Search results

1

Dlaczego polscy studenci medycyny rezygnują z podejmowania specjalizacji zabiegowych? Badanie ankietowe

100%

Skorus U., Karpińska I., Kominko A., Romaniszyn M.

Polish Journal of Surgery

|

2020

|

vol. 92(2)

12-21

PL

Wstęp: Zainteresowanie podejmowaniem specjalizacji zabiegowych przez polskich studentów spadło w ostatnich latach. W obliczu wzrastającego zapotrzebowania na zabiegi chirurgiczne, istotne jest poszukiwanie czynników odpowiedzialnych za tę sytuację. Cel: Celem badania było przeprowadzenie oceny poziomu zainteresowania podejmowaniem specjalizacji zabiegowych przez polskich studentów medycyny oraz identyfikacja czynników wpływających na ich decyzje. Materiał i metody: Anonimowe kwestionariusze ankiety zostały rozesłane drogą elektroniczną do studentów kierunku lekarskiego z 11 polskich uczelni medycznych. Wyniki: Do badania włączono 595 uczestników (190 mężczyzn i 405 kobiet). 48% z nich zadeklarowało chęć wyboru specjalizacji zabiegowej po ukończeniu studiów. Procent studentów, którzy rozważali taką karierę w przeszłości, był jednak większy i wyniósł 65%. Niewielkie zainteresowanie chirurgią jako dziedziną nauki (OR = 20.6), własna ocena predyspozycji chirurgicznych jako niesatysfakcjonujących (OR = 14.3), przekonanie, że nie jest się w stanie dostać i ukończyć szkolenia specjalizacyjnego z chirurgii (OR = 5.2), odradzanie kariery chirurga przez partnera (OR = 3.4), negatywne wcześniejsze doświadczenia ze środowiskiem chirurgicznym (OR = 2.6), brak dorobku naukowego (współautorstwa artykułów lub prezentacji na konferencjach naukowych) (OR = 1.9), pierwszy kontakt z blokiem operacyjnym po drugim roku studiów (OR = 1.9) zostały zidentyfikowane jako niezależne czynniki ryzyka rezygnacji z podejmowania kariery w specjalizacjach zabiegowych. Wnioski: Na przestrzeni lat studiów większość studentów medycyny rozważa podjęcie specjalizacji zabiegowej. Zniechęcani przez czynniki dotyczące stylu życia, niski poziom szkolenia chirurgicznego lub doświadczając dyskryminacji ze względu na płeć, często rezygnują z tej ścieżki kariery.

2

Inteligencja emocjonalna a preferowana specjalizacja medyczna – wyniki badania empirycznego

72%

Pawełczyk A., Kotlicka‑Antczak M., Śmigielski J., Pawełczyk T., Rabe‑Jabłońska J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2012

|

vol. 12

|

issue 2

96-101

EN

Aim of the study: Literature emphasizes a positive impact of emotional intelligence on interpersonal and communication skills, the doctor‑patient relationship, and the level of empathy. On the other hand, few research studies dealing with the correlation between emotional intelligence and medical specialty choice or preference are available. Our research was aimed at checking if there are differences in the ability to perceive and identify emotions according to facial expression (one of the dimensions of emotional intelligence) between students preferring different medical specialties. Method: The research involved 251 six‑year students of the Medical Faculty, Medical University of Łódź. The examined group consisted of 174 women (69.33%) and 77 men (30.67%). The subjects’ average age was 24.7 years. The surgical specialty was preferred by 44 women (28.21%) and 43 men (58.11%), non‑surgical by 112 women (71.79%) and 31 men (41.89%). The subjects were asked to fill in a questionnaire with demographic data (gender, age, preferred specialty) and the Emotional Intelligence Scale – Faces (SIE‑T) by Matczak, Piekarska and Studniarek. Results: Men significantly more frequently chose surgical specialty (58.11%), as compared to women (28.21%); chi2=19.08, p<0.001. No significant differences were found in SIE‑T results between women and men who study at the 6th year of the Medical Faculty; Mann‑Whitney U= 0.81, p>0.05. Similarly, no differences were found betweenthe students preferring surgical and non‑surgical procedures; Mann‑WhitneyU= ‑0.93, p>0.05. Results: Male and female students of the Medical Faculty do not differ in the level of emotional intelligence. Emotional intelligence does not differentiate the students preferring surgical and non‑surgical specialties.

