Search results

1

Rola wskaźnika zrakowacenia otrzewnej (peritoneal carcinomatosis index) w leczeniu operacyjnym raka jajnika

100%

Sawicki W., Abdalla N., Cendrowski K.

Current Gynecologic Oncology

|

2018

|

vol. 16

|

issue 2

82-88

EN

The effectiveness of the treatment of advanced ovarian cancer depends on its proper qualification based on clinical assessment, imaging and biochemical studies. However, due to the dissemination of the disease, the methods given above often turn out to be insufficient. Intraoperative, quantitative assessment of the stage of the cancer, conducted with the use of the peritoneal carcinomatosis index developed by Sugarbaker, consisting in awarding points dependent on the location and the size of cancerous lesions in the peritoneal cavity, allows for precise estimation of the possibility of debulking surgery. It has to be kept in mind that in cases of advanced ovarian cancer surgical treatment is a multiorgan procedure, requiring the participation of a team of highly skilled gynecologists and oncological surgeons. Numerous studies have demonstrated the superiority of surgical treatment performed by competent and experienced teams – the result of their work is the optimal reduction in the size of the tumor, which is reflected by the length of time before the recurrence of the disease and the time of patient survival. Suboptimal treatments, on the other hand, caused, among others, by inadequate pre- and intraoperative assessment of the progress of the disease, significantly worsen the results. Determining the feasibility and the degree of the resection of the tumor allows to make a decision about the adequate treatment, that is, the primary or secondary surgery. It is well known, after all, that lack of possibility to achieve at least the optimal cytoreduction is an indication for neoadjuvant chemotherapy. An objective assessment of the extent of the disease by calculating the peritoneal carcinomatosis index can therefore be crucial in the treatment of advanced ovarian cancer.

PL

Skuteczność leczenia zaawansowanych postaci raka jajnika zależy od właściwej kwalifikacji, opartej na ocenie klinicznej oraz badaniach obrazowych i biochemicznych. Jednak z uwagi na rozsiew choroby powyższe metody często okazują się niewystarczające. Śródoperacyjna, ilościowa ocena stopnia zaawansowania nowotworu dokonywana za pomocą wskaźnika zrakowacenia otrzewnej (peritoneal carcinomatosis index), opracowanego przez Sugarbakera i opartego na punktowej ocenie uzależnionej od lokalizacji i wielkości zmian nowotworowych w jamie otrzewnowej, pozwala na precyzyjne oszacowanie możliwości przeprowadzenia operacji cytoredukcyjnej. Należy pamiętać, że w przypadkach zaawansowanego raka jajnika leczenie chirurgiczne jest zabiegiem wielonarządowym, wymagającym udziału zespołu wysoko wykwalifikowanych ginekologów i chirurgów onkologów. W licznych badaniach wykazano wyższość leczenia chirurgicznego przeprowadzanego przez kompetentne i doświadczone zespoły – efektem ich pracy jest optymalne zmniejszenie guza, co przekłada się na czas do nawrotu choroby oraz czas całkowitego przeżycia pacjentek. Natomiast zabiegi nieoptymalne, wynikające m.in. z niewłaściwej przed- i śródoperacyjnej oceny zaawansowania choroby, w sposób istotny te wyniki pogarszają. Określenie możliwości i stopnia resekcyjności nowotworu pozwala na podjęcie decyzji o adekwatnym leczeniu, czyli o pierwotnej lub wtórnej operacji – jak bowiem wiadomo, brak możliwości uzyskania co najmniej optymalnej cytoredukcji jest wskazaniem do chemioterapii neoadiuwantowej. Obiektywna ocena rozległości choroby poprzez obliczenie wskaźnika zrakowacenia otrzewnej może zatem być kluczowa w terapii zaawansowanego raka jajnika.

2

Analiza wartości prognostycznej markera CA 125 w przewidywaniu skuteczności chirurgii oraz przeżyć bezobjawowych u chorych na raka jajnika w III stopniu zaawansowania

63%

Panek G., Olszewski M.

Ginekologia Onkologiczna

|

2007

|

vol. 5

|

issue 2

102-110

EN

Aim of paper: The aim of paper was to assess the prognostic value of preoperative CA 125 level in patients with late-stage ovarian cancer, particularly in correlation with optimal cytoreduction rate and duration of symptom-free survival. Material and methods: Retrospective analysis included 76 patients with FIGO stage III ovarian cancer. Using the uni- and multivariate models, prognostic value of the following parameters was assessed: preoperative CA 125 level, clinical stage, histological type and grade of maturity in correlation with quality of cytoreduction and symptom-free survival. Results: Baseline CA 125 serum level in the entire study population ranged from 35 to 9740 IU (median: 1117 IU). Optimal cytoreduction rate for the entire population was: 73.7% for CA 125 level below 288 IU, 47.4% for CA 125 level 288-1118 IU, 26.3% for CA 125 level 1119-2880 IU and 15.8% for CA 125 above 2880 IU (p=0.019; χ2). In the logistic-regression model, only CA 125 level had a significant influence on quality of cytoreduction. Analysis of correlation of other prognostic factors on symptom-free survival revealed, that only CA 125 and histological maturity grade correlated significantly with survival. Conclusions: Preoperative serum CA 125 level is significantly correlated with optimal cytoreduction rate achieved, as well as with risk of death and symptom-free survival.

