Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
Polish version English version Language
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 5

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  renal replacement therapy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Estimation of Predictive Factors Affecting Patency of Dialysis Arteriovenous Fistulae

100%
Mularczyk T., Kostewicz W.
Polish Journal of Surgery
|
2010
|
vol. 82
|
issue 3
147-158
EN
Native arteriovenous fistula is considered the best type of access for dialysis. Its function is affected by multiple factors.The aim of the study was to identify risk factors of the loss of fistula patency.Material and methods. Between 1990-2004, 218 patients underwent 276 surgical procedures involving vascular access creation. In 245 (89%) of cases, a fistula was created using only patient's own blood vessels; in 31 (11%) of cases a vascular graft was implanted. 158 (64%) radio-cephalic fistulae were created, 15 (6%) radiobasilic fistulae, 33 (14%) brachiocephalic and 39 (16%) brachiobasilic fistulae. Duration of primary patency was identified for 217 native fistulae. Age, gender, diabetes mellitus, type, mode of creation and fistula location, vein translocation, type of anastomosis and time of initial cannulation were analyzed as potential factors affecting the fistula patency. Cox proportional hazards model was used in the analysis.Results. Probability of fistula patency loss in patients above 46 years of age was 2.12-fold higher than in younger patients and 1.62-fold higher for end-to-side anastomosis versus end-to-end anastomosis. Risk of loss of patency in fistulae cannulated for the first time within the first 14 days, 15-21 days and 22-35 days from their creation was 31-, 19- and 7-fold higher than when they were cannulated after the first 35 days.Conclusions. Type of vascular anastomosis, age above 46 years and time of the first cannulation are independent risk factors of the loss of patency of vascular access. First cannulation should not take place earlier than 7 weeks after its creation.
2
Publication available in full text mode
Content available

Project of the Health Policy Program: Access to Vessels in Renal Replacement Therapy – Fistula First/Catheter Last

86%
Kubielas G.
Polish Journal of Surgery
|
2020
|
vol. 92(3)
1-8
EN
Introduction: The number of patients with end-stage renal failure (ESRF) that require inclusion in the renal replacement therapy program (RRT) is steadily increasing. This fact caused an increase in vascular operations involving the production of vascular access. According to the current guidelines, the best and safest option for a patient with chronic kidney disease (CKD) is the early creation of arteriovenous fistula (AVF). An efficient vascular access to haemodialysis determines the procedure and directly affects the quality of life of a patient with CKD. Aim: The aim of this paper is to present the author’s project of the health policy program „Vascular access in renal replacement therapy – fistula first/catheter last”, the essence of which is to assess the practical effectiveness and develop an optimal model of CKD patient care organization qualified for the chronic RRT program. Material and methods: The target population of the program consists of all patients diagnosed with CKD, qualified for the RRT program. The basic measures of the program’s effectiveness include: (1) reduction in the number of re-hospitalizations related to vascular access, (2) reduction in the number of complications associated with haemofiltration surgery, (3) reduction in general mortality among patients undergoing dialysis in a 12-month perspective, (4) increasing knowledge in the field of self-care and self-care of arteriovenous anastomosis, and (5) creating a register of vascular access in Poland. Conclusions: To sum up, health policy programme “Vascular access in renal replacement therapy – fistula first/catheter last” covering health care services provided in the scope and on the conditions specified in the regulations issued on the basis of article 31d of the Act of 27 August 2004 on health care benefits financed from public funds, is to check whether planned changes in the organization and delivery of services will improve the situation of patients with CKD eligible for chronic RRT and whether it will be effective the point of view of the health care system.
3
Publication available in full text mode
Content available

Ocena niskorosłości dzieci dializowanych w latach 2000–2016 – doświadczenie jednego ośrodka

