Search results

1

Zaburzenia świadomości – perspektywa kliniczna i etyczna

100%

Górska U., Koculak M., Brocka M., Binder M.

Aktualności Neurologiczne

|

2014

|

vol. 14

|

issue 3

190-198

EN

Disorders of consciousness are among the main consequences of severe brain injury. They are characterised by the disruption of the relationship between the quantitative (arousal, wakefulness) and the qualitative (awareness of the self and environment) aspects of consciousness. This includes conditions where a high level of arousal is not accompanied with retained awareness (and vice versa). An accurate diagnosis of patients with severe brain injuries who present with various forms of disorders of consciousness still poses a real clinical, scientific and ethical challenge. This paper describes those conditions as well as diagnostic criteria and behavioural tools commonly used for their discrimination. The authors discuss brain death, coma, vegetative state, minimally conscious state and locked-in syndrome. Ethical and prognostic issues associated with the diagnosis and treatment of such patients are also discussed. Moreover, a clear classification of disorders of consciousness is proposed, which is intended to eliminate some ambiguities in Polish nomenclature concerning this type of neurological disorders. Behavioural scales are standard clinical tools for bedside assessment of patients with disorders of consciousness. In this paper, we review several behavioural scales, and describe their diagnostic advantages and shortcomings. The JFK Coma Recovery Scale–Revised (CRS-R) appears to present high sensitivity and specificity of diagnosing disorders of consciousness. The use of scales, such as the CRS-R, along with neuroimaging approaches (which have been developing intensively in the recent years) may provide a way to obtain a complete and accurate diagnosis of disorders of consciousness. That is why translation of the CRS-R and its validation in Polish conditions might play an important role in the diagnosis of such patients in our country.

PL

Zaburzenia świadomości to jedno z głównych następstw ciężkich uszkodzeń mózgowia, charakteryzujące się zaburzeniem związku między ilościowym (poziom pobudzenia, przytomność) a treściowym (świadomość siebie i otoczenia) aspektem świadomości. Wysoki poziom pobudzenia niekoniecznie musi więc iść w parze z zachowaną zdolnością do świadomych przeżyć (i odwrotnie). Trafna diagnoza tych zaburzeń ciągle stanowi poważne wyzwanie kliniczne, naukowe i etyczne. Niniejszy przegląd skupia się na opisie form zaburzeń świadomości, kryteriów ich rozpoznawania i stosowanych narzędzi behawioralnych. Omówiono następujące stany: śmierć mózgowa, śpiączka, stan wegetatywny, stan minimalnej świadomości, zespół zamknięcia. Poruszono także kwestie prognostyczne i etyczne oraz spróbowano usystematyzować opis stanów zaburzeń świadomości – przedstawić go bez niejednoznaczności nomenklaturowych, które zdarzają się w literaturze. Standardowym narzędziem klinicznej oceny przyłóżkowej pacjentów z zaburzeniami świadomości pozostają skale behawioralne, różniące się dokładnością oceny różnych aspektów funkcjonowania, a co za tym idzie – rzetelnością diagnozy. Badania pokazują, że sporo z nich może błędnie szacować rzeczywisty stan osoby z zaburzeniem świadomości, co niesie ze sobą poważne konsekwencje, zarówno prognostyczne czy rehabilitacyjne, jak i społeczne. Skala CRS-R, rozpowszechniona w ostatnich latach, cechuje się dobrą precyzją i pozwala na dość skuteczną prognozę, co sugeruje, że udoskonalone narzędzia behawioralne można stosować na równi z intensywnie rozwijającymi się technikami neuroobrazowania. Z tego względu przetłumaczenie skali CRS-R i jej walidacja w Polsce mogłyby odegrać ważną rolę w diagnostyce pacjentów z zaburzeniami świadomości.

2

Udar mózgu przebiegający pod postacią zespołu tętnicy Percherona. Opis przypadku

100%

Gogol P., Gogol A., Opuchlik A., Kamińska A. M., Dziewulska D.

