Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 12

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  zdrowie psychiczne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Celem badania było zidentyfikowanie najczęstszych problemów zdrowia psychicznego z powodu pandemii COVID-19, w końcowej fazie zamrożenia gospodarki w Polsce. Skonstruowana ankieta zawierała część demograficzną oraz 21 pytań, w tym 10 odnoszących się do stanu zdrowia psychicznego. W celu przeprowadzenia analiz wykorzystano test niezależności chi-kwadrat oraz wielomianową regresję logistyczną. Wyniki badań wskazują, że znaczna grupa respondentów czuła się przytłoczona negatywnymi informacjami na temat rozprzestrzeniania się koronawirusa. Problemy dotyczące zdrowia psychicznego częściej pojawiały się u kobiet niż u mężczyzn oraz u osób do 30. roku życia. Respondenci z wykształceniem co najwyżej średnim częściej pesymistycznie patrzyli w przyszłość. Osoby niepracujące częściej od pozostałych badanych odczuwały bezsilność. Studenci częściej doświadczali wyczerpania psychicznego, czuli się przygnębieni obecną sytuacją i pesymistycznie patrzyli w przyszłość. Przedstawione wyniki badań wskazują, że pandemia COVID-19 jest źródłem problemów dotyczących zdrowia psychicznego.
PL
Cel: Celem badania jest weryfikacja spostrzeganych społecznie skutków i potencjalnych zagrożeń wynikających z ekspansji wirusa SARS-CoV-2 oraz związanych z nią działań ograniczających gospodarkę oraz dystansowania społecznego. Materiał i metoda: W badaniu wzięło udział 760 osób: 380 osób deklarujących diagnozę co najmniej jednego zaburzenia psychicznego oraz 380 osób bez zaburzeń. Badanie zostało przeprowadzone w wersji online (ankieta internetowa). Dane zbierano w czasie dwóch tygodni (od 6.04.2020 do 24.04.2020) – w okresie obowiązywania najbardziej restrykcyjnych ograniczeń związanych z COVID-19. Wyniki: Sprawdzono, czy istnieją związki między zdrowiem psychicznym a spostrzeganymi skutkami pandemii u 760 osób. Uzyskane wyniki wskazują, że ⅘ badanych osób odznacza się większą obawą o śmierć bliskiej osoby, ⅗ z nich odczuwa lęk wynikający z obawy związanej z niewydolnością służby zdrowia i własnego zarażenia. Szczegółowa analiza danych z uwzględnieniem podziału na osoby z diagnozą i bez diagnozy wykazała, że badani ze zdiagnozowaną chorobą psychiczną charakteryzują się wyższym poziomem obaw dotyczących analizowanych konsekwencji pandemii. Przeprowadzone testy chi-kwadrat wskazały, że osoby z diagnozą odznaczają się większą obawą o własną śmierć, zaostrzenie restrykcji dotyczących izolacji, niewydolnością służby zdrowia, izolacją społeczną i samotnością, pogorszeniem relacji rodzinnych oraz połączeniem opieki and dziećmi z wykonywaną pracą. Połowa badanych osób ze stwierdzonymi zaburzeniami psychicznymi wskazała na znaczące nasilenie objawów choroby w trakcie trwania pandemii. Wnioski: Wysokie rozpowszechnienie deklarowanych lęków, w tym obaw o zdrowie psychiczne wskazuje na potrzebę podjęcia szeroko zakrojonych działań profilaktycznych w celu ochrony zdrowia psychicznego.