PL

Cel: Celem analizy była ocena znaczenia prognostycznego przedoperacyjnego poziomu CA 125 u chorych na zaawansowanego raka jajnika, ze szczególnym uwzględnieniem jego wpływu na odsetek optymalnych cytoredukcji oraz na czas przeżyć bezobjawowych. Materiał i metody: Retrospektywnej analizie poddano 76 chorych na raka jajnika w III stopniu zaawansowania (FIGO). Wykorzystując mono- i wielowariantowy model, dokonano oceny prognostycznej przedoperacyjnego poziomu CA 125, a także stopnia zaawansowania, typu histologicznego oraz stopnia dojrzałości histologicznej na stopień uzyskanej cytoredukcji oraz na czas przeżyć bezobjawowych. Wyniki: Wyjściowy poziom CA 125 w całej analizowanej populacji wyniósł od 35 do 9740 IU (mediana 1117 IU). Odsetek optymalnych cytoredukcji w całej badanej grupie chorych wyniósł 40,8%, zaś dla chorych w poszczególnych grupach prognostycznych odpowiednio: 73,7% - CA 125 <288 IU, 47,4% - CA 125 =288-1118 IU, 26,3% - CA 125 =1119-2880 IU i 15,8% - CA 125 >2880 IU (p=0,019; x2). W modelu logistyczno-regresywnym jedynie poziom CA 125 miał znamienny wpływ na poziom cytoredukcji. Ocena wpływu analizowanych czynników prognostycznych na przeżycia bezobjawowe wykazała, że tylko CA 125 oraz stopień dojrzałości histologicznej miały znamienny wpływ na przeżycia. Wnioski: Przedoperacyjny poziom CA 125 ma istotne znaczenie w przewidywaniu optymalnej cytoredukcji, ma też znamienny statystycznie wpływ na ryzyko zgonu i przeżyć bezobjawowych.

3

Pierwotny surowiczy rak otrzewnej – diagnoza, leczenie i rokowanie

63%

Miedzińska M., Bodnar L., Bobkiewicz P., Bidziński M.

Ginekologia Onkologiczna

|

2007

|

vol. 5

|

issue 1

15-21

EN

Primary peritoneal serous carcinoma (PPSC) is a rarely diagnosed malignancy. Furthermore, use of different terminology and classifications in reporting particular cases precludes collection and presentation of reliable epidemiological data. As a consequence, we lack adequate experience, enabling confident management of patients with this diagnosis. On histological grounds, PPSC is a neoplasm identical to invasive epithelial ovarian cancer. Also, patients present a similar profile of clinical symptoms. Most often these include abdominal pain, gastrointestinal disorders and weight loss. Clinical staging is based on surgical-pathological criteria of advanced ovarian cancer. Therapeutic management, i.e. combination of cytoreductive surgery and chemotherapy, is similar to that used in the treatment of late-stage ovarian cancer. Systemic adjuvant and palliative treatment includes chemotherapy protocols based on platinum derivates, recently combined with paclitaxel. Proper administration of combined treatment yields a high response rate and mean survival time of about 40 weeks. Prognosis in PPSC is not fully elucidated. Some studies indicate that prognosis is similar to that seen in late-stage ovarian cancer, while others report worse outcomes and shorter survival. Unfavourable prognostic factors include: suboptimal cytoreduction, poor general condition, advanced age of patient and 4th clinical stage. Data gathered hitherto point to highly similar natural course of PPSC and ovarian cancer, justifying the same therapeutic approach in both these conditions.

PL

Pierwotny surowiczy rak otrzewnej (primaryperitonealserous carcinoma, PPSC) jest nowotworem rzadko rozpoznawanym. Jednocześnie stosowanie różnej terminologii i klasyfikacji poszczególnych przypadków nie pozwala na przedstawienie wiarygodnych danych epidemiologicznych. W związku z powyższym brak jest wystarczającego doświadczenia w postępowaniu z chorymi z tym rozpoznaniem. PPSC histopatologicznie jest nowotworem o utkaniu identycznym z inwazyjnym nabłonkowym rakiem jajnika. Pacjentki manifestują także podobny profil objawów klinicznych. Najczęściej są to dolegliwości bólowe ze strony jamy brzusznej, zaburzenia pracy przewodu pokarmowego, ubytek masy ciała. Do oceny stopnia zaawansowania wykorzystuje się kyteria oceny chirurgiczno-patologicznej zaawansowanego raka jajnika. Również postępowanie terapeutyczne skojarzenie operacji cytoredukcyjnej z chemioterapią, jest analogiczne do leczenia zaawansowanego raka jajnika. W systemowym leczeniu uzupełniającym i paliatywnym stosowane są schematy chemioterapii oparte na pochodnych platyny, obecnie w połączeniu z paklitakselem. Właściwe przeprowadzenie leczenia skojarzonego pozwala na uzyskanie wysokiego odsetka odpowiedzi i średnich przeżyć sięgających 40 miesięcy. Nie jest do końca wyjaśniona kwestia rokowania w PPSC. Niektóre badania wskazują na podobieństwo do rokowania w zaawansowanym raku jajnika, natomiast inne donoszą o gorszych wynikach leczenia i krótszym przeżyciu chorych. Do niekorzystnych czynników prognostycznych należą: nieoptymalna cytoredukcja, gorszy stan ogólny, starszy wiek pacjentek oraz IV stopień zaawansowania choroby. Dotychczas zgromadzone dane przemawiają za znacznym podobieństwem przebiegu naturalnego PPSC i raka jajnika, co upoważnia do stosowania takiego samego postępowania terapeutycznego w obu tych jednostkach chorobowych.

