Search results

1

Miejsce psychoterapii w prewencji i leczeniu depresji poudarowej

100%

Wichowicz H. M., Puchalska L., Rybak-Korneluk A., Puchalska M.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2018

|

vol. 18

|

issue 1

56-60

EN

Depression is the most common psychiatric complication of stroke. Its occurrence correlates i.a. with delayed rehabilitation process, more severe cognitive disabilities and deterioration of patients’ quality of life. The majority of articles on the prevention or management of depression after stroke focus on pharmacological treatment, overlooking psychotherapy. As a modality of treatment indicated for patients with mild to moderate depression, psychotherapy seems to be a good proposition for stroke survivors, because of the predominant prevalence of these forms of depression in this population. Even though psychotherapy may be difficult if not impossible to perform in a significant percentage of patients, e.g. those with a severe neurological status, or impairment of higher cognitive functions (aphasia, dementia), there are many stroke patients with a milder course of the disease, potentially eligible for this form of prevention or treatment of depression. In the light of evidence-based medicine, psychotherapy has been shown to have only a preventive, not therapeutic effect in stroke patients. However, the variety of the approaches used often renders reports impossible to compare with each other, hence conclusions should be made with great caution. The paper reviews selected studies and suggested forms of therapy. According to the results of the studies, simpler forms of psychotherapy, closest to psychoeducation or even support groups and focusing on the patient’s everyday problems, appear more suited to the needs of stroke individuals. For the time being, and probably for a long time to come, it remains unclear which of the methods is the most appropriate. Considering the size of the stroke population, however, and the potential lack of adequate pharmacotherapy as well as the ethical doubts surrounding the prophylactic administration of psychotropic drugs, psychotherapy seems to be associated with a useful potential for the prevention and treatment of post-stroke depression.

PL

Depresja poudarowa jest najczęstszym psychiatrycznym powikłaniem udaru. Jej wystąpienie koreluje z opóźnieniem procesu rehabilitacji, głębszym upośledzeniem procesów poznawczych czy pogorszeniem jakości życia chorych. Większość artykułów dotyczących prewencji i leczenia depresji poudarowej koncentruje się na środkach farmakologicznych. Psychoterapia pozostaje zaś w tle, chociaż jako forma wskazana dla osób z lekkimi i umiarkowanymi postaciami depresji wydaje się odpowiednia dla chorych po udarze, u których dominują takie właśnie postacie. Jakkolwiek u znacznego odsetka pacjentów psychoterapia jest trudna do przeprowadzenia ze względu na ciężki stan neurologiczny i zaburzenia wyższych funkcji poznawczych, afazję czy otępienie, wiele udarów mózgu ma lżejszy przebieg i potencjalnie kwalifikuje się do tej formy zapobiegania albo terapii depresji. W świetle medycyny opartej na dowodach psychoterapia wykazuje u chorych po udarze wpływ prewencyjny. Wpływ leczniczy nie został udowodniony, jednak rozmaitość stosowanych podejść, czyniących każde doniesienie nieporównywalnym z innymi, nakazuje ostrożność we wnioskowaniu. W artykule zaprezentowano wybrane prace i proponowane formy terapii. Ich przegląd sugeruje, że w odniesieniu do osób po udarze lepsze będzie zastosowanie prostszych form psychoterapii, które najbliższe są psychoedukacji czy nawet grupom wsparcia oraz koncentrują się na codziennych problemach. Nie ma i prawdopodobnie długo nie będzie jasnych wskazówek co do tego, jaka metoda jest najbardziej wskazana. Mimo to – jeśli uwzględnić liczebność populacji pacjentów po udarze, brak możliwości zastosowania farmakoterapii w niektórych przypadkach i etyczne wątpliwości związane z profilaktycznym podawaniem leków psychotropowych – psychoterapia poszerza repertuar środków potencjalnie użytecznych w prewencji i leczeniu depresji.

2

Ocena jakości życia pacjentów po przebytym udarze mózgu

100%

Witkowska K.

Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu

|

2021

|

vol. 6

|

issue 3

7-20

EN

Introduction. Strokes are one of the main problems of modern medicine. In Poland, it reaches about 70,000 annually. strokes are one of the most common causes of disability and the second in terms of death rates. During the first month of the episode, every sixth patient dies, while the rest of the group are people with a deficit in independence requiring the support of third parties. The aim. The aim of the study was to assess the quality of life of patients after a stroke. Materials and methods. The study included a group of 100 patients after a stroke incident. The respondents stayed in the post-stroke rehabilitation unit. A questionnaire was used to assess the quality of life the SF-36 quality of life assessment and the WHOQOL-BREF questionnaire is a standardized tool for assessing the quality of life of both healthy and sick people. Results. The obtained results concerning the general assessment of physical health on the basis of the data from the WHOQOL-BREF questionnaire amounted to 30.35 ± 4.54, the general assessment of mental health was 46.02 ± 7.15. On the other hand, the general indicator of the quality of life was 38.18 ± 4.13. Statistical analysis showed a significant relationship between the age of the respondents and their assessment of the quality of life in the somatic and environmental domains. The older the people, the higher the level of satisfaction with the quality of life. Statistical analysis did not show any significant correlation between the respondents' sex and their assessment of the quality of life in each of the areas. Statistical analysis showed a significant correlation between the age of the respondents and their overall assessment of mental health. The older the people, the higher the mental health rating. Conclusions. The subjective assessment of the quality of life of people after stroke in terms of reduced physical functioning and in the psycho-social aspect is directly dependent on the level of independence. A history of stroke has a negative impact on the quality of life in terms of functioning and physical limitations. Age has a significant impact on the assessment of the quality of life in the somatic and environmental fields. The older the person, the higher the level of satisfaction with the quality of life.

PL

Wstęp. Udary mózgu, stanowią jeden z głównych problemów współczesnej medycyny. W Polsce rocznie dochodzi do około 70 tyś. udarów są one jednym z najczęstszych przyczyn inwalidztwa oraz drugim z zakresu częstości zgonów. W czasie pierwszego miesiąca od wystąpienia epizodu co 6 chory umiera, natomiast pozostała grupa to osoby z deficytem w zakresie samodzielności wymagający wsparcia osób trzecich. Cel. Celem badań była ocena jakości życia pacjentów po przebytym udarze mózgu. Materiały i metody. Badaniem objęto grupę 100 pacjentów po przebytym incydencie udarowym. Respondenci przebywali w oddziale rehabilitacji poudarowej. Do oceny jakości życia wykorzystany został kwestionariusz oceny jakości życia SF – 36. oraz kwestionariusz WHOQOL-BREF jest o narzędzie wystandaryzowane służące do oceny jakości życia osób zarówno zdrowych jak i chorych. Wyniki. Uzyskane wyniki dotyczące ogólnej oceny zdrowia fizycznego na podstawie danych z kwestionariusza WHOQOL-BREF wyniósł 30,35±4,54, ogólna ocena zdrowia mentalnego 46,02±7,15. Natomiast ogólny wskaźnik jakości życia 38,18±4,13. Analiza statystyczna wykazała istotną zależność pomiędzy wiekiem ankietowanych a ich oceną jakości życia w dziedzinie somatycznej oraz środowiskowej. Im osoby starsze tym wyższy poziom zadowolenia z jakości życia. Analiza statystyczna nie wykazała istotnej zależności pomiędzy płcią ankietowanych a ich oceną jakości życia w każdej z dziedzin. Analiza statystyczna wykazała istotną zależność pomiędzy wiekiem ankietowanych a ich ogólną oceną zdrowia mentalnego. Im osoby starsze tym wyższa ocen zdrowia mentalnego. Wnioski. Subiektywna ocena jakości życia osób po udarze mózgu w zakresie obniżenia funkcjonowania fizycznego oraz w aspekcie psycho-społecznym jest wprost uzależniona od poziomu samodzielności. Przebyty udar mózgu ma negatywny wpływ na jakość życia w aspekcie funkcjonowania i ograniczeń fizycznych. Wiek ma istotny wpływ na oceną jakości życia w dziedzinie somatycznej oraz środowiskowej. Im starsza osoba tym wyższy poziom satysfakcji z jakości życia.

