Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 6

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  testosteron
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ podaży makroskładników odżywczych i wartości energetycznej diety na stężenie testosteronu u mężczyzn uprawiających sport

100%
Wrzosek M., Włodarek D.
Polish Journal of Sports Medicine
|
2018
|
vol. 34(1)
9-16
EN
Androgenic and anabolic functions of testosterone make it the most important male hormone. Its concentration can be influenced by the intake of dietary macronutrients and its calorific value. The aim of this study was to review available research on testosterone levels among male athletes within the context of their effects of diet. It has been proved that both the calorific value and the amount of protein, fats and carbohydrates are not without effect on the hormone. Energy shortages and individual macronutrients reduce testosterone levels in an athlete’s body, thus affecting its training possibilities.
PL
Androgeniczne i anaboliczne funkcje testosteronu czynią go najważniejszym hormonem męskim. Jego stężenie może podlegać wpływom podaży makroskładników diety oraz jej wartości energetycznej. Celem pracy był przegląd najnowszych badań nad stężeniem testosteronu wśród sportowców płci męskiej w kontekście wpływu diety. Dowiedziono, iż zarówno wartość energetyczna, jak i ilość białka, tłuszczów i węglowodanów nie pozostają bez wpływu na stężenie testosteronu. Niedobory energii i poszczególnych makroskładników obniżają stężenie tego hormonu w organizmie sportowca, wpływając tym samym na jego możliwości treningowe.
2

REPRINT OF POLISH TRANSLATION OF ARTICLE BY ACCORD INTERNATIONAL ASSOCIATION FOR THE STUDY OF PAIN (IASP) - Pain 154 (2013) 515-524 Brain imaging reveals that engagement of descending inhibitory pain pathways in healthy women in a low endogenous estradiol state varies with testosterone

100%
Warnaby C., Vincent K., Stagg C. J., Moore J., Kennedy S., Tracey I.
Ból
|
2013
|
vol. 14
|
issue 4
6-18
EN
The combined oral contraceptive pill (COCP) has been implicated in the development of a number of chronic pain conditions. Modern COCP formulations produce a low endogenous estradiol, low progesterone environment similar to the early follicular phase of the natural menstrual cycle, with a variable effect on serum androgen levels. We used behavioural measures and functional magnetic resonance imaging to investigate the response to experimental thermal stimuli in healthy women, in both a natural and COCPinduced low endogenous estradiol state, to investigate whether alterations in central pain processing may underlie these observations in COCP users. Although COCP users overall did not require lower temperatures to obtain a fixed pain intensity, alterations in the brain response to these stimuli were observed. In a subgroup of COCP users with significantly reduced serum testosterone, however, lower temperatures were required. Region-of-interest analysis revealed that within key regions of the descending pain inhibitory system, activity in response to noxious stimulation varied with serum testosterone levels in both groups of women. Of particular interest, in COCP users, activity in the rostral ventromedial medulla increased with increasing testosterone and in those women with low testosterone, was significantly reduced compared to controls. These findings suggest that, in a low endogenous estradiol state, testosterone may be a key factor in modulating pain sensitivity via descending pathways. Specifically, failure to engage descending inhibition at the level of the rostral ventromedial medulla may be responsible for the reduction in temperature required by COCP users with low circulating testosterone.
PL
Stosowanie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych (ZDŚA) wiązano z rozwojem wielu zespołów bólu przewlekłego. Nowoczesne postacie ZDŚA wywołują stan małego stężenia endogennego estradiolu i małego stężenia progesteronu, zbliżony do wczesnej fazy pęcherzykowej naturalnego cyklu miesięcznego; w zróżnicowany sposób wpływają na stężenia androgenów w surowicy. Wykorzystaliśmy miary behawioralne i obrazowanie za pomocą czynnościowego rezonansu magnetycznego do zbadania reakcji na eksperymentalne bodźce cieplne u zdrowych kobiet w stanie małego stężenia endogennego estradiolu (naturalnym i wywołanym ZDŚA) aby zbadać, czy zmiany w zakresie ośrodkowego przetwarzania bólu mogą leżeć u podłoża tych obserwacji u osób stosujących ZDŚA. Chociaż osoby stosujące ZDŚA ogólnie biorąc nie wymagały niższych temperatur do uzyskania ustalonego nasilenia bólu, obserwowano zmiany w zakresie reakcji mózgu na te bodźce. W podgrupie osób stosujących ZDŚA, u których stężenie testosteronu w surowicy było zmniejszone, wymagane temperatury bodźca były niższe. Analiza obszarów zainteresowania wykazała, że w obrębie kluczowych obszarów zstępującego układu hamującego ból aktywność w reakcji na bodziec bólowy różniła się w zależności od stężenia testosteronu w surowicy w obu badanych grupach kobiet. Szczególnie interesujące było stwierdzenie, że u osób stosujących ZDŚA aktywność dogłowowej części brzuszno-przyśrodkowego obszaru rdzenia przedłużonego zwiększała się wraz ze stężeniem testosteronu, a u kobiet z małym stężeniem testosteronu była istotnie zmniejszona w porównaniu z grupą kontrolną. Wyniki te wskazują, że w stanie małego stężenia endogennego estradiolu testosteron może być kluczowym czynnikiem modulującym wrażliwość na ból za pośrednictwem dróg zstępujących. Dokładniej zaś niezdolność do angażowania zstępującego hamowania na poziomie dogłowowej części brzuszno-przyśrodkowego obszaru rdzenia przedłużonego może odpowiadać za niższą temperaturę wymaganą do wywołania odczucia bólu o określonym nasileniu u osób stosujących ZDŚA i z małym stężeniem krążącego testosteronu.
3
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ witaminy D na stężenie testosteronu, kompozycję sylwetki i siłę mięśniową u sportowców – przegląd aktualnych doniesień

