Search results

Sort By:

Limit search:

Błędy w diagnostyce ultrasonograficznej nerek, moczowodów oraz pęcherza moczowego

100%

Paweł Wieczorek A., Woźniak M. M., Tyloch J. F.

Journal of Ultrasonography

2013

vol. 13

issue 54

308-318

The article presents the most frequent errors made in the ultrasound diagnosis of the urinary system. They usually result from improper technique of ultrasound examination or its erroneous interpretation. Such errors are frequent effects of insufficient experience of the ultrasonographer, inadequate class of the scanner, insufficient knowledge of its operation as well as of wrong preparation of patients, their constitution, severe condition and the lack of cooperation during the examination. The reasons for misinterpretations of ultrasound images of the urinary system may lie in a large polymorphism of the kidney (defects and developmental variants) and may result from improper access to the organ as well as from the presence of artefacts. Errors may also result from the lack of knowledge concerning clinical and laboratory data. Moreover, mistakes in ultrasound diagnosis of the urinary system are frequently related to the lack of knowledge of the management algorithms and diagnostic possibilities of other imaging modalities. The paper lists errors in ultrasound diagnosis of the urinary system divided into: errors resulting from improper technique of examination, artefacts caused by incorrect preparation of patients for the examination or their constitution and errors resulting from misinterpretation of ultrasound images of the kidneys (such as their number, size, fluid spaces, pathological lesions and others), ureters and urinary bladder. Each physician performing kidney or bladder ultrasound examination should possess the knowledge of the most frequent errors and their causes which might help to avoid them.

W artykule omówiono najczęściej popełniane błędy w diagnostyce ultrasonograficznej układu moczowego. Zazwyczaj są one efektem nieprawidłowo wykonanego badania ultrasonograficznego lub też jego błędnej interpretacji. Z reguły wynikają z niedostatecznego doświadczenia klinicznego ultrasonografisty, klasy stosowanej aparatury ultrasonograficznej, niedostatecznej znajomości obsługi aparatu ultrasonograficznego, ale także ze złego przygotowania, konstytucji, ciężkiego stanu pacjenta oraz braku jego współpracy w trakcie wykonywania badania. Błędy w interpretacji obrazu ultrasonograficznego układu moczowego mogą mieć swoją przyczynę w dużym polimorfizmie budowy nerek (wady i odmiany rozwojowe), mogą wynikać z niewłaściwego dostępu do badanego narządu, jak również z obecności artefaktów. Błędna interpretacja badania może być także wynikiem nieznajomości danych klinicznych i laboratoryjnych. Ponadto błędy w diagnostyce ultrasonograficznej układu moczowego często wynikają z nieznajomości algorytmów postępowania i możliwości diagnostycznych innych metod obrazowania. Poniżej wymieniono błędy w diagnostyce ultrasonograficznej układu moczowego w podziale na: błędy wynikające z niewłaściwej metody badania, artefakty wynikające z niewłaściwego przygotowania pacjenta do badania lub konstytucji pacjenta oraz błędy wynikające z nieprawidłowej interpretacji obrazu ultrasonograficznego nerek (m.in. ich liczby, wielkości, przestrzeni płynowych, zmian patologicznych, inne), moczowodów i pęcherza moczowego. Każdy lekarz wykonujący badanie ultrasonograficzne nerek i pęcherza moczowego powinien posiadać wiedzę o najczęściej popełnianych błędach, przyczynach ich powstawania, co pozwoli na ich uniknięcie.

3D/4D contrast-enhanced urosonography (ceVUS) in children – is it superior to the 2D technique?

52%

Woźniak M. M., Osemlak P., Ntoulia A., Borzęcka H., Bieniaś B., Brodzisz A., Jędrzejewski G., Drelich-Zbroja A., Powerski M., Pech M., Wieczorek A. P.