3

Wpływ niezdrowej żywności na układ nerwowy

75%

Karwowska K.

Kosmos

|

2016

|

vol. 65

|

issue 3

389-397

PL

Odpowiednia dieta jest kluczowym czynnikiem niezbędnym do utrzymania prawidłowych funkcji układu nerwowego. Powinna być ona bogata we wszystkie niezbędne składniki odżywcze w odpowiednich proporcjach. Tymczasem od ponad kilkudziesięciu lat można zaobserwować nadużywanie tłuszczów i cukru w codziennym żywieniu. Dieta ta wpływa nie tylko na rozwój syndromu metabolicznego, cukrzycy czy miażdżycy, ale przyczynia się również do powstania zaburzeń w centralnym układzie nerwowym. Zwiększenie ryzyka udaru oraz rozwoju uzależnienia od jedzenia to najbardziej powszechne konsekwencje nieprawidłowego odżywiania się. Wykazano także korelację pomiędzy częstością występowania chorób neurodegeneracyjnych a liczbą osób otyłych. Badania wskazują również, iż otyłość może przyczyniać się do utraty zdolności poznawczych oraz szybszego procesu starzenia się. W poszukiwaniu molekularnego podłoża zmian w zaburzeniach zdolności poznawczych badacze skupiają się na analizie poziomu białek odpowiedzialnych za procesy pamięciowe, rozwoju stresu oksydacyjnego, zmianach w przepuszczalności bariery krew-mózg i zaburzeniach regulacji glukozy.

EN

Appropriate diet is a crucial factor for maintaining normal function of the nervous system. The diet should be rich in all the essential nutrients in suitable proportions. Contemporary diets, however, are often too rich in fat and sugar, and thus poorly balanced. This can lead to very serious health and life consequences and is a major factor inducing growth of the epidemic of overweight and obesity. It can lead among other things to cardiovascular disease, diabetes and liver dysfunction. Bad eating habits can also lead to disturbances in the functioning of the nervous system, including stroke, food addiction, neurodegenerative disorders and cognitive disorders. Oxidative stress, loss of brain-blood barrier integrity, dysfunction of gluco-regulation and changes in the level of proteins related to learning and memory are the major findings from studies of molecular basis of changes in cognitive performance associated with high fat and high sugar diet.

4

Sudden neurological states encountered in the line of work of Emergency Medical Service in Rybnik

75%

Rumak D., Stefański L.

Aktualności Neurologiczne

|

2015

|

vol. 15

|

issue 4

187-191

EN

Aim: Sudden neurologic states of various aetiology are the major reason for medical teams to be dispatched and often result in hospitalization of the patient. The purpose of this work was the analysis of the aforementioned neurologic states and pinpointing the type of patients the Emergency Medical Service teams have encountered in Rybnik with respect to the said states. Method: Analysed material consisted of Medical Emergency Action cards that were used by Emergency Medical Service Independent Public Healthcare District Hospital No. 3 in Rybnik in the year 2013. Five hundred and twenty-three cases were selected as consistent with sudden neurologic states. Result: A higher incidence of studied diseases was noted among male patients, whereas in females presenting with these states, the age was higher, with the exception of syncope. The analysis revealed the presence of characteristic symptoms in relevant emergency conditions. During the evaluation of psychomotor abilities, a prevalence of patients whose state qualified as normal, and in the case of stroke as “slowed down” was recorded. Brain damage in all states except for stroke was classified as mild. The study noted high blood glucose level disparities between measurements. Conclusion: Strokes occurred most often in patients over 60 years old. The observed signs were consistent with those described in the literature. Blood glucose test results in some patients allowed suspicion of diabetes, or ruled out hypoglycaemia. The majority of studied patients revealed mild brain injury. Alcohol had a significant effect on the incidence of head injuries and seizures.

PL

Cel: Nagłe stany neurologiczne o wieloetiologicznym charakterze są głównym powodem zgłoszeń dla medycznych zespołów ratownictwa medycznego i niejednokrotnie bezpośrednią przyczyną hospitalizacji pacjenta. Celem pracy była analiza wyżej wymienionych stanów neurologicznych oraz charakterystyka grup pacjentów zespołów ratownictwa medycznego w Rybniku w odniesieniu do wspomnianych stanów. Metoda: Analizowanym materiałem badawczym były karty akcji wykorzystywane w 2013 roku przez Zespoły Ratownictwa Medycznego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Szpitala Rejonowego nr 3 w Rybniku. Spośród wszystkich zgłoszeń zostały wybrane 523 przypadki jako stany podobne do nagłych stanów neurologicznych. Wyniki: Większą częstość występowania chorób notowano wśród starszych mężczyzn niż kobiet. Analizy ujawniły, że charakterystyczne objawy ujawniają się w określonych warunkach. Przy ocenie zdolności psychomotorycznych większość pacjentów cechowała się normalnym stanem, a w przypadku niewielkiej ich części zdolności psychomotoryczne były spowolnione. W badaniu odnotowano duże dysproporcje poziomu glukozy u pacjentów pomiędzy poszczególnymi pomiarami. Wnioski: Udary występowały najczęściej u osób powyżej 60. roku życia. Obserwowane objawy były zgodne z tymi, które opisano w literaturze. Ocena glukozy u niektórych pacjentów pozwoliła na podejrzenie cukrzycy lub wykluczenie hipoglikemii. Większość respondentów miała łagodne uszkodzenie mózgu. Alkohol w znaczący sposób wpływał na występowanie urazów głowy i drgawki.

5

CADASIL spowodowany stereotypową mutacją p.Arg207Cys w genie NOTCH3

75%

Jastrzębski K., Obrembska M., Kępczyński Ł., Turoboś K., Sobczyńska-Tomaszewska A., Miller E., Głąbiński A.

Aktualności Neurologiczne

|

2018

|

vol. 18

|

issue 1

47-51

EN

The most common hereditary cerebral small vessel disease, associated with strokes and vascular dementia, is known as cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy (CADASIL). CADASIL is caused by mutations of the NOTCH3 gene. Since most pathogenic mutations at the protein level result with cysteine being replaced with another amino acid or another amino acid being replaced with cysteine, they are referred to as stereotyped mutations. A 55-year-old male patient, suddenly affected by speech disturbances, was diagnosed with a sporadic case of CADASIL on the basis of radiological imaging, particularly an magnetic resonance imaging scan. The diagnosis was conclusively confirmed by genetic testing, which revealed one of the rarer mutations, located in one allele of the NOTCH3 gene, namely p.Arg207Cys, reflecting at the DNA level a transition changing cytosine to thymine in position 619. In magnetic resonance imaging, classical radiological changes were seen, along with the presence of microhaemorrhages in subcortical nuclei, which is an atypical clinical manifestation of the disease. Despite the advanced cerebral changes, the patient continued to be professionally active. Currently, no effective treatment for the condition is available.

