
Zwężenie światła tętnicy szyjnej wewnętrznej stanowi ważny problem kliniczny, ponieważ w 20–25% przypadków jest przyczyną udaru niedokrwiennego mózgu. Leczenie zwężeń tętnicy szyjnej wewnętrznej od wielu lat budzi kontrowersje wśród neurologów, chirurgów naczyniowych i radiologów zabiegowych, w dużej mierze w związku z wprowadzeniem metody wewnątrznaczyniowego stentowania jako alternatywy zabiegu chirurgicznego. Jej zastosowanie wymaga znajomości kryteriów kwalifikujących do tego leczenia, jak również sposobu monitorowania chorych po implantowaniu stentu do tętnicy szyjnej wewnętrznej. Ultrasonograficzne badanie duplex doppler stanowi obecnie podstawę rozpoznania zwężeń przedczaszkowych odcinków tętnic szyjnych. Pozwala na miarodajną ocenę nie tylko przebiegu i morfologii ścian tętnic, ale również hemodynamiki przepływu krwi. Leczenie zabiegowe jest stosowane u chorych ze zwężeniem tętnicy szyjnej wewnętrznej ≥70%, któremu towarzyszy wzrost maksymalnej prędkości przepływu krwi powyżej 200 cm/s i prędkości końcowo-rozkurczowej powyżej 50–60 cm/s w miejscu zwężenia. Rozpoznanie takiego zwężenia w badaniu duplex doppler w większości przypadków nie wymaga potwierdzenia innymi metodami diagnostycznymi i jeżeli dotyczy chorych z objawami neurologicznymi, może stanowić samodzielnie o wskazaniu do leczenia zabiegowego. Przy wyborze chirurgicznej lub wewnątrznaczyniowej metody leczenia istotne znaczenie mają morfologia blaszki miażdżycowej, jej wielkość, echogeniczność, jednorodność struktury, powierzchnia i obrysy. Przy pomocy badań ultrasonograficznych prowadzone jest również monitorowanie chorych po wewnątrznaczyniowym stentowaniu. Pozwalają one na ocenę drożności stentu i wczesne wykrycie objawów nawrotu zwężenia lub wystąpienia zakrzepicy w stencie. W interpretacji wyników badań kontrolnych bardzo ważna jest możliwość odniesienia się do badania wyjściowego, wykonanego w pierwszych dniach po zabiegu, oraz kolejnych przeprowadzonych w okresie monitorowania.
EN
Aim: The purpose of this study was the evaluation of the sonographic appearance of neck tumors and determining the features useful in differential diagnosis. Material and method: The studied group consisted of 57 patients: 16 patients with carotid body tumors, 9 patients with neurogenic tumors, 8 patients with venous anomalies, 12 patients with neck cysts, 6 patients with lipomas, 5 patients with extracranial carotid artery aneurysms and 1 with a laryngocele. Results: All carotid paragangliomas were located within the carotid bifurcation and demonstrated rich low-resistance vascular flow, with higher maximum velocity and lower flow resistance parameters registered in the ipsilateral external carotid artery. In 7 out of 9 cases, neurogenic tumors were homogeneous, and in the remaining 2 cases – heterogeneous. Four schwannomas were hypervascular or showed moderate vascularity, and the rest of neurogenic tumors were hypovascular or avascular, with symmetrical maximum velocity and resistance values of carotid blood flow. Apart from one branchial cleft cyst with multiple fine internal acoustic reflexes, all other neck cysts were anechoic and avascular, and presented with posterior acoustic enhancement. The laryngocele presented as a well-demarcated, hypoechoic, homogeneous lesion located in the immediate proximity of the larynx, without signs of internal vascular flow. Lipomas were well-demarcated, homogeneous, hypoechoic tumors with regular margins, without signs of internal vascular flow. Venous malformations presented as irregular, hypoechoic spaces with venous blood flow, easily compressed by the probe. Extracranial carotid artery aneurysms were hypoechoic, well-defined spaces, which presented with slow internal, turbulent flow on Doppler study, and showed continuity with the carotid artery. Conclusions: Doppler ultrasound allows to visualize features characteristic for certain neck tumors. Solid or cystic structure, echogenicity, localization, as well as internal flow signals and vascularity pattern create a combination of ultrasound findings helpful in the differential diagnosis of lesions such as paragangliomas, venous malformations, neurogenic tumors, aneurysms, cysts and laryngoceles.