PL

Cel pracy: W literaturze podkreśla się pozytywny wpływ inteligencji emocjonalnej na zdolności interpersonalne i komunikacyjne, na relację lekarza z pacjentem oraz poziom empatii. Jednocześnie dostępnych jest niewiele prac badawczych poświęconych zależności pomiędzy inteligencją emocjonalną a wybieraną lub preferowaną specjalizacją lekarską. Celem naszej pracy było sprawdzenie, czy istnieją różnice w zdolności spostrzegania i identyfikowania emocji na podstawie wyrazu twarzy (jeden z wymiarów inteligencji emocjonalnej) pomiędzy studentami preferującymi różne specjalizacje medyczne. Metoda: Badanie przeprowadzono z udziałem 251 studentów VI roku Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Badana grupa składała się ze 174 kobiet (69,33%) i 77 mężczyzn (30,67%). Średni wiek osób badanych wynosił 24,7 roku. Specjalizację zabiegową preferowały 44 kobiety (28,21%) i 43 mężczyzn (58,11%), niezabiegową – 112 kobiet (71,79%) i 31 mężczyzn (41,89%). Badanych poproszono o wypełnienie kwestionariusza z danymi demograficznymi (płeć, wiek, preferowana specjalizacja) oraz Skali Inteligencji Emocjonalnej – Twarze (SIE‑T) Matczak, Piekarskiej i Studniarek. Wyniki: Mężczyźni istotnie częściej wybierali specjalizację zabiegową (58,11%) niż kobiety (28,21%); chi2=19,08, p<0,001. Nie stwierdzono istotnych różnic w wynikach SIE‑T pomiędzy kobietami i mężczyznami studiującymi na VI roku Wydziału Lekarskiego; UManna‑Whitneya= 0,81, p>0,05. Nie odnotowano także różnic pomiędzy studentami preferującymi specjalizacje zabiegowe i niezabiegowe; UManna‑Whitneya= ‑0,93, p>0,05. Wnioski: Studenci i studentki Wydziału Lekarskiego nie różnią się poziomem inteligencji emocjonalnej. Inteligencja emocjonalna nie różnicuje studentów preferujących specjalizacje zabiegowe i niezabiegowe.

3

Styl życia studentów Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w latach 2005 i 2020

72%

Klocek T. S., Witek P., Wawrzonkowski P., Binek A., Woźniak N., Łukasz Krzych Ł. K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2022

|

issue 76

112-117

EN

INTRODUCTION: Lifestyle is a broad concept with a large impact on health. It changes over time under the influence of scientific reports, social trends and individual conditions. The aim of this study was to make an intergenerational comparison of the lifestyle of students of the Medical University of Silesia, Katowice, Poland. MATERIAL AND METHODS: A cross-sectional study was conducted using the author’s own questionnaire. Two groups of 221 subjects each, medical students in 2003–2005 and 2020, participated in the study. Recommendations of the World Health Organization were used to assess lifestyle and the variables were classified as “healthy” or “unhealthy”. RESULTS: The students in 2020 exhibited “healthier” behaviors compared to the students in 2003–2005 in terms of the regularity of meals (p = 0.02), less frequent consumption of meals with a high salt content (p = 0.03), more frequent consumption of fruits and vegetables (p < 0.01) and longer sleep periods (p < 0.01). In contrast, caffeine use (p = 0.02), the frequency of alcoholic beverage consumption (p = 0.04) and the number of people experiencing stress (p < 0.01), which was destabilizing for most (p < 0.01), increased. CONCLUSIONS: The lifestyle of medical students improved over 15 years in terms of eating habits. Unfavorable changes are related to alcohol consumption and perceived stress.