PL

Najczęstszą genetycznie uwarunkowaną chorobą małych naczyń związaną z udarami i naczyniopochodnym otępieniem jest mózgowa autosomalna dominująca arteriopatia z podkorowymi zawałami i leukoencefalopatią (cerebral autosomal dominant arteriopathy with subcortical infarcts and leukoencephalopathy, CADASIL). Za CADASIL odpowiedzialne są mutacje genu NOTCH3. Większość patogennych mutacji na poziomie białka skutkuje zastąpieniem cysteiny innym aminokwasem bądź innego aminokwasu cysteiną, dlatego mutacje te nazywa się stereotypowymi. U 55-letniego pacjenta, u którego nagle wystąpiły zaburzenia mowy, zdiagnozowano sporadyczny przypadek CADASIL-u. Podstawą podejrzenia choroby był obraz radiologiczny, a zwłaszcza obraz uzyskany w badaniu rezonansem magnetycznym. Badanie genetyczne potwierdziło diagnozę. Ujawniono jedną z rzadszych mutacji – w jednym allelu genu NOTCH3 p.Arg207Cys, odpowiadającą na poziomie DNA tranzycji cytozyny w tyminę w pozycji 619. W badaniu rezonansem magnetycznym odnotowano klasyczne zmiany radiologiczne i obecność mikrokrwawień w jądrach podkorowych, co nie jest częstą manifestacją choroby. Mimo tak zaawansowanych zmian pacjent kontynuował pracę zawodową. W chwili obecnej nie jest znane skuteczne leczenie.

6

Trudności diagnostyczne i terapeutyczne u 32-letniej kobiety po udarze mózgu z przetrwałym otworem owalnym i z genetycznie uwarunkowaną nadkrzepliwością – opis przypadku

75%

Dąbek J., Majewski M. M., Gąsior Z. T.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2016

|

vol. 70

250-255

EN

Foramen ovale is a part of foetal circulation that allows blood to flow directly from the right to the left atrium. Patent foramen ovale (PFO) occurs approximately in 20% of the general population. It is suggested that PFO could be one of the possible causes of stroke, particularly if an embolic stroke is of an undetermined source. Only a minority of patients with PFO will experience stroke during their lifetime though. Because of continuous progress in diagnostics and treatment options especially, we have to deal increasingly more frequently with the necessity to choose the proper and most accurate management in this group of patients. PFO also often coexists with other predisposing factors for stroke. We described a case of a 32-year-old woman with venous stroke, initially of unknown aetiology in which thorough diagnostics revealed more than one predisposing factor for its occurrence.

PL

Otwór owalny jest częścią krążenia płodowego umożliwiającą bezpośredni przepływ krwi z prawego do lewego przedsionka. Przetrwały otwór owalny (PFO – patent foramen ovale) występuje u około 20% populacji. Sugeruje się, że PFO może być przyczyną udaru mózgu, zwłaszcza gdy jego źródło pozostaje nieznane, przy czym dotyka on mniejszości osób z PFO. W związku z ciągłym postępem w zakresie diagnostyki, a zwłaszcza leczenia, coraz częściej spotykamy się z koniecznością wyboru właściwego postępowania w tej wąskiej grupie chorych. W prezentowanej pracy opisaliśmy przypadek 32-letniej kobiety z udarem żylnym mózgu, początkowo o nieznanej etiologii. Pogłębiona diagnostyka ujawniła więcej niż jeden czynnik predysponujący do jego wystąpienia.

7

Aktualne poglądy na temat etiologii i leczenia zespołu odpychania

75%

Mikołajewska E.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2012

|

vol. 66

|

issue 4

29-33

EN

Pusher syndrome is classically described as a disorder of body orientation in the frontal plane. Pusher behaviour is characterized by a tilt towards the contralesional paretic side and resistance to external attempts to rectify it. Despite the fact that it mainly occurs in stroke patients, non-stroke causes have been described as well. The author describes on the basis of the literature and his own research, the symptoms and methods of treatment of pusher syndrome.

PL

Zespół odpychania jest klasycznie definiowany jako zaburzenie postrzegania orientacji ciała w płaszczyźnie czołowej. Pacjenta z zespołem odpychania charakteryzuje wychylenie w stronę porażoną i opór na zewnętrze próby przywrócenia do pionu. Mimo że w większości przypadków zdarza się u pacjentów po udarze, zostały opisane również inne jego przyczyny. Na podstawie piśmiennictwa oraz badań własnych autorka przedstawiła główne przyczyny, objawy i metody leczenia zespołu odpychania.

8

HINTS na ostro – opis przypadku

75%

Zasadzińska K. J., Kukwa A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2019

|

vol. 8(4)

15-18

PL

Vertigo to fałszywe poczucie ruchu otoczenia lub własnej osoby. Jest to objaw rozpoznawany u około połowy pacjentów z zawrotami głowy. Nagły, samoistny napad vertigo nazywany jest ostrym zespołem przedsionkowym (OZP). Jest to schorzenie spowodowane uszkodzeniem obwodowego układu nerwowego wymagające leczenia objawowego. Objawy OZP mogą imitować patologię ośrodkową, m.in. zawał móżdżku lub pnia mózgu. Co więcej, zawrotom głowy, zaburzeniom równowagi zwykle nie towarzyszą objawy alarmowe takie jak ból głowy, porażenie połowy ciała, utrata przytomności i niewyraźna mowa. Dodatkowo, badanie rezonansu magnetycznego z opcją DWI oraz tomografia komputerowa używane w diagnostyce udaru, często dają wyniki fałszywie ujemne. Powyższe problemy diagnostyczne znacznie opóźniają leczenie udaru niedokrwiennego omawianej okolicy. HINTS to akronim, pochodzący od pierwszych liter trzech testów przyłóżkowych, mających na celu obserwację ruchów gałek ocznych. Metoda jest bardziej czuła niż MRI-DWI w diagnozowaniu zawału tylnego krążenia mózgu ze swoistością -96%. Przedstawiamy przypadek pacjenta z zawrotami głowy, któremu wykonano dwa tomografie komputerowe i badanie neurologiczne. Wynik baterii testów HINTS był niepokojący. Rozpoznanie zawału pnia mózgu zostało potwierdzone po wykonaniu MRI-DWI.

9

Impact of timing and regularity of rehabilitation on gait disturbances in patients after a stroke

63%

Kijowski S., Świat M., Opala G.