84%
Matras A., Nowak M., Parol D., Śliż D.
Polish Journal of Sports Medicine
|
2018
|
vol. 34(1)
1-7
EN
The testosterone concentration, body composition and muscular strength in play a significant role in the process of optimizing the sports form. People with vitamin D deficiency have a higher risk of hypogonadism. Vitamin D supplementation at low initial testosterone levels can increase testosterone levels in men. Due to lipophilicity of vitamin D, excessively developed adipose tissue increases the risk of vitamin D deficiency by binding it in adipocytes. Athletes with a higher BMI (Body Mass Index), even within the normal range (18.5-24.9 kg / m2) may require higher doses of vitamin D supplementation. The discovery of VDR (Vitamin D The receptor – the vitamin D receptor) within the muscle tissue gave grounds to believe that vitamin D has an effect on muscle strength. Concentration 25 (OH) D is positively correlated with muscular strength. Vitamin D3 supplementation increases muscle strength from 1.37% to 18.75%. Vitamin D2 supplementation does not increase muscle strength. There are a limited number of scientific publications regarding the influence of vitamin D on testosterone concentration, silhouette composition and muscular strength, however, conducted research clearly indicate the benefits of adequate nutrition with vitamin D. Optimal blood serum concentration 25 (OH) D is 30-50 ng / ml. In the period from September to April, supplementation is recommended for the general public at a dose of 800-2000 UI of vitamin D3 per day.
PL
Prawidłowe stężenie testosteronu, odpowiednia kompozycja składu ciała i siła mięśniowa w wielu dyscyplinach odgrywają znaczącą rolę w procesie optymalizacji formy sportowej. Osoby charakteryzujące się niedoborem witaminy D mają wyższe ryzyko występowania hipogonadyzmu. Suplementacja witaminy D przy niskich, wyjściowych stężeniach testosteronu może zwiększyć stężenie testosteronu u mężczyzn. Z uwagi na lipofilność witaminy D, nadmiernie rozwinięta tkanka tłuszczowa zwiększa ryzyko niedoborów witaminy D poprzez wiązanie jej w adipocytach. Sportowcy o wyższym wskaźniku BMI (ang. Body Mass Index – wskaźnik masy ciała), nawet mieszczącym się w granicach normy (18,5-24,9 kg/m2) mogą wymagać wyższych dawek suplementacyjnych witaminy D. Odkrycie VDR (ang. Vitamin D Receptor – receptor witaminy D) w obrębie tkanki mięśniowej dało podstawy by sądzić, że witamina D ma wpływ na siłę mięśniową. Stężenie 25 (OH) D jest dodatnio skorelowane z siłą mięśniową. Suplementacja witaminy D3 zwiększa siłę mięśniową od 1,37% do 18,75%. Suplementacja witaminy D2 nie zwiększa siły mięśniowej. Istnieje ograniczona liczba publikacji naukowych traktujących o wpływie witaminy D na stężenie testosteronu, kompozycji sylwetki i siłę mięśniową, jednak przeprowadzone badania jednoznacznie wskazują na korzyści wynikające z odpowiedniego odżywienia witaminą D. Optymalne stężenie w surowicy krwi 25 (OH) D wynosi 30-50 ng/ml. W okresie od września do kwietnia zalecana jest suplementacja dla ogółu społeczeństwa w dawce 800-2000 UI witaminy D3 dziennie.
4
Publication available in full text mode
Content available

