Search results

Search:
in the keywords: surgical wound infections

Sort By:

Limit search:

Perioperative Antibiotic Prophylaxis in Clinical

100%

Jawień M., Bulanda M.

Polish Journal of Surgery

2010

vol. 82

issue 4

219-225

The aim of the study was to determine the efficiency of perioperative antibiotic prophylaxis in surgical patients.Material and methods. During the period between January and December, 2005, eight surgical Departments were subject to investigation, considering surgical wound infections following selected procedures: 3 orthopedic departments, 3 general surgery departments, and two vascular surgery departments. Based on obtained results the following parameters concerning perioperative antibiotic prophylaxis were evaluated: was the procedure performed with antibiotic prophylaxis?; type of chemotherapeutic agent used, and duration of prophylaxis.Results. Inguinal hernia repair procedures were most often performed without antibiotic (33% of procedures). The statistically significant higher incidence index of surgical wound infections was confirmed in case of cholecystectomy without (18.8 vs 2%). In case of vascular procedures cefuroxime was used in 8 doses. In case of hip or knee joint endoprosthesis surgery cefazolin was administered in five doses. In 70% of cholecystectomy and hernial repair procedures one dose of cefazolin was used. Considering colorectal operations the following antibiotics were used: 6 doses of cefazolin in 36% of cases, and 8 doses of amoxicillin with clavulanic acid. Twenty-five percent of colorectal procedures required the administration of amoxicillin with clavulanic acid and metronidazolConclusions. Analysis demonstrated that in spite of the many guidelines elaborated by scientific associations concerning perioperative antibiotic prophylaxis, the above-mentioned are rarely administered according to clinical practice.

Przygotowanie chorego do operacji alloplastyki stawu biodrowego lub kolanowego jako istotny element zapobiegania zakażeniu okołoprotezowemu

84%

Białecki J., Brychcy A., Marczyński W.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

2015

vol. 11

issue 2

205-209

Replacement of large joints in the lower limbs is a commonly accepted and used method for the treatment of osteoarthritis. Like any other intervention, this treatment method also involves the risk of complications. Periprosthetic joint infection is one of the most serious ones. It qualifies patients for further procedures, which significantly impairs their daily activity and the comfort of life. Osteoarticular infections represent a major therapeutic challenge. This is associated with both, poor penetration of antibiotics into the osteoarticular compartment (system) as well as with the increasing drug resistance of pathogens. Osteoarticular infections require several weeks of antibiotic therapy, as an adjunct treatment, which is an additional financial burden. The implementation of primary prevention scheme in periprosthetic joint infection allows for a significant reduction in the risk of this complication. The article discusses the different nature of the infection within joints and orthopaedic implants. We have presented the key principles for the prevention of septic complications associated with total hip and knee replacement, by discussing the most common sources of primary infection. We have proposed a treatment algorithm based on diagnostic tests reducing the risk of infectious complications and increasing the safety of surgical intervention (surgical procedure) as well as the chances for good long-term treatment outcomes.

Protezoplastyka dużych stawów kończyny dolnej jest powszechnie akceptowaną i stosowaną metodą leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów. Jak każda interwencyjna metoda leczenia obarczona jest ryzykiem powikłań. Do najbardziej obciążających chorego należy zakażenie okołoprotezowe. Wystąpienie tego typu komplikacji kwalifikuje chorego do kolejnych operacji, w znacznym stopniu upośledzających codzienną aktywność i komfort życiowy. Infekcje w obrębie układu kostno- -stawowego stanowią duże wyzwanie lecznicze. Ma to związek zarówno z ubogą penetracją antybiotyków do przedziału (układu) kostno-stawowego, jak i ze zwiększającą się lekoopornością patogenów. Konieczność wielotygodniowej antybiotykoterapii, jako uzupełnienie leczenia operacyjnego, stanowi dodatkowe obciążenie finansowe. Wdrożenie schematu profilaktyki pierwotnej zakażenia okołoprotezowego pozwala w istotnym stopniu zredukować ryzyko wystąpienia tego powikłania. W artykule omówiono odmienność charakteru infekcji w obrębie narządu ruchu oraz wokół implantów ortopedycznych. Przedstawiono najistotniejsze zasady zapobiegania septycznym powikłaniom całkowitej endoprotezoplastyki stawu biodrowego i kolanowego, poprzez omówienie najczęstszych źródeł infekcji pierwotnej. Zaproponowano algorytm postępowania oparty na badaniach diagnostycznych redukujących ryzyko powikłań infekcyjnych i zwiększających bezpieczeństwo przeprowadzenia interwencji chirurgicznej (zabiegu chirurgicznego), jak również szanse na dobry wynik odległy.

Refine search results

1 Pediatria i Medycyna Rodzinna

1 Polish Journal of Surgery

1 2015

1 2010

1 Białecki J.

1 Brychcy A.

1 Bulanda M.

1 Jawień M.

1 Marczyński W.

Search results

Perioperative Antibiotic Prophylaxis in Clinical

Przygotowanie chorego do operacji alloplastyki stawu biodrowego lub kolanowego jako istotny element zapobiegania zakażeniu okołoprotezowemu