Search results

1

Kliniczno-patologiczne badanie nowotworów jamy nosowej i zatok przynosowych

100%

Joshi A., Behera S., Malik J.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2021

|

vol. 10(1)

28-35

PL

Wprowadzenie: W praktyce klinicznej często napotyka się rozmaite łagodne i złośliwe nowotwory jamy nosowej i zatok przynosowych. Wszystkie masy w obrębie nosa i zatok charakteryzują się podobnym obrazem klinicznym i symptomatologią. W związku z tym nie jest możliwe określenie choroby podstawowej na podstawie obrazu klinicznego. Rozpoznanie wymaga: dokładnego wywiadu, badania klinicznego, odpowiednich badań obrazowych oraz szczegółowej oceny histopatologicznej.Cel: Celem niniejszego badania, prowadzonego w ośrodku trzeciego stopnia referencyjności w stanie Odisha, było sklasyfikowanie różnych rodzajów łagodnych i złośliwych zmian przyjmujących postać mas w jamie nosowej i zatokach przynosowych oraz scharakteryzowanie ich profilu kliniczno-patologicznego.Metody: Do badania prospektywnego, prowadzonego w ciągu 24 miesięcy (wrzesień 2013–wrzesień 2015), włączono 120 przypadków mas nowotworowych w obrębie jamy nosowej i zatok. Wszystkie przypadki poddano analizie kliniczno-patologicznej. Wstępne rozpoznanie formułowano po przeprowadzeniu oceny klinicznej i badań radiologicznych, zaś ostatecznego rozpoznania dokonywano w oparciu o badanie histopatologiczne.Wyniki: Liczba zmian łagodnych była większa niż złośliwych (odpowiednio: 66,66% i 33,33%). W grupie badanej znaleźli się pacjenci ze wszystkich grup wiekowych, przy czym średnia wieku w momencie prezentacji wynosiła 29,5 lat dla nowotworów łagodnych i 50,25 lat dla nowotworów złośliwych. Stosunek mężczyzn do kobiet to 3:1 w przypadku nowotworów łagodnych i 1,7:1 w przypadku nowotworów złośliwych. Wśród łagodnych zmian obserwowanych w naszym badaniu największą częstością występowania charakteryzowały się naczyniakowłókniaki, które stanowiły 37,5%. W przypadku zmian złośliwych najczęściej obserwowano raka płaskonabłonkowego, który stanowił 67,5%. Rak jamy nosowej stanowił 70% wszystkich zmian złośliwych. Dolegliwościami najczęściej zgłaszanymi przy prezentacji były: niedrożność nosa (91,6%), okresowe krwawienie (69,16%) i wysięk z nosa (58,3%).Wniosek: Stwierdziliśmy, że w celu prawidłowej oceny patologicznej masy w obrębie jamy nosowej i zatok przynosowych konieczne jest jednoczesne wykonanie badania klinicznego, radiologicznego i histopatologicznego. Choć badanie histopatologiczne we wszystkich przypadkach zapewnia potwierdzenie rozpoznania, techniką diagnostyczną umożliwiającą prawidłową i szybką interwencję staje się badanie immunohistocytochemiczne.

2

A clinicopathological study of nasal and paranasal sinus tumours

100%

Joshi A., Behera S., Malik J.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2021

|

vol. 10(1)

28-35

EN

Introduction: A variety of benign and malignant tumours involving the nasal cavity and paranasal sinuses (PNS) are commonly encountered in clinical practice. The presenting features and symptomatology of all sinonasal masses are similar. It is impossible to determine clinically what pathology lies underneath. So a detailed history, clinical examination, proper imaging, and thorough histopathologic evaluation are essential to reach a diagnosis. Objectives The purpose of this study was to classify various types of Benign and malignant lesions presenting as nasal and paranasal mass and characterize their clinico-pathological profile in a tertiary care center. Materials and Methods: This was a prospective study where 120 cases of nasal and paranasal masses were included over a period of 24 months (sep 2013-sep 2015) Clinico-pathological study was carried out in these cases. A provisional diagnosis was made after clinical assessment and radiologic investigations, but final diagnosis was made after histopathologic examination. Results: The number of benign lesions were more than the malignant lesion, 66.66% versus 33.33% respectively. All age groups were involved and the mean age of presentation was benign tumours 29.5 years and malignant tumours 50.25 years. Male to Female ratio was 3:1 for benign tumours and 1.7:1 for malignant tumours. In our study, among benign lesions the occurrence of Angiofibroma was highest seen in 37.5% cases. In malignant lesions, Squamous cell carcinoma was most common seen in 67.5% cases. Carcinoma nasal cavity was the commonest malignant lesion seen in 70% cases. Nasal obstruction was the most common (91.6%) presenting complaint followed by intermittent epistaxis (69.16%) and nasal discharge (58.3%). Conclusion: We concluded that for proper evaluation of a sinonasal mass, clinical, radiologic, and histopathologic evaluation should be carried out conjointly in all the cases. Histopathology always gives a confirmatory diagnosis but in few cases immuno-histocytochemistry becomes the ultimate diagnostic technique for correct and timely intervention.