4

Chemioterapia dootrzewnowa w zaawansowanym raku jajnika

63%

Demska M.

Ginekologia Onkologiczna

|

2006

|

vol. 4

|

issue 4

241-249

EN

Ovarian cancer is worldwide the leading cause of mortality in women with genital tract malignancy. Over one-half of patients are diagnosed with their ovarian cancer in the 3rd and 4th clinical stage. Currently, the standard protocol of management consists in surgery aiming at obtaining histological diagnosis, determination of clinical stage and cytoreduction followed by chemotherapy. At present, generally accepted chemotherapy protocol includes paclitaxel and platinum derivates (6 courses 3 weeks apart). Unfortunately, the outcome of this therapy is far from satisfactory and only about 20% of women with late-stage ovarian cancer survive over 5 years. Studies are underway aiming at improvement of the patients’ survival rate. Promising results are associated with intraperitoneal chemotherapy, which may be implemented as first-line treatment, consolidation of remission or salvage treatment. This modality may be an attractive alternative, because it by-passes peritoneal barrier, overcomes resistance of cancer cells, results in less systemic toxicity, increases exposure of tumour to high concentration of cytostatics. The newest GOG172 trial confirmed a 21.6% mean reduction of death risk. This study enabled to define a group of patients who may benefit most of intraperitoneal chemotherapy. These are patients in the 3rd clinical stage, after optimal surgical cytoreduction, with minimal residual disease. At present, great hopes are associated with the protocol including intraperitoneal cisplatin (100 mg/m2) and taxanes administered intravenously only or intravenously and intraperitoneally.

PL

Rak jajnika jest na świecie główną przyczyną śmierci kobiet z powodu nowotworów narządu rodnego. U ponad połowy chorych nowotwór jajników jest rozpoznany w III° i IV° zaawansowania. Obecnie standardowe postępowanie obejmuje zabieg operacyjny, mający na celu uzyskanie diagnozy histopatologicznej, ocenę stopnia klinicznego zaawansowania, cytoredukcję, a następnie chemioterapię. Aktualnie powszechnie akceptowanym schematem chemioterapii jest paklitaksel i pochodne platyny (6 kursów co trzy tygodnie). Niestety rezultaty tej terapii są dalekie od oczekiwanych i tylko około 20% kobiet z zaawansowanym rakiem jajnika przeżywa 5 lat. Prowadzone są badania, których celem jest poprawa przeżywalności chorych. Obiecująca wydaje się być chemioterapia dootrzewnowa, która może być zastosowana jako terapia pierwszej linii, konsolidacyjna lub ratunkowa. Terapia ta może być atrakcyjnym sposobem leczenia, ponieważ pomija barierę otrzewnową, przełamuje oporność komórki nowotworowej, daje mniejszą toksyczność układową oraz większą ekspozycję guza na wysokie stężenie cytostatyków. Najnowsze badanie GOG172 potwierdziło średnie zmniejszenie ryzyka zgonu o 21,6%. Badanie to wyodrębniło grupę chorych, które mogą osiągnąć największą korzyść z chemioterapii dootrzewnowej. Są to pacjentki z nowotworem w III° zaawansowania, po optymalnym zabiegu cytoredukcyjnym, z minimalną chorobą resztkową. Obecnie za budzący nadzieję uważa się schemat zawierający IP cisplatynę 100 mg/m2 i taksany podawane tylko IV lub IV i IP.

Refine search results

3 Ginekologia Onkologiczna

1 Current Gynecologic Oncology

1 2018

2 2007

1 2006

1 Abdalla N.

1 Bidziński M.

1 Bobkiewicz P.

1 Bodnar L.

1 Cendrowski K.

1 Demska M.

1 Miedzińska M.

1 Olszewski M.

1 Panek G.

1 Sawicki W.

Rola wskaźnika zrakowacenia otrzewnej (peritoneal carcinomatosis index) w leczeniu operacyjnym raka jajnika

Analiza wartości prognostycznej markera CA 125 w przewidywaniu skuteczności chirurgii oraz przeżyć bezobjawowych u chorych na raka jajnika w III stopniu zaawansowania

Pierwotny surowiczy rak otrzewnej – diagnoza, leczenie i rokowanie

Chemioterapia dootrzewnowa w zaawansowanym raku jajnika