Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Years help
Authors help
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 115

Number of results on page
first rewind previous Page / 6 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  rehabilitacja
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 6 next fast forward last
EN
Many patients with lung cancer have concomitant chronic obstructive pulmonary disease and heart diseases. The planned anticancer therapy should be individualized in relationship of patient’s cardiac and pulmonary condition. Pulmonary rehabilitation is based on evidence, its main aim is to improve the quality of life by increasing physical fitness and optimal pattern of ventilation. It may prevent complications such as hypoxemia, respiratory infections, symptoms related to immobilization during hospitalization. Rehabilitation can be recommended both before and after lung resection. The most effective way to prevent post-operative complications is early respiratory physiotherapy before and after surgery. Properly rehabilitation can also be very useful in patients treated with palliative radio- or chemotherapy. The article is a summary of the available results and efficiency of the rehabilitation in patients with lung cancer.
PL
Większość chorych na raka płuca ma współistniejącą przewlekłą obturacyjną chorobę płuc oraz chorobę serca. Zakres planowanego leczenia przeciwnowotworowego zawsze musi uwzględniać stan kardiologiczny i pneumonologiczny pacjenta. Rehabilitacja oddechowa jest opartym na faktach, wielokierunkowym i wszechstronnym postępowaniem, którego celem jest poprawa jakości życia przez zwiększenie wydolności fizycznej i optymalizację wysiłkowej wentylacji, a także zapobieganie występowaniu powikłań takich jak: hipoksemia, infekcje układu oddechowego, dolegliwości wynikające z unieruchomienia. Rehabilitację można zalecać zarówno przed resekcją płuca, jak i po niej. Najskuteczniejszym sposobem zapobieżenia pooperacyjnym powikłaniom jest wczesne usprawnianie przed- i pooperacyjne, zwłaszcza stosowanie fizjoterapii oddechowej. Odpowiednio przeprowadzona rehabilitacja może być również bardzo przydatna w fazie leczenia paliatywnego radio- lub chemioterapią. Artykuł stanowi podsumowanie dostępnych badań dotyczących rehabilitacji chorych na nowotwory układu oddechowego.
PL
Celem pracy jest ocena możliwości wykorzystania pozaustrojowej terapii falami uderzeniowymi (ang. extracorporeal shockwave therapy; ESWT) w leczeniu pooperacyjnym pacjentów z zespołem cieśni nadgarstka. Istnieją dowody potwierdzające zastosowanie ESWT w różnych dziedzinach medycyny, głównie w kamicy nerkowej, ale także w wielu schorzeniach układu mięśniowo-szkieletowego oraz w gojeniu ran. Nasza wiedza na temat stosowania ESWT w zespole cieśni nadgarstka wydaje się skąpa, co w połączeniu z brakiem wartości referencyjnych stanowi istotne ograniczenie stosowania ESWT w tym schorzeniu
PL
W niniejszej pracy przedstawiono rolę logopedy klinicznego w zespole specjalistów biorących udział w leczeniu i rehabilitacji osób po całkowitej laryngektomii. Zwrócono szczególną uwagę na konieczność współpracy w grupie specjalistów oraz zaprezentowano etapy procesu rehabilitacyjnego głosu zastępczego i węchu.
PL
Wstęp: Dysfonia hyperfunkcjonalna należy do najczęściej występujących dysfonii czynnościowych, charakteryzująca się niewydolnością głosu z nadmiernym napinaniem mięśni wewnątrz- i zewnątrz krtaniowych podczas fonacji. Aby proces leczenia był skuteczniejszy, cały czas poszukiwane są i opracowywane nowe sposoby rehabilitacji. Celem tej pracy jest ocena skuteczności laryngotapingu – innowacyjnej metody oklejania okolic około krtaniowych i mięśni szyi. Materiał i metoda: W badaniu wzięło udział 10 pacjentów ze zdiagnozowaną dysfonią hyperfunkcjonalną. Stosując zasady kinesiotapingu, przez 7 dni oklejano mięśnie nadgnykowe, podnykowe, mostkowo – obojczykowo – sutkowe oraz chrząstkę tarczową. Przed terapią oraz po tygodniu pacjenci wypełniali ankietę samooceny głosu VHI. Oceniono również palpacyjnie ewaluację krtani według skali L. Mathienson. Wyniki: Analizując wyniki ankiety VHI oraz ocenę ewaluacji palpacyjnej krtani przed i po terapii zaobserwowano statystycznie istotne różnice. Wyniki średnio zmniejszyły się o połowę, co jest pożądanym efektem terapii. Dyskusja: Wyniki potwierdzają pozytywny wpływ kinesiotapingu okolic około krtaniowych. Jednak potrzebne są dalsze badania, na większej grupie pacjentów, aby w pełni ocenić działanie terapeutyczne. Wnioski: 1.Laryngotaping jest skutecznym sposobem normalizacji napięć mięśniowych, a co za tym idzie do poprawy jakości głosu. 2.Zaprezentowane badania wymagają kontynuacji, jednak pozytywne odebranie wprowadzonej terapii przez pacjentów zachęca do prowadzenia dalszych badań, na większej grupie pacjentów.
