Search results

1

Poziom współpracy pacjentów chorych na schizofrenię w zakresie przyjmowania leków a ryzyko nawrotu psychozy

100%

Pawełczak P., Karakuła-Juchnowicz H., Łukasik P.

Current Problems of Psychiatry

|

2014

|

vol. 15

|

issue 1

32-40

EN

Schizophrenia is a chronic disease with a high risk of relapse. Modern treatment of schizophrenia that involves pharmacotherapy as its vital element may reduce this risk. However, effective pharmacological intervention requires patient’s compliance with a treatment regimen. This paper provides an overview of the available literature on possible associations between the level of medication adherence in schizophrenic patients and the risk of psychotic relapse and psychiatric rehospitalization. In the first part, the article offers general information on basic concepts, prevalence data and possible factors contributing to nonadherence in schizophrenia. The studies published to date have shown the significant relationship between a level of collaboration with drug treatment by schizophrenic patients and the risk of relapse and rehospitalization. This relationship is complex and largely determined by factors indirectly connected to both the level of medication adherence and the relapse risk.

PL

Schizofrenia jest przewlekłą chorobą obarczoną wysokim ryzykiem nawrotu. Nowoczesne leczenie schizofrenii, którego istotnym składnikiem jest farmakoterapia może w znacznym stopniu zmniejszyć to ryzyko. Jednak aby leczenie farmakologiczne było skuteczne, konieczna jest dobra współpraca w zakresie wypełniania zaleceń lekarskich ze strony pacjenta. W artykule tym dokonano przeglądu dostępnej literatury dotyczącej powiązań pomiędzy poziomem współpracy w zakresie przyjmowania leków przez pacjentów chorych na schizofrenię a ryzykiem nawrotu psychozy i ponownej hospitalizacji psychiatrycznej. Wychodząc od podstawowych definicji i rozpowszechnienia problemu niestosowania się do zaleceń lekarskich w tej grupie pacjentów, poprzez ukazanie czynników ryzyka wystąpienia tego zjawiska, opisano możliwe powiązania pomiędzy poziomem współpracy pacjentów w zakresie przyjmowania leków a ryzykiem nawrotu psychozy. Dotychczasowe badania wskazują na obecność istotnej zależności pomiędzy poziomem współpracy w zakresie przyjmowania leków przez pacjentów a ryzykiem nawrotu psychozy i rehospitalizacji. Związek ten ma charakter złożony, a duże znaczenie odgrywają czynniki pośrednio związane zarówno z poziomem współpracy przy leczeniu jak i ryzykiem nawrotu schizofrenii.

2

Pathologies osseuses des maxillaires récidivantes

84%

Olszewski R., Reychler H.

Nemesis. Negative Effects in Medical Sciences Oral and Maxillofacial Surgery

|

2018

|

vol. 1

|

issue 1

1-47

EN

Maxillofacial bone diseases represent a heterogeneous group involving benign and malign tumors, and metabolic, malformative, and infectious diseases. They have a tendency to relapse even with a good initial treatment. Therefore, we need to start with active surveillance based on medical imaging (CT scanner). The treatment of maxillofacial bone diseases is based mainly on clinical examination, radiological findings, and pathological diagnosis. The treatment consists of curettage or maxillary/mandibulary interruptive or not-interruptive bone resection. Development of guidelines seems impossible due to the heterogenicity of clinical presentations. The individualized treatment should prevail.

FR

Plusieurs pathologies osseuses des maxillaires ont comme caractéristique une tendance à la récidive, et ce même après un traitement approprié. Il convient donc de les reconnaître afin de pouvoir les surveiller, à la fois cliniquement et par une technique d’imagerie appropriée. On distinguera ici des pathologies tumorales bénignes et malignes, métaboliques, malformatives et infectieuses. Actuellement, le CT scan est la technique d’imagerie médicale de premier choix pour établir le diagnostic différentiel et permettre la surveillance de ces pathologies osseuses. Le traitement de ces pathologies récidivantes est soit le curetage/énucléation si possible (corticales non rompues) soit une résection interruptrice ou non des maxillaires ou de la mandibule, et ce en fonction des données cliniques et surtout anatomopathologiques à discuter et envisager au cas par cas, la généralisation dans ce domaine étant impossible voire dangereuse pour le patient. Il ne peut donc être question de proposer des recommandations ni des algorithmes décisionnels.