EN
Celem pracy była ocena wybranych problemów z zakresu zdrowia psychicznego u nastolatków wychowywanych w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i rodzinach zastępczych, w porównaniu z młodzieżą wychowaną przez rodziców. Badanie opiera się na danych populacji pacjentów hospitalizowanych w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Metoda: Z bazy danych gromadzonych w latach 2006–2012 w Klinice Psychiatrii Młodzieżowej wyodrębniono cztery grupy pacjentów – na podstawie kryterium miejsca zamieszkania lub rodzaju sprawowanej nad nimi opieki. Badaniami retrospektywnymi objęto populację 1308 pacjentów, w tym 794 dziewcząt i 514 chłopców, w wieku 13–18 lat. Wyniki: W badanej grupie pieczą zastępczą częściej objęte były dziewczęta. Najczęstsze rozpoznanie, z którym hospitalizowane są dzieci wychowywane w instytucji, stanowią zaburzenia zachowania i emocji (grupa rozpoznań F90–F98). Wykazywało je prawie co drugie badane dziecko. Odsetek samouszkodzeń i prób samobójczych jest istotnie wyższy w grupach młodych osób wychowywanych w pieczy zastępczej i w placówkach opiekuńczo-wychowawczych niż w porównywanej grupie wychowywanej przez rodziców. Średnia wieku zapadania na zaburzenia psychiczne okazała się znacznie niższa w przypadku pieczy zastępczej i wychowania instytucjonalnego. W tej grupie dzieci zaobserwowano też istotnie większą liczbę hospitalizacji. Wnioski: 1) Dzieci i młodzież wychowywane w placówkach częściej niż ich rówieśnicy z rodzin pełnych, a nawet zastępczych, dokonują samouszkodzeń i prób samobójczych. 2) Dzieci w wychowaniu instytucjonalnym oraz w pieczy zastępczej mają niższą średnią wieku, w którym zapadają na zaburzenia psychiczne, niż ich rówieśnicy wychowywani w rodzinie; są też hospitalizowane częściej od rówieśników wychowywanych z rodzicami. 3) Wychowanie instytucjonalne jest czynnikiem pogarszającym rokowanie w zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży, podobnie jak zamieszkiwanie z opiekunem niebędącym rodzicem.
PL
Aim of the study: The aim of the study was to assess the mental condition of institutionally reared children as compared to individuals brought up by their parents. Method: Based on data collected by the Department of Adolescent Psychiatry, University of Lodz, in the years 2006–2012, four groups of patients were formed according to their place of residence/type of care they were provided with. The sample group included 1,308 patients hospitalised at the Department of Adolescent Psychiatry. The group that participated in the study included 794 girls and 514 boys aged 13–18 years. Results: In the sample group girls were more often brought up in foster families. The most commonly diagnosed problems among hospitalised children brought up in institutions are behavioural and emotional disorders (diagnostic categories from F90 to F98) and almost half of the subjects showed this type of disorders. The percentage rate of self-injuries and suicide attempts is higher in groups of children raised in foster families and education and care facilities. The average age of developing mental disorders is lower among children raised in foster families and the institutional rearing system. In the group of children raised in foster families and the institutional rearing system a higher number of hospitalisation cases were observed. Conclusions: 1) Institutionally reared children and adolescents suffer from self-injuries or even make suicide attempts more often than their peers brought up in two-parent families. 2) The average age of mental disorder onset among children raised in institutions and foster families is lower; they are also hospitalised more often than their peers brought up by parents. 3) Institutional rearing is a factor that gives a poorer prognosis for mental disorders among children and adolescents, just as living with a non-parent caregiver (a guardian).
PL
W dwóch badaniach przedstawiono predyktory i funkcje tendencji i postawy wobec przebaczenia w relacjach interpersonalnych. Badanie 1 zawiera analizę zależności między cechami osobowości, postawami rodzicielskimi i zmaganiem religijnym a tendencją i postawą wobec przebaczenia. Badanie 2 zawiera analizę mediacyjnej funkcji tendencji i postawy wobec przebaczenia w związku zmagań religijnych ze wskaźnikami zdrowia psychicznego. Wykazano, że predyktorami postawy wobec przebaczenia są: wysokie religijne poczucie winy i przekonanie o potrzebie uzyskania przebaczenia od Boga, niski negatywny afekt względem Boga i niskie negatywne interakcje z ludźmi wierzącymi. Predyktorami tendencji do przebaczenia są: niska neurotyczność, niskie postawy ochraniające rodziców oraz niski negatywny afekt względem Boga. Tylko tendencja do przebaczenia jest istotnym mediatorem w związku zmagań religijnych z satysfakcją z życia, odczuwanym stresem i stanem zdrowia psychicznego.