Rola androgenów w patogenezie i przebiegu klinicznym stwardnienia rozsianego. Nowe możliwości terapii

84%
Turniak M., Głąbiński A.
Aktualności Neurologiczne
|
2015
|
vol. 15
|
issue 1
28-34
EN
Multiple sclerosis is an autoimmune disease that affects the central nervous system. An autoimmune reaction directed against myelin components leads to the degradation of sheaths surrounding axons of nerve cells, thus affecting the ability of the nerves to conduct electrical impulses to and from the brain. Despite extensive studies, the aetiology and pathogenesis of this disease is still not clear. It has been shown that the interplay between genetic and environmental factors is responsible for multiple sclerosis development. The average female-to-male ratio at a typical age of disease onset is around 2.0. It means that women suffer from multiple sclerosis twice as often as men. It has also been reported that the clinical course of the disease is different in women and men. Studies showing that the female-to-male ratio is not observed in paediatric patients, suggest that sex hormones play a role in the pathogenesis of multiple sclerosis and susceptibility to this disease. Numerous studies have reported that androgens affect neural and glial cell survival in vitro. In addition, the positive effect of both endogenous and exogenous testosterone on the clinical course of multiple sclerosis in animal models has been proven. Pilot studies concerning the treatment with testosterone and selective androgen receptor modulators have shown promising tolerance and no severe side effects, suggesting that they may be good candidates for a new therapy for multiple sclerosis patients.
PL
Stwardnienie rozsiane to choroba autoimmunologiczna, która atakuje ośrodkowy układ nerwowy. Reakcja autoimmunologiczna skierowana przeciwko komponentom mieliny prowadzi do degradacji osłonki otaczającej aksony komórek nerwowych, co upośledza ich zdolność do przewodzenia impulsów – zarówno z mózgu, jak i do niego. Mimo intensywnych badań etiologia i patogeneza choroby nadal nie są dokładnie poznane. Zostało ustalone, że w rozwoju stwardnienia rozsianego biorą udział czynniki genetyczne i środowiskowe. Średni stosunek częstości występowania choroby u kobiet do częstości jej występowania u mężczyzn w przypadku typowego wieku zachorowania (między 35. a 49. rokiem życia) wynosi około 2,0, czyli kobiety zapadają na stwardnienie rozsiane dwukrotnie częściej. Także przebieg choroby i rokowanie są różne u kobiet i mężczyzn. Zależności tej nie obserwuje się wśród pacjentów pediatrycznych, co może sugerować, że hormony płciowe odgrywają istotną rolę w podatności na schorzenie i jego przebiegu. Liczne badania dowiodły istnienia wpływu androgenów na komórki nerwowe i glej in vitro. Co więcej, pozytywny wpływ zarówno testosteronu, jak i dihydrotestosteronu został udowodniony w modelach zwierzęcych stwardnienia rozsianego. Pilotażowe badania dotyczące zastosowania testosteronu i selektywnych modulatorów receptora androgenowego wykazały obiecującą tolerancję i brak poważnych efektów ubocznych, co daje nadzieję na wykorzystanie tej terapii. Krótko- i długoterminowa efektywność jej działania oraz skutki uboczne wymagają jednak dalszych badań.
5
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ cynku, magnezu i witaminy D na produkcję testosteronu u mężczyzn

