Search results

Search:
in the keywords: skaningowa mikroskopia elektronowa

Sort By:

Limit search:

Prospektywne badanie obserwacyjne biofilmu bakteryjnego na powierzchni migdałka gardłowego w populacji pediatrycznej i związane z tym implikacje kliniczne

100%

Subtil J., Bajanca-Lavado M. P., Rodrigues J., Duarte A., Reis L., Nogueira I., Jordao L.

Otolaryngologia Polska

2019

vol. 73(1)

22-28

Wprowadzenie: Migdałek gardłowy jest tkanką limfoidalną nosowej części gardła, pełniącą istotną rolę w ochronie gospodarza przed zakażeniami górnych dróg oddechowych. Niemniej, migdałek gardłowy może jednocześnie stanowić rezerwuar drobnoustrojów, wywołujących infekcje górnych dróg oddechowych i zapalenia ucha środkowego, szczególnie u dzieci. Cel: Ocena i porównanie związku między gromadzeniem się biofilmu na migdałku gardłowym a częstością występowania nawracających zakażeń w populacji pediatrycznej poddanej adenoidektomii ze wskazań zakaźnych lub niezakaźnych. Metody: Do oceny biofilmu na powierzchni migdałków gardłowych zastosowano skaningową mikroskopię elektronową; gromadzenie się biofilmu in vitro monitorowano przy pomocy testu z fioletem krystalicznym; wrażliwość na antybiotyki oceniano zgodnie z wytycznymi EUCAST; typowanie otoczek H. influenzae przeprowadzono przy użyciu metody PCR. Wyniki: Biofilm był obecny w 27,4% próbek migdałków gardłowych i nie stwierdzono statystycznie istotnych różnic pomiędzy grupami zakaźnymi i niezakaźnymi. W warunkach in vitro bakterie najistotniejsze klinicznie, takie jak H. influenzae, S. aureus, S. pyogenes, S. pneumoniae i M. catarrhalis, brały udział w tworzeniu się biofilmu w stopniu umiarkowanym (71,7%). Łącznie 55,3% z wymienionych bakterii było średniowrażliwych / opornych na co najmniej jeden z badanych antybiotyków. Nie stwierdzono związku między zdolnością do tworzenia biofilmu in vitro a obecnością biofilmu na powierzchni migdałków gardłowych ani opornością na antybiotyki. Wszystkie szczepy H.influenzae zostały opisane jako nietypowalne (bezotoczkowe). Wniosek: Obecność biofilmu na powierzchni migdałków gardłowych była niezależna od pochodzenia próbki klinicznej. Zdolność bakterii do tworzenia biofilmu in vitro nie może być stosowana w przewidywaniu powstawania biofilmu in vivo. Brak zależności pomiędzy tworzeniem się biofilmu a wykrywaną opornością na antybiotyki przyczynia się do poddania w wątpliwość znaczenia biofilmu w patogenezie chorób zakaźnych.

Refine search results

1 Otolaryngologia Polska

1 2018

1 Bajanca-Lavado M. P.

1 Duarte A.

1 Jordao L.

1 Nogueira I.

1 Reis L.

1 Rodrigues J.

1 Subtil J.

Search results

Prospektywne badanie obserwacyjne biofilmu bakteryjnego na powierzchni migdałka gardłowego w populacji pediatrycznej i związane z tym implikacje kliniczne