Search results

1

Efficacy of surgical treatment in patients with post-traumatic facial nerve palsy

100%

Marszał J., Bartochowska A., Gawęcki W., Wierzbicka M.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 4

1-6

EN

Introduction: The most common mechanism of post-traumatic facial nerve palsy are road accidents and falls. Treatment schemes as well as proper timing of surgery are still controversial. Aim: The aim of the study was the evaluation of the effects of surgical treatment in patients with post-traumatic facial nerve palsy. Treatment results were correlated with epidemiological factors, mechanism of injury, level of nerve damage, time of surgery and its extent. Material and methods: 9 patients with facial nerve palsy after head trauma were analyzed. In all patients complete paresis of the VII nerve occurred immediately after the injury. In 5 patients the nerve was damaged in the course of the longitudinal fracture of the temporal bone, in 3 as a result of its transverse fracture while in one woman there was no evident fracture line. In all cases, surgical treatment was performed between 4 days and 13 weeks after the trauma. In all cases transmastoid approach was used. Edema lesions of the nerve dominated in 6 patients, in two cases a bone fragment was noted along its course, in one person nerve was disrupted but primary reconstruction was not possible – the man was excluded from further analysis. The results of treatment were assessed by House-Brackmann (HB) scale 12 months after the procedure. Results: Very good (HBI) or good (HBII) recovery of facial nerve function was achieved in 2 and 4 out of 8 patients respectively. Surgical timing, the extent of surgery, patient’s age, mechanism of injury and level of nerve damage had no effect on the final outcome. Conclusions: The management of post-traumatic facial nerve palsy should be individual. The commonly accepted recommendation on surgical treatment is to undertake it in patients with immediate-onset and complete paralysis. Patients who, due to their severe general condition, cannot undergo early facial nerve decompression may benefit from delayed treatment for up to 3 months after the injury.

2

Analiza efektów leczenia chirurgicznego pourazowego porażenia nerwu twarzowego

100%

Marszał J., Bartochowska A., Gawęcki W., Wierzbicka M.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 4

1-6

PL

Wstęp: Do pourazowych uszkodzeń nerwu VII najczęściej dochodzi podczas wypadków komunikacyjnych oraz upadków z wysokości. Wybór sposobu leczenia oraz czasu interwencji chirurgicznej wciąż budzi wśród klinicystów wiele kontrowersji. Cel: Celem pracy była analiza efektów leczenia chirurgicznego pacjentów z pourazowym uszkodzeniem nerwu twarzowego i ich zależności od: czynników epidemiologicznych, mechanizmu urazu, miejsca uszkodzenia nerwu, a także czasu podjęcia leczenia oraz rozległości zabiegu. Materiał i metody: Analizą objęto 9 pacjentów z porażeniem nerwu twarzowego po urazie czaszkowo-mózgowym. U wszystkich chorych pełne porażenie wystąpiło bezpośrednio po urazie. U 5 pacjentów do uszkodzenia nerwu doszło w przebiegu podłużnego złamania kości skroniowej, u 3 chorych na skutek jej złamania poprzecznego, u 1 chorej nie stwierdzono ewidentnej szczeliny złamania. We wszystkich przypadkach zastosowano leczenie operacyjne. Czas od urazu do podjęcia chirurgicznej interwencji wahał się od 4 dni do 13 tygodni. Wszystkich pacjentów operowano z dojścia przez wyrostek sutkowaty. U 6 chorych dominowały zmiany obrzękowe nerwu, w związku z czym wykonano jego dekompresję, u 2 pacjentów uwidoczniono częściowe zmiażdżenie nerwu przez odłam kostny, który usunięto, u jednej z osób stwierdzono przerwanie ciągłości nerwu; nie udało się go pierwotnie zrekonstruować, dlatego pacjenta wykluczono z dalszej analizy. Wyniki leczenia oceniano za pomocą skali House’a-Brackmanna (HB) po 12 miesiącach od zabiegu. Wyniki: Pełny powrót czynności nerwu twarzowego (HBI) uzyskano u dwóch pacjentów, satysfakcjonujący (HBII) u kolejnych czterech. Czas podjęcia leczenia oraz jego zakres, podobnie jak wiek chorego, mechanizm urazu oraz miejsce uszkodzenia nerwu pozostawały bez wpływu na ostateczny rezultat terapii. Wnioski: Postępowanie w przypadku pourazowego porażenia nerwu twarzowego powinno być ustalane w każdym przypadku indywidualnie. Powszechnie akceptowanym wskazaniem do leczenia zabiegowego jest uszkodzenie nerwu VII występujące bezpośrednio po urazie oraz jego całkowite porażenie. Pacjenci, u których ze względu na ciężki stan ogólny nie ma możliwości wczesnego przeprowadzenia zabiegu odbarczającego nerw twarzowy, mogą odnieść korzyść z odroczonego leczenia w okresie nawet do 3 miesięcy od urazu.

3

Piezoelectric bone conduction hearing implant Osia® – audiological and quality of life benefits

88%

Marszał J., Gibasiewicz R., Błaszczyk M., Gawłowska M. B., Gawęcki W.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2021

|

vol. 75

|

issue 6

11-22

EN

Introduction: Nowadays, there are many options to treat hearing-impaired patients: tympanoplastic surgery, hearing aids and a wide range of implantable devices. Aim: The aim of this study is to present the mid-term audiological and quality of life benefits after the implantation of Osia®, an active piezoelectric bone conduction hearing implant. Material and methods: The state of the tissues in the implanted area, as well as audiological and quality of life results were analyzed at six, nine and twelve months after implantation in a group of four adult patients with bilateral mixed hearing loss (1 after bilateral canal-wall-down mastoidectomy, 2 with chronic simple otitis media and after myringoplasty in the opposite ear, 1 with bilateral otosclerosis and after stapedotomy in the opposite ear). Results: No postoperative complications were found in any of the cases. One year after surgery the mean audiological gain in FF PTA4 (pure tone average for 0.5, 1, 2, and 4 kHz) was 52.2 ± 3.5 dB in comparison to the unaided situation, the mean speech understanding with Osia® in quiet was 90 ± 8.2% for 50 dB SPL, 98.8 ± 2.5% for 65 dB SPL and 100 ± 0% for 80 dB SPL, and the mean speech understanding with Osia® in noise was 37.5% ± 23.6 for 50 dB SPL, 93.8 ± 4.8% for 65 dB SPL and 98.8 ± 2.5% for 80 dB SPL. There was also an evident improvement in the quality of hearing as well as in the quality of life, measured by APHAB (Abbreviated Profile of Hearing Aid Benefit) and SSQ (Speech, Spatial and Qualities of Hearing Scale). Conclusions: The Osia® is an effective treatment option for patients with bilateral mixed hearing loss. The mid-term audiological and quality of life results are excellent, but further observations including bigger groups of patients and a longer follow-up are required.

Refine search results

3 Polish Journal of Otolaryngology

3 2021

3 Gawęcki W.

3 Marszał J.

2 Bartochowska A.

2 Wierzbicka M.

1 Błaszczyk M.

1 Gawłowska M. B.

1 Gibasiewicz R.

Efficacy of surgical treatment in patients with post-traumatic facial nerve palsy

Analiza efektów leczenia chirurgicznego pourazowego porażenia nerwu twarzowego

Piezoelectric bone conduction hearing implant Osia® – audiological and quality of life benefits