Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 7

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Leczenie inhalacyjne wodą termalną wzbogaconą w radon zapaleń górnych i dolnych dróg oddechowych

100%
Passali D., Gabelli G., Passali G. C., Mösges R., Bellussi L. M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 4
8-13
PL
Wstęp: Terapia wodą mineralną wzbogaconą w radon 222, charakteryzująca się bezpiecznym poziomem radioaktywności, stosowana jest w leczeniu zaburzeń reumatycznych, a jej skuteczność została już potwierdzona w kilku badaniach klinicznych. Terapia chorób zapalnych górnych i dolnych dróg oddechowych wodami radonowymi funkcjonuje w wielu ośrodkach dysponujących gorącymi źródłami, a do chwili obecnej nie powstał przegląd dotyczący ich zastosowania. Metody: Dokonano przeglądu systematycznego w bazach danych PubMed i Scopus w odniesieniu do badań klinicznych opublikowanych w ciągu ostatnich 20 lat, w których porównywano obiektywne parametry czynności górnego i dolnego odcinka dróg oddechowych, przed i po leczeniu inhalacyjnym wodą wzbogaconą radonem. Wyniki: Znaleziono cztery prospektywne badania: jedno badanie dotyczące leczenia astmy oskrzelowej, jedno badanie kontrolowane placebo dotyczące przewlekłego zapalenia zatok przynosowych, jedno badanie odnoszące się do stanów zapalnych górnych dróg oddechowych z niedrożnością nosa oraz jedno badanie kliniczno-kontrolne dotyczące alergicznego nieżytu nosa. Pacjenci byli leczeni za pomocą inhalacji przez nos wody wzbogaconej w radon przez okres od 12 do 28 dni oraz oceniani na początku badania i po zakończeniu terapii. Po 2 tygodniach leczenia zmniejszyły się wartości oporów dróg nosowych, zwiększyły się wartości przepływów, poprawił się klirens śluzowo-rzęskowy, zwiększył się stosunek liczby komórek rzęskowych do śluzowych, wzrosła wartość procentowa FEV1 u pacjentów z astmą. Wnioski: Terapia inhalacyjna wodą termalną wzbogaconą w radon prowadzi do istotnej poprawy obiektywnych wskaźników funkcji nosa w alergicznym nieżycie nosa i przewlekłym zapaleniu nosa i zatok przynosowych oraz zmniejsza obturację płuc w astmie.
2
Publication available in full text mode
Content available

Radon-enriched hot spring water therapy for upper and lower respiratory tract inflammation

100%
Passali D., Gabelli G., Passali G. C., Mösges R., Bellussi L. M.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2017
|
vol. 71
|
issue 4
8-13
EN
Background Radon-222-enriched hot spring therapy, which is characterized by a safe level of radioactivity, is used for the treatment of rheumatic disorders, and its efficacy has already been studied in several clinical trials. Radon-water inhalation therapy for the treatment of upper and lower airway inflammatory diseases is used in many hot springs centers. However, its application has not been reviewed to date. Methods We systematically searched the PubMed and Scopus databases for clinical trials published in the last 20 years in which objective parameters of upper and lower airway function had been tested before and after radon-enriched inhalation treatment. Results Four prospective studies were found: 1 asthma trial, 1 placebo-controlled chronic rhinosinusitis trial, 1 upper respiratory tract inflammation with nasal obstruction trial, and 1 case-control allergic rhinitis trial. Patients were treated with nasal inhalations of radon-enriched water for 12 to 28 days and were assessed at baseline and after therapy. After 2 weeks of treatment, nasal resistance decreased, flow increased, mucociliary clearance was enhanced, ciliated-to-muciparous cell ratio increased, and %FEV1 increased in asthmatic patients. Conclusion Radon-enriched inhalation therapy improves objective indicators of nasal function in allergic rhinitis and chronic rhinosinusitis, and causes relief of pulmonary obstruction in asthma.
3
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ alergicznego nieżytu nosa u dzieci i młodzieży na nawracający ból głowy