3

Nawrót w uzależnieniu od alkoholu jako wyraz depresyjności pacjenta

84%

Wyrzykowska E.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2012

|

vol. 12

|

issue 1

67-69

EN

This article presents a case study on an alcohol dependent patient whose addiction can be understood as secondary to the depressive personality. The article presents the life story of the patient, her undertaken treatment of addiction and many relapses, understanding of the patient’s psychopathology as well as repeated relapses of alcohol drinking, from the perspective of psychodynamic theory. The patient has undertaken five alcohol treatments. She interrupted abstinence after treatment four times. From the perspective of psychodynamic theory, alcohol dependence and relapse can be treated as a form of self‑destruction (including the so‑called indirect self‑destruction), destroying herself, her own dreams and desires. She undertook higher studies several times, which she did not complete because of alcohol abuse. She had two children. The article also analyses the patient’s relationships with her immediate family and friends. The patient’s father was addicted to alcohol. In adolescence, the patient drank with him. The patient’s mother is mentioned by her as absent. She met her partner during the treatment of alcohol addiction. He did not maintain abstinence after many treatments, either. It seems that in interpersonal relationships the patient unconsciously repeated frustrating, unsatisfying relationships. It can be assumed that this was reflected in therapeuticrelationships which the patient annulled through successive relapses. Analysis of the life history of alcohol use and relapse suggests that the development of dependence could be caused by deep deficits in depressive personality structure of the patient and by deficits in object relations.

PL

Artykuł przedstawia studium przypadku pacjentki uzależnionej od alkoholu, której uzależnienie rozumieć można jako wtórne wobec osobowościowej depresyjności. Opisano historię życia pacjentki, podejmowanego przez nią leczenia uzależnienia oraz licznych nawrotów choroby. Przedstawiono rozumienie psychopatologii pacjentki, jak również powtarzających się nawrotów picia, z perspektywy teorii psychodynamicznej. Pacjentka pięciokrotnie podejmowała leczenie odwykowe. Cztery razy przerywała abstynencję po leczeniu. Z perspektywy psychodynamicznej uzależnienie od alkoholu oraz nawroty choroby można traktować jako formę autodestruktywności (w tym tak zwanej autodestruktywności pośredniej), niszczenia siebie, własnych marzeń oraz pragnień. Pacjentka kilkakrotnie podejmowała studia, których nie kończyła z powodu nadużywania alkoholu; miała dwójkę dzieci. W artykule dokonano również analizy relacji pacjentki z bliskimi osobami. Ojciec pacjentki był uzależniony od alkoholu. W okresie adolescencji pacjentka piła razem z nim. Matka pacjentki wspominana jest przez nią jako nieobecna. Swojego partnera pacjentka poznała na leczeniu odwykowym. On również po wielu leczeniach nie utrzymywał abstynencji. Wydaje się, że w relacjach interpersonalnych pacjentka nieświadomie powtarzała frustrujące, niesatysfakcjonujące związki. Można przyjąć, iż znalazło to swoje odzwierciedlenie w relacjach terapeutycznych, które, poprzez kolejne nawroty, pacjentka również unieważniała. Analiza historii życia i nawrotów picia alkoholu wskazuje, że rozwój uzależnienia mógł być spowodowany głębokimi deficytami natury depresyjnej w strukturze osobowości pacjentki oraz deficytami w relacji z obiektem.

4

Guzy jajnika o granicznej złośliwości – diagnostyka, leczenie i obserwacja po leczeniu

84%

Sobiczewski P., Kupryjańczyk J., Śpiewankiewicz B.