EN
Unilateral neglect syndrome, a difficulty in reporting, responding, or orienting to novel or meaningful stimuli presented within the contralesional hemispace, is a common consequence of brain injury that cannot be explained by primary sensorimotor defects. It is a heterogeneous cluster of cognitive deficits usually resulting from right hemisphere damage affecting the left part of the body and space. Right hemineglect also occurs, but is much less frequent. Even though about half of patients tend to recover from neglect relatively quickly and spontaneously, chronic forms of the disorder are associated with slowed motor function recovery, poor response to rehabilitation, and difficulties in many everyday activities. This article reviews the theoretical approaches and efficacy of different strategies of neurorehabilitation including such groups of therapeuticmethods as: psychological techniques of compensation (scanning training, lateralized cueing), techniques of sensory modulation (optokinetic stimulation, vestibular stimulation, transcutaneous nerve and muscle stimulation), techniques of sensorimotor plasticity activation (eye patching, adaptation to prism lenses, trunk rotation), and techniques of balancing interhemispheric interactions (limb activation therapy, transcranial magnetic stimulation). Despite years-long clinical observations and numerous experimental studies verifying usefulness of different interventions, it is not clear yet whether one rehabilitation technique is appropriate for all hemineglect patients and diverse manifestations of neglect. Some authors claim that combination of different techniques may produce additive benefits (e.g. linking of specific psychological interventions with sensory manipulation, improving of attention and visuospatial abilities, self-awareness training or pharmacological treatment).
EN
BACKGROUND: The therapeutic concept by Vojta is still one of the most controversial in modern methods of rehabili-tation of neurodevelopmental infants, and the only one that allows for such broad diagnosis and treatment. The basic idea of the method is to assess the movement patterns present in infants and to introduce a therapeutic concept based on the patterns of reflex locomotion. AIM: The main objective of my work was to show the impact of reflex turning phase 1 on the cervical of motion in infants, and thus correct positioning of the head and shoulders. The study also had to answer the question whether therapy according to the Vojta concept of isolation has an impact on the isolation and symmetry of the head. MATERIAL AND METHODS: The clinical material for the study was 64 infants directed for treatment by a neurodevel-opmental specialist. The children were divided into two groups: Group I – infants on whom Vojta including reflex turning phase 1 were carried out and Group II – including children on whom NDT-Bobath Baby was run. All the mate-rial was assessed by conducting two interviews and a double infant study and analysis of the results was performed using statistical analysis. RESULTS: For significant results, test probability was adopted at the level of p < 0.05 and for highly significant results, test probability was adopted at the level of p < 0.01. The results confirmed the initial assumptions concerning the regularity of Vojta method exercises and obtaining the correct settings for infants and physiological range of motion in the cervical spine. CONCLUSIONS: A highly significant correlation between regularity and continuity of child care and its effects was shown. The results of the studies showed that reflex turning phase 1 according to the Vojta reflex has an impact on improving the quality of sucking in infants and symmetrical positioning of the head. The results prove the positive effect of therapy on the symmetry of the rotation of the head in infants.