|
|
issue 2
215-230
EN
Celem badania było określenie nasilenia problemów dotyczących zdrowia psychicznego podczas III fali COVID-19 w Polsce. W badaniu wzięło udział 574 respondentów. Ankieta skonstruowana na potrzeby badań składała się z części demograficznej, Kwestionariusza Zdrowia Pacjenta-4 (PHQ-4) oraz Kwestionariusza Ogólnego Stanu Zdrowia GHQ-12. Analizy przeprowadzono, wykorzystując test U Manna–Whitneya. Wyniki badań wskazują, że kobiety mają większe nasilenie problemów ze zdrowiem psychicznym niż mężczyźni. Ponadto kobiety wykazują większe nasilenie depresji i lęku. Dokonując kolejnych analiz, stwierdzono, że respondenci z wykształceniem co najwyżej średnim mają więcej problemów ze zdrowiem psychicznym niż osoby z wykształceniem wyższym. Badani z wykształceniem co najwyżej średnim mają również większe nasilenie depresji i lęku. Analizując pozostałe zmienne, ustalono, że większe nasilenie problemów ze zdrowiem psychicznym mają studenci w porównaniu do osób pracujących. Uzyskane dane można wykorzystać w działaniach łagodzących negatywne skutki pandemii.
PL
Celem badania było zidentyfikowanie obaw związanych z COVID-19 w końcowej fazie zamrożenia gospodarki w Polsce. Skonstruowana ankieta zawierała część demograficzną oraz 21 pytań, w tym 8 związanych z doświadczanymi obawami. Do oceny związku pomiędzy obawami badanych a poszczególnymi zmiennymi zastosowano test niezależności chi-kwadrat. Wyniki badań wskazują, że większość respondentów obawiała się wpływu pandemii na polską gospodarkę oraz zakażenia swoich bliskich. Kobiety częściej od mężczyzn obawiały się negatywnych konsekwencji pandemii. Respondenci z wyższym wykształceniem i powyżej 30. roku życia częściej zgłaszali obawy przed zakażeniem koronawirusem. Osoby pracujące częściej wyrażały strach przed utratą pracy lub obniżeniem wynagrodzeń. Badania wskazują, że utrzymująca się pandemia może negatywnie wpłynąć na wiele sfer ludzkiego życia, w tym na zdrowie psychiczne. Uzyskane dane można wykorzystać w celu łagodzenia negatywnych skutków pandemii w określonych grupach ryzyka.
7
75%
PL
Cel i założenia: celem pracy była ocena wpływu dolegliwości bólowych o charakterze przewlekłym na zdrowie psychiczne osób w wieku starszym. Dodatkowym celem było zbadanie związku między regularną aktywnością fizyczną oraz uczęszczaniem na zajęcia teoretyczne w ramach Uniwersytetu Trzeciego Wieku a występowaniem stanów depresyjnych w badanej grupie osób. Materiał: w badaniach uczestniczyło 40 osób w wieku od 60 do 78 lat (średnio 65 lat). Osoby te były słuchaczami Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Wałbrzychu. Metody: w badaniu wykorzystano kwestionariusz Ogólnego Stanu Zdrowia GHQ-28, kwestionariusz McGilla (wersja skrócona) i ankietę własną, w której zamieszczono informacje o przebytych urazach, dolegliwościach bólowych oraz aktywności fizycznej. Wnioski: ból przewlekły ma bezpośredni wpływ na ogólny stan zdrowia psychicznego osób starszych, powodując jego pogorszenie. Wpływa on zarówno na procentowy wzrost problemów z bezsennością, jak również powoduje zwiększenie zaburzeń funkcjonowania. Istnieje wzajemna zależność pomiędzy symptomami depresji a subiektywnym odczuwaniem bólu przewlekłego i stanem emocji. Aktywność fizyczna oraz uczestniczenie w życiu społecznym, uczęszczanie na zajęcia teoretyczne i praktyczne pozytywnie wpływają na stan zdrowia psychicznego.