Aktualności Neurologiczne

|

2013

|

vol. 13

|

issue 4

275-278

EN

The artery of Percheron is a rare anatomical variant in which the medial parts of both thalami and the medial part of mesencephalon are supplied by branches of a common trunk deriving from the proximal section of one of the posterior cerebral arteries. The artery was given its name after her discoverer, who was the first to describe this anatomic variant in 1966. According to his classification in human brain there are four types of arterial supply of thalami and the artery of Percheron is the variant IIb. Pathologic process involving artery of Percheron (in most cases in course of small vessels disease or cardiogenic embolism) may lead to stroke giving typical triad of symptoms: abnormal vertical eye movements, memory and consciousness disturbances. Sudden onset of these symptoms may suggest the basilar artery syndrome, but prognosis in Percheron’s artery syndrome is more favourable. In our paper we present a case of a patient with bilateral thalami stroke probably due to cardiogenic embolism of the artery of Percheron.

PL

Tętnica Percherona jest rzadkim wariantem anatomicznym unaczynienia, w którym przyśrodkowe części obu wzgórz i przyśrodkowa część śródmózgowia zaopatrywane są przez odgałęzienia pojedynczego naczynia krwionośnego odchodzącego od jednej z tętnic tylnych mózgu, najczęściej w jej odcinku proksymalnym. Tętnicy tej nadano nazwę jej odkrywcy, który w 1966 roku po raz pierwszy opisał ten wariant anatomiczny. Według opracowanej przez niego klasyfikacji u człowieka istnieją cztery typy unaczynienia wzgórz, a tętnica Percherona stanowi typ IIb. Proces patologiczny w obrębie tętnicy Percherona (najczęściej w przebiegu choroby małych naczyń lub zatorowości kardiogennej) może prowadzić do udaru powodującego triadę charakterystycznych objawów: upośledzenie pionowych ruchów gałek ocznych, zaburzenia pamięci i zaburzenia świadomości. Nagłe pojawienie się wymienionych objawów klinicznych może sugerować udar mózgu w zakresie unaczynienia tętnicy podstawnej, a nie tętnicy Percherona, jednakże rokowanie w tym drugim przypadku jest znacznie lepsze. W niniejszej pracy przedstawiamy przypadek pacjenta z obustronnym udarem niedokrwiennym wzgórz w przebiegu prawdopodobnie zatorowości kardiogennej tętnicy Percherona.

3

SMART - narzędzie oceny pacjentów z zaburzeniami świadomości

100%

Waraksa T., Wójcik A.

Advances in Rehabilitation

|

2017

|

vol. 31

|

issue 1

49-57

EN

Accurate assessment of patients with disorders of consciousness is still a great medical challenge. Despite a recent implementation of state-of-the-art neuroimaging techniques (EEG, fMRI, PET and others), proper diagnosis is still seriously hindered. The lack of accurate diagnosis results in the fact that patients’ capacities and full potential are not used. This aspect is particularly important in terms of communicating with patients. The effort of interdisciplinary teams ought to be channelled into creating and developing a complex diagnostic tool. It would aim at providing complete information regarding patients’ state and facilitating possible communication with them. Therefore, according to a number of research teams, it is necessary to make use of behavioural scales such as SMART (Sensory Modality Assessment and Rehabilitation Technique) that are based on observational criteria.

PL

Trafna ocena pacjentów z zaburzeniami świadomości wciąż stanowi poważne wyzwanie medyczne. Pomimo zastosowania w ostatnim czasie nowoczesnych technik neuroobrazowania (EEG, fMRI, PET i innych) prawidłowa diagnoza wciąż jest znacząco utrudniona. Brak precyzyjnego rozpoznania skutkuje niewykorzystaniem możliwości i pełnego potencjału pacjenta. Ten aspekt jest szczególnie ważny w kontekście komunikowania się z pacjentem. Wysiłki zespołów interdyscyplinarnych powinny być skierowane na stworzenie oraz rozwinięcie kompleksowego narzędzia diagnostycznego. Miałoby to na celu zapewnienie kompletnej informacji dotyczącej stanu pacjenta oraz ewentualnej możliwości komunikowania się z nim. Według wielu zespołów badawczych zasadnym jest korzystnie w tym celu ze skal behawioralnych opartych na kryteriach obserwacyjnych w tym skali odpowiedzi sensomotorycznej SMART (Sensory Modality Assessment and Rehabilitation Technique)

4

Zaburzenia świadomości z perspektywy neuroobrazowania

100%

Górska U., Gociewicz K., Koculak M., Jurasińska A., Brocka M., Binder M.