Current Gynecologic Oncology

|

2015

|

vol. 13

|

issue 4

234-244

EN

Tumors of borderline malignancy account for approximately 20% of all ovarian tumors. Their diagnostic criteria mainly include: the absence of destructive stromal invasion, stratification of epithelial cells, moderate mitotic activity and non-intensified nuclear atypia. The mainstay of treatment is surgery. Indications for radical treatment include older patient’s age and considerable advancement of the disease. The surgery should involve hysterectomy with salpingo-oophorectomy and removal of all macroscopic tumor foci as well as staging, which includes: peritoneal fluid sampling, omentectomy and peritoneal biopsy. Adjuvant treatment is not recommended except for cases with invasive implants. Over 50% of patients with borderline tumors are women at the child-bearing age. In these patients, the wish to preserve fertility should be considered. Conservative treatment consists of tumor removal, preservation of the uterus and at least a part of one ovary as well as staging. The follow-up period should be long since the disease can recur after several or even a dozen or so years. Patients with risk factors (advanced FIGO stage, presence of implants, incomplete staging or a residual tumor mass) should be followed every 3–4 months for the first 2 years, and subsequently, every 6 months. A similar follow-up pattern is recommended in patients after conservative treatment, particularly because most recurrences typically occur within the first 2 years after surgery. The total frequency of relapse is approximately 10–11%. These cases usually involve recurring borderline tumors, but approximately 30% are invasive (2.5–3% of malignant transformation). Conservative treatment is associated with a higher risk of relapse (up to 35%). However, in such cases, tumors are usually of borderline malignancy and can be effectively managed surgically. Invasive relapse is associated with poor prognosis.

PL

Guzy o granicznej złośliwości stanowią około 20% guzów jajnika. Kryteriami rozpoznania są: brak destrukcyjnego naciekania podścieliska, nawarstwianie komórek nabłonka, umiarkowana aktywność mitotyczna i nienasilona atypia jądrowa. Podstawową metodą leczenia jest chirurgia. Wskazania do leczenia radykalnego to starszy wiek pacjentki i znaczne zaawansowanie choroby. Zakres operacji powinien obejmować usunięcie macicy z przydatkami i wszystkich makroskopowych ognisk nowotworu oraz staging, w którego skład wchodzą: pobranie płynu z otrzewnej, usunięcie sieci, biopsje otrzewnej. Leczenie adiuwantowe nie jest rekomendowane, z wyjątkiem przypadków, w których obecne są wszczepy inwazyjne. Ponad 50% chorych z guzami o granicznej złośliwości to kobiety w wieku rozrodczym – u nich leczenie powinno uwzględniać chęć zachowania płodności. Leczenie oszczędzające polega na usunięciu zmian nowotworowych z zachowaniem macicy i przynajmniej fragmentu jednego jajnika oraz oceną stopnia zaawansowania. Obserwacja po leczeniu powinna być wieloletnia, ponieważ nawroty mogą występować po kilku, a nawet kilkunastu latach. Chore z czynnikami ryzyka (zaawansowany stopień FIGO, obecność implantów, niepełny staging lub pozostawiona masa resztkowa nowotworu) przez 2 pierwsze lata powinny mieć kontrole co 3–4 miesiące, a następnie co 6 miesięcy. Podobną obserwację zaleca się u pacjentek po leczeniu oszczędzającym, zwłaszcza że największy odsetek nawrotów występuje w ciągu 2 lat po operacji. Częstość nawrotów wynosi około 10–11%. Najczęściej są to wznowy typu granicznego, niemniej około 30% nawrotów ma charakter inwazyjny (2,5–3% transformacji złośliwej). Leczenie oszczędzające wiąże się z wyższym ryzykiem nawrotu (nawet 35%), jednak wznowy mają charakter graniczny i są skutecznie leczone chirurgicznie. Wystąpienie wznowy inwazyjnej wiąże się ze złym rokowaniem.

5

Scyntygrafia z użyciem sestaMIBI w wykrywaniu wznowy raka jajnika

84%

Timorek-Lemieszczuk A., Kurowska-Mroczek E., Osuch B., Jakuciński M.