EN
Aims: the aim of this study was to evaluate the impact of chronic pain on mental health of the elderly persons. Additionally, the study was to investigate the relationship of regular physical activity and participation in Third Age University classes with incidence of depression states in the studied population. Material: the studied population consisted of 40 persons aged from 60 to 78 years (65 years on average). All of those persons participated in the Third Age University classes in Walbrzych. Methods: the study used the following research methods: GHQ-28 (General Health Questionnaire - 28 questions), McGill Questionnaire (short version) and a survey established by the research team, which covered information on reported injuries, chronic pain and physical activity level of the subjects. Conclusions: chronic pain has a direct negative impact on the general health and mental health state of the elderly persons. It is a direct cause of increased rate of insomnia and functional disorders. There is a mutual relation between symptoms of depression, subjective sensations of chronic and the emotional status of individuals. Physical activity, involvement in social activities and participation in theoretical and practical classes of the Third Age University has a beneficial effect on the state of mental health of individuals.
EN
Aim: The aim of this study was to investigate the opinions of respondents on the most common mental and psychological problems of the elderly over 60 years of age. Material and methods: The study was conducted between January 2013 and November 2014 in three study groups: Polish, Belarusian and Greek students. A total of 600 (200 for each group) respondents were tested with a questionnaire developed by the authors. Women dominated in study groups. Three quarters of the study population consisted of people between the ages of 21 and 25 years. An analysis of the education level of respondents showed that almost 60% of respondents studied nursing, 30% – physiotherapy and 10% – other courses of studies. Results: More than half of all respondents (50.8%) were afraid of old age. The vast majority of students in each group (a total of 88.3%) stated that it is better for the elderly not to be alone and to have a family. Loneliness (61.5%), the sense of helplessness (52.7%) and depression (50.8%) were mental problems of the elderly that were most often indicated by the respondents. Conclusions: There is a need to educate the younger generations on problems associated with aging and old age, including mental health problems. The study showed significant differences in the perception of mental health problems of elderly people, depending on respondents’ country. There is a need for a change in the functioning of the care systems for the elderly, which would involve perceiving a family as an institution able to provide care services for old people.
PL
Cel: Celem pracy było poznanie opinii respondentów na temat najczęstszych problemów psychicznych i psychologicznych wśród osób powyżej 60. roku życia. Materiał i metoda: Badanie zostało przeprowadzone w okresie od stycznia 2013 do listopada 2014 roku w trzech badanych grupach: wśród polskich, białoruskich i greckich studentów. W sumie 600 (200 w każdej grupie) respondentów zostało zbadanych za pomocą kwestionariusza stworzonego przez autorów. W badanych grupach dominowały kobiety. Trzy czwarte badanej populacji składało się z osób w wieku 21–25 lat. Analiza poziomu wykształcenia respondentów wykazała, że prawie 60% respondentów studiowało pielęgniarstwo, 30% – fizjoterapię, a 10% – inne kierunki studiów. Wyniki: Ponad połowa respondentów (50,8%) obawia się starości. Zdecydowana większość uczniów w każdej grupie (łącznie 88,3%) stwierdziła, że sytuacja starszych ludzi jest lepsza, gdy nie są samotni, mają dzieci i rodzinę. Samotność (61,5%), poczucie bezradności (52,7%) i depresja (50,8%) są najczęściej wskazywanymi przez respondentów problemami psychicznymi osób starszych. Wnioski: Istnieje potrzeba edukowania młodszych pokoleń na temat problemów związanych z procesem starzenia się i starością, w tym problemów związanych ze zdrowiem psychicznym. Wyniki badania wykazały znaczne różnice w postrzeganiu problemów zdrowia psychicznego występujących wśród osób starszych, w zależności od kraju pochodzenia respondentów. Istnieje potrzeba zmiany funkcjonowania systemu opieki nad osobami starszymi i dostrzeżenia rodziny jako instytucji, która może zapewnić opiekę osobom starszym.