PL

WSTĘP: Styl życia jest szerokim pojęciem i ma duży wpływ na zdrowie. Zmienia się na przestrzeni czasu pod wpływem doniesień naukowych, trendów społecznych i indywidualnych uwarunkowań. Celem pracy było międzypokoleniowe porównanie stylu życia studentów Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach (SUM). MATERIAŁ I METODY: Badanie przekrojowe przeprowadzono z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza. W badaniu uczestniczyły dwie grupy liczące po 221 osób, studenci kierunków medycznych w latach 2003–2005 i w roku 2020. Do oceny stylu życia użyto rekomendacji Światowej Organizacji Zdrowia, a zmienne zaklasyfikowano jako ,,zdrowy nawyk” lub ,,niezdrowy nawyk”. WYNIKI: Studenci w roku 2020 wykazywali ,,zdrowsze” zachowania w porównaniu ze studentami z lat 2003–2005, jeśli chodzi o regularność spożywania posiłków (p = 0,02), rzadsze spożycie posiłków z dużą zawartością soli kuchennej (p = 0,03), częstsze spożycie warzyw i owoców (p < 0,01) oraz dłuższy sen (p < 0,01); zwiększyły się natomiast używa-nie kofeiny (p = 0,02), częstość spożywania napojów alkoholowych (p = 0,04) oraz liczba osób odczuwających stres (p < 0,01), który dla większości był destabilizujący (p < 0,01). WNIOSKI: Styl życia studentów kierunków medycznych na przestrzeni 15 lat poprawił się w zakresie nawyków żywieniowych. Zmiany niekorzystne dotyczą spożycia alkoholu i odczuwania stresu.

4

System wartości a objawy depresyjne u studentów medycyny

72%

Adamiak G., Jabłkowska K., Nowakowska K., Stetkiewicz A., Szymańska-Świątnicka E., Pawełczyk T.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2009

|

vol. 9

|

issue 3

178-188

EN

This research is an attempt to establish the hierarchy of values in future physicians and tracing a possible correlation between the values they exhibit and depressive symptoms they experience. The research covered 263 students of the Medical Faculty, Medical University of Łódź, aged from 19 to 25 years (average age 22.3 years). Examined were 177 students of the second year and 86 students of the fourth year, coming mainly from urban areas. Furthermore, 109 students of the Technical University of Łódź were examined, along with students of the University of Łódź: 71 students of the fourth year of architecture and 38 students of the fourth year of pedagogy, aged from 20 to 25 years (average age 22.0 years). The students of medicine and students of other faculties were statistically significantly differentiated by the following values: “clean”, “intellectual”, “independent”, “imaginative”, “responsible”, “internal balance”, “world of beauty”, “social recognition”, “life full of impressions”. The values, which statistically significantly differentiated the second and fourth year students of medicine, were: “ambitious”, “national safety”, “mature love” and “pleasure”. The group of medicine students exhibited a considerable severity of depressive symptoms, which was associated with a high rank attributed to the “forgiving” value and low rank attributed to the values: “logical”, “cheerful”, “mature love” and “one’s own dignity”. Significant differences were found in the value system among students of different faculties of studies. The students of medicine exhibited a high severity of depressive symptoms, which was associated with the values they represented.