PL
Cel pracy:Celem pracy była analiza obrazu ultrasonograficznego guzów szyi oraz ustalenie charakterystycznych cech umożliwiających różnicowanie poszczególnych patologii. Materiał i metody: W badanej grupie było 57 chorych: 16 z przyzwojakiem tętnicy szyjnej wspólnej, 9 z guzem neurogennym, 8 z malformacją żylną, 12 z torbielą szyi, 6 z tłuszczakiem, 5 z tętniakiem tętnicy szyjnej oraz 1 z laryngocele. Wyniki: Wszystkie przyzwojaki były położone w podziale tętnicy szyjnej wspólnej; prezentowały liczne naczynia o niskooporowym przepływie krwi oraz większe prędkości i niższe wartości oporu naczyniowego w tętnicy szyjnej zewnętrznej po stronie guza. Guzy neurogenne miały utkanie homogenne (7/9) lub niejednorodne (2/9). W czterech guzach schwannoma unaczynienie było bogate lub umiarkowane, u pozostałych chorych skąpe; wartości prędkości oraz współczynników oporu przepływu krwi w tętnicach szyjnych zewnętrznych były obustronnie porównywalne. Jedna torbiel boczna szyi zawierała drobne, rozproszone wewnętrzne odbicia, pozostałe zmiany były bezechowe, wszystkie ze wzmocnieniem akustycznym, bez sygnałów przepływu krwi. Laryngocele miało postać hipoechogenicznej, nieunaczynionej zmiany położonej w bezpośrednim sąsiedztwie krtani. Tłuszczaki były dobrze odgraniczonymi, hipoechogenicznymi guzami o regularnych obrysach i jednorodnej echostrukturze, bez cech przepływu krwi. Malformacje żylne miały postać hipoechogenicznych, nieregularnych przestrzeni, podatnych na ucisk, o żylnym spektrum przepływu krwi. Tętniaki tętnic szyjnych miały postać dobrze odgraniczonych, hipoechogenicznych przestrzeni w łączności z tętnicą szyjną, ze zwolnionym, turbulentnym przepływem krwi. Wnioski: Dopplerowskie badanie ultrasonograficzne wykazuje cechy charakterystyczne dla poszczególnych guzów szyi. Odróżnienie zmian litych od płynowych, echostruktura i lokalizacja, cechy przepływu krwi i typ unaczynienia tworzą kompozycje objawów pomocne w różnicowaniu zmian ogniskowych.
EN
Introduction: This retrospective study analyzes radiological findings, therapeutic management and outcomes of patients with intracranial extension of JNA. The routes of intracranial spread, incidence of intracranial disease and influence on therapeutic approach are discussed. Material and methods: An evaluation on the records of 62 patients with JNA was performed and 10 patients with intracranial tumors were included in the study. All patients were males aged 10 to 19 years. R esults: According to Andrews’ classification 8 patients presented with stage IIIb, 1 patient stage IVa and another patient stage IVb tumor. Intracranial invasion was extradural in 8 cases and intradural in 2 patient. Surgery was performed in 9 cases and the most common was combined approach: infratemporal fossa and sublabial transantral. One patient was referred for radiotherapy. Follow-up ranged from 8 to 26 years. There was extracranial recurrence in 2 (22%) of 9 operated patients. C onclusions: The superior orbital fissure is the most frequent route of intracranial spread in patients with extensive involvement of the infratemporal fossa. Due to high risk of recurrence and potential serious complications advanced cases of JNA should be managed by experienced multidisciplinary team, preferably in tertiary referral centers, with an access to modern diagnostic and therapeutic modalities.