Medical Rehabilitation

|

2010

|

vol. 14(1)

9-15

EN

Introduction: The increasing stroke incidence due to demographic changes in society leads to a growing numbers of patients requiring post-stroke rehabilitation. Effective post-stroke rehabilitation should lead to improvement in motor functions. Pedography allows for an objective assessment of improvement in gait disturbances and thus the effectiveness of the treatment. The aim of the study was to estimate the impact of timing and regularity of treatment on gait disturbances assessed with pedography.Material and Methods: One hundred and twenty consecutive patients (44 women, 76 men, average age 76) were included. All were hemiparetic after stroke (95 ischemic; 25 hemorrhagic). During 4 weeks of the treatment period intensive rehabilitation, 5 days a week, was provided. Ninety patients received treatment regularly, while 30 patients had interruptions in the treatment. Gait parameters were measured with the use of a pedography platform. Pedography was performed before and after the treatment. Improvement after treatment was recognized when asymmetry in the gait parameters between the paretic and healthy limb disappeared. The effects of the treatments were compared depending on the regularity of the treatment and the time from the stroke event i.e. less then 6 months, between 6 and 12 months and more then one year.Results: Significant asymmetry in gait parameters was found in the first measurements before the treatment. After 4 weeks of rehabilitation sessions the asymmetry in recorded parameters disappeared only in systematically treated patients. The best results were found in the subgroup of patients in which the rehabilitation program had been introduced within 6 months after the stroke event. Conclusions: The regularity of the treatment is essential to obtain an improvement in gait disturbances after stroke. The rehabilitation program should be introduced as soon as possible after a stroke to obtain the best effects of the treatment. Pedography is a useful tool for assessment of the effectiveness of the rehabilitation program in stroke patients.

10

Prognostic relevance of hyponatremia after first-ever ischemic stroke

63%

Kret B., Lasek-Bal A., Holecki M., Hawrot-Kawecka A., Wilczyński K., Duława J.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2016

|

vol. 70

127-132

EN

INTRODUCTION: Hyponatremia is examined as a prognostic factor after first-time ischemic cerebrovascular incident (CVA, ischemic stroke). MATERIALS AND METHODS: 677 patients were analyzed after first-time ischemic stroke and divided into two groups according to sodium concentration: ≤ 135 mmol/L and > 135 mmol/L. RESULTS: For patients with sodium levels ≤ 135 mmol/L, the median National Institutes of Health Stroke Scale (NIHSS) score was 5 points, the median Modified Rankin Scale (mRS) was 4 points, and the mortality within 1 month of ischemic stroke was 10.5%. Patients with sodium levels > 135 mmol/L: NIHSS 3 points, mRS 2 points and mortality 1 month after ischemic stroke 3.4%. Mortality within 1 month of ischemic stroke in hyponatremic patients: women 16.4%, men 3.5% (p = 0.0194). Greater disability was seen in eunatremic women as assessed by increased mRS scores (p = 0.005). CONCLUSIONS: Hyponatremia is associated with a worsened heath status in patients in the acute and sub-acute phase after first-time ischemic stroke and is associated with increased mortality within 1 month after the stroke. Women with hyponatremia were characterized by greater mortality within one month after their first-ever ischemic stroke. In women with normal serum sodium at the time of stroke, a higher degree of disability was observed as assessed by increased mRS scores compared to men.

PL

WSTĘP: Hiponatremię uważa się za czynnik ryzyka udaru mózgu. MATERIAŁ I METODY: Przeanalizowano 677 chorych z pierwszym w życiu udarem niedokrwiennym mózgu, których podzielono w zależności od stężenia sodu w surowicy na dwie podgrupy: ≤ 135 mmol/l i > 135 mmol/l. WYNIKI: U chorych ze stężeniem sodu ≤ 135 mmol/l mediana w skali NIHSS wyniosła 5 pkt, mediana oceny stopnia inwalidztwa według skali mRankin wynosiła 4 pkt, a śmiertelność w okresie jednego miesiąca od zachorowania wynosiła 10,5%, w grupie ze stężeniem sodu > 135 mmol/l stwierdzono odpowiednio: 3 pkt, 2 pkt, i 3,4%. U chorych z hiponatremią śmiertelność w ciągu miesiąca od zachorowania wynosiła u kobiet 16,4%, u mężczyzn 3,5% (p = 0,0194). U kobiet z prawidłową natremią obserwowano większy stopień inwalidztwa w skali mRankin (p = 0,005). WNIOSKI: Hiponatremia ma niekorzystny wpływ na stan pacjentów zarówno w ostrej, jak i podostrej fazie udaru oraz wiąże się ze zwiększoną śmiertelnością miesięczną od zachorowania. Kobiety z hiponatremią cechowała większa śmiertelność w ciągu jednego miesiąca po przebytym pierwszym w życiu udarze niedokrwiennym. U kobiet z prawidłowym stężeniem sodu w czasie pierwszego w życiu udaru niedokrwiennego stwierdzano wyższy stopień inwalidztwa ocenianego w skali mRankin w porównaniu z mężczyznami.

11

Zaburzenia funkcji poznawczych w udarze móżdżku a skrzyżowana diaschiza – opis przypadku

63%

Bartczak E., Marcinowicz E., Kochanowski J.

Aktualności Neurologiczne

|

2011

|

vol. 11

|

issue 1

18-22

EN

Cerebellum coordinates skilled voluntary movements, and controls motor tone, posture and gain. However, anatomical, clinical, and neuroimaging studies conducted over the past decades have shown that the cerebellum is implicated in diverse higher cognitive functions, such as language, memory, visuospatial skills, executive functions and emotional regulation of behaviour. Anatomy and functional magnetic imaging studies indicate a link between right cerebellum and the left frontal regions. Crossed cerebello-cerebral diaschisis, reflecting a functional depression of supratentorial areas due to reduced input via cerebello-cortical pathways, may represent the neuropathological mechanism responsible for cognitive and speech deficits associated with cerebellar pathology. Damage to the cerebello-cortical loop brings about comportments that resemble those of injury to the cerebral cortical areas subserved by that loop. Rather than generating cognitive processes, the cerebellum is considered to modulate cognitive functions through the feed-forward loop of the cortico-ponto-cerebellar system and the feedback loop of the cerebello-thalamo-cortical pathways. The authors present 58 years old patient with a hemorrhagic stroke in the right cerebellar hemisphere with cognitive impairment in domains of memory, language and speech and attention.

PL

Móżdżek odpowiada przede wszystkim za koordynację ruchów celowych, kontrolę napięcia mięśni oraz utrzymanie równowagi i postawy ciała. Prowadzone w ostatniej dekadzie anatomiczne, kliniczne oraz neuroobrazowe badania pokazały jednak, że jest on także odpowiedzialny za rozmaite wyższe funkcje poznawcze, takie jak język, pamięć, umiejętności wzrokowo-przestrzenne, funkcje wykonawcze i emocjonalna regulacja zachowania. Anatomia, jak również funkcjonalny rezonans magnetyczny pokazują związek prawej półkuli móżdżku z lewym obszarem czołowym. Skrzyżowana diaschiza móżdżkowo-mózgowa odzwierciedla zahamowanie czynności nadnamiotowych obszarów odpowiedzialnych za funkcje poznawcze i mowy wynikające z uszkodzenia drogi móżdżkowo-mózgowej – ten neuropatologiczny mechanizm może odpowiadać za powstanie deficytów poznawczych i mowy w przypadku uszkodzenia móżdżku. Uszkodzenie móżdżkowo- korowej pętli powoduje zaburzenia podobne do uszkodzenia korowych obszarów mózgu w obrębie tej pętli. Móżdżek raczej nie generuje poznawczych procesów, ale zajmuje się modulowaniem tych funkcji za pośrednictwem pętli korowo-mostowo- móżdżkowej i pętli móżdżkowo-wzgórzowo-korowej. Autorzy przedstawiają przypadek 58-letniego pacjenta z krwotocznym udarem w prawej półkuli móżdżku i zaburzeniami w sferze pamięci, mowy i języka oraz uwagi.