PL

Celem niniejszej pracy była próba ustalenia hierarchii wartości przyszłych lekarzy oraz prześledzenie ewentualnej zależności pomiędzy wyznawanymi zasadami a występowaniem u nich objawów depresji. Badaniami objęto 263 studentów wydziału lekarskiego UM w Łodzi w wieku od 19 do 25 lat (średnia wieku 22,3 roku). Zbadano 177 studentów II roku i 86 studentów IV roku, pochodzących głównie ze środowiska miejskiego. Badaniu poddano również 109 osób studiujących na Politechnice Łódzkiej i Uniwersytecie Łódzkim – 71 będących na IV roku architektury i 38 z IV roku pedagogiki, w wieku od 20 do 25 lat (średnia wieku 22,0 lata). Studentów medycyny i studentów innych kierunków studiów istotnie statystycznie różnicowały wartości: „czysty”, „intelektualista”, „niezależny”, „obdarzony wyobraźnią”, „odpowiedzialny”, „równowaga wewnętrzna”, „świat piękna”, „uznanie społeczne”, „życie pełne wrażeń”. Wartościami w sposób istotny statystycznie odróżniającymi studentów medycyny II roku od studentów tego kierunku na IV roku były: „ambitny”, „bezpieczeństwo narodowe”, „dojrzała miłość”, „przyjemność”. W grupie przyszłych lekarzy zanotowano znaczne nasilenie objawów depresyjnych, które miało związek z wysoką rangą przypisywaną wartości „wybaczający” i niską rangą nadawaną wartościom: „logiczny”, „pogodny”, „dojrzała miłość” oraz „poczucie własnej godności”. Stwierdzono istotne różnice wśród studentów różnych kierunków studiów w zakresie systemu wartości. W grupie studentów medycyny widoczne było wysokie nasilenie objawów depresji, które miało związek z wyznawanymi wartościami.

5

Czynniki temperamentalne mogą być związane z preferencją specjalizacji lekarskiej – badanie pilotażowe

72%

Pawełczyk A., Kotlicka-Antczak M., Pawełczyk T., Rabe-Jabłońska J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2010

|

vol. 10

|

issue 2

73-85

EN

Objective: This study was aimed at checking a hypothesis about a possible correlation between medical students’ temperamental traits and specialty preferences. Material and methods: The study was carried out among 202 students of the 6th year at the Medical University of Łódź in academic year 2008/2009. The examined group consisted of 140 women (69%) and 62 men (31%). The average age of the students included into the study was 24.7 years (range: 23-29). The subjects were asked to fill in a questionnaire on demographic variables and the Formal Characteristics of Behaviour- Temperament Inventory (FCB-TI) by Zawadzki and Strelau. Results: The students taking part in the study preferred specialties in internal diseases (22%), surgery (18%) and paediatrics (11%). Two point five percent of the students were indecisive in the specialty choice, 26% preferred surgical specialty and 71% – non-surgical specialty. Differences in temperamental traits were indicated between the students preferring different specialties. Students preferring surgery scored higher than those preferring internal medicine in Endurance (p=0.0036, d=0.63) and Activity (p=0.0292, d=0.63). Significantly higher average values were observed within two temperamental traits: Briskness (p=0.0083, d=0.5) and Endurance (p=0.0070, d=0.49) in students preferring surgical specialties, as compared to those choosing non-surgical specialties. Conclusions: Students’ preferring different medical specialties differ in temperamental traits. They obtained different results on the scales of Briskness, Endurance and Activity. The obtained results may be useful in vocational guidance within the choice of medical specialty.

PL

Cel badania: Zweryfikowanie hipotezy o istnieniu związku pomiędzy cechami temperamentu studentów wydziału lekarskiego a preferowaną przez nich specjalizacją medyczną. Materiał i metoda: Badanie przeprowadzono wśród 202 studentów VI roku Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi w roku akademickim 2008/2009. Wśród osób badanych było 140 kobiet (69%) i 62 mężczyzn (31%). Średni wiek studentów włączonych do badania wynosił 24,7 roku (zakres: 23-29). Badanych poproszono o wypełnienie ankiety dotyczącej zmiennych demograficznych oraz kwestionariusza temperamentu FCZ-KT Zawadzkiego i Strelaua. Wyniki: Badani najczęściej wybierali specjalizację z zakresu chorób wewnętrznych (22%), chirurgii (18%) oraz pediatrii (11%). Wśród badanych studentów 2,5% nie podjęło ostatecznej decyzji co do wyboru specjalizacji. Specjalizację zabiegową preferowało 26% badanych, zaś niezabiegową 71%. Wykazano istnienie różnic cech temperamentu pomiędzy studentami preferującymi różne specjalizacje medyczne. Stwierdzono istotnie wyższe nasilenie cech temperamentu w skalach: Wytrzymałość (p=0,0036, d=0,63) oraz Aktywność (p=0,0292, d=0,63) w grupie studentów preferujących specjalizację z zakresu chirurgii w porównaniu z wybierającymi choroby wewnętrzne. Zaobserwowano istotne wyższe wartości przeciętne w zakresie dwóch skal: Żwawości (p=0,0083, d=0,5) oraz Wytrzymałości (p=0,0070, d=0,49) u studentów preferujących zabiegowe specjalizacje lekarskie w porównaniu z wybierającymi niezabiegowe. Wnioski: Studenci preferujący różne specjalizacje medyczne różnią się cechami temperamentu. Uzyskali różne wyniki w skalach Żwawość, Wytrzymałość i Aktywność. Uzyskane rezultaty mogą być wykorzystane w doradztwie zawodowym w zakresie wyboru specjalizacji lekarskiej.

