Search results

1

ASSESSMENT OF SHOULDER JOINT STRENGTH DISPROPORTION OF MASTERS SWIMMERS

100%

Wiażewicz A., Eider J.

|

2016

|

vol. 16

|

issue 4

85-90

EN

The aim of this study was to find out whether Masters class swimming affects strength disproportion and if there is a correlation between the length of sport swimming training in Masters swimmer’s past (SST) and strength parameter’s deficits? Eighteen Masters category swimmers affiliated in Szczecin Masters Team (178.3 ±2.28 m; 77.9 ±2.86 kg) participated in the study. Isokinetic strength measurement was made on Biodex S4 dynamometer. Subjects performed shoulder flexion/extension moves: 3 repetitions – 60 deg/sec and 20 repetitions – 180 deg/sec. Following values were used: peak torque (PT), maximal repetition work (MRW), coefficient of variation (COV), total work (TW), average power (AP), agonist to antagonist ratio (AG:AN). None of the investigated variables were statistically significant in side to side comparison. All of the parameters were higher in extension. Also, no statistically significant difference between sides in AG:AN. Moderate positive correlation was found between SST and PT deficit in extension movement (0.420). Also low positive correlation between SST and PT deficit in flexion (0.396), and MRW deficit in extension (0.352). Masters class swimming did not affect side strength disproportion or agonist to antagonist differences. However, it is possible that swimming training in other categories does.

2

Assessment of the Progress of Treatment Rehabilitation of Patients with Shoulder Joint Diseases

88%

Świtoń A., Wnuk A., Szumlański J., Wogórka N.

Central European Journal of Sport Sciences and Medicine

|

2017

|

vol. 20

|

issue 4

53-60

EN

Introduction: Damage to soft tissue in the shoulder area causes significant impairment in the biomechanics of the joint, causing severe pain, inflammation and consequently leading to restricted mobility and functional capacity. The shoulder impingement syndrome is a multifaceted disease entity of diverse etiology. It is assumed that this syndrome is responsible for 44-60% of all ailments in the area of the pectoral girdle. Pathologies of soft tissues in the area of the glenohumeral joint affect 1/3 of the population. The aim of this study was to evaluate the functional capacity of patients with the shoulder area disorder undergoing sanatorium treatment. Materials and Methods: In the study 30 patients were diagnosed with diseases within the shoulder joint before and after rehabilitation treatment. The clinical examination included kinematic measurement of the range of motion (ROM) and the muscle strength of the shoulder joint. Furthermore, the pain intensity was assessed using the VAS. Results: The examination of the range of motion of the affected upper limb demonstrated considerable limitations and statistically significant differences before and after rehabilitation treatment for all the assessed movements. Moreover, the difference between the level of pain according to the VAS before (mean = 6.2) and after physiotherapeutic treatment (mean = 3.7) was demonstrated. The evaluation of linear relationships showed a significant correlation between the VAS and shoulder abduction, shoulder horizontal abduction and muscle strength for internal and external rotation after sanatorium treatment. Conclusions: Progressive changes in the soft tissues of the shoulder joint cause a significant limitation of functional capacity of patients and severe pain. Rehabilitation treatment significantly increases active participation in daily life and improve patient quality of life.

3

Glenohumeral Joint Range of Motion in Crossminton Players

88%

Lukáčová T., Lenková R.