12

Przypadek skąpoobjawowego rozwarstwienia ścian tętnic

63%

Karp-Majewska A., Adamkiewicz B., Klimek A.

Aktualności Neurologiczne

|

2006

|

vol. 6

|

issue 2

131-135

EN

Dissection of carotid arteries is seldom recognize as a reason of stroke. It more often appears in young people. The reasons leading to dissection are hypertension, injuries head or neck, neurosurgical or cardiosurgical interventions and illnesses embracing walls of arteries as well. In most cases dissection is a spontaneus process. We present the case of 59-year-old man with dissection of brahiocephalic trunk, right and left subclavian artery, right common carotid artery, aorta and iliac arteries. It is one of the few cases, with so extensive dissection about oligosymptomatic course, described in medical literature.

PL

Rozwarstwienie tętnic domózgowych bywa rzadko stwierdzaną przyczyną udarów mózgu. Częściej spotykane jest u osób młodych. Czynnikami predysponującymi do wystąpienia rozwarstwienia ściany tętnicy są: nadciśnienie tętnicze, urazy szyi i głowy, inwazyjne zabiegi neurochirurgiczne i kardiochirurgiczne, a także schorzenia obejmujące ściany tętnic. W większości przypadków rozwarstwienie ściany jest jednak procesem spontanicznym. Prezentujemy przypadek 59-letniego chorego, przyjętego z objawami udaru, u którego stwierdzono odwarstwienie błony wewnętrznej obejmujące pień ramienno-głowowy, prawą i lewą tętnicę podobojczykową, prawą tętnicę szyjną wspólną, aortę brzuszną i tętnice biodrowe. Stanowi on jeden z niewielu, opisywanych w literaturze przypadków, tak rozległego rozwarstwienia o skąpoobjawowym przebiegu.

13

Charakterystyka etiologiczna udarów mózgu leczonych w Klinice Neurologii UM w Białymstoku z analizą czynników ryzyka

63%

Syta-Krzyżanowska A., Chorąży M., Drozdowski W.

Aktualności Neurologiczne

|

2010

|

vol. 10

|

issue 1

26 -30

EN

Background: Polish epidemiological studies reported high ratio of morbidity and mortality on first in life stroke attack, lasting for several years increased with age. We can decrease those indicators significantly after identifying the risk factors and introducing prevention of stroke. The aim of the study was epidemiological analysis of patients hospitalised in the Department of Neurology Medical University in Bialystok. We have concentrated on aetiology with risk factors and mortality, depending on the age and sex of our patients. Material and methods: We recorded all cases of stroke in patients hospitalised in the Department of Neurology, Medical University in Bialystok during one year. We collected data using questionnaires from POLKARD (National Programme of Prophylaxis and Treatment of Cardiovascular Diseases). Results: We studied 408 patients – 185 (45.3%) women and 223 (54.7%) men with subarachnoid haemorrhage in 6.9%, intracerebral haemorrhage in 12.5% and ischaemic stroke in 80.6% cases. The most often observed risk factors were hypertension (81.2% cases), aerial fibrillation and morbus coronarius (38%). We observed case fatality rates in 11.6% patients with ischaemic stroke and in 21.5% with haemorrhagic stroke. Average mortality in the Department of Neurology Medical University in Bialystok was 13.5%. Conclusions: Hypertension is the most frequent risk factor of stroke attack and we often observed a few risk factors in one patient. Conducting treatment in stroke units can decrease early mortality in stroke.

PL

Wstęp: W przeprowadzonych w Polsce badaniach epidemiologicznych stwierdzono utrzymujący się od kilkunastu lat wysoki współczynnik zapadalności na pierwszy w życiu udar mózgu, wzrastający wykładniczo z wiekiem oraz połączony z wciąż dużą śmiertelnością. Poznanie czynników ryzyka oraz wprowadzenie profilaktyki może istotnie zmniejszyć powyższe wskaźniki. Celem pracy było przeprowadzenie analizy epidemiologicznej pacjentów z udarem mózgu hospitalizowanych na Pododdziale Udarowym Kliniki Neurologii USK w Białymstoku. Uwzględniono w szczególności etiologię z czynnikami ryzyka oraz śmiertelnością w zależności od wieku i płci chorych. Materiał i metody: Rozpatrzono wszystkie przypadki pacjentów hospitalizowanych w Klinice Neurologii USK w Białymstoku z powodu udaru mózgu w ciągu pełnego roku kalendarzowego. Posłużono się ankietami prowadzonymi w ramach Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób Sercowo-Naczyniowych (POLKARD). Obliczenia statystyczne wykonywano przy użyciu programu Statistica w wersji 8.0. Wyniki: Przeanalizowano wyniki 408 pacjentów, w tym 185 (45,3%) kobiet oraz 223 (54,7%) mężczyzn z rozpoznanym: krwotokiem podpajęczynówkowym – 6,9%, krwotokiem śródmózgowym – 12,5% oraz udarem niedokrwiennym – 80,6%. Etiologię zatorową pochodzenia sercowego zdiagnozowano u 39,4%, zakrzep dużych naczyń u 35%, natomiast udar zatokowy u 11,6% pacjentów. Najczęstszym czynnikiem ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu było nadciśnienie tętnicze (81,2%), następnie migotanie przedsionków i choroba niedokrwienna serca (38%). Zmarło 11,6% chorych z udarem niedokrwiennym mózgu oraz 21,5% z udarem krwotocznym. Średnia śmiertelność wyniosła 13,5%. Wnioski: Najczęstszym czynnikiem ryzyka udaru mózgu było nadciśnienie tętnicze, które szczególnie często współwystępowało z dodatkowym czynnikiem ryzyka udaru niedokrwiennego mózgu. Prowadzenie leczenia udaru mózgu w pododdziałach udarowych wiąże się z obniżeniem śmiertelności wczesnej.

14

Early post-stroke rehabilitation in Krakow – analysis of its availability

63%

Pasiut S., Oleś P., Stożek J., Mirek E., Szymura J.

Medical Rehabilitation

|

2014

|

vol. 18(3)

19-24

PL

Wprowadzenie i cel: Celem pracy było określenie dostępności i możliwości korzystania z wczesnej rehabilitacji poudarowej na terenie Miasta Krakowa. Materiał i metody: Materiał badawczy stanowiła grupa 90 osób (39 kobiet i 51 mężczyzn), u których wystąpił incydent neurologiczny w postaci udaru mózgu. Badania zostały przeprowadzone wśród osób po udarze mózgu przebywających na terenie Miasta Krakowa. Narzędziem badawczym był kwestionariusz ankiety, który składał się z pytań o charakterze zamkniętym. Pytania w ankiecie dotyczyły informacji na temat przebytego udaru mózgu, charakterystyki oraz dostępności przebiegu procesu rehabilitacyjnego po wypisaniu z oddziału neurologii oraz wiedzy badanych na temat możliwości finansowania rehabilitacji. Wyniki i wnioski: Analizując zebrane dane wskazano na potrzebę rozwoju i poprawy dostępności wczesnej rehabilitacji poudarowej świadczonej na terenie Miasta Krakowa.