6

Style radzenia sobie ze stresem i poziom poczucia własnej skuteczności u studentów VI roku medycyny Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach

72%

Borek I., Drzastwa W. J., Matuszewska-Zbrońska H., Oleksiak A., Bujak-Rosenbeiger E., Mizgała E., Lewandowski D., Karpe K.

|

EN

INTRODUCTION: The medical profession belongs to those professions having one of the highest levels of stress. The aim of the work was to define the styles of coping with stress and the level of sense of self-efficacy and to establish the dependencies of the factors mentioned by students of medicine. MATERIAL AND METHODS: The survey study included a group of 184 VI year students of medicine. The following were used: Questionnaire for coping in stressful situations CISS, Generalized self-efficacy scale – GSES, authors’ own multiple-choice research questionnaire for the specialization of medicine. Analysis was conducted using the statistical package for IBM, SPSS Statistics 22. RESULTS: Among the 184 surveyed students, there were 122 women and 62 men. 57 people considered the choice of family medicine as their target specialization and 127 subjects chose other specializations. More than half of the students had a task-oriented style of coping, among 32% the the evasion style dominated and 14.6% of the emotional style, equally in men and women. There were no inter-group differences in the styles of coping with stress. CONCLUSIONS: 1. Medical students, regardless of their choice of specialization, have a task style of coping with stress and a high level of self-efficacy. 2. Students with higher levels of self-efficacy often display the task style of coping with stress and engage in seeking social contacts. 3. Students choosing a specialization other than family medicine had a significantly higher sense of self-efficacy. 4. A high level of self-efficacy and task style of coping with stress as part of the personality profile of a future doctor may indicate the possibility of better functioning in the profession.

PL

WSTĘP: Zawód lekarza należy do profesji cechujących się jednym z najwyższych wskaźników poziomu stresu. Celem pracy było określenie stylów radzenia sobie ze stresem i poziomu poczucia własnej skuteczności oraz ustalenie zależności wymienionych czynników u studentów VI roku medycyny. MATERIAŁ I METODY: Badaniem ankietowym objęto grupę 184 studentów VI roku medycyny SUM w Katowicach. Zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych – CISS, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności – GSES, autorską ankietę badania wyboru specjalizacji medycznej. Analizę przeprowadzono za pomocą pakietu statystycznego IBM SPSS Statistics 22. WYNIKI: Spośród 184 badanych studentów (122 kobiety i 62 mężczyzn) 57 osób rozważało wybór medycyny rodzinnej jako specjalizacji docelowej, a 127 wybrało inne specjalizacje. Ponad połowa studentów charakteryzowała się stylem zadaniowym radzenia sobie ze stresem, u 32% dominował styl unikowy, a u 14,6% styl emocjonalny, w równym stopniu u kobiet i mężczyzn. Nie stwierdzono różnic międzygrupowych w stylach radzenia sobie ze stresem. WNIOSKI: 1. Studenci medycyny, niezależnie od wyboru specjalizacji, w większości charakteryzują się zadaniowym stylem radzenia sobie ze stresem i wysokim poziomem poczucia własnej skuteczności. 2. Badani studenci o wyższym poziomie poczucia własnej skuteczności częściej radzą sobie ze stresem w sposób zadaniowy i angażują się w poszukiwanie kontaktów towarzyskich. 3. Studenci wybierający specjalizację inną niż medycyna rodzinna charakteryzują się istotnie wyższym poczuciem własnej skuteczności. 4. Wysoki poziom poczucia własnej skuteczności i zadaniowy styl radzenia sobie ze stresem, jako elementy profilu osobowościowego przyszłego lekarza, mogą wskazywać na możliwości lepszego funkcjonowania w zawodzie.