Central European Journal of Sport Sciences and Medicine

|

2023

|

vol. 41

25-33

EN

Crossminton is a sport that combines elements of squash, badminton and tennis, creating a new sport, which is currently being played all over the world. The aim of our study was to identify and compare the bilateral differences in the internal and external rotation of the glenohumeral joint of crossminton players. The subject of our study were 13 crossminton players from Slovak Republic (25.1±9.3 years; 172.8±9.1 cm; 71.8±16.1 kg). The range of motion of internal (IR-ROM) and external rotation (ER-ROM) of the glenohumeral joint was measured bilaterally using a standard two-arm goniometer. Bilateral comparison, decimal and sport age pairwise comparisons were carried using the T-test for independent samples. Results point to the occurrence of glenohumeral joint adaptation. Given the bilateral differences, the dominant shoulder has lower IR-ROM (p < 0.05) and higher ER-ROM (p < 0.05) than the non-dominant shoulder. GIRD (IR difference > 13 °) was observed in 4 players. The decimal age of the players did not have a significant impact on the rotation values of the glenohumeral joint. Only IR-ROM of the dominant upper limb was lower with the growing sport age of the players (p < 0.05). Given the fact that adaptations in ROM of glenohumeral joint promote an increased injury risk, the present study reveals the relevance of monitoring and finding differences between upper limbs in crossminton players.

4

Isometric torque of arm abduction and adduction muscles in men

75%

Dulawski G., Bober T., Czamara A., Zaleski A.

Physiotherapy

|

2008

|

vol. 16

|

issue 2

13-18

PL

Przedmiotem pracy były pomiary statycznych momentów sił grup mięśni odwodzących i przywodzących ramię (w płasz-czyźnie czołowej). Badania wykonano na urządzeniu Biodex Medical System Pro 3 u 15 mężczyzn praworęcznych. Pomiary maksymalnych momentów sił w 5 wybranych pozycjach kątowych pomiędzy 0° (ramię wzdłuż tułowia) a 120° (dla obu kierunków) pozwoliły przebiegi moment-kąt opisać wielomianami drugiego stopnia. Przebieg momentu siły mięśni odwodzących ramię w funkcji kąta ma kształt hiperboli z maksimum przy kącie 0°, a dla mięśni przywodzących przyjmuje kształt paraboli z maksimum przy kącie 45°. Grupa mięśni odwodzących wyzwala większy moment siły od przywodzacych przy kącie 0° i 120°. W pozostałych, pośrednich, pozycjach kątowych jest niewielka przewaga mięśni przywodzą-cych nad odwodzącymi.

EN

The aim of work was to present the results of maximal (isometric) torque produced by muscles acting as arm abductors and adductors (frontal plane). The Biodex Medical System was applied to test the group of 15, right handed, young men. Torque was measured at 5 different angular positions between 0° (arm along the trunk) and 120° in both directions. The torque-angle curves were approximated with polynomial of the second order. The abduction torque-angle curve has a shape of hyperbola with maximum at 0° and adduction torque has a form of parabola with maximum at 45°. Abduction muscle group is stronger than adduction muscle group in the position of 0° and 120°. In the remaining positions the adduction muscle group is stronger than abduction muscle group.

5

Artroskopowa operacja Latarjet: wyniki kliniczne leczenia 156 pacjentów z minimum 2-letnim okresem obserwacji

63%

Brzóska R., Błasiak A., Solecki W., Laprus H., Kiciński M., Grzegorzewski A., Kordasiewicz B.

|

vol. 24(4)

223-237

EN

Background. Various arthroscopic stabilization procedures are associated with recurrence rates ranging from 10.8% to 21.1%. Recurrences occur especially in young male patients participating in contact sport activities. Bony defects of the humeral head and the glenoid predispose not only to subsequent dislocations but also to failure of surgical treatment. This is the group where "bony" procedures such as arthroscopic Latarjet are recommended to provide better stability as the primary treatment. Material and methods. Patients with traumatic unidirectional anterior shoulder instability treated from 2009 to 2016 with an arthroscopic Latarjet procedure operated on in two centres. Clinical results, including range of motion, Subjective Shoulder Value and Walch-Duplay score, and postpoperative complications were evaluated. Results. 158 patients were available for follow-up at a minimum of 2 years after surgery. The mean follow-up was 43±18 months. Mean age at the time of surgery was 27.9 (16-53) years. At final follow-up, 8 cases of recurrent instability were identified, including 6 cases of recurrent dislocation and two cases of recurrent subluxation. Mean Walch-Duplay score increased from 30±19 preoperatively to 83±16 (p<0.05) at the last follow-up. An average loss of external rotation of 11.8⁰ (0-70) (p<0.05) when compared with the contralateral shoulder was observed at the last follow-up. Mean Subjective Shoulder Value score was 92.8±9.4%. 8 (5%) patients presented with loss of shoulder stability. 25 (15.8%) patients reported subjective return to sport anxiety. Eleven (7%) patients complained of anterior compartment pain. The total number of revision surgeries was 14 (8.9%). Conclusions. 1. The arthroscopic Latarjet procedure can achieve satisfactory clinical outcomes for the treatment of anterior shoulder instability 2. The rate of complications and recurrence does not increase with time and is comparable at a minimum of 2 years’ follow-up to early results described in literature.