PL
Wstęp: W niniejszym badaniu retrospektywnym poddano analizie wyniki badań radiologicznych, postępowanie lecznicze oraz wyniki leczenia chorych z naczyniowłókniakiem młodzieńczym z inwazją wewnątrzczaszkową. Omówiono: częstość szerzenia wewnątrzczaszkowego, jego drogi i wpływ na postępowanie lecznicze. Materiał i metody: Zanalizowano dokumentację medyczną 62 chorych z naczyniakowłókniakiem młodzieńczym. 10 chorych z guzami szerzącymi się wewnątrzczaszkowo włączono do badania. Wszyscy pacjenci to mężczyźni w wieku od 10 do 19 lat. Wyniki: Zgodnie z klasyfikacją Andrewsa, 8 chorych prezentowało stadium IIIb, 1 stadium IVa i 1 stadium IVb. U 8 chorych guz położony był zewnątrzoponowo, natomiast inwazję wewnątrzoponową stwierdzono w 2 przypadkach. 9 osób było leczonych operacyjnie. Najczęściej stosowano łączony dostęp: z dołu podskroniowego i podwargowy. Jednego chorego poddano radioterapii. Okres obserwacji po zakończeniu leczenia wynosił od 8 do 26 lat. U 2 z 9 operowanych chorych (22%) stwierdzono nawrót zewnątrzczaszkowy. Wnioski: U pacjentów z rozległym zajęciem dołu podskroniowego najczęstszą drogą naciekania wewnątrzczaszkowego jest szczelina oczodołowa górna. Ze względu na wysokie ryzyko nawrotów i potencjalnych poważnych powikłań, pacjenci z zaawansowanymi postaciami naczyniowłókniaka młodzieńczego powinni być leczeni przez interdyscyplinarny zespół w ośrodkach referencyjnych trzeciego poziomu z dostępem do nowoczesnych technik diagnostycznych i terapeutycznych.
EN
Although visceral artery aneurysms are rare, mortality due to their rupture is high, estimated at even 25–75%. That is why it is significant to detect each such lesion. Visceral artery aneurysms are usually asymptomatic and found incidentally during examinations performed for other indications. Autopsy results suggest that most asymptomatic aneurysms remain undiagnosed during lifetime. Their prevalence in the population is therefore higher. The manifestation of a ruptured aneurysm depends on its location and may involve intraperitoneal hemorrhage, gastrointestinal and portal system bleeding with concomitant portal hypertension and bleeding from esophageal varices. Wide access to diagnostic tests, for example ultrasound, computed tomography or magnetic resonance imaging, helps establish the correct diagnosis and a therapeutic plan as well as select appropriate treatment. After a procedure, the same diagnostic tools enable assessment of treatment efficacy, or are used for the monitoring of aneurysm size and detection of potential complications in cases that are ineligible for treatment. The type of treatment depends on the size of an aneurysm, the course of the disease, risk of rupture and risk associated with surgery or endovascular procedure. Endovascular treatment is preferred in most cases. Aneurysms are excluded from the circulation using embolization coils, ethylene vinyl alcohol, stents, multilayer stents, stent grafts and histoacryl glue (or a combination of these methods).
PL
Tętniaki tętnic trzewnych należą do rzadkich patologii. Śmiertelność z powodu ich pęknięcia jest wysoka, szacowana nawet na 25–75%, dlatego też wykrywanie każdego przypadku odgrywa ważną rolę. Tętniaki tętnic trzewnych są zazwyczaj asymptomatyczne i znajdowane przypadkowo podczas badania wykonywanego z innych wskazań. Badania autopsyjne sugerują, że większość bezobjawowych zmian pozostaje niezdiagnozowana za życia, a tym samym częstość występowania tętniaków trzewnych w populacji jest wyższa. Manifestacja pękniętego tętniaka zależy od jego lokalizacji i może przebiegać jako krwotok wewnątrzotrzewnowy, krwotok do przewodu pokarmowego oraz układu wrotnego z towarzyszącym nadciśnieniem wrotnym i krwawieniem z żylaków przełyku.Szeroki dostęp do takich metod diagnostycznych jak ultrasonografia, tomografia komputerowa czy też obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego pozwala na ustalenie właściwego rozpoznania oraz zaplanowanie i wybór odpowiedniego leczenia. Po zabiegu metody te umożliwiają ocenę skuteczności postępowania, a w przypadkach niekwalifikujących się do leczenia służą do monitorowania wielkości tętniaków i wykrycia ewentualnych powikłań. Rodzaj leczenia zależy od rozmiarów tętniaka, przebiegu choroby, ryzyka pęknięcia oraz ryzyka związanego z leczeniem operacyjnym lub wewnątrznaczyniowym. Metodą z wyboru w większości przypadków jest zabieg wewnątrznaczyniowy. W celu wyłączenia tętniaków z krwiobiegu wykorzystywane są spirale embolizacyjne, EVOH (ethylene vinyl alcohol), stenty, stenty „gęsto plecione”, stentgrafty, kleje histoakrylowe (lub połączenie tych metod).