7

Empatia studentów wydziału lekarskiego i jej związek z preferowaną specjalizacją medyczną

72%

Pawełczyk A., Pawełczyk T., Bielecki J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2007

|

vol. 7

|

issue 3

138-143

EN

Aim of paper: The aim of our study was to determine, if there is any correlation between medical students’ level of empathy and their preferred medical specialty. Material and methods: One hundred and ninety-nine students of Medical Faculty of £ódŸ Medical University were included in the study. There were 124 females and 75 males; 45.23% were 5th year students, 54.77% were 6th year students; their mean age was 24.07 years (SD=0.92). Subjects included in the study were asked to fill in a psychological test and a questionnaire with demographic data. Empathy was tested using the Empathy Understanding Questionnaire by A. Wêgliñski. Statistical analyinnysis included the two-factor variance analysis using post hoc Tukey tests. Results: The study revealed significant gender-dependent differences in empathy level (F=4.755; df=1; p=0.0305) and interaction of gender and preferred medical specialty in the field of influence on empathy level (F=2.138; df=7; p=0.0417). No significant association was noticed between empathy level and preferred specialty, although statistical analysis of test results almost reached statistical significance (F=2.001; df=7; p=0.0571). Male medical students declaring a preference for surgery show a significantly lower empathy than female medical students who prefer specialization in psychiatry, internal medicine, both in basic medical care and in hospital setting. Conclusions: Our results confirm a correlation of medical students’ empathy level and their gender, as well as between gender and preferred medical specialty. Male students who preferred surgery had significantly lower empathy level than female students who wanted to pursue a career in psychiatry and internal medicine.

PL

Cel pracy: Celem naszych badań była odpowiedź na pytanie, czy istnieje związek pomiędzy poziomem empatii studentów wydziału lekarskiego a preferowaną przez nich specjalizacją medyczną. Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 199 studentów Wydziału Lekarskiego UM w Łodzi, w tym 124 kobiety i 75 mężczyzn. W grupie badanych 45,23% było na roku V a 54,77% na roku VI. Średni wiek osób badanych wynosił 24,07 roku (SD=0,92). Poproszono ich o wypełnienie testu psychologicznego oraz ankiety z danymi demograficznymi. Empatię badano za pomocą Kwestionariusza Rozumienia Empatycznego A. Węglińskiego. W analizie statystycznej wykorzystano dwuczynnikową analizę wariancji z testami post hoc zaproponowanymi przez Tukeya. Wyniki: Przeprowadzone badania wykazały istnienie statystycznie istotnych różnic poziomu empatii w zależności od płci badanych (F=4,755; df=1; p=0,0305) oraz interakcję płci i wybieranej specjalizacji w zakresie wpływu na poziom empatii (F=2,138; df=7; p=0,0417). Nie stwierdzono istotnych związków pomiędzy poziomem empatii a preferowaną przez studentów specjalizacją medyczną, choć wartości statystyk testowych osiągały poziomy bliskie istotności (F=2,001; df=7; p=0,0571). Udowodniono, iż studenci - mężczyźni, deklarujący chęć wyboru chirurgii wykazują istotnie mniejszą empatię od studentek - kobiet preferujących specjalizację z psychiatrii, chorób wewnętrznych w podstawowej opiece zdrowotnej lub szpitalu. Wnioski: Wyniki badania potwierdzają istnienie związku pomiędzy poziomem empatii studentów wydziału lekarskiego a płcią badanych i wskazują na istnienie interakcji pomiędzy płcią a wybieraną specjalizacją. Studenci preferujący chirurgię charakteryzują się istotnie niższym poziomem empatii niż studentki pragnące specjalizować się w zakresie psychiatrii i chorób wewnętrznych.