Current Gynecologic Oncology

|

2009

|

vol. 7

|

issue 3

169-175

EN

Ovarian cancer is the main cause of mortality among women suffering from malignant genital system cancer in Poland. Early detection of possible cancer recurrence after combined first-line therapy is necessary to launch adequate additional treatment with the best result for patient. Elevated concentration of CA-125 may precede clinical symptoms of reoccurrence even by a few months. A fusion of a functional study such as the positron emission tomography with a morphological study of computer tomography (PET-CT) allows for obtaining precise data about metabolic activity as well as anatomical evaluation of how advanced the cancer process is. Aim of the study: To compare the value of scintigraphy in which Tc-99m sestaMIBI is used and the value of PET-CT in early detection of cancer recurrence among women diagnosed with ovarian cancer. Material and methods: Fourteen patients diagnosed with ovarian cancer in clinical stages from IC to IIIC underwent scintigraphy (using Tc-99m sestaMIBI) of pelvis minor and abdomen as well as PET-CT of the whole body. Diagnostic value of the Tc-99m sestaMIBI scintigraphy and PET-CT was evaluated on the basis of sensitivity, specificity, and positive and negative predictive value of these tests. Results: Functional studies such as the Tc-99m sestaMIBI scintigraphy and the positron emission tomography linked with computer tomography, can be especially useful in a oncological gynecology in cases that cannot be equivocally decided using other available diagnostic methods. However, our results will require further investigation in which a greater number of patients in a study group should be used.

PL

Rak jajnika stanowi w Polsce główną przyczynę zgonów wśród kobiet chorujących na nowotwory złośliwe narządu płciowego. Po leczeniu pierwszego rzutu wczesne wykrycie potencjalnej wznowy procesu nowotworowego jest niezbędne w celu szybkiego wdrożenia leczenia następowego najlepszego dla pacjentki. Podwyższone stężenie CA-125 może występować nawet na kilka miesięcy przed pierwszymi klinicznymi objawami nawrotu choroby. Fuzja badania czynnościowego, jakim jest pozytronowa emisyjna tomografia, z badaniem morfologicznym tomografii komputerowej (PET-CT) pozwala na uzyskanie dokładnych danych na temat aktywności metabolicznej i anatomicznej oceny zaawansowania procesu nowotworowego. Cel pracy: Próba oceny wartości badania scyntygraficznego z wykorzystaniem Tc-99m sestaMIBI w porównaniu z badaniem PET-CT we wczesnym wykrywaniu wznowy procesu nowotworowego u kobiet chorych na raka jajnika. Materiał i metody: U 14 pacjentek z rozpoznanym rakiem jajnika w stopniach klinicznego zaawansowania od IC do IIIC wykonano badanie scyntygraficzne z użyciem Tc-99m sestaMIBI jamy brzusznej i miednicy mniejszej oraz badanie PET-CT całego ciała. Celem oceny wartości diagnostycznej tych badań obliczono ich czułość, swoistość, dodatnią i ujemną wartość predykcyjną. Wyniki: Zastosowanie badań czynnościowych – scyntygraficznych z wykorzystaniem Tc-99m sestaMIBI oraz pozytronowej emisyjnej tomografii sprzężonej z tomografią komputerową – w klinice ginekologii onkologicznej może być przydatne szczególnie w tych przypadkach, w których inne dostępne metody rozpoznawcze nie są do końca jednoznaczne. Uzyskane przez nas wyniki wymagają jednakże dalszych badań na większej grupie pacjentek.

6

Macierzyństwo w stwardnieniu rozsianym – fakty i mity

67%

Rzepiński Ł., Wawrzyniak S., Niezgodzińska-Maciejek A., Rzepińska M.