EN
External injuries are one of the common reasons for reporting to hospital emergency departments. Peripheral vascular injuries occur in up to about 25% of upper and lower extremity injury cases. Arteriovenous fistula is a type of arterial injury. Doppler ultrasound is currently the primary diagnostic method for vascular injuries as it allows for the implementation of appropriately targeted treatment, indicating the potential need for extended diagnosis or patient qualification for endovascular or classical surgery. Endovascular procedures are currently an acknowledged treatment method in peripheral vascular injuries. We present a case of endovascular treatment in a patient with posttraumatic arteriovenous fistula in the lower leg. Patient qualification and treatment efficacy assessment were performed using Doppler ultrasound.
PL
Urazy zewnętrzne są jedną z częstszych przyczyn zgłaszania się chorych do szpitalnych oddziałów ratunkowych. Wśród urazów kończyn górnych i dolnych uszkodzenia naczyń obwodowych występują nawet w około 25% przypadków. Jednym z typów uszkodzenia tętnicy jest przetoka tętniczo-żylna. Dopplerowskie badanie ultrasonograficzne stanowi obecnie podstawową metodę w diagnostyce urazów naczyń, pozwala bowiem odpowiednio ukierunkować dalsze postępowanie, wskazując potrzebę ewentualnego rozszerzenia diagnostyki bądź zakwalifikowania chorego na zabieg wewnątrznaczyniowy lub klasyczną operację. W przypadku urazów naczyń obwodowych zabiegi wewnątrznaczyniowe są obecnie uznaną metodą leczenia. Przedstawiamy opis przypadku wewnątrznaczyniowego leczenia chorego z pourazową przetoką tętniczo-żylną podudzia. Kwalifikację do leczenia oraz ocenę jego skuteczności przeprowadzono przy pomocy badania ultrasonograficznego z opcją dopplera.
EN
Aim: The aim of the study was to assess patient selection for embolization of varicoceles based on ultrasonography. An additional objective of the work was to evaluate the results of endovascular treatment. Material and methods: From January 2015 till August 2017, 53 patients with varicoceles diagnosed in an ultrasound examination underwent endovascular treatment in the Department of Interventional Radiology and Neuroradiology in Lublin, Poland. Each ultrasound examination was performed using the Logiq 7 GE Medical System with a linear probe at 6–12 MHz using the B-mode and Doppler functions. The study was performed in both the supine and standing position of the patient. The morphological structures of the scrotum and the width of the pampiniform venous plexus were assessed. Based on clinical signs and symptoms as well as ultrasound findings, the patients were selected for endovascular treatment. This procedure involved the implantation of coils in the distal and proximal parts of the testicular vein and administration of a sclerosing agent between the coils. Results: Varicoceles were confirmed in all patients during a color Doppler scan. Diagnostic venography confirmed venous stasis or retrograde flow in the testicular vein and widened vessels of the pampiniform venous plexus over 2 mm in diameter in all patients undergoing endovascular treatment. The diagnostic efficacy of ultrasound was 100%. The technical success of the procedure was 89%. One patient had a recurrence of varicose veins (2.2%). There were no complications in any of the patients. Conclusions: Ultrasound is the preferred method in the diagnosis of varicoceles and selection for their treatment. Testicular vein embolization is a minimally invasive procedure characterized by high efficacy and safety.
PL
Cel: Celem pracy jest ocena ultrasonograficznej kwalifikacji do zabiegu embolizacji żylaków powrózka nasiennego, a także ocena wyników zabiegu wewnątrznaczyniowego.Materiał i metoda: W okresie od stycznia 2015 do sierpnia 2017 roku w Zakładzie Radiologii Zabiegowej i Neuroradiologii w Lublinie poddano leczeniu zabiegowemu 53 chorych, u których rozpoznano w badaniu ultrasonograficznym żylaki powrózka nasiennego. Każde badanie ultrasonograficzne wykonywano aparatem Logiq 7 GE Medical System przy użyciu sondy linearnej o częstotliwości 6–12 MHz z wykorzystaniem opcji B-mode oraz dopplerowskich. Badanie przeprowadzono zarówno w pozycji leżącej, jak i stojącej chorego. Oceniano morfologiczne struktury worka mosznowego i szerokość naczyń splotu wiciowatego. Na podstawie objawów klinicznych i wyniku badania ultrasonograficznego chorzy byli kwalifikowani do leczenia wewnątrznaczyniowego. Zabieg polegał na implantacji spiral w odcinku dystalnym i proksymalnym żyły jądrowej i podawaniu pomiędzy spirale substancji obliterującej naczynie.Wyniki: U wszystkich chorych w wykonanym badaniu ultrasonograficznym z opcją kolorowego dopplera potwierdzono występowanie żylaków powrózka nasiennego. U wszystkich chorych poddanych zabiegowi embolizacji podczas diagnostycznej flebografii potwierdzono występowanie zastoju żylnego lub refluksu wstecznego w żyle jądrowej oraz poszerzone naczynia żylne, powyżej 2 mm średnicy. Skuteczność rozpoznania żylaków powrózka nasiennego za pomocą badania ultrasonograficznego wyniosła 100%. Powodzenie techniczne procedury wyniosło 89%. U jednego chorego nastąpił nawrót żylaków (2,2%). U żadnego chorego nie wystąpiły jakiekolwiek powikłania. Wnioski: Badanie ultrasonograficzne jest metodą z wyboru w rozpoznawaniu żylaków powrózka nasiennego i kwalifikowaniu chorych do zabiegu. Embolizacja żyły jądrowej to zabieg charakteryzujący się wysoką skutecznością i bezpieczeństwem w leczeniu żylaków powrózka nasiennego.
EN
Renal artery pseudoaneurysms and arteriovenous fistulae most often occur as an iatrogenic complication. The article discusses a case of a patient diagnosed with an arteriovenous fistula and a pseudoaneurysm. A 64-year-old woman was admitted to the hospital due to nonspecific pain in the lumbar region. Imaging showed a typical picture of clear cell renal carcinoma. The patient was qualified for surgical treatment. After tumor resection, the patient developed microhematuria. Arteriovenous fistula and renal pseudoaneurysm were diagnosed using Doppler and computed tomography scans. The patient was qualified for arteriography with simultaneous embolization of the lesion. A follow-up evaluation confirmed the exclusion of aneurysm and fistula. Treatment outcomes were monitored using Doppler ultrasound. Doppler ultrasonography is the first method of choice in detecting and monitoring renal artery irregularities. Safety, non-invasiveness and easy access to this tool make it play a key role in the diagnosis of renal artery fistulas and pseudoaneurysms.
PL
Pseudotętniaki tętnic nerkowych i przetoki tętniczo-żylne nerek pojawiają się najczęściej jako powikłania jatrogenne. W pracy omówiono przypadek chorej, u której w badaniu ultrasonograficznym i tomografii komputerowej rozpoznano przetokę tętniczo-żylną i tętniaka rzekomego, zlokalizowane w nerce prawej, a następnie leczonej metodami wewnątrznaczyniowymi. Sześćdziesięcioczteroletnia kobieta została przyjęta do szpitala z powodu niespecyficznych dolegliwości bólowych w okolicy lędźwiowej. Badania obrazowe wykazały typowy obraz dla jasnokomórkowego raka nerki. Chorą zakwalifikowano do leczenia chirurgicznego. Po resekcji klinowej u pacjentki obserwowano okresowy krwinkomocz. Za pomocą badania dopplerowskiego i tomografii komputerowej zdiagnozowano przetokę tętniczo-żylną i tętniaka rzekomego nerki prawej. Chorą zakwalifikowano do arteriografii z równoczasową embolizacją. Po zabiegu embolizacji badania kontrolne potwierdziły wyłączenie tętniaka i przetoki z krążenia. Wyniki leczenia monitorowano za pomocą badań dopplerowskich. Ultrasonografia dopplerowska jest metodą z wyboru w wykrywaniu i monitorowaniu nieprawidłowości tętnic nerkowych. Bezpieczeństwo, nieinwazyjność i dostępność badania sprawiają, że odgrywa ono kluczową rolę w diagnozowaniu przetok tętnic nerkowych i pseudotętniaków.
EN
Aim: The purpose of this paper was to evaluate the efficacy of ultrasound-guided percutaneous thrombin injection as a treatment method for arterial access site pseudoaneurysm. Materials and methods: A total of 148 patients with iatrogenic arterial access site pseudoaneurysms were treated in the Department of Interventional Radiology and Neuroradiology, Medical University of Lublin. Of those, 142 pseudoaneurysms were located in the common femoral artery, 3 in the brachial artery and the remaining 3 in the radial artery. The study included 77 woman and 71 men (mean age 64.5 ± 14 years). Patients were qualified for percutaneous thrombin injection after Doppler examination during which pseudoaneurysm size and morphology were assessed as well as the presence of arteriovenous fistula was excluded. Results: In the reported study, 94.8% (128/135) of patients were successfully treated during the initial thrombin injection. Additional 400 IU dose of thrombin after 24 hours was effective in 5 out of 7 patients with recanalization during the follow-up. A total of 98.5% (133/135) of patients were successfully treated with a percutaneous ultrasound-guided thrombin injection. Conclusions: The 10-year experience presented in this study as well as literature reports prove that percutaneous ultrasound-guided thrombin injection is an effective and safe treatment method for iatrogenic arterial access site pseudoaneurysm.
PL
Cel pracy: Celem pracy była ocena skuteczności przezskórnego wstrzyknięcia trombiny pod kontrolą ultrasonografii jako sposobu leczenia tętniaka rzekomego w miejscu dostępu tętniczego. Materiał i metody: W Zakładzie Radiologii Zabiegowej i Neuroradiologii Uniwersytetu Medycznego w Lublinie leczeniu poddano 148 pacjentów z jatrogennymi tętniakami rzekomymi w miejscu dostępu tętniczego, przy czym 142 pseudotętniaki były umiejscowione w tętnicy udowej wspólnej, 3 w tętnicy ramiennej oraz pozostałe 3 w tętnicy promieniowej. W badaniu udział wzięło 77 kobiet i 71 mężczyzn (średni wiek 64,5 ± 14 lat). Pacjentów kwalifikowano do przezskórnego wstrzyknięcia trombiny po wykonaniu badania ultrasonograficznego z funkcją dopplera w celu oceny wielkości i morfologii tętniaka rzekomego oraz wykluczenia obecności przetoki tętniczo-żylnej. Wyniki: W przedstawionym badaniu skuteczność leczenia po pierwszym wstrzyknięciu trombiny uzyskano u 94,8% (128/135) pacjentów. Dodatkowa dawka trombiny wynosząca 400 j.m. podana po upływie 24 godzin okazała się skuteczna u 5 na 7 pacjentów, u których podczas badania kontrolnego stwierdzono rekanalizację. Skuteczność leczenia metodą przezskórnego wstrzyknięcia trombiny pod kontrolą ultrasonografii uzyskano u 98,5% (133/135) badanych. Wnioski: Z przedstawionego w niniejszej pracy 10-letniego doświadczenia oraz doniesień z piśmiennictwa wynika, że przezskórna podaż trombiny pod kontrolą ultrasonografii stanowi skuteczną i bezpieczną metodę leczenia jatrogennych tętniaków rzekomych w miejscu dostępu tętniczego.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.