PL
Wstęp: Istnieje coraz więcej dowodów na to, że ćwiczenia fizyczne mogą w pozytywny sposób wpłynąć na stan psychiczny i samopoczucie ludzi. Wiele wyników badań wskazuje na to, że aktywność fizyczna jest pomocna w przypadku leczenia depresji czy niepokoju. Pozwala to stwierdzić, że sport w dużym stopniu wpływa nie tylko na aspekt fizyczny człowieka ale również na jego psychikę. Siedzący tryb życia, presja czasu oraz stres towarzyszący ludziom w coraz młodszym wieku przyczynia się do wzrostu występowania wielu chorób cywilizacyjnych ale także problemów ze zdrowiem psychicznym. Badanie miało na celu sprawdzenie, czy osoby uprawiające sport będą cechowały się lepszym samopoczuciem od osób nietrenujących. Analizie poddano także czas trwania treningu, jego częstotliwość oraz czas, od kiedy dana osoba rozpoczęła uprawianie sportu. Metody: Wywiad ogólny został przeprowadzony z 80 studentami (40 osób uprawiających sport i 40 nietrenujących) następnie zostali oni poproszeni o wypełnienie kwestionariusza Warwick-Edinburgh Mental Well-being Scale. Wyniki: Osoby uprawiające sport cechują się lepszym samopoczuciem niż osoby z grupy kontrolnej. Wykazano także, że mężczyźni w grupie badanej charakteryzują się lepszym samopoczuciem niż kobiety z tej samej grupy. Wyniki te są istotne statystycznie. Nie stwierdzono natomiast, aby dłuższy czas pojedynczego treningu, jego częstotliwość oraz czas rozpoczęcia uprawiania sportu miał wpływ na samopoczucie. Wnioski: Analiza zebranego materiału pozwoliła na stwierdzenie, że uprawianie sportu wpływa pozytywnie na samopoczucie. Ogólny czas trwania treningu nie wykazał związku z samopoczuciem, jednak należy podkreślić, że najkrótszy przedział czasowy treningu wynosi 1 rok. Aktywność fizyczna powinna być promowana od najmłodszych lat, aby w przyszłości zniwelować ryzyko wystąpienia wielu chorób, w tym związanych ze zdrowiem psychicznym.
EN
Background and aim: There is an increasing body of evidence that physical exercise may have a positive effect on people’s mental condition and well-being. Numerous study results indicate that physical activity helps in the treatment of depression and anxiety. This allows for a conclusion that sport – to a great extent – influences not only people’s physical aspects, but also their psyche. Sedentary lifestyle, time pressure and stress that accompanies people at an increasingly younger age contribute both to higher incidence of numerous civilisation diseases and to problems with mental health. The purpose of the study was to verify whether individuals practicing sports manifest better well-being than non-training individuals. Methods: A general interview was conducted with 80 students (40 individuals practicing sports and 40 individuals not practicing sports at all), whereupon they were requested to complete the Warwick-Edinburgh Mental Well-being Scale questionnaire. Results: The individuals practicing sport exhibit greater well-being than the subjects from the control group. It was also demonstrated that the males in the study group exhibit greater wellbeing than the females from the same group However, no findings were made that longer duration of a single training session, its frequency or the time when a given person started practicing sport had any influence on his/her well-being. Conclusions: Practicing sports has a positive influence on people’s well-being. Physical activity should be promoted from as early an age as possible to minimise the risk of numerous diseases in the future, including those affecting mental health.
EN
INTRODUCTION: The study of health-related quality of life is an indication of the tendencies of modern medical-social sciences on preventive activities related to health promotion.. Such studies supplement objective health indicators of a medical character with subjective feelings of the subjects. Most of the research results presented in publications in this field concern mainly patients suffering from different diseases. In the context of promoting healthy behaviors, it is particularly important to study the quality of life of healthy people involved in physical activity. MATERIAL AND METHODS: 75 adult people were involved in the study (women = 24; men = 51). They were members of associations promoting physical activity in the area of Zaglebie Dabrowskie (Poland). The Short Form Health Survey (SF-36v2) was used to assess health-related quality of life. RESULTS: The physical aspect of quality of life (70.0 ± 5.0 points) was less favourably appraised than the psychological aspect (87.0 ± 14.9 points). A statistically significant difference between women (61.0 ± 4.6 points) and men (64.0 ± 3.3 points) was observed on the subscale: role limitation – physical problems. The average results of the surveyed people’s health-related quality of life were higher than the mean general population results. CONCLUSIONS: People involved in associations promoting physical activity and a healthy lifestyle attain higher average results in health-related quality of life than the norms of the general population. The high assessment of mental health maybe connected with the positive relationship between physical activity and well-being. It may also be suggested that people involved in associations promoting a healthy lifestyle establish positive relationships with each other, which may favor a high assessment of social functioning.