PL

Wstęp. Artroskopowe leczenie operacyjne niestabilności stawu ramiennego wiąże się z dużym odsetkiem opisywanych nawrotów- od 10,8% do 21,1%. Nawroty występują najczęściej u młodych mężczyzn uprawiających sporty kontaktowe. Ubytki kostne głowy kości ramiennej i panewki, predysponują do kolejnych zwichnięć i do niepowodzenia leczenia chirurgicznego. Jest to grupa, w której zabiegi „kostne”, takie jak artroskopowa procedura Latarjet a priori, mogą zminimalizować ryzyko nawrotu niestabilności. Materiał i metody. Do badania włączono pacjentów z urazową, jednokierunkową niestabilnością przednią stawu ramiennego, leczonych od 2009 do 2016 roku w dwóch ośrodkach artroskopową metodą Latarjet. Oceniono wyniki kliniczne, w tym zakres ruchu, Subiektywną Ocenę Stawu Ramiennego i punktację w skali Walch-Duplay. Odnotowano powikłania pooperacyjne. Wyniki. Ocenie poddano 156 pacjentów w okresie co najmniej 2 lata po operacji. Średni czas obserwacji wyniósł 43±18 miesięcy. Średni wiek pacjentów w momencie operacji wynosił 27,9 (16-53) lat. Odnotowano 8 (5%) przypadków nawrotu niestabilności, w tym 6 zwichnięć i dwa przypadki nawracającego podwichnięcia operowanego stawu. Średnia punktacja Walch-Duplay wzrosła z 30±19 przed operacją do 83±16 (p<0,05). Średnia utratę rotacji zewnętrznej wynosiła 11,8⁰ (0-70) (p<0,05) w porównaniu ze stawem ramiennym po stronie przeciwnej. Średnia Subiektywna Ocena Stawu Ramiennego wyniosła 92,8±9,4%. Dwudziestu pięciu (15,8%) pacjentów zgłaszało subiektywną obawę przed powrotem do sportu. Jedenastu (7%) pacjentów odczuwało ból przedniego przedziału operowanego barku. Liczba operacji rewizyjnych wyniosła 14 (8,9%). Wnioski. 1. Artroskopowa procedura Latarjet zapewnia zadowalające wyniki kliniczne w leczeniu niestabilności przedniej stawu ramiennego. 2. Częstość powikłań i nawrotów nie wzrasta z czasem i jest porównywalna z wynikami opisanymi w piśmiennictwie.

6

Analiza parametrów siłowych w warunkach izokinetycznych u osób trenujących wspinaczkę sportową

63%

Wójtowicz S., Wąsak M., Mosiołek A., Hadamus A., Wroński Z., Białoszewski D.

Polish Journal of Sports Medicine

|

2017

|

vol. 33(4)