3

Analiza retrospektywna zaburzeń czynności tarczycy po wielomodalnym leczeniu nowotworów głowy i szyi

76%

Malik J., Sharma A., Monga S., Alam S., Joshi A., Rasool S., Bahadur S.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2020

|

vol. 9(3)

17-22

PL

Cel: Niniejsze badanie ma na celu określenie występowania przypadków niedoczynności tarczycy wywołanej promieniowaniem po leczeniu radioterapią wyłączną lub w skojarzeniu z zabiegiem chirurgicznym/chemioterapią u pacjentów z nowotworem regionu głowy i szyi. Metody: Przeprowadziliśmy nierandomizowane retrospektywne badanie, w którym wzięło udział 100 pacjentów z nowotworem regionu głowy i szyi, u których zastosowano radioterapię wyłączną, radioterapię pooperacyjną lub radioterapię w połączeniu z chemioterapią. W okresie wyjściowym, a także w trakcie dalszej 6-miesięcznej obserwacji, zbadano wartości: TSH, T3 oraz T4. Określono, że subkliniczna niedoczynność tarczycy charakteryzuje się wartością TSH > 4 mU/l, zaś wartość klinicznej niedoczynności tarczycy wynosi TSH > 10 mU/l ze zmniejszoną ilością T3 i T4. Wyniki: Pod koniec 2-letniej obserwacji, spośród 100 pacjentów, 73 osoby znajdowały się w stanie eutyreozy, u 21% rozpoznano subkliniczną niedoczynność tarczycy, zaś u 6% zdiagnozowano kliniczną niedoczynność tarczycy. Częstość występowania subklinicznej postaci niedoczynności tarczycy w grupie, w której wdrożono leczenie oparte na zabiegu chirurgicznym połączonym z radioterapią, oraz w grupie, w której zastosowano wyłączną radioterapię, wynosiła odpowiednio: 22,3% i 50%. Częstość występowania klinicznej postaci niedoczynności tarczycy w grupie, w której wdrożono leczenie oparte na zabiegu chirurgicznym połączone z radioterapią, oraz w grupie, w której zastosowano wyłączną radioterapię, wynosiła odpowiednio: 6,5% i zero. Wnioski: Częstotliwość występowania niedoczynności tarczycy jest wysoka u pacjentów cierpiących na nowotwory regionu głowy i szyi otrzymujących radioterapię. Ryzyko jest wyższe u osób, u których wykonuje się zabieg chirurgiczny w połączeniu z radioterapią. W świetle powyższych faktów zaleca się regularne badanie czynności tarczycy.

4

A retrospective analysis of thyroid dysfunction following multi-modality treatment of head & neck malignancies

76%

Malik J., Sharma A., Monga S., Alam S., Joshi A., Rasool S., Bahadur S.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2020

|

vol. 9(3)

17-22

EN

Introduction: The purpose of this study was to determine the incidence of radiation induced hypothyroidism after treatment with radiotherapy alone or in combination with surgery/chemotherapy in head & neck cancer patients. Methods: This study was a retrospective non-randomized trial performed on 100 patients of head & neck cancer in whom definitive radiotherapy, postoperative radiotherapy or radiotherapy in combination with chemotherapy was given. Values of TSH, T3 & T4 were analyzed at baseline and at 6 monthly follow-up. Subclinical hypothyroidism was defined as TSH value of > 4 mU/L and Clinical hypothyroidism was taken as TSH > 10 mU/L with decreased T3 & T4. Results: Out of 100 patients, 73 individuals were euthyroid at the end of 2-year follow-up, 21% had subclinical hypothyroidism and 6% had clinical hypothyroidism. The incidence of subclinical hypothyroidism in the surgery plus radiotherapy group and the radiotherapy group was 22.3% & 50%, respectively. The incidence of clinical hypothyroidism in the surgery plus radio therapy group and the radiotherapy group was 6.5% & nil, respectively. Conclusion: The incidence of hypothyroidism is high in head & neck cancer patients receiving radiotherapy. The risk is higher in patients who undergo surgery in combination with radiotherapy. Regular thyroid function test is, therefore, recommended.

Refine search results

4 Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

2 2021

2 2020

4 Joshi A.

4 Malik J.

2 Alam S.

2 Bahadur S.

2 Behera S.

2 Monga S.

2 Rasool S.

2 Sharma A.

Kliniczno-patologiczne badanie nowotworów jamy nosowej i zatok przynosowych

A clinicopathological study of nasal and paranasal sinus tumours

Analiza retrospektywna zaburzeń czynności tarczycy po wielomodalnym leczeniu nowotworów głowy i szyi

A retrospective analysis of thyroid dysfunction following multi-modality treatment of head & neck malignancies