Search results

1

A Comparison of the Physiological Responses to Underwater Arm Cranking and Breath Holding Between Synchronized Swimmers and Breath Holding Untrained Women

100%

Alentejano T., Bell G., Marshall D.

Journal of Human Kinetics

|

2012

|

vol. 32

147-156

EN

Exercise and breath holding in the water such as that performed in the sport of synchronized swimming may evoke the physiological consequences of the diving response. The purpose of this study was to investigate the physiological responses of breath holding during underwater arm cranking in synchronized swimmers who are trained in breath holding and compare these responses to untrained women. Each participant performed 6 breath holding periods in the water (2 × 10s, 2 × 20s and 2 × 25s) with 2 minutes of normal breathing in between, in either an ascending or descending order while performing arm crank exercise. The intensity of arm crank exercise was set below the individual ventilatory threshold. Both synchronized swimmers and controls were matched on sitting height and then randomly divided into 2 groups: one group started breath holding with the longest (25s) breath holding periods while the other group began breath holding with the shortest (10s) breath holding periods. The synchronized swimmers experienced a significant decrease in heart rate while breath holding for 20 and 25s but the changes in heart rate for the control group was not consistent between subgroups. Full recovery from breath holding was identified for minute ventilation after 25s of recovery from breath holding for all groups. Results suggest synchronized swimmers exhibited a better adaptation to breath holding while exercising underwater.

2

A local climate of the Cracow district Kazimierz

88%

Kowicki M., Kowicki M.

Teka Komisji Urbanistyki i Architektury Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Krakowie

|

2014

|

vol. XLII

3

Incorporation of Resonators Into Plenum Window

88%

Lee H. M., Haris A., Lim K. M., Xie J., Lee H. P.

|

issue 4

4

Comparison of resuscitation techniques using pocket-mask in tactical medicine.

88%

Osiński H., St Cyr A.

|

vol. 2

|

issue 3

37-45

EN

INTRODUCTION: The technique of resuscitating or supporting inefficient breathing on the battlefield can be carried out using the soldier's mask. However, carrying out this activity by one rescuer requires the use of the appropriate techniques. The study aims to assess the effectiveness of selected resuscitation methods using mouth-mask ventilation. MATERIAL AND METHODS: The research tool was a Pocket Mask type artificial respiration kit. The study covered the resuscitation technique from behind the patient's head and from the side of the patient, performed by one soldier. The study group underwent standardized training on the application of the package. The parameters were evaluated before the training, immediately after the training and three days after the completed instruction. The statistical T-Student test and Mann-Whitney U test were used to analyze statistical results. All results were considered significant at p <0.05. RESULTS: Significantly higher quality of ventilation from behind the head was shown compared to ventilation from the side of the patient (minute volume: p=0.000; inspiration rate: p=0.015; breath volume: p=0.017) in the long-term assessment. A brief instruction on tactical rescuers can be an effective way to teach ventilation using the Pocket Mask package. CONCLUSIONS: Cardiopulmonary resuscitation conducted by one person from the head method guarantees a higher quality of rescue operations compared to the technique from the side. A brief briefing of soldiers on how to use a ventilation mask can be effective. The Pocket Mask package that is included in the tactical lifeguard is an effective tool for conducting ventilation using the mouth-mask method in battlefield conditions.

PL

WSTĘP: Technika resuscytacji lub wspomagania niewydolnego oddechu na polu walki może być prowadzona za pomocą dostępnej w wyposażeniu żołnierza maski. Przeprowadzenie tej czynności przez jednego ratownika wymaga jednak zastosowania odpowiedniej techniki. Celem badania jest ocena efektywności wybranych metod resuscytacji z zastosowaniem wentylacji usta-maska. MATERIAŁ I METODY: Narzędzie badawcze stanowił zestaw do sztucznego oddychania typu „Pocket Mask”. Badaniem objęto technikę resuscytacji „zza głowy” oraz „z boku” wykonywaną przez jednego żołnierza. Grupa badana przeszła ujednolicone szkolenie z zastosowania pakietu. Oceny parametrów dokonano przed szkoleniem, bezpośrednio po szkoleniu oraz trzy dni po zakończonym instruktażu. Do analizy wyników statystycznych posłużono się testem parametrycznym T-Studenta oraz testem U Manna-Whitney'a. Wszystkie wyniki uznano za istotne przy p < 0,05. WYNIKI: Wykazano istotnie wyższą jakość wentylacji zza głowy w porównaniu z wentylacją od boku (objętość minutowa: p=0,000; częstość wdechów: p=0,015; objętość oddechu: p=0,017) w ocenie długoterminowej. Krótki instruktaż ratowników taktycznych może być efektywną formą nauczania wentylacji za pomocą pakietu Pocket Mask. WNIOSKI: Resuscytacja krążeniowo-oddechowa prowadzona przez jedną osobę metodą zza głowy gwarantuje wyższą jakość prowadzonych działań ratunkowych w porównaniu z techniką od boku. Krótki instruktaż żołnierzy z użycia maski do wentylacji jest może być efektywny. Pakiet Pocket Mask będący na wyposażeniu ratownika taktycznego stanowi skuteczne narzędzie do prowadzenia wentylacji zastępszej metodą usta-maska w warunkach pola walki.