EN

Introduction and aim: The aim of the study was to determine the availability and use of early stroke rehabilitation in Krakow.Material and methods: The research material was a group of 90 people (39 women and 51 men) who had suffered the neurological incident of a stroke. The study was conducted among people residing in the city of Krakow who had suffered a stroke. Results and conclusions: The research tool was a questionnaire, consisting of closed questions. The questions in the survey concerned the history of the stroke, the availability characteristics of the process of rehabilitation after discharge from the Department of Neurology, and respondents’ knowledge about funding opportunities for rehabilitation. Analysing the collected data indicated the need to develop and improve the availability of early stroke rehabilitation provided to the city of Krakow.

15

Udar mózgu – profilaktyka

63%

Ryglewicz D.

Aktualności Neurologiczne

|

2005

|

vol. 5

|

issue 3

189-193

EN

Stroke prevalence, mortality and disability rates are connected with stroke recurrence. Recurrent stroke occurs in 10-12% of patients during first 12 month after stroke onset and in 5-8% of patient each next year. The risk of death and higher degree of disability is higher among the patients with recurrent stroke that in patient with first ever stroke. Prophylactic treatment is the most important management in stroke patients. Risk factors may directly influence incidence or indirectly the natural course of disease. Among reversible risk factors the most important are: hypertension, heart disease, diabetes, smoking, diet and low physical activity. In the last years the results of experimental and clinical studies indicate that high level of homocysteine may be the new modificable risk of vasogenic brain injury. Modification of stroke risk factors together with antiplatelet or anticoagulant therapy had major influence on decrease of stroke mortality in Western Europe and USA, where not only stroke incidence dropped down, but also strokes become less severe. In Poland prevalence of stroke risk factors is high and proper preventive treatment is definitively not enough prescribed. The article presents the principles of secondary prevention stroke in ischaemic stroke.

PL

W udarach mózgu wysokie wskaźniki rozpowszechnienia, śmiertelności i inwalidztwa związane są m.in. z częstym występowaniem u tego samego chorego powtórnych incydentów naczyniowych. Szacuje się, że powtórny udar występuje u ok. 10-12% chorych w ciągu pierwszych 12 miesięcy od zachorowania i u kolejnych 5-8% w każdym następnym roku. Każdy kolejny udar niesie ze sobą większe ryzyko zgonu oraz większe ryzyko niesprawności. Profilaktyka wtórna jest więc podstawą leczenia chorych z udarem. Czynniki ryzyka mogą wpływać bezpośrednio na wzrost rozpowszechnienia tej choroby lub pośrednio poprzez zmianę naturalnej historii choroby. Najważniejszymi modyfikowalnymi czynnikami ryzyka są: nadciśnienie tętnicze, choroby serca, cukrzyca, nikotynizm, sposób odżywiania się i mała aktywność fizyczna. W ostatnich latach wyniki badań eksperymentalnych i klinicznych wskazują, że nowym modyfikowalnym czynnikiem ryzyka chorób naczyniowych mózgu może być podwyższony poziom homocysteiny. Modyfikacja czynników ryzyka połączona z leczeniem przeciwpłytkowym lub przeciwzakrzepowym miała decydujący wpływ na spadek umieralności w krajach Europy Zachodniej i w USA, gdzie udary mają lżejszy przebieg niż w naszym kraju. W Polsce rozpowszechnienie czynników ryzyka jest bardzo wysokie, a leczenie profilaktyczne wciąż zbyt rzadko stosowane. W artykule przedstawiono zasady stosowania profilaktyki wtórnej u chorych po udarze niedokrwiennym mózgu.

16

Interwencje psychologiczne jako profilaktyka depresji poudarowej

63%

Pękala K., Sobów T.

Aktualności Neurologiczne

|

2014

|

vol. 14

|

issue 3

156-160

EN

The aim of this article is to describe the available measures of preventing post-stroke depression and their efficacy with regard to psychological interventions. The said affective disorder is often poorly diagnosed for a number of reasons. Also the treatment itself turns sometimes to be inappropriate. It is worth highlighting that post-stroke depression affects the process of recovery of the patient, thus its harmful effect is not limited to a mere depressed mood. Studies describing the measures of prophylaxis of depression after stroke are dominated by those assessing the efficiency of pharmacotherapy. Meta-analyses point to a low efficiency of this type of therapeutic effects as well as to the inconsistency of their outcomes. Other methods of prevention efforts include those of psychological nature which should be divided into different categories, such as: psychotherapy, other unstructured interactions (for example: education, emotional and instrumental support, service of multidisciplinary team, physical exercises) or motivational interviewing. The results show that motivational interviewing is the most effective of all methods. Problem-solving therapy appears to be another effective intervention within the prevention of post-stroke depression. Also a short-term psychosocial-behavioral therapy produces good results. There is a definite and urgent need for more research on this subject that would enable the recommendation of an appropriate form of prophylaxis. The majority of the described studies are characterized by a small number of patients. It seems that different psychotherapeutic approaches that place the individual needs of the patient in the first place are worth further research. Those related to the behavioral approach seems to bring hope for greater efficacy.

PL

Celami artykułu są: prezentacja obecnych możliwości profilaktyki depresji poudarowej z zakresu interwencji psychologicznych oraz przybliżenie ich skuteczności. Opisywane zaburzenie afektywne z różnych przyczyn często bywa diagnozowane na niewystarczającym poziomie. Kolejnym problemem jest nieodpowiednie leczenie. Należy pamiętać, że depresja poudarowa wpływa na proces dochodzenia pacjenta do zdrowia, a więc jej szkodliwy wpływ nie ogranicza się do obniżenia nastroju. Wśród badań dotyczących metod prewencji depresji po udarze dominują te sprawdzające skuteczność farmakoterapii. Metaanalizy wskazują na niską skuteczność takich oddziaływań leczniczych i niespójność wyników. Wśród pozostałych metod znajdują się działania profilaktyczne o charakterze psychologicznym, które należałoby podzielić na kategorie, takie jak psychoterapia oraz inne, nieustrukturowane oddziaływanie (np. działania edukacyjne, wspierające czy multidyscyplinarne, ćwiczenia fizyczne) i dialog motywacyjny. Najskuteczniejszą ze sprawdzanych metod okazał się dialog motywacyjny. Kolejne narzędzie przynoszące rezultaty w prewencji depresji poudarowej to psychoterapia skoncentrowana na rozwiązaniu problemów. Do efektywnych zalicza się również krótkoterminową terapię psychosocjalno-behawioralną. Zdecydowanie potrzeba większej liczby badań naukowych na ten temat, by można było zalecać odpowiednią formę profilaktyki. Większość opisanych prób cechuje stosunkowo niewielka liczebność. Warte sprawdzenia są zwłaszcza rozmaite metody psychoterapeutyczne stawiające indywidualne potrzeby chorego na pierwszym miejscu; jak się wydaje, nurty związane z podejściem behawioralnym dają nadzieję na większą skuteczność.

17

Acute ischemic stroke secondary to childhood primary angiitis of cerebral nervous system (cPACNS) - case report and literature review

63%

Anuszkiewicz K., Stogowski P., Zawadzka M., Ziołkowska K., Pasierbska E., Mazurkiewicz-Bełdzińska M.