Aktualności Neurologiczne

|

2016

|

vol. 16

|

issue 1

37-49

EN

Patients after severe brain injury are often unable to communicate, move on their own or show evidence of a purposeful behaviour, yet at the same time they may remain conscious. Such states are referred to as disorders of consciousness. Their clinical diagnosis, as based on complex behavioural criteria, is still prone to error and may lead to ambiguous cases. This article is an overview of the recent experimental approaches aimed at the assessment of the structure and function of the central nervous system, based on neuroimaging and employing the current knowledge regarding the mechanisms of consciousness. All these approaches are aimed at identifying the most efficient measure to enable a reliable diagnosing. The first approach is based on structural imaging that provides information on the organisation and state of neural connections within the brain. Other approaches are functional studies divided into passive and active ones. Passive paradigms evaluate the ability of the neural networks in the patient’s brain to sustain consciousness without them having to take part in an experimental task, while the active ones enable the assessment of the state of consciousness on the basis of neural correlates of volitional activities recorded as the patient performs mental tasks. The latter approach rests on an assumption that volitional activity requires conscious processing and cannot be explained in terms of stereotypic reaction to stimulation. While a significant number of approaches presented herein works quite well with respect to differentiating the states on the group level, still only a few of them allow such differentiation on the level of an individual patient. On the latter level, the most important challenge (when it comes to choose a particular care for a patient) could be carried out by a complementary use of several methods at the same time or the evaluation of brain function based on various neuroimaging techniques (EEG and fMRI).

5

Zapalenie pnia mózgu Bickerstaff’a – diagnostyka różnicowa w oparciu o przypadek kliniczny

100%

Tonia-Cwynar E., Bocheńska M., Czyżyk E.

Neurologia Dziecięca

|

2018

|

vol. 27

|

issue 55

59-61

EN

Bickerstaff’s brainstem inflammation is a rare autoimmune encephalitis characterized by acute ophthalmoplegia, ataxia and impaired consciousness. The authors present the case of a boy with clinical manifestations of encephalitis, ataxia and the abolition of deep reflexes from the lower extremities, who completely recovered after the implementation of appropriate treatment.

PL

Praca opisuje przypadek 5,5 letniego chłopca z rzadko występującą chorobą autoimmunologiczną jaką jest zapalenie pnia mózgu Bickerstaff’a. Choroba powoduje pojawienie się różnych objawów neurologicznych i głównie występuje u dorosłych i u płci męskiej jak 3:2.

Refine search results

3 Aktualności Neurologiczne

1 Advances in Rehabilitation

1 Neurologia Dziecięca

1 2018

1 2017

1 2016

1 2014

1 2013

2 Binder M.

2 Brocka M.

2 Górska U.

2 Koculak M.

1 Bocheńska M.

1 Czyżyk E.

1 Dziewulska D.

1 Gociewicz K.

1 Gogol A.

1 Gogol P.

1 Jurasińska A.

1 Kamińska A. M.

1 Opuchlik A.

1 Tonia-Cwynar E.

1 Waraksa T.

1 Wójcik A.

Zaburzenia świadomości – perspektywa kliniczna i etyczna

Udar mózgu przebiegający pod postacią zespołu tętnicy Percherona. Opis przypadku

SMART - narzędzie oceny pacjentów z zaburzeniami świadomości

Zaburzenia świadomości z perspektywy neuroobrazowania

Zapalenie pnia mózgu Bickerstaff’a – diagnostyka różnicowa w oparciu o przypadek kliniczny