5

Pulmonary Function Improves in Persons with Paraplegia after Partial Body Weight Supported Treadmill Training: a Prospective Randomized Study

75%

Ghosh S., Gupta A. K., Kumar D., Mishra S., Yadav G., Agarwal A.

|

vol. 41

49-60

EN

Objectives: To evaluate changes in Pulmonary Function Test (PFT) parameters in individuals with paraplegia following Partial Body Weight Supported Treadmill Training (PBWSTT). Design: Randomized controlled trial Setting: Inpatient rehabilitation facility Participants: Adults with chronic SCI (n = 42). Intervention: Patients were randomly allocated in CR group (N= 20) receiving Conventional Rehabilitation or in PBWSTT group (N=22) receiving both Conventional Rehabilitation and PBWSTT for 4 weeks. Main outcome measure(s): Changes in % predicted PFT parameter for the subject’s age, sex and BMI. Results: With PBWSTT, significant PFT changes were VC (P =.009), PEF (p = .001) and ERV (p = .032). In complete SCI, PEF (p = .026) improved, while in incomplete SCI VC (p = .005), ERV (p = .029), PEF( p = .001) improved with PBWSTT. In upper neurological level of injury (NLI) (T6-T11), PBWSTT improved PEF (p = .004) alone while in lower NLI (T12-L2), with PBWSTT both ERV (p = .016) and PEF (p = .035) improved. Conclusions: With added PBWSTT most parameters including Vital Capacity, the global measure of PFT, improved significantly, especially in Lower NLI and incomplete SCI. The positive role of this noninvasive exercise based intervention in improving lung functions comes as an added benefit to the usual benefit of locomotion. This may encourage researchers to design future larger studies to validate it aiming the inclusion of PBWSTT in routine SCI rehabilitation protocols.

6

The Influence of a Ventilation on the Level of Carbon Dioxide in a Classroom at a Higher University / Wpływ Wentylacji Na Poziom Ditlenku Węgla W Pomieszczeniu Uczelni Wyższej

75%

Cichowicz R., Sabiniak H., Wielgosińsk G.

|

issue 1

61-71

EN

Carbon dioxide can affect on human mood and working conditions in closed area. Knowledge about the level of air pollutants concentration in the room, should be a guideline to design a properly working ventilation system. For years carbon dioxide, appearing during human breathing, was not taken into consideration as a factor determining the process of ventilation systems design. At present the assessment of air quality in closed rooms is performed on the basis of measurement of concentration of carbon dioxide metabolically produced by humans that can be referred to the so-called hygienic minimum, eg the upper limit of CO2 concentration equal to 1000 ppm (0.1%).

PL

Ditlenek węgla może znacząco wpływać na samopoczucie oraz jakość pracy osób przebywających w pomieszczeniach zamkniętych. Znajomość poziomu koncentracji zanieczyszczeń powietrza w danym pomieszczeniu powinna być wytyczną do projektowania właściwie funkcjonującego systemu wentylacyjnego. Przez wiele lat ditlenek węgla, powstający w trakcie oddychania człowieka, nie był uwzględniany jako czynnik determinujący proces projektowania systemów wentylacyjnych. Obecnie ocenę jakości powietrza w pomieszczeniach zamkniętych wykonuje się w oparciu o pomiar stężenia ditlenku węgla wytwarzanego metabolicznie przez człowieka, który można odnieść do tzw. minimum higienicznego, czyli górnej granicy stężenia CO2 równej 1000 ppm (0,1%).

7

Pre-hospital methods of oxygen therapy and airway management in patients with suspected or confirmed COVID-19.

63%

Kmieciak A., Kubiak K., Kotliński K.

Critical Care Innovations

|

2020

|

vol. 3

|

issue 2

16-28

EN

There are many treatment suggestions for patients infected with SARS-CoV-2 virus during the coronavirus epidemic. The most common patterns of practice, which are publicly available on social media and medical portals, mainly concern mechanical ventilation methods, but these are examples used in intensive care units. After a retrospective analysis of most recommendations, good practices, guidelines, and primarily based on our experience, the authors of this article prepared a short compendium on safe oxygen therapy in patients suspected or confirmed with the SARS-CoV-2 virus and safe methods of instrumental airway management, minimizing production aerosol. The methods of conducting passive oxygen therapy, controlling breathing, clear upper airway with use of supraglottic devices and modified endotracheal intubation will allow medical personnel to increase their safety in supplying airway management in patients with suspected or confirmed COVID-19. This is extremely important in times of epidemic, where medical personnel in prehospital care is at high risk of being infected with SARS-CoV-2 virus.

PL

Istnieje wiele sugestii dotyczących leczenia pacjentów zakażonych wirusem SARS-CoV-2 podczas epidemii. Najczęstsze praktyczne wzorce, które są publicznie dostępne w mediach społecznościowych i portalach medycznych, dotyczą głównie metod wentylacji mechanicznej, ale są to przykłady stosowane na oddziałach intensywnej terapii. Po retrospektywnej analizie rekomendacji, dobrych praktyk, wytycznych i przede wszystkim w oparciu o własne doświadczenie, autorzy przygotowali krótkie kompendium na temat bezpiecznej terapii tlenowej u pacjentów podejrzanych lub z potwierdzonym zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 oraz bezpiecznych metod przyrządowego udrożniania dróg oddechowych, minimalizujących produkcję aerozolu. Metody prowadzenia pasywnej terapii tlenowej, kontrolowanie oddychania, oczyszczanie górnych dróg oddechowych za pomocą przyrządu nadgłośniowego i zmodyfikowana intubacja dotchawiczna pozwolą personelowi medycznemu zwiększyć bezpieczeństwo podczas zabezpieczenia dróg oddechowych u pacjentów z podejrzeniem lub potwierdzonym COVID-19. Jest to niezwykle ważne w czasach epidemii, w której personel medyczny w opiece przedszpitalnej jest narażony na duże ryzyko zarażenia wirusem SARS-CoV-2.