86%
Zachwieja K., Drożdż D., Hubert J., Dudek N., Moczulska A., Miklaszewska M., Pietrzyk J. A.
Annales Academiae Medicae Silesiensis
|
2017
|
vol. 71
122-128
EN
WSTĘP: Celem pracy była ocena wzrastania dzieci dializowanych w latach 2000–2016. MATERIAŁ I METODA: U 102 dzieci w wieku 10,2 roku ± 5,66 przeanalizowano rozpoznania, schorzenia dodatkowe, czas i rodzaj dializoterapii, losy pacjenta, zastosowanie hormonu wzrostu. Niedobór wzrastania (Z score) stwierdzono u 87 dzieci przy rozpoczęciu badania i u 94 przy zakończeniu leczenia. WYNIKI: U 60% dzieci pierwszą metodą dializoterapii była dializa otrzewnowa, u 38% hemodializoterapia, u 2% wyprzedzające przeszczepienie nerki. W chwili zakończenia obserwacji 70% pacjentów żyło z czynnym przeszczepem nerki, 15% było nadal dializowanych, 13% zmarło, u 2% doszło do poprawy funkcji nerek. Średni czas dializoterapii (94 dzieci) wynosił 34,6 mies. (1–136 mies.) i był dłuższy w latach 2000–2008 niż w okresie 2009–2016 (śr. 43,3 ± 32,7 mies. vs 18,3 ± 13,1; p = 0,00005). W grupie ze schorzeniami dodatkowymi (46% dzieci) stwierdzono większy niedobór wzrostu na początku (Z score 0: -2,3 ± 2,3 vs -1,08 ± 1,6; p = 0,003) i na końcu leczenia (Z score 1:-2,7 ± 2,6 vs -1,2 ± 1,5; p = 0,001) oraz dłuższy czas dializoterapii (42,7 ± 34,4 mies. vs 27,8 ± 23,8; p = 0,02). Z score 0 wyniósł dla wszystkich pacjentów -1,7 ± 2,0 (-9,3 do +2,0) przy rozpoczęciu leczenia i nie różnił się od Z score 1: -1,9 ± 2,2 (-8,3 do +2,4); p = 0,37 w chwili zakończenia. U 42,5% dzieci na początku i u 45% na końcu terapii Z score był < -2,0. W grupie 17% dzieci leczonych hormonem wzrostu stwierdzono wyrównanie się niedoboru wzrostu po zakończeniu dializoterapii w porównaniu z grupą nieleczoną (Z score 1: -2,4 ± 1,7 vs -1,9 ± 2,3; p = 0,37). WNIOSKI: Niskorosłość stanowi istotny problem dzieci dializowanych. Współchorobowość jest czynnikiem pogarszającym niedobór wzrostu. Zastosowanie hormonu wzrostu daje szansę na poprawę wzrastania.
PL
INTRODUCTION: The aim of the study was to assess the growth in children on RRT during the period 2000–2016. MATERIAL AND METHODS: The diagnosis, comorbidity, RRT data, patient outcome and growth hormone (GH) usage (in 102 patients) and height Z score for 87 patients at the start of RRT and for 94 patients at the end of RRT were analyzed. RESULTS: In 60% of patients, peritoneal dialysis was the first method, in 38% hemodialysis and in 2% a preemptive transplantation was performed. The average dialysis time was 34.6 months (1–136 months) and it was statistically longer in the years 2000–2008 than in 2009–2016 (av. 43.3 ± 32.7 months vs 18.3 ± 13.1; p = 0.00005). In the group with comorbidity (46% patients) Z score 0 (start) and Z score 1 (the end) were lower than in the group without comorbidity (average Z score 0: -2.3 ± 2.3 vs -1.08 ± 1.6; p = 0.003) and the dialysis time was also longer (p = 0.02). The Z score in all the patients at the start of RRT was -1.7 ± 2.0 (min: -9.3 to max: +2.0) and there was no statistical difference in comparison to the Z score at the end of RRT: Z score 1; p = 0.37. A Z score < -2.0 was found in 42.5% of children at the start and in 45% at the end of RRT. In 17% of the GH treated group, growth improvement was shown by no difference in Z score 1 in comparison to the group without GH therapy. CONCLUSION: Short stature is still a problem in children on dialysis. Comorbidity is important factor of growth retardation. GH therapy is effective in children on RRT.
4
Publication available in full text mode
Content available