PL
WSTĘP: Badanie jakości życia związanej ze zdrowiem jest przejawem koncentracji współczesnych nauk medyczno- -społecznych na działaniach profilaktycznych, związanych z promocją zdrowia. Badania takie uzupełniają obiektywne wskaźniki stanu zdrowia o charakterze medycznym o subiektywne odczucia osób badanych. Wyniki badań zaprezentowane w publikacjach z tego zakresu dotyczą głównie populacji osób chorych, u których rozpoznano stany chorobowe o różnej etiologii. W kontekście promocji zachowań zdrowotnych szczególnie istotne jest także badanie jakości życia osób zdrowych, zaangażowanych w kultywowanie aktywności fizycznej. MATERIAŁ I METODY: Badaniami objęto 75 osób dorosłych (kobiety n = 24, mężczyźni n = 51), członków stowarzyszeń promujących rekreacyjną aktywność fizyczną z terenu Zagłębia Dąbrowskiego (osoby regularnie aktywne fizycznie). Jako narzędzie badawcze wykorzystano polską wersję kwestionariusza The Short Form Health Survey w wersji drugiej (SF-36v2). WYNIKI: Aspekt fizyczny jakości życia został oceniony mniej korzystnie (70,0 ± 5,0 pkt) od aspektu psychicznego (87,0 ± 14,9 pkt). Istotną statystycznie różnicę pomiędzy badanymi kobietami (61,0 ± 4,6 pkt) i mężczyznami (64,0 ± 3,3 pkt) zaobserwowano w podskali: „ograniczenia roli − problemy fizyczne”. Średnie wyniki samooceny jakości życia związanej ze zdrowiem członków badanych stowarzyszeń były wyższe od wartości średnich obserwowanych u dorosłych Polaków. WNIOSKI: Członkowie stowarzyszeń promujących rekreacyjną aktywność fizyczną z terenu Zagłębia Dąbrowskiego prezentują wyższe średnie wyniki w zakresie jakości życia związanej ze zdrowiem od średnich wyników populacji polskiej. Wysoka ocena zdrowia psychicznego przez badanych może być związana z pozytywnym związkiem aktywności fizycznej z samopoczuciem, co wykazano w licznych badaniach. Członkowie stowarzyszeń nawiązują ze sobą relacje interpersonalne, co może sprzyjać wysokiej ocenie funkcjonowania społecznego.
EN
Introduction. The human body is home to hundreds of different types of microbes [bacteria, viruses, fungi], most of which are found in the gut. In recent years, studies have evaluated the impact of the gut microbiota on brain health, and there has been increasing emphasis on the role of dietary habits in supporting optimal mental health. Aim. In this study, it is aimed to review the studies on the effect of the relationship between the microbiota-gut-brain axis and nutrition on mental health. This study will guide us on which nutrients we should add to our diet for mental health. Methods. In this study, a narrative synthesis of observational studies covering diet, microbiota, nutrition and mental health was made using pubmed, sciencedirect and google scholar’s databases. Studies are included if they include the result of microbiota and mental health, diet and mental health, the effect of nutrition on mental health, food groups and its relationship with mental diseases. Overview. The regulation of the interaction between the gut and the brain through a healthy diet is important in the treatment of common mental disorders and in the prevention of disease. Conclusions. By changing nutritional habits, microbiota can be changed, mental health can be protected and mental disorders that may occur can be prevented. Healthy eating habits can be emphasized by working on more food and patient groups in this area.
