Search results

Search:
in the keywords: stabilność

Sort By:

Limit search:

Kliniczne testy oceny stabilności równowagi i chodu – testy przyłóżkowe

100%

Józefowicz-Korczyńska M., Chmielecka-Rutkowska J., Mazerant A.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

2016

vol. 5(1)

57-63

Ocena równowagi i chodu jest ważnym elementem badania otoneurologicznego. W artykule przedstawiono najważniejsze kliniczne „testy przyłóżkowe” stosowane u pacjentów w diagnostyce zaburzeń układu równowagi. Problemy ze stabilnością mogą pojawiać się zarówno w uszkodzeniu błędnika, jak i w dysfunkcji układu nerwowego, mięśniowego i wzrokowego. Badanie ruchomości gałek ocznych, w tym: zakres ruchów, stabilność fiksacji, obecności oczopląsu, test sakkadowy i śledzenia, wskazują na zaburzenia motoryki. Omówiono testy oceniające stabilność pacjenta podczas stania i funkcję móżdżku. Przedstawiono kryteria interpretacji zaburzeń w ocenie klinicznej. Opisano testy potrząsania głową oraz pchnięcia głowy, oceniające niestabilność układu przedsionkowego. Autorzy zwrócili uwagę na powiązanie wyników badania z uszkodzeniem błędnika i zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego. Przeanalizowano testy stosowane w diagnostyce łagodnych położeniowych zawrotów głowy oraz stosowane w ocenie chodu i zdolności pacjentów do samodzielnego poruszania się. W bardziej rozbudowanych i czasochłonnych testach – dynamicznym indeksie chodu i skali równowagi Berga – ocena dotyczy ilościowych aspektów sprawności chodu, a wyniki uzyskuje się na podstawie przyznawanych punktów w różnych zadaniach, na przykład wykonywanie obrotu, przechodzenie nad przeszkodami i wokół nich. Wszystkie przedstawione testy są ważnym elementem badania klinicznego, dają pierwsze informacje o stanie pacjenta i pozwalają ukierunkować dalsze postępowanie diagnostyczne.

Body posture and selected stabilometric parameters among patients with depression

75%

Szczygieł E., Łopatka K., Madej M., Malec A., Golec J., Czechowska D., Masłoń A.

Medical Rehabilitation

2015

vol. 19(4)

13-18

Wstęp: Pionowa postawa ciała wyróżnia człowieka spośród innych istot żywych. Wyznacza również specyficzne warunki dla ruchu. Elementem łączącym zarówno postawę, jak i ruch jest stabilność. Polega ona na statycznym i dynamicznym równoważeniu destabilizujących sił grawitacji oraz bezwładności przez pobudzenie odpowiednich grup mięśniowych. Zakłócenia kontroli posturalnej mogą być uwarunkowane różnymi czynnikami. Wśród nich wymieniany jest udział czynnika psychicznego. Celem przeprowadzonych badań była analiza wybranych zmiennych charakteryzujących stabilność posturalną osób z depresją. Materiał i metody: W badaniach wzięło udział 54 osoby, które przydzielono do dwóch grup. Do pierwszej grupy zakwalifikowano 28 pacjentów ze zdiagnozowaną depresją. Średnia wieku badanych wynosiła 37,25 +/- 3,88 lat. Do drugiej grupy zakwalifikowano 26 osób. Osoby te były w pełni zdrowe, rekrutowane z ogólnej populacji, u których wykluczono depresję i obniżenie nastroju. Średnia wieku badanych wynosiła 33,31 +/- 5,19 lat. Do badań oceniających stabilność wykorzystano platformę PEL 38 i oprogramowanie komputerowe TWIN 99. Wyniki: Uzyskane wyniki różniły się istotnie między grupami w zakresie pięciu zmiennych: zmian oscylacji środka ciężkości w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej, średniego odchylenia w płaszczyźnie czołowej oraz w parametrach niestabilności: pola powierzchni i stosunku długości do powierzchni. Grupa z depresją w porównaniu z grupą kontrolną uzyskała wyższe wartości 4 z 5 ocenianych parametrów. Wnioski: Osoby z depresją cechuje zmniejszenie stabilności ciała w porównaniu do osób bez depresji.

Introduction: A vertical posture distinguishes humans from other living beings. It also determines the specific conditions for movement. The element which connects body posture and movement is stability. It is based on the static and dynamic balancing of the destabilising forces of gravity and inertia through stimulating the appropriate muscle groups. A disruption of postural control may be conditioned by various factors, among which the literature mentions mental health. The purpose of this study was a comparative analysis of selected variables characterising the postural stability of persons with depression.Material and methods: The study involved fifty-four persons who were divided into two groups. The first group comprised 28 patients diagnosed with depression. The mean age of the participants was 37.25 +/ – 3.88. The second group consisted of 26 completely healthy persons who were recruited from the general population, excluding persons with depression or a low mood. The mean age of the participants was 33.31 +/ – 5.19 years. The postural stability was assessed using a PEL 38 posturographic platform and TWIN 99 computer software.Results: The results differed significantly between the two groups with regard to five variables: oscillations of the centre of gravity in the frontal and the sagittal planes, average deviation in the frontal plane, and deviations in the parameters of instability (the surface area and the ratio of length to the surface area). It was observed that the group with a diagnosis of depression displayed higher values in 4 out of 5 the evaluated parameters when compared to the control group.Conclusions: Persons with depression are characterised by a reduced body stability compared to those who do not suffer from depression.

Refine search results

1 Medical Rehabilitation

1 Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

1 2016

1 2015

1 Chmielecka-Rutkowska J.

1 Czechowska D.

1 Golec J.

1 Józefowicz-Korczyńska M.

1 Madej M.

1 Malec A.

1 Masłoń A.

1 Mazerant A.

1 Szczygieł E.

1 Łopatka K.

Search results

Kliniczne testy oceny stabilności równowagi i chodu – testy przyłóżkowe

Body posture and selected stabilometric parameters among patients with depression