Neurologia Dziecięca

|

2020

|

vol. 29

|

issue 59

88-91

PL

Wstęp: Dziecięce pierwotne zapalenie naczyń ośrodkowego układu nerwowego (ang. childhood primary angiitis of cerebral nervous system, cPACNS) jest rzadką, idiopatyczną chorobą zapalną. Jej rozpoznawalność w populacji dziecięcej wzrasta, jednak ze względu na brak jednoznacznej klasyfikacji zachorowalność w grupie pediatrycznej wciąż pozostaje nieznana. Patofizjologia choroby jest słabo poznana, co przyczynia się do braku wytycznych dotyczących leczenia. Opis przypadku: 6-letni chłopiec został przyjęty z objawami ostrego udaru niedokrwiennego mózgu. Przy przyjęciu w badaniu neurologicznym stwierdzono masywny niedowład połowiczy lewostronny. Po wykluczeniu krwotoku śródmózgowego włączono leczenie przeciwzakrzepowe. Badanie rezonansu magnetycznego mózgowia z funkcją angiografii (angio-MRI) wykazało redukcję przepływu i podłużne zwężenia w prawej tętnicy szyjnej wewnętrznej i prawej tętnicy środkowej mózgu. Liczne ogniska niedokrwienne, zarówno ostre jak i przewlekłe, zostały uwidocznione w regionach korowych i podkorowych obu półkul mózgu. Obraz radiologiczny odpowiadał pierwotnemu zapaleniu naczyń mózgowia. W trakcie procesu diagnostycznego wszelkie zaburzenia hematologiczne, jak i zapalenia tętnic na tle wtórnym zostały wykluczone. Ze względu na obraz MRI włączono leczenie sterydami, co spowodowało stopniową regresję deficytów neurologicznych, a także poprawę przepływu przez zwężone tętnice uwidocznioną w badaniu obrazowym. Ostatecznie postawiono rozpoznanie pierwotnego zapalenia naczyń mózgu (cPACNS). Podsumowanie: cPACNS powinno być podejrzewane u pacjentów z charakterystycznymi, podłużnymi zmianami w obrębie naczyń mózgowia, u których wykluczono wtórne przyczyny zapalenia naczyń. Szybka diagnoza i włączenie terapii są kluczowe dla regresji zmian neurologicznych i powrotu pacjenta do pełnej sprawności.

EN

Introduction: Primary angiitis of central nervous system in childhood (cPACNS) is a rare idiopathic inflammatory disease and an increasing cause of acute ischemic stroke in children. Due to heterogenous classification and poorly understood pathomechanism there are no estimated prevalence and treatment guidelines for PACNS in pediatric population. Case report: A 6-year-old boy with symptoms of acute ischemic stroke was admitted. Neurological examination revealed left hemiparesis. After exclusion of brain hemorrhage the patient was primarily treated with anticoagulants. Brain magnetic resonance (MRI) showed reduced flow with longitudinal stenosis in right internal carotid artery and right middle cerebral artery. Numerous ischemic focuses acute and chronic were found in right cortical and subcortical regions. Hematologic disorders were excluded, as were other inflammatory disorders. Due to imaging studies and clinical features primary angiitis was suspected. Corticosteroids were administrated and regression of neurological deficits was observed. Eventually cPACNS was diagnosed. Conclusion: cPACNS should be considered after exclusion of systematic, rheumatological and secondary causes of vasculitis. Fast diagnosis and administration of therapy is absolutely essential as most of the case series carried on adult population suggest a favorable clinical outcome of cPACNS early treated with steroids.

18

Singultus as a sequelae of lateral medullary infarction: Rehabilitation perspective. A case report

63%

Kim E., Bhatt J.

Medical Rehabilitation

|

2011

|

vol. 15(1)

34-36

PL

Czkawka jest rzadko występującym objawem w przypadku zawałów bocznych rdzenia przedłużonego (LMI). W literaturze znajdujemy jedynie ograniczone opisy występowania czkawki. Rozpoznanie LMI stawia się głównie w oparciu o badanie MRI. U pacjentów z LMI podejmowano próby korelowania objawów klinicznych z obrazami MRI, jednak rzadko spotyka się badania obejmujące większe grupy badanych. W dostępnej literaturze znajdujemy obrazowe badania anatomicznych uszkodzeń u pacjentów z LMI cierpiących z powodu czkawki. Początkowymi objawami udaru są zazwyczaj bóle i zawroty głowy oraz ataksja chodu, natomiast takie objawy jak: zaburzenia połykania, chrypka i czkawka występują w późniejszym okresie. Niejasne są przyczyny czkawki w przypadki LMI i problem ten nie był badany w wystarczającym stopniu. W pracy opisujemy przypadek pacjenta, u którego w okresie 12 dni przed przyjęciem do szpitala występował ból głowy w okolicy potylicznej, połączony z nudnościami i wymiotami. W wywiadzie nie stwierdzono narażenia na leki lub inne środki mogące wywołać występujące objawy. Na drugi dzień po przyjęciu u chorego wystąpiła czkawka. Leczenie chloropromazyną było nieskuteczne, natomiast stan chorego poprawił się po zastosowaniu baclofenu i fizjoterapii. Przypadek ten sugeruje, że fizjoterapia stosowana w połączeniu z farmakoterapią może być wartościowym sposobem postępowania w przypadku opornej na leczenie czkawki.

EN

Hiccups are a rare manifestation of Lateral Medullary Infarction (LMI). Strokes produce numerous complications, hiccup manifestations are limited in reviewing literatures. Diagnoses of LMIs have been documented predominately by use of MRIs. There have been attempts to make clinical with MRI correlations in patients with LMI, studies with a large number of patients are uncommon among subjects with this etiology. Previous literatures have attempted to investigate anatomical lesions in patients with LMI suffering from hiccups by using imaging. Initial signs are usually headache, vertigo, dizziness or gait ataxia, whereas sensory symptoms consisting of dysphagia, hoarseness and hiccups usually occurred in the latter aspect. Hiccups in LMI are not fully understood and has been insufficiently studied. We describe a case of a man in his sixties with a constant occipital headache lasting 12 days associated with nausea and vomiting prior to admission to acute hospital. There was no history of exposure to any prescription or recreational drugs prior to presentation. The day after admission, he presented with intractable hiccups. Treatment with chlorpromazine (Thorazine) was unsuccessful, hiccups improved after initiation of baclofen and physical therapy. This case suggests that physical therapy may be a valuable aspect for refractory hiccups in conjunction with pharmacological management.

19

Występowanie osteoporozy w chorobach neurologicznych

63%

Karp-Majewska A., Adamkiewicz B., Pyzik M.

Aktualności Neurologiczne

|

2007

|

vol. 7

|

issue 4

242-245

EN

Osteoporosis is generalized disease of the skeleton, characterized by low bone mineral density and disturbance of microarchitecture. Osteoporosis is a disease that appears in quite many people in Poland and there are many reasons for that. Many years ago osteoporosis was recognize as a disease of old people, but now it can reveal itself in every age and can lead to an increased susceptibility to fractures. There is a need to know how many factors can develop osteoporosis, for example genetic, environmental, dietetic or pharmacological. There are a lot of diseases, which might negatively effects bone mineral density. Osteoporosis mostly shows itself in those strictly connected with immobilization, such as stroke or spinal injury, and also in those with specific pharmacological treatment that negatively effects bone metabolism. And these disease are: epilepsy and sclerosis multiple. Osteoporosis is a big threat in many neurological diseases. It is vital to recognize diagnostic methods enabling to determine the bone metabolism, so as to prevent additional disorders. Taking into consideration a huge influence of everyday pharmacotherapy on bone metabolism, we are able to start diagnosis in an early stage and apply proper prophylactic.