PL
Wstęp. Organizm ludzki jest domem dla setek różnych rodzajów drobnoustrojów [bakterii, wirusów, grzybów], z których większość znajduje się w jelitach. W ostatnich latach badania oceniały wpływ mikroflory jelitowej na zdrowie mózgu i coraz większy nacisk kładziono na rolę nawyków żywieniowych we wspieraniu optymalnego zdrowia psychicznego. Cel. Celem niniejszej pracy jest przegląd badań nad wpływem zależności między osią mikrobioty-jelito-mózg a odżywianiem na zdrowie psychiczne. To badanie podpowie nam, jakie składniki odżywcze powinniśmy dodawać do naszej diety dla zdrowia psychicznego. Metody. W tym badaniu dokonano narracyjnej syntezy badań obserwacyjnych obejmujących dietę, mikroflorę, odżywianie i zdrowie psychiczne, korzystając z baz danych pubmed, sciencedirect i google schoolar. Badania są uwzględniane, jeśli obejmują wyniki dotyczące mikroflory i zdrowia psychicznego, diety i zdrowia psychicznego, wpływu odżywiania na zdrowie psychiczne, grup żywności i ich związku z chorobami psychicznymi. Przegląd. Regulacja interakcji między jelitami a mózgiem poprzez zdrową dietę jest ważna w leczeniu powszechnych zaburzeń psychicznych i zapobieganiu chorobom. Wnioski. Zmieniając nawyki żywieniowe, można zmienić mikroflorę, chronić zdrowie psychiczne i zapobiegać zaburzeniom psychicznym, które mogą się pojawić. Zdrowe nawyki żywieniowe można podkreślić, pracując nad większą liczbą grup żywieniowych i pacjentów w tym obszarze.
EN
The article presents interpersonal relationship issues related to the period of adolescence and their influence on social functioning, mental health and self-perception of adolescents. To begin with, interpersonal relationships are outlined and their various characteristics are presented. Relationships and their influence on the later functioning of teens are presented with reference to J. Bowlby’s attachment theory, which was develop by Mary Ainsworth. This theory emphasizes the importance of early caregiver (parent) – child relationship for the development of personality and the social functioning of the child. The article describes adolescence period and in particular presences the relationships with parents and peers during this period, with emphasis on their changing nature. Authors concentrate mainly on the differences in the relationship between adolescence and their parents and peers. The relationships with mother, father and peers are discussed in separate chapters and are presented in the context of social functioning, mental health and self-perception. Numerous pieces of research and case studies are presented and they show the relation between early interaction patterns and the later functioning of teens. Authors also presented case studies showing connection between early patterns of relationships and present self-assessment, self-perception general functioning of young person. Both researches and case studies support the fundamental importance of positive relationships with parents and peers in the adolescence.
PL
W artykule zaprezentowano problematykę dotyczącą relacji w okresie adolescencji oraz wyjaśniono, jaki jest ich wpływ na funkcjonowanie społeczne, zdrowie psychiczne i obraz siebie dorastającej młodzieży. W części wstępnej wyjaśniono, czym są relacje interpersonalne, jakie jest ich znaczenie oraz dokonano ich krótkiej charakterystyki. Zagadnienie relacji oraz ich wpływu na dalsze funkcjonowanie młodych osób przedstawione zostało głównie z punktu widzenia teorii przywiązania J. Bowlby'ego, którą następnie rozwinęła Mary Ainsworth. Teoria ta akcentuje znaczenie wczesnych interakcji opiekuna (rodzica) z dzieckiem zarówno dla dalszego rozwoju osobowości, jak i funkcjonowania społecznego. Artykuł prezentuje także problematykę związaną z okresem dorastania, a w szczególności specyfikę relacji z rodzicami i rówieśnikami w tym okresie. Skoncentrowano się głównie na różnicach zachodzących w relacjach pomiędzy dorastającymi młodymi osobami a ich rodzicami i rówieśnikami. Dla zachowania większej przejrzystości artykułu poszczególne rozdziały opisują oddzielnie relacje z rodzicami, z uwzględnieniem różnicy w relacji z matką i ojcem, oraz z rówieśnikami w kontekstach funkcjonowania społecznego, zdrowia psychicznego oraz samooceny. Przedstawiono liczne przykłady badań, które dotyczą związku między rodzajem przywiązania rodzica do dziecka a wpływem tego kontaktu na dalsze funkcjonowanie jednostki w okresie adolescencji. Zaprezentowano także przykłady z praktyki klinicznej ilustrujące związek między wczesnymi wzorami interakcji a aktualną samooceną, obrazem siebie, ogólnym funkcjonowaniem młodej (hospitalizowanej) osoby. Zarówno badania, jak i obserwacje kliniczne potwierdzają fundamentalne znaczenie, jakie ma posiadanie pozytywnych relacji z rodzicami oraz z rówieśnikami w okresie dorastania.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.