86%
Passali F. M., Spinosi M. C., Mignacco G., Cingi C., Rodriguez H. A., Passali D.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2018
|
vol. 72
|
issue 2
50-59
PL
Wprowadzenie: Migrena i alergie są częstym zjawiskiem. Celem niniejszego badania jest zbadanie związku między występującymi w dzieciństwie: alergią oddechową a migreną. Materiał i metody: Przebadano 800 dzieci w kierunku występowania bólu głowy i jego charakterystyki. Następnie za pomocą punktowych testów skórnych, rynoskopii, endoskopii, rynomanometrii, cytologii oraz testów oczyszczania śluzowo-rzęskowego stwierdzano obecność alergii. Wyniki: Spośród 800 dzieci objętych badaniem, u 96 występowały bóle głowy. U 67 z nich stwierdzono obecność zarówno bólu głowy, jak i alergii. Wykazano występowanie istotnej korelacji pomiędzy alergią a początkiem bólu głowy w godzinach porannych i pojawianiem się bólu głowy w godzinach wieczornych u pacjentów bez alergii. Średni czas trwania ataku bólu głowy był niezależny od obecności alergii, a także częstotliwości napadów bólu głowy oraz umiejscowienia bólu. Wśród objawów prodromalnych związanych z bólem głowy wymieniano: zawroty głowy, aurę, mroczki przed oczami oraz nudności i wymioty, które występowały w przypadku braku alergii. Wykryto również związek między płcią żeńską a początkiem bólu głowy, ale tylko u nastolatków. W większości przypadków terapeutycznie stosowano paracetamol lub niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), ale wymieniano również przyjmowanie leków antyhistaminowych i/lub miejscowe stosowanie aerozoli donosowych. Dyskusja: Aby podjąć skuteczne postępowanie diagnostyczne i terapeutyczne w przypadku migreny, pediatra powinien wziąć pod uwagę atopię i związane z nią objawy alergiczne, w razie potrzeby prosząc o konsultację otorynolaryngologa lub alergologa. Uzyskane wyniki wskazują również na potencjalną rolę leków, które zwykle nie są wykorzystywane do leczenia ataków migreny, takich jak leki przeciwhistaminowe lub aerozole zmniejszające przekrwienie błony nosa o działaniu miejscowym.
4
Publication available in full text mode
Content available

A randomized, double-blind, placebo-controlled study to investigate the use of bacteriophages in patients with chronic rhinosinusitis with nasal polyps

86%
Dobretsov K. G., Kolenchukova O., Sipkin A., Bellussi L. M., Ciprandi G., Passali D.
Polish Journal of Otolaryngology
|
2021
|
vol. 75
|
issue 6
33-37
EN
Introduction: A randomized, double-blind, placebo-controlled study investigates the use of bacteriophages in the treatment of chronic rhinosinusitis with nasal polyps. Material and methods: 40 adult patients with chronic rhinosinusitis with nasal polyps were examined. All patients underwent functional endoscopic sinus surgery. After the surgery, 20 patients were administered an intranasal gel with bacteriophage mixture (Otofag, Micromir, Russia) twice a day for ten weeks, while 20 other patients received a placebo solution. Results: On the 10th day, IL-1β secretion diminished (63 mg/ml versus 440 mg/ml in control). There was a decrease in the total number of microorganisms and Enterobacteriaceae (5.7 x 106 CFU/ml versus 1.2 x 109 CFU/ml in the control group) and the absence of Streptococci (versus 2.1 x 109 CFU/ml in control) was noted on the 30th day of treatment in the group receiving bacteriophage mixture. On the 10th day, a decrease in the activity of secretory IL-1β and IL-8 strongly and very strongly correlated with a total number of microorganisms (r = 0.7; r = 0.9, respectively), as well as a decrease in the activity of secretory IL-8 correlated with the number of Enterobacteriaceae (r = 0.72) and Staphylococci (r = 0.65) in the experimental group treated with bacteriophages. On the 30th day, the decrease in serum IL-1β significantly correlated with the total number of microorganisms (r = 0.80) and Enterobacteriaceae (r = 0.90) in the experimental group. Conclusions: The administration of bacteriophages restored the balance of microorganisms in the nasal cavity and decreased inflammatory response in chronic rhinosinusitis with nasal polyps. Changes such as an inflammation dampening could potentially contribute to reducing recurrent growth of polyp tissue in the future.
5
Publication available in full text mode
Content available

Influence of allergic rhinitis in children and adolescents with recurrent headache

86%
Passali F. M., Spinosi M. C., Mignacco G., Cingi C., Rodriguez H. A., Passali D.
|
EN
Introduction: Migraine and allergies are common occurrences. The aim of this study was to investigate the relationship between respiratory allergy and cephalalgic migraine in childhood. Materials and Methods: We screened 800 children for headache and its characteristics. After that we investigated the presence of allergy performing prick tests, rhinoscopy, endoscopy, rhinomanometry, nasal cytology and mucociliary clearance tests. Results: Out of 800 children screened, 96 suffered from headache. Among these, 67 resulted to suffered from both headache and allergy. We found a significant correlation between allergy and headache onset in the morning and headache onset in the evening in non-allergic subjects. The average duration of the a headache attack was independent from the presence of allergy, as well as the frequency of the cephalalgy attacks, and the localization of the pain. Prodromal symptoms connected with headache were reported to be: dizziness, aurea, sparkling scotoma, nausea and vomiting, and they were associated with absence of allergy. We also found a relationship between female gender and headache onset, but in teen-agers only. Paracetamol or FANS were used in the majority of cases, but antihistaminic therapy and/or nasal topical sprays were also reported. Discussion: For an effective diagnostic and therapeutic approach to migraine, the pediatrician should take into account atopy and its related allergic manifestations requiring a consultation with an otolaryngologist or allergist, if necessary. Our findings also stress the potential role of medicines that are not usually utilized for migraine attacks, such as antihistamines or decongestionant nasal sprays.
6
Publication available in full text mode
Content available

Utrata słuchu u pacjentów z łagodą postacią OSAS i problemem chrapania

86%
Spinosi M. C., D'Amico F., Passali G., Cingi C., Rodriguez H., Passali D.
|
PL
Wprowadzenie: Zespół obturacyjnego bezdechu sennego (Obstructive Sleep Apnea Syndrome; OSAS) charakteryzuje się nawracającymi epizodami przedłużającej się, częściowej lub całkowitej obturacji górnych dróg oddechowych. Kilka grup badawczych analizowało wpływ chrapania i OSAS na funkcję słuchową, wykazując wzrost częstości występowania utraty słuchu u pacjentów z bezdechami oraz wcześniejszy początek i/lub głębszy stopień utraty słuchu w porównaniu z rówieśnikami. Celem niniejszego badania była ocena wyników audiologicznych populacji pacjentów chrapiących i chorych z łagodną postacią OSAS oraz wpływu tego patologicznego stanu na funkcję słuchową, z uwzględnieniem obecności istotnego poziomu przewlekłego hałasu. Materiał i metody: Dane zebrano poprzez analizę badań audiometrycznych, które przeprowadzono na grupie pacjentów chrapiących oraz na grupie kontrolnej – chorych bez problemu chrapania. Niniejsze badanie obejmowało pacjentów chrapiących bez OSAS (AHI <5) lub z niskim poziomem OSAS (5
7
Publication available in full text mode
Content available

Hearing loss in mild OSAS and simple snoring patients

86%
Spinosi M. C., D'Amico F., Passali G., Cingi C., Rodriguez H., Passali D.
|
EN
Introduction Obstructive Sleep Apnea Syndrome (OSAS) is characterized by recurrent episodes of prolonged partial or complete obstruction of the upper airways. Several study groups studied the effect of snoring and OSAS on auditory function, showing an increase in the incidence of hearing loss in apneic patients, an earlier onset and/or a degree of hearing loss deeper than in peers. The aim of our study is to evaluate the audiological performance of a population of simple-snoring patients and patients suffering from mild OSAS, and the impact that such pathological condition can have on the auditory function, considering the significant levels of chronic noise. Materials and Methods Data was collected by analyzing audiometric exams on snoring patients and a control group of non-snoring patients. Our study included simple snoring patients without OSAS (AHI < 5) or with low level of OSAS (5< AHI < 15). Possible hearing loss was classified in a crescent scale (A-B-C-D-E), from greater to minor auditory performance, according to the indications of the national protocol of occupational medicine for evaluation of hearing loss in patients exposed to chronic noise. Results We have found independence between simple snorers, mild-OSAS snorers and non-snoring patients compared to the scale of hearing performance classification. Conclusions Our results show a distribution of hearing loss in the different groups that appear independent of the presence or absence of snoring, complicated or uncomplicated by mild OSAS.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.