PL

Osteoporoza jest uogólnioną chorobą szkieletu charakteryzującą się niską masą kostną oraz upośledzeniem mikroarchitektury, które prowadzi do obniżenia wytrzymałości mechanicznej tkanki kostnej, a w konsekwencji do zwiększenia podatności na złamania. Jest chorobą występującą u znacznej liczby osób w Polsce. Dawniej traktowana była jako schorzenie osób starych, obecnie wiadomo, że może pojawiać się w każdym wieku. Przyczyn występowania osteoporozy jest wiele, poczynając od czynników genetycznych, poprzez środowiskowe, aż do dietetycznych i farmakologicznych. Należy pamiętać, że również wiele chorób powoduje zmniejszenie gęstości mineralnej kości, co w konsekwencji doprowadza do rozwoju osteopenii lub osteoporozy. Spośród schorzeń neurologicznych na szczególną uwagę zasługują te, które przebiegają z długotrwałym unieruchomieniem, takie jak udary mózgu czy urazy rdzenia, jak również te, w których stosowana jest specyficzna farmakoterapia, wpływająca negatywnie na metabolizm kostny. Przykładem może być leczenie padaczki czy stwardnienia rozsianego. W wielu schorzeniach neurologicznych osteoporoza stanowi duże zagrożenie, należy więc być świadomym tego faktu i wnikliwie zapoznać się z metodami diagnostycznymi umożliwiającymi ocenę metabolizmu kostnego, aby w przyszłości uchronić pacjentów przed dodatkowymi schorzeniami. Wiedząc, jak ogromny wpływ na metabolizm kostny ma stosowana na co dzień farmakoterapia, możemy wcześnie rozpocząć diagnostykę i zastosować odpowiednią profilaktykę.

20

Effect of PNF and NDT Bobath Concepts in Improving Trunk Motor Control in Ischemic Stroke Patients – a Randomized Pilot Study

63%

Kuciel M., Rutkowski S., Szary P., Kiper P., Rutkowska A.

Medical Rehabilitation

|

2021

|

vol. 25(2)

4-8

EN

Introduction: Recently, in various systematic reviews and evidence-based clinical practice guidelines, the efficacy of stroke rehabilitation interventions has been evaluated. Among them, proprioceptive neuromuscular facilitation (PNF) and neuro-developmental treatment (NDT) Bobath turned out to be effective and widely used therapeutic approaches. Objective of the work: The aim of the study was to evaluate therapeutic effectiveness of the PNF and NDT Bobath concepts for improvement of trunk motor control in patients after ischemic stroke. Materials and methods: The study consisted of 30 patients up to 3 months after ischemic stroke. Participants were randomly assigned to 2 study groups. Both groups consisted of 15 patients who underwent rehabilitation according to the PNF or NDT Bobath concept. Comparison of the changes in Trunk Impairment Scale (TIS) was the primary outcome. Results: Analysis of values for the total TIS scale showed statistically significant improvement in both groups. Within-group analysis showed statistical significance among baseline and intermediate measurements, as well as for baseline and final measurements within both groups. Analysis of the total TIS scale indicators between the PNF and Bobath groups showed no statistically significant differences. Conclusions: Both the PNF and Bobath concepts have proven to be effective in the treatment of posture control and significant improvement has been noted in patients from both groups.

PL

Wprowadzenie: W ostatnim czasie różne przeglądy literatury i wytyczne dotyczące praktyki klinicznej oparte na dowodach naukowych oceniły skuteczność interwencji w zakresie rehabilitacji udaru mózgu. W badaniach tych oceniono efekty proprioceptywnego torowania nerwowo-mięśniowego PNF oraz koncepcji NDT Bobath, uznając te dwie metody jako skuteczne i szeroko stosowane w podejściu terapeutycznym. Cel pracy: Celem pracy była ocena skuteczności terapeutycznej koncepcji PNF i NDT Bobath w poprawie kontroli motoryki tułowia u chorych po udarze niedokrwiennym. Materiały i metody: Badaniami objęto 30 pacjentów w okresie do 3 miesięcy po udarze niedokrwiennym. Uczestników przydzielono losowo do dwóch grup badanych. Obie grupy składały się z 15 pacjentów poddanych rehabilitacji zgodnie z koncepcją PNF lub NDT Bobath. Podstawowym wynikiem było porównanie zmian parametrów badanych przy użyciu skali TIS (Trunk Impairment Scale). Wyniki: Analiza wartości łącznej skali TIS wykazała istotną statystycznie poprawę w obu grupach. Analiza wewnątrzgrupowa wykazała istotność statystyczną pomiędzy pomiarem wstępnym i pośrednim wykonanym po 5 dniach oraz pomiędzy pomiarem wstępnym i końcowym w obu grupach. Analiza wartości łącznej skali TIS pomiędzy grupami PNF i Bobath nie wykazała różnic istotnych statystycznie. Wnioski: Zarówno koncepcje PNF jak i Bobath okazały się skuteczne w terapii kontroli postawy ciała. Nastąpiła znaczna poprawa w badanych parametrach u pacjentów z obu grup.

Refine search results

Miejsce psychoterapii w prewencji i leczeniu depresji poudarowej

Ocena jakości życia pacjentów po przebytym udarze mózgu

Wpływ niezdrowej żywności na układ nerwowy

Sudden neurological states encountered in the line of work of Emergency Medical Service in Rybnik

CADASIL spowodowany stereotypową mutacją p.Arg207Cys w genie NOTCH3

Trudności diagnostyczne i terapeutyczne u 32-letniej kobiety po udarze mózgu z przetrwałym otworem owalnym i z genetycznie uwarunkowaną nadkrzepliwością – opis przypadku

Aktualne poglądy na temat etiologii i leczenia zespołu odpychania

HINTS na ostro – opis przypadku

Impact of timing and regularity of rehabilitation on gait disturbances in patients after a stroke

Prognostic relevance of hyponatremia after first-ever ischemic stroke

Zaburzenia funkcji poznawczych w udarze móżdżku a skrzyżowana diaschiza – opis przypadku

Przypadek skąpoobjawowego rozwarstwienia ścian tętnic

Charakterystyka etiologiczna udarów mózgu leczonych w Klinice Neurologii UM w Białymstoku z analizą czynników ryzyka

Early post-stroke rehabilitation in Krakow – analysis of its availability

Udar mózgu – profilaktyka

Interwencje psychologiczne jako profilaktyka depresji poudarowej

Acute ischemic stroke secondary to childhood primary angiitis of cerebral nervous system (cPACNS) - case report and literature review

Singultus as a sequelae of lateral medullary infarction: Rehabilitation perspective. A case report

Występowanie osteoporozy w chorobach neurologicznych

Effect of PNF and NDT Bobath Concepts in Improving Trunk Motor Control in Ischemic Stroke Patients – a Randomized Pilot Study