8

Problem tajemnicy psychiatrycznej w kontekście dostępu pracowników niemedycznych do informacji o pacjencie

58%

Kmieciak B.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2014

|

vol. 14

|

issue 1

50-54

EN

Medical confidentiality is a phenomenon that has special meaning. Since the time of Hippocrates, it has been emphasized that the physician is responsible for the protection of patient information. As a result, a therapeutic relationship may be built. In the Polish law, psychiatric confidentiality has been presented in an even more distinctive way: it is emphasized that the psychiatrist may not post information regarding the patient’s admission of her/his fault. According to the Law on Mental Health Protection, all persons involved in the therapeutic process are obliged to keep the information secret. However, do these provisions apply also to employees cooperating with the hospital? More and more such people: security guards, catering staff, hairdressers, perform their duties in the hospital ward. They have direct access to some information about the patient, such as her/his name, appearance and behaviour. The hospital administrative staff’s situation is similar. Furthermore, it is worth considering whether or not the medical confidentiality applies to medical students. The Polish law mentions only the presence of students during the medical examination conducted by a doctor. On what basis do students receive precise information about a given patient and a consent for an access to her/his medical records? These issues are particularly important in psychiatric practice. This article shows the importance of psychiatric confidentiality and the present challenges related to the reported problems (especially an access of students and non-medical employees to information about the patient) and contains proposed solutions.

PL

Tajemnica lekarska ma szczególne znaczenie. Już od czasów Hipokratesa podkreśla się, że lekarz odpowiada za ochronę informacji na temat pacjenta – dzięki temu może dojść do zbudowania relacji terapeutycznej. W polskim prawie tajemnica psychiatryczna została ukazana w sposób jeszcze bardziej doniosły: zaznacza się, iż psychiatra nie może zamieszczać informacji dotyczących przyznania się pacjenta do winy. Jak precyzuje Ustawa o ochronie zdrowia psychicznego, do zachowania tajemnicy są zobowiązane wszystkie osoby biorące udział w postępowaniu terapeutycznym. Czy przepisy te obejmują również pracowników współpracujących ze szpitalem? Coraz więcej takich ludzi (ochroniarzy, pracowników firm cateringowych, fryzjerów) wykonuje swoje obowiązki na terenie oddziału szpitalnego. Mają oni bezpośredni dostęp do części informacji na temat pacjenta – jego imienia, wyglądu, zachowania. W podobnej sytuacji są pracownicy administracyjni szpitala. Ponadto warto rozważyć, czy tajemnica lekarska obowiązuje studentów medycyny. W polskim prawie jest mowa jedynie o obecności studentów w trakcie badania prowadzonego przez lekarza. Na jakiej podstawie studenci otrzymują dokładne informacje o chorym i zgodę na wgląd w jego dokumentację medyczną? W praktyce psychiatrycznej zagadnienia te odgrywają szczególnie ważną rolę. Artykuł ukazuje znaczenie tajemnicy psychiatrycznej i współczesne wyzwania dotyczące sygnalizowanych problemów (przede wszystkim dostępu pracowników niemedycznych i studentów do informacji o pacjencie) oraz zawiera propozycje rozwiązań.

Refine search results

Dlaczego polscy studenci medycyny rezygnują z podejmowania specjalizacji zabiegowych? Badanie ankietowe

Inteligencja emocjonalna a preferowana specjalizacja medyczna – wyniki badania empirycznego

Styl życia studentów Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach w latach 2005 i 2020

System wartości a objawy depresyjne u studentów medycyny

Czynniki temperamentalne mogą być związane z preferencją specjalizacji lekarskiej – badanie pilotażowe

Style radzenia sobie ze stresem i poziom poczucia własnej skuteczności u studentów VI roku medycyny Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach

Empatia studentów wydziału lekarskiego i jej związek z preferowaną specjalizacją medyczną

Problem tajemnicy psychiatrycznej w kontekście dostępu pracowników niemedycznych do informacji o pacjencie