Aktualności Neurologiczne

|

2013

|

vol. 13

|

issue 1

31-34

EN

Multiple sclerosis is a chronic, demyelinating disease of the central nervous system, which is nearly two times more common in women. It mainly occurs between 2. and 4. decade of life, which is a period of maximum fertility of patients. The social stigma of disease, fear of disability and the lack of sufficient information on the impact of pregnancy on the course of multiple sclerosis, make a decision about having the baby particularly difficult. Meanwhile, available data clearly confirm the beneficial effect of motherhood on the course of multiple sclerosis. Pregnancy, is the only physiological state, which strongly reduces the rate of the disease relapses and at the same time delays appearing of a significant disability in patients with relapsing-remitting multiple sclerosis. All women with diagnosed multiple sclerosis, which are planning to have a baby should also get comprehensive information about the increase in the likelihood of occurring of disease relapse during a period of puerperium. In the first three months after delivery, one third patients have a relapse. This knowledge can help mother to organize earlier the assistance in infant care. A number of issues, including, among other things effect of lactation on clinical activity and the impact of the disease-modifying drugs for multiple sclerosis on motherhood requires further research.

PL

Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM) jest przewlekłą, demielinizacyjną chorobą ośrodkowego układu nerwowego, która występuje blisko dwa razy częściej u kobiet. Szczyt zachorowań odnotowuje się między 2. a 4. dekadą życia, co przypada na okres największej zdolności rozrodczej pacjentek. Społeczny stygmat choroby, lęk przed niepełnosprawnością oraz brak dostatecznej informacji o wpływie ciąży na przebieg SM powoduje, że podjęcie decyzji o posiadaniu dziecka staje się szczególnie trudne. Tymczasem dostępne dane jednoznacznie potwierdzają korzystny wpływ macierzyństwa na przebieg SM. Ciąża jako jedyny stan fizjologiczny zdecydowanie zmniejsza wskaźnik rzutów choroby, a jednocześnie opóźnia okres osiągnięcia znaczącej niepełnosprawności u pacjentek z rzutowo-remitującą postacią SM. Wszystkie kobiety z rozpoznanym SM, które planują urodzenie dziecka, powinny również uzyskać wyczerpującą informację o wzroście prawdopodobieństwa rzutu choroby w okresie połogu. Jedna trzecia pacjentek doświadcza bowiem rzutu choroby w ciągu pierwszych trzech miesięcy po porodzie. Wiedza ta może pomóc we wcześniejszym zorganizowaniu pomocy przy opiece nad noworodkiem. Wiele kwestii, w tym – między innymi – wpływ laktacji na aktywność kliniczną SM oraz wpływ leków modyfikujących przebieg choroby na macierzyństwo, wymaga jednak dalszych badań.

Refine search results

2 Current Gynecologic Oncology

1 Aktualności Neurologiczne

1 Current Problems of Psychiatry

1 Nemesis. Negative Effects in Medical Sciences Oral and Maxillofacial Surgery

1 Psychiatria i Psychologia Kliniczna

1 2018

1 2015

1 2014

1 2013

1 2012

1 2009

1 Jakuciński M.

1 Karakuła-Juchnowicz H.

1 Kupryjańczyk J.

1 Kurowska-Mroczek E.

1 Niezgodzińska-Maciejek A.

1 Olszewski R.

1 Osuch B.

1 Pawełczak P.

1 Reychler H.

1 Rzepińska M.

1 Rzepiński Ł.

1 Sobiczewski P.

1 Timorek-Lemieszczuk A.

1 Wawrzyniak S.

1 Wyrzykowska E.

1 Łukasik P.

1 Śpiewankiewicz B.

Poziom współpracy pacjentów chorych na schizofrenię w zakresie przyjmowania leków a ryzyko nawrotu psychozy

Pathologies osseuses des maxillaires récidivantes

Nawrót w uzależnieniu od alkoholu jako wyraz depresyjności pacjenta

Guzy jajnika o granicznej złośliwości – diagnostyka, leczenie i obserwacja po leczeniu

Scyntygrafia z użyciem sestaMIBI w wykrywaniu wznowy raka jajnika

Macierzyństwo w stwardnieniu rozsianym – fakty i mity