259-265

EN

Background. Accumulated overload is the most frequent reason of injuries in sport climbing. The injuries are usually sustained in the areas of the shoulder joint and rotator cuff. The aim of the study was to evaluate, the function of shoulder rotators in competitive climbers and non-climbers under isokinetic conditions. Material and methods. The sample comprised 61 participants, including 31 competitive climbers and 30 non-climbers. External and internal rotation tests were conducted under isokinetic conditions. Peak torque (PT), average power (AP) of the shoulder joint and the percentage values of external/ internal rotator ratios were subjected to analysis, Results. The PT obtained from external and internal rotators and the AP values obtained from both muscle groups in both upper limbs were higher in climbers (p<0.05). Conversely, the AP values in external to internal rotator ratios were lower in this group (p<0,05). Statistically significant differences were found between the dominant and the non-dominant upper limb, reflected by PT values obtained from internal rotators in climbers (test group) and the AP and PT values obtained from the external rotators in non-climbers (control group). The comparison of asymmetry between the upper limbs revealed 10 % asymmetry. The highest difference was observed in PT values obtained from internal rotators t (48% climbers, 73% non-climbers, p>0.05). No dependency was found between asymmetry and chronic pain. Conclusion 1.Adaptive changes observed in competitive climbers are similar to these occurring in athletes practicing sport disciplines that require lifting of the upper limbs above the head. 2. Adaptive changes influencing the assessment of shoulder joint function need to be confirmed in a larger sample of competitive climbers. Different movement velocities and muscle activation patterns should be included in future study protocols.

PL

Wstęp. Najczęstszą przyczyną urazów we wspinaczce sportowej są sumujące się przeciążenia. Urazy często występują w obrębie stawu ramiennego, co jest powiązane z funkcją mięśni rotujących. Celem pracy była ocena w warunkach izokinetycznych funkcji mięśni rotujących staw ramienny u osób uprawiających wspinaczkę w odniesieniu do osób nietrenujących. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 61 osób, w tym 31 osób uprawiających wspinaczkę w grupie badanej oraz 30 osób nietrenujących w grupie kontrolnej. Przeprowadzono testy rotacji zewnętrznej i wewnętrznej w warunkach izokinetycznych. Analizie poddano maksymalny moment obrotowy i średnią moc rotatorów stawu ramiennego oraz stosunek wartości ww. parametrów rotatorów zewnętrznych do rotatorów wewnętrznych [%]. Wyniki. W obu kończynach wyższe wartości maksymalnego momentu obrotowego mięśni rotatorów wewnętrznych i zewnętrznych oraz średnią moc obu grup mięśniowych osiągnęły osoby z grupy badanej (p<0,05). Stosunek średniej mocy rotatorów zewnętrznych do wewnętrznych był niższy w grupie badanej(p<0,05). Wykazano różnice istotne statystycznie między kończyną dominującą a niedominującą dotyczące maksymalnego momentu obrotowego rotatorów wewnętrznych w grupie badanej oraz maksymalnego momentu obrotowego i średniej mocy rotatorów zewnętrznych w grupie kontrolnej (p<0,05). Porównując częstość występowania asymetrii powyżej 10% między kończynami, największą różnicę zaobserwowano dla maksymalnego momentu sił rotatorów wewnętrznych (48% osób z grupy badanej, 73% osób z grupy kontrolnej, p>0,05). Nie odnaleziono związku między obecnością asymetrii a przewlekłym występowaniem dolegliwości bólowych. Wnioski 1.Zmiany adaptacyjne obserwowane w grupie wspinaczy sportowych są podobne, jak u zawodników innych dyscyplin sportowych wymagających unoszenia ramion powyżej poziomu głowy 2. Zweryfikowanie wpływu zachodzących zmian przystosowawczych na funkcję stawu ramiennego wspinaczy wymaga badań na większej grupie wspinaczy sportowych oraz zastosowania różnych prędkości ruchu i aktywności mięśniowej w protokole badawczym.

Refine search results

ASSESSMENT OF SHOULDER JOINT STRENGTH DISPROPORTION OF MASTERS SWIMMERS

Assessment of the Progress of Treatment Rehabilitation of Patients with Shoulder Joint Diseases

Glenohumeral Joint Range of Motion in Crossminton Players

Isometric torque of arm abduction and adduction muscles in men

Artroskopowa operacja Latarjet: wyniki kliniczne leczenia 156 pacjentów z minimum 2-letnim okresem obserwacji

Analiza parametrów siłowych w warunkach izokinetycznych u osób trenujących wspinaczkę sportową