Wybrane aspekty jakości życia pacjentów hemodializowanych

72%
Piernikowska A.
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
|
2023
|
vol. 8
|
issue 1
59-87
EN
Introduction. Renal replacement therapy performed as part of dialysis among patients allows replacing the work of their renal failure. However, due to the aggravating nature of this method of treatment, it significantly affects the modification of patients' quality of life. Aim. The purpose of research in this study was to verify selected aspects of the life of hemodialysis patients using a hemodialysis catheter and – venous arteriovenous fistula. Material and methods. The studies were conducted among 100 patients undergoing hemodialysis. They used the diagnostic survey method, estimation method, techniques: survey and estimation scale, and the WHOQOL - BREF questionnaire with the proprietary record. Results. Research results indicate a varied level of quality of life for hemodialysis patients in different domains of their functioning. Conclusions. Most hemodialysis patients present an average level of satisfaction with the quality of their lives. They perceive the individual, general perception of quality of life better than the individual general perception of their own health. The quality of life of patients undergoing hemodialysis does not depend significantly on their age, education and place of residence. Significantly higher assessment of the quality of life within the environmental domain was presented by persons in relationships, the lowest assessment within the social domain was made by widows / widowers. The quality of life of patients undergoing hemodialysis does not depend significantly on the cause, method and time of renal replacement therapy.
PL
Wstęp. Terapia nerkozastępcza realizowana w ramach dializoterapii wśród pacjentów umożliwia zastąpienie pracy ich niewydolnych nerek. Jednak z uwagi na obciążający charakter tej metody leczenia wpływa ona istotnie na modyfikację jakości życia pacjentów. Cel pracy. Celem badań pracy była weryfikacja wybranych aspektów życia pacjentów hemodializowanych przy użyciu cewnika do hemodializ oraz przetoki tętniczo – żylnej. Materiał i metody. Badania przeprowadzono wśród 100 pacjentów poddawanych hemodializie. Wykorzystano w nich metodę sondażu diagnostycznego, metodę szacowania, techniki: ankietowania i skali szacunkowej oraz kwestionariusz WHOQOL - BREF z autorską metryczką. Wyniki. Wyniki badań wskazują one na zróżnicowany poziom jakości życia pacjentów hemodializowanych w różnych domenach ich funkcjonowania. Wnioski. Pacjenci hemodializowani w większości prezentują przeciętny poziom zadowolenia z jakości swojego życia. Postrzegają oni indywidualną, ogólną percepcję jakości życia lepiej, aniżeli indywidualną ogólną percepcję własnego zdrowia. Jakość życia pacjentów poddawanych hemodializie nie zależy istotnie od ich wieku, wykształcenia i miejsca zamieszkania. Istotnie wyższą ocenę jakości życia w ramach domeny środowiskowej prezentowały osoby pozostające w związkach, najniższej oceny w ramach domeny socjalnej dokonywali wdowy/wdowcy. Jakość życia pacjentów poddawanych hemodializie nie zależy istotnie od przyczyny, metody i czasu prowadzenia leczenia nerkozastępczego.
5
Publication available in full text mode
Content available

Transplantacja nerki jako metoda leczenia nerkozastępczego pacjenta z przewlekłą chorobą nerek

72%
Woderska-Jasińska A., Hermanowicz M., Włodarczyk Z.
Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
|
2021
|
vol. 6
|
issue 1
73-83
EN
Introduction. It is estimated that 500-600 million people are affected by chronic kidney disease. In Poland, 6500 among 4-5 million patients with chronic kidney disease require renal replacement therapy de novo every year. Renal transplant is a well-established treatment of end-stage chronic kidney disease, and the most effective one in comparison to alternatives – hemodialysis and peritoneal dialysis. Aim. Presenting the current condition of knowledge of issues is a purpose of the work to the subject chosen concerning transplanting kidneys as procedures in chronic nephropathy. Review. In this review the author presents the current state of knowledge about selected aspects of kidney transplantation in Poland from deceased and living donors, including transplantations from nonrelated living donors (Kidney Paired Donation program). Conclusions. Renal transplant allows to achieve both longer survival and better quality of life than dialysis and therefore is the treatment of choice in end-stage chronic kidney disease.
PL
Wstęp. Szacuje się, że przewlekła choroba nerek stanowi problem zdrowotny 500–600 milionów osób, z czego 4-5 milionów mieszkańców Polski, spośród których rocznie de novo 6500 wymaga leczenia nerkozastępczego. Transplantacja nerek jest uznaną metodą leczenia nerkozastępczego i najskuteczniejszą w porównaniu z alternatywnymi metodami leczenia przewlekłej choroby nerek - hemodializą i dializą otrzewnową. Cel. Celem pracy jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat wybranych zagadnień dotyczących przeszczepiania nerek jako metody leczenia nerkozastępczego w przewlekłej chorobie nerek. Przegląd. W pracy przedstawiono aktualny stan wiedzy na temat wybranych zagadnień dotyczących transplantacji nerek w Polsce od dawców zmarłych i żywych, w tym przeszczepień od żywych dawców niespokrewnionych w ramach Programu Wymiany Par.  Podsumowanie. Transplantacja nerek zapewnia chorym dłuższe przeżycie i lepszą jakość życia niż dializoterapia, dlatego jest metodą z wyboru w leczeniu schyłkowej niewydolności nerek.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.