67%
Wrzosek M., Włodarek D., Woźniak J.
Polish Journal of Sports Medicine
|
2018
|
vol. 34(3)
123-134
EN
Testosterone is the main androgenic hormone produced by Leydig cells, found mainly in testicles/ testis. The aim of this study was to review the latest research on the effects of zinc, magnesium and vitamin D on testosterone levels among male athletes..Research suggests that the optimization of zinc supply may result in enhanced androgen synthesis but only in case of an earlier deficiency of this element. Regarding magnesium, there are indications based on intervention studies that indicate the positive influence of magnesium supplementation (alone or in combination with zinc)on testosterone synthesis. Due to the presence of vitamin D receptors (VDRs) and enzymes metabolizing this vitamin in Leydig cells, the effect of providing cholecalciferol on testosterone synthesis seems probable, but the available studies do not explain the strength of this effect.
PL
Testosteron jest głównym hormonem androgennym wytwarzanym przez komórki Leydiga znajdujące się głównie w jądrach. Celem niniejszej pracy był przegląd najnowszych badań dotyczących wpływu cynku, magnezu i witaminy D na stężenie testosteronu wśród sportowców płci męskiej. Badania wskazują, iż optymalizacja podaży cynku może przynieść efekt w postaci zwiększonej syntezy androgenów tylko w przypadku wcześniejszego niedoboru tego pierwiastka. W odniesieniu do magnezu istnieją przesłanki na podstawie badań interwencyjnych, które wskazują na pozytywny wpływ jego suplementacji (jako preparat pojedynczy lub w połączeniu z cynkiem) na syntezę omawianego hormonu. Z uwagi na występowanie receptorów witaminy D (VDR) oraz enzymów metabolizujących tę witaminę w komórkach Leydiga, wpływ podaży cholekalcyferolu na syntezę testosteronu wydaje się prawdopodobny, jednak dostępne badania nie wyjaśniają siły tego wpływu.
6
Publication available in full text mode
Content available

Osteoporoza po stosowaniu hormonalnej terapii antyandrogenowej raka gruczołu krokowego

67%
Cegieła U., Korzeniowska H., Wilk A.
Annales Academiae Medicae Silesiensis
|
2012
|
vol. 66
|
issue 2
49-54
EN
Prostate cancer is a malicious tumor. Its development is determined by the lack of androgen equilibrium by the prostate. In pathogenesis of this disease, the androgen receptors also play an essential role. Androgen receptors activation in neoplastic cells leads to their diff erentiation and tumorous progression. Hormonal antiandrogenic therapy is the basic method of prostate cancer treatment, which induces decreased testosterone levels and/or inhibits the eff ect of androgen on androgen receptors. Orchidectomy or the administration of analogs or antagonists of gonadotropin- releasing hormone are used in order to decrease testosterone levels, whereas antiandrogens are administered in order to block androgen receptors. The decreased level of testosterone and the disorder in the function of androgen receptors lead to the impairment of bone cell function i.e. (osteoclasts, osteoblasts, osteocytes) and the development of osteoporosis in men. Androgens stimulate the proliferation, diff erentiation and activity of osteoblast. They stimulate the synthesis of bone matrix proteins and bone mineralization. They have proapoptotic eff ect on osteoclasts and antiapoptopic eff ect on osteoblasts and osteocytes. Androgens inhibit recruitment of osteoclasts and reduce bone resorption.
PL
Rak gruczołu krokowego jest nowotworem złośliwym. Jego rozwój jest determinowany brakiem równowagi androgenowej prostaty. W patogenezie choroby istotną rolę odgrywają także receptory androgenowe, których aktywacja w komórkach nowotworowych prowadzi do wzrostu ich różnicowania i progresji nowotworu. Podstawową metodą jego leczenia jest hormonalna terapia antyandrogenowa, polegająca na obniżeniu poziomu testosteronu lub zahamowaniu oddziaływania androgenów na receptory androgenowe. W celu obniżenia poziomu testosteronu stosuje się orchidektomię oraz terapię analogami lub antagonistami gonadoliberyny, natomiast w celu hamowania oddziaływania androgenów na receptory androgenowe stosuje się antyandrogeny. Zmniejszenie poziomu testosteronu i zaburzenia w funkcjonowaniu receptorów androgenowych prowadzą do upośledzenia funkcji komórek kostnych (osteoklastów, osteoblastów, osteocytów) i rozwoju osteoporozy u mężczyzn. Androgeny stymulują proliferację, różnicowanie i funkcje osteoblastów. Pobudzają syntezę białek macierzy kostnej i stymulują mineralizację. Wykazują efekt proapoptyczny na osteoklasty i antyapoptyczny na osteoblasty i osteocyty. Hamują rekrutację osteoklastów i zmniejszają resorpcję kości.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.