PL
WSTĘP: Koncepcja terapeutyczna według Vojty to jedna z najbardziej kontrowersyjnych metod neurorozwojowych we współczesnej rehabilitacji niemowląt, a zarazem jedyna pozwalająca na tak szeroką diagnostykę i leczenie. Pod-stawowym założeniem metody jest ocena wzorców ruchowych obecnych u niemowląt i wprowadzenie koncepcji terapeutycznej opartej na odruchowej lokomocji. CEL: Głównym celem pracy było pokazanie wpływu pierwszej fazy odruchowego obrotu na zakres ruchomości odcinka szyjnego u niemowląt, a tym samym na prawidłowe ustawienie głowy. Przeprowadzone badania miały także odpowiedzieć na pytanie, czy terapia według koncepcji Vojty ma wpływ na izolację i symetryczność obrotu głowy. MATERIAŁ I METODY: Materiał do badań stanowiły 64 niemowlęta kierowane na terapię neurorozwojową przez leka-rza specjalistę. Dzieci zostały podzielone na dwie grupy: I – niemowlęta prowadzone metodą Vojty, II – dzieci prowadzone metodą NDT-Bobath. Cały materiał oceniony został poprzez zebranie dwóch wywiadów oraz dwukrotne badanie niemowląt. WYNIKI: Podczas analizy statystycznej wyników za istotne przyjęto prawdopodobieństwo testowe na poziomie p < 0,05, a za wysoce istotne prawdopodobieństwo testowe na poziomie p < 0,01. Wyniki potwierdziły wstępne założenia dotyczące zależności między systematycznością ćwiczeń metodą Vojty a uzyskaniem przez niemowlęta prawidłowego ustawienia i fizjologicznego zakresu ruchu w odcinku szyjnym kręgosłupa. WNIOSKI: Stwierdzono wysoce istotną zależność pomiędzy systematycznością i ciągłością terapii dziecka a jej efektami. Badania potwierdzają, że pierwsza faza odruchowego obrotu według Vojty ma wpływ na poprawę jakości ssania u niemowląt oraz symetryczne ustawienie głowy. Wyniki udowadniają pozytywny wpływ terapii na symetrię obrotu głowy.
PL
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wyników miesięcznego leczenia służącego poprawie natężenia głosu u pacjenta z dyzartrią hiperkinetyczną. Terapia przeprowadzono z zastosowaniem specjalistycznych urządzeń technicznych. Głównym założeniem badania jest obserwacja efektów użycia oprogramowania służącego leczeniu zaburzeń głosu u osób z dyzartrią. Wyniki wskazują na zdolność do stopniowej zmiany natężenia głosu po okresie miesięcznego leczenia zaburzeń głosu.
PL
Celem badań była ocena wpływu 3 programów rehabilitacyjnych o zróżnicowanej intensywności na wydolność fizyczną pacjentów z rakiem płuc znajdujących się w trakcie radioterapii. Obserwacjami objęto 70 mężczyzn w wieku 63 lat. Przed rozpoczęciem fizjoterapii oraz bezpośrednio po jej ukończeniu chorzy poddani zostali próbie 6-minutowego testu marszowego. Przydział do odpowiedniej grupy rehabilitacyjnej następował na podstawie wyniku testu marszowego wykonanego przed rozpoczęciem terapii. Umiarkowany program rehabilitacyjny, obejmujący ogólnoustrojowe ćwiczenia usprawniające, spowodował korzystniejsze zmiany w kształtowaniu wydolności w porównaniu z leczeniem rehabilitacyjnym poszerzonym o trening wytrzymałościowy.
EN
The aim of the research was to evaluate the effects of three rehabilitation programmes of various intensity on physical efficiency in patients with lung cancer undergoing radiotherapy. The examined group consisted of 70 men aged 63 who before and after the rehabilitation programme performed the 6-minute walking test. They were qualified to a proper rehabilitation group on the basis of the walking test carried out before the therapy. The moderate rehabilitation programme including systemic rehabilitation exercises resulted in positive changes in physical efficiency in comparison with rehabilitation programme combined with endurance training.
EN
Cerebral Palsy (CP) is one of the most common permanent disorders of the developing nervous system leading to the movement and posture anomalies. The motor disorders are often accompanied by different neurodevelopmental impairments such as disturbances of sensation, epilepsy or secondary musculoskeletal problems. The process of rehabilitation in CP should be multidimensional and guided by specialists from different fields of medicine, including many alternative and unconventional methods of therapy. Music therapy (MT) is one of the methods that applies a wide range of music to enhance health and the quality of patient’s life. This article presents a review of the literature concerning the use of music therapy for rehabilitation in CP. The study aimed to present MT as an approach to rehabilitation in CP and evaluate its safety and efficacy. Material and methods: The medical databases PubMed and Google Scholar were searched with keywords: “cerebral palsy” in combination with “music” and “music therapy”. Initially, 28 identified publications had been selected for the analysis from which 7 met the inclusion criteria and were analyzed in details. Results: Music therapy has a varied impact on CP patients health status, such as positive influence on gait performance, trunk and extremities control, vibratory perception as the result of playing the musical instrument therapeutically and reduction in the total number of seizures in patients with epilepsy. Conclusions: Depending on which MT technique was used in the process of rehabilitation in patients with CP, it may have a positive impact on their health status and quality of life. Owing to the wide range of MT interventions it could be beneficial for the rehabilitation of patients with CP.
