Search results

1

Use of percutaneous cholecystostomy for complicated acute lithiasic cholecystitis: solving or deferring the problem?

100%

Malik A., Seretis C.

Polish Journal of Surgery

|

2021

|

vol. 93

|

issue Suplement

7-11

EN

Introduction: Percutaneous cholecystostomies are not infrequently used as an adjunct in the treatment of severe lithiasic cholecystitis, particularly in unstable and comorbid patients. However, their out of proportion liberal use tends to substitute the performance of emergency cholecystectomy, which the definitive treatment. Aim: Our aim was to assess the short and long-term outcomes of patients who had percutaneous cholecystostomy insertion due to severe lithiasic cholecystitis, aiming to define areas for improvement of our institutional practice. Materials and Methods: Retrospective review of our institutional practice including all patients who had a percutaneous cholecystostomy for complex lithiasic cholecystitis, over a 5-year period, allowing for an additional 1-year follow up. Results: A total of 34 patients were included in our final analysis. Percutaneous cholecystostomy insertion enabled quick and efficient control of the source of biliary sepsis without major procedural complications in all cases. In 14 (41.2%) patients, cholecystostomy alone served as definitive treatment, while in 20 (58.9%) cases it was used as bridging strategy for delayed elective cholecystectomy. In the delayed cholecystectomy group of patients, we noted a high conversion rate from laparoscopic to open surgery rate of 70%, with an overall subtotal cholecystectomy rate of 60%. Conclusion: Percutaneous cholecystostomies should be reserved only for complex lithiasic cholecystitis patients who are unwilling and/or unfit for surgery. We advocate the performance of upfront emergency cholecystectomy in any other case with liberal use of operative bail-out strategies, as a delayed elective operation is anyway likely to be converted to open and/or subtotal cholecystectomy.

2

Przezskórna cholecystostomia w przypadkach powikłanego ostrego kamiczego zapalenia pęcherzyka żółciowego: rozwiązanie czy odroczenie problemu?

100%

Malik A., Seretis C.

Polish Journal of Surgery

|

2021

|

vol. 93

|

issue Suplement

1-6

PL

Wprowadzenie: Cholecystostomię przezskórną nierzadko stosuje się wspomagająco w leczeniu ciężkiego kamiczego zapalenia pęcherzyka żółciowego, szczególnie u pacjentów niestabilnych i pacjentów z chorobami współistniejącymi. W wyniku nieproporcjonalnie liberalnego stosowania tej techniki obserwuje się tendencję do zastępowania nią ratunkowej cholecystektomii, stanowiącej metodę ostatecznego leczenia. Cel: Naszym celem było dokonanie oceny krótko- i długoterminowych wyników leczenia pacjentów, u których założono przezskórny dren cholecystostomijny w związku z ciężkim zapaleniem pęcherzyka żółciowego, z myślą o zidentyfikowaniu obszarów poprawy w zakresie praktyk instytucjonalnych obowiązujących w naszej placówce. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywny przegląd instytucjonalnej praktyki obejmujący wszystkich pacjentów z przezskórną cholecystostomią, którą wykonywano w przypadkach złożonego kamiczego zapalenia pęcherzyka żółciowego przez 5 lat z uwzględnieniem dodatkowego, rocznego okresu obserwacji kontrolnej. Wyniki: W ostatecznej analizie uwzględniono 34 pacjentów. Założenie przezskórnej cholecystotomii umożliwiło we wszystkich przypadkach szybką i skuteczną kontrolę źródła posocznicy żółciowej bez większych powikłań okołozabiegowych. U 14 (41,2%) pacjentów cholecystostomia była leczeniem ostatecznym, natomiast w 20 (58,9%) przypadkach służyła jako strategia pomostowa przed wykonaniem odroczonej, planowej cholecystektomii. W grupie pacjentów z odroczoną cholecystektomią obserwowaliśmy wysoki, wynoszący 70%, odsetek konwersji z podejścia laparoskopowego do podejścia otwartego. Odsetek cholecystektomii subtotalnych wyniósł 60%. Wnioski: Zabiegi cholecystostomii przezskórnej należy rezerwować wyłącznie dla przypadków pacjentów ze złożonym kamiczym zapaleniem pęcherzyka żółciowego, którzy nie wyrażają zgody lub nie kwalifikują się do wykonania operacji chirurgicznej. Opowiadamy się za tym, by we wszystkich pozostałych przypadkach pacjentów z góry poddawać zabiegom cholecystektomii z liberalnym wykorzystaniem strategii ratunkowych typu bailout z uwagi na fakt, że opóźnione operacje planowe i tak charakteryzują się wysokim prawdopodobieństwem konieczności dokonania konwersji do cholecystektomii otwartej i/lub subtotalnego zakresu operacji.

3

Surgical and pharmaceutical treatment of superficial vein thrombosis of the lower limbs: what has changed over the last 5 years?

81%

Papageorgopoulou C., Nikolakopoulos K., Papageorgopoulou A., Seretis C.

Polish Journal of Surgery

|

2022

|

vol. 95

|

issue 6

62-67

EN

Introduction: Superficial vein thrombosis of the lower limbs is a common condition encountered by a wide spectrum of clinical specialties. In contrast to deep vein thrombosis of the lower limbs though, there is significant variability in terms of its treatment with respect to the type and duration of pharmacotherapy, as well as regarding the potential role of operative management. Materials and methods: Systematic review of the literature in a best evidence topic manner, including only prospective and randomized controlled studies on the treatment of lower limb SVT, focusing on the emerged data over the last 5 years. Results: A total of 17 prospective observational and randomized clinical studies met our set criteria. Despite the major differences in study designs, outcomes and intervention types, upfront pharmaceutical treatment with fondaparinux or intermediate dose of low molecular weight heparins, combined with regular clinical and radiological follow-up, seem to be effective and safe as first-line approaches. Upfront surgical treatment of lower limb SVT can also be safely performed in selected cases in the presence of clinical expertise. Conclusion: Our review revealed the presence of considerable variability in the therapeutic options of the lower limb superficial venous thrombosis, highlighting the need for further randomized controlled trials in the field in order to establish and standardize its optimal treatment.

4

Zabiegi uzupełniające w obrębie tętnicy biodrowej w kontekście wewnątrznaczyniowego leczenia tętniaka aorty: na co należy zwrócić uwagę w formularzu zgody?

81%

Seretis C., Papageorgopoulou C., Nikolakopoulos K.

Polish Journal of Surgery

|

2022

|

vol. 95

|

issue 1

60-63

PL

Zabiegi uzupełniające w obrębie tętnicy biodrowej wewnętrznej, takie jak embolizacja przedoperacyjna lub pokrycie przedłużeniami gałęzi biodrowych, nie są rzadkie w kontekście wewnątrznaczyniowej naprawy tętniaków aorty brzusznej. Co więcej, w wielu przypadkach zabiegi te wykonuje się w kilku etapach z udziałem radiologów interwencyjnych przed głównym zabiegiem. Gdy rewaskularyzacja początkowo nie zostanie uznana za konieczną, z potencjalnymi powikłaniami niedrożności tętnicy biodrowej wewnętrznej wiążą się różne problemy od odpowiedniej konsultacji pacjenta aż po zagadnienia prawne. W niniejszym artykule staramy się przedstawić strategię dotyczącą uzyskania świadomej zgody chorego, podkreślając potrzebę wielodyscyplinarnego podejścia do tej grupy pacjentów.

5

Adjunct internal iliac artery procedures in the context of endovascular abdominal aortic aneurysm repair: anything to stress on the consent form?

81%

Seretis C., Papageorgopoulou C., Nikolakopoulos K.

Polish Journal of Surgery

|

2022

|

vol. 95

|

issue 1

60-63

EN

Adjunct internal iliac artery (IIA) procedures, such as preoperative embolisation or coverage with iliac branch extensions, are not infrequent in the context of endovascular repair of abdominal aortic aneurysms. Moreover, on many occasions, these procedures are performed in a multi-stage approach by interventional radiologists prior to the main operation. Bearing in mind the potential complications of IIA occlusion when revascularization is not initially deemed necessary, various issues arise spanning from appropriate patient counselling to medicolegal consequences. Herein, we aim to provide a roadmap regarding appropriate patient consenting, highlighting the need for multidisciplinary approach of these patients.

Refine search results

5 Polish Journal of Surgery

3 2022

2 2021

5 Seretis C.

3 Nikolakopoulos K.

3 Papageorgopoulou C.

2 Malik A.

1 Papageorgopoulou A.

Use of percutaneous cholecystostomy for complicated acute lithiasic cholecystitis: solving or deferring the problem?

Przezskórna cholecystostomia w przypadkach powikłanego ostrego kamiczego zapalenia pęcherzyka żółciowego: rozwiązanie czy odroczenie problemu?

Surgical and pharmaceutical treatment of superficial vein thrombosis of the lower limbs: what has changed over the last 5 years?

Zabiegi uzupełniające w obrębie tętnicy biodrowej w kontekście wewnątrznaczyniowego leczenia tętniaka aorty: na co należy zwrócić uwagę w formularzu zgody?

Adjunct internal iliac artery procedures in the context of endovascular abdominal aortic aneurysm repair: anything to stress on the consent form?