Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 2

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zespół cichej zatoki
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Zespół cichej zatoki (SSS) jest rzadką jednostką chorobową charakteryzującą się jednostronną hipowentylacją oraz niedodmą zatoki szczękowej, co może skutkować asymetrią oczu i/lub twarzy, zapadnięciem gałki ocznej, enoftalmią i diplopią. W niniejszej pracy przedstawiamy przypadek 21-letniego pacjenta, u którego zostało zaplanowane leczenie ortognatyczne z powodu szkieletowej wady zgryzu. Pacjent uskarżał się na problemy z oddychaniem przez nos. Badanie TK ujawniło atroficzną zapalną lewą zatokę szczękową (z hipowentylacją), niedrożność lewego kompleksu ujściowoprzewodowego, skrzywienie przegrody nosowej i przerost lewej małżowiny nosowej dolnej. Ponadto zauważono atrofię i asymetrię lewego kompleksu jarzmowo-szczękowego z przesunięciem płaszczyzny zgryzowej i zapadnięciem lewego policzka oraz nieznaczne przemieszczenie dolnego ograniczenia bocznej ściany lewego oczodołu. Z powodu objawów klinicznych SSS, pacjenci często kierowani są na oddział laryngologiczny lub do okulisty. Diagnostyka zespołu cichej zatoki rozpoczyna się od badania klinicznego i potwierdzana jest badaniami obrazowymi (zazwyczaj TK). Najbardziej charakterystyczny radiologicznie jest obraz redukcji objętości zatoki szczękowej, będącej rezultatem dośrodkowej retrakcji ścian zatoki. Istotne jest przeprowadzenie diagnostyki różnicującej z innymi schorzeniami związanymi z enoftalmią. Głównym celem leczenia operacyjnego jest normalizacja napowietrzenia zatoki szczękowej poprzez poprawę jej drożności do jamy nosowej, a w niektórych przypadkach także rekonstrukcja dna oczodołu.
PL
Spontaniczne bezbolesne zapadnięcie gałki ocznej (enophthalmos) z jej obniżeniem (hypoglobus), resorpcją ściany oczodołu i zapadnięciem się zatoki szczękowej po tej samej stronie stanowi rzadki zespół kliniczny określany jako zespół cichej zatoki (ang. silent sinus syndrome). Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie nietypowego związku między porodem siłami natury i przemieszczeniem ściany oczodołu w przebiegu zespołu cichej zatoki. Opisano przypadek 31-letniej kobiety, która zgłosiła się z trzymiesięcznym wywiadem bezbolesnego postępującego zapadnięcia gałki ocznej po stronie prawej bez żadnych innych dolegliwości, u której objawy rozwinęły się po porodzie siłami natury. Nigdy wcześniej nie opisywano w literaturze podobnego związku. W artykule omówiono również nieżyt nosa związany z ciążą. Przedstawiono doświadczenia autorów w leczeniu jednoetapowym z uwzględnieniem korzyści takiego podejścia.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.