PL
Mózgowe porażenie dziecięce (MPD) to jedno z najczęściej występujących zaburzeń rozwijającego się układu nerwowego, powodujących w konsekwencji nieprawidłowości w rozwoju ruchu i postawy towarzyszące pacjentom przez całe życie. Dysfunkcjom w obrębie narządu ruchu towarzyszą często różnego rodzaju zaburzenia dodatkowe takie jak m.in.: zaburzenia czucia, padaczka oraz wtórne problemy układu mięśniowo- szkieletowego. Proces rehabilitacji pacjentów z MPD powinien być wielowymiarowy, włączać specjalistów z wielu dziedzin medycyny. Istnieje wiele alternatywnych, wspomagających metod rehabilitacji stosowanych wśród pacjentów z MPD. Jedną z nich jest muzykoterapia, obejmująca szeroko pojęte działanie muzyki wpływające na stan zdrowia i jakość życia pacjentów. W niniejszej pracy przedstawiono przegląd wyselekcjonowanego piśmiennictwa dotyczącego zastosowania muzykoterapii w rehabilitacji pacjentów z MPD. Materiał i metody: Przeszukano bazy danych PubMed oraz Google Scholar używając słów kluczowych: „mózgowe porażenie dziecięce” w połączeniu ze słowami „muzykoterapia” oraz/lub „muzyka”. Zgodnie z ustalonymi kryteriami, wstępnie zidentyfikowano 28 publikacji, wyniki siedmiu prac spełniających kryteria włączenia zostały poddane szczegółowej analizie i interpretacji. Wyniki: Muzykoterapia ma różnorodny wpływ na stan pacjentów z MPD, tj. może pozytywnie wpływać na naukę chodu, kontrolę tułowia oraz kończyn, a także czucie wibracji w przypadku terapeutycznego grania na instrumentach muzycznych oraz zmniejszenie liczby napadów padaczkowych wśród pacjentów, u których objawem towarzyszącym była padaczka. Wnioski: W zależności od stosowanej techniki muzykoterapii, jej działanie może wspomagać rehabilitację pacjentów z MPD. Dzięki szerokiemu zakresowi interwencji, może być metodą wspomagającą podstawowe metody rehabilitacji pacjentów z MPD.
PL
Wstęp: Noworodki urodzone przedwcześnie stanowią blisko 7% wszystkich urodzonych dzieci i przybywa dzieci urodzonych jako ekstremalnie małe wcześniaki. Raport obejmujący 184 kraje wskazuje, że każdego roku 14,9 miliona dzieci rodzi się przed czasem. Utrzymanie życia jest pierwszym zadaniem, które stoi przed służbą medyczną. Kwestia rozwoju i przyszłości tych dzieci to następny etap pozostający w kręgu zainteresowań zarówno lekarzy jak i szeregu specjalistów z pokrewnych dziedzin. Cel: Celem pracy było przeprowadzenie przeglądu piśmiennictwa dotyczącego noworodków urodzonych przedwcześnie w zakresie rozwoju sensomotorycznego w pierwszych latach życia, z uwzględnieniem występujących zagrożeń oraz możliwych form wczesnego wsparcia. Podjęto próbę przedstawienia aktualnego stanu wiedzy w zakresie zalecanych i wykorzystywanych metod postępowania, a także oceny długofalowych skutków podejmowanych interwencji. Metodyka: Przeprowadzono przegląd piśmiennictwa polskiego, anglojęzycznego i francuskojęzycznego, które dotyczyły rozwoju sensomotorycznego, wprowadzania wczesnej rehabilitacji niemowląt urodzonych przedwcześnie oraz wprowadzanych programów wspierania. Analizowano prace badawcze i przeglądowe z ostatnich 10 lat zamieszczonych w bazach danych (Pub Med i stronach polskich wydawnictw medycznych). Prace wyszukiwano posługując się słowami kluczowymi: noworodek urodzony przedwcześnie, rozwój sensomotoryczny. Wyniki i wnioski: Rosnąca grupa noworodków urodzonych przedwcześnie wymaga dostosowanej