Journal of Ultrasonography

2018

vol. 18

issue 73

120-125

Background: By now, two-dimensional contrast-enhanced voiding urosonography (ceVUS) has become a well-established method for the diagnosis and treatment monitoring of vesicoureteral reflux in children, particularly after the recent approval for this application in children in the USA and in Europe. The introduction of three-dimensional static (3D) and real-time (4D) techniques with ultrasound contrast agents opens up new diagnostic opportunities for this imaging modality. Objective: To analyze whether 3D and 4D ceVUS is a superior technique compared to standard 2D ceVUS in diagnosing vesicoureteral reflux in children. Material and methods: The study included 150 patients (mean age 3.7 years) who underwent 2D and 3D/4D ceVUS for the diagnosis and grading of vesicoureteral reflux. Results: 2D ceVUS and 3D/4D ceVUS diagnosed the same number of vesicoureteral refluxes, however, there was a statistically significant difference in grading between the two methods. Performing 3D/4D ceVUS resulted in changing the initial grade compared to 2D ceVUS in 19 out of 107 refluxing units (17.76%) diagnosed. The 4D technique enabled a more conspicuous visualization of vesicoureteral reflux than the 3D technique. Conclusions: 2D ceVUS and 3D/4D ceVUS diagnosed the same number of vesicoureteral refluxes, however, there was a statistically significant difference in grading between the two methods. Thus 3D/4D ceVUS appears at least a valid, if not even a more conspicuous technique compared to 2D ceVUS.

Wprowadzenie: Sonocystografia mikcyjna wykonywana techniką dwuwymiarową (2D) posiada ugruntowaną pozycję jako metoda diagnostyki i monitorowania leczenia odpływu pęcherzowo-moczowodowego u dzieci, szczególnie w kontekście uzyskanej niedawno rejestracji środka do stosowania w tym wskazaniu w USA i Europie. Wprowadzenie trójwymiarowych technik statycznych (3D) i dynamicznych (4D) z zastosowaniem ultrasonograficznych środków kontrastujących otwiera nowe możliwości diagnostyczne przed tą metodą obrazowania. Cel pracy: Celem pracy było określenie, czy sonocystografia mikcyjna 3D i 4D wnosi więcej informacji w porównaniu do standardowej sonocystografii mikcyjnej 2D w diagnostyce odpływu pęcherzowo-moczowodowego u dzieci. Materiał i metoda: Grupa badana obejmowała 150 pacjentów (średnia wieku 3,7 roku), którzy zostali poddani badaniu sonocystografii mikcyjnej 2D i 3D/4D w celu zdiagnozowania i oceny stopnia odpływu pęcherzowo-moczowodowego. Wyniki: Przy użyciu techniki 2D zdiagnozowano taką samą liczbę odpływów pęcherzowo-moczowodowych jak w badaniu 3D/4D. Istniała jednak statystycznie istotna różnica pomiędzy obiema metodami w aspekcie oceny stopnia odpływu. W 19 spośród 107 (17,76%) jednostek miedniczkowo-moczowodowych (JMM) ze zdiagnozowanym odpływem rozszerzenie badania o sonocystografię techniką 3D/4D skutkowało zmianą pierwotnego stopnia odpływu określonego na podstawie sonocystografii mikcyjnej 2D. Technika 4D umożliwiała uzyskanie obrazowania odpływu pęcherzowo-moczowodowego w sposób dokładniejszy niż technika 3D. Wnioski: Przy użyciu sonocystografii mikcyjnej 2D zdiagnozowano taką samą liczbę odpływów pęcherzowo-moczowodowych jak w przypadku techniki 3D/4D. Istniała jednak statystycznie istotna różnica pomiędzy obiema metodami w aspekcie oceny stopnia odpływu. Można zatem stwierdzić, iż sonocystografia mikcyjna 3D/4D to skuteczna technika diagnostyczna, która dodatkowo umożliwia bardziej dokładne w porównaniu z techniką 2D zobrazowanie odpływu, ułatwiając ocenę jego stopnia.

Refine search results

2 Journal of Ultrasonography

1 2018

1 2013

2 Woźniak M. M.

1 Bieniaś B.

1 Borzęcka H.

1 Brodzisz A.

1 Drelich-Zbroja A.

1 Jędrzejewski G.

1 Ntoulia A.

1 Osemlak P.

1 Paweł Wieczorek A.

1 Pech M.

1 Powerski M.

1 Tyloch J. F.

1 Wieczorek A. P.

Search results

Błędy w diagnostyce ultrasonograficznej nerek, moczowodów oraz pęcherza moczowego

3D/4D contrast-enhanced urosonography (ceVUS) in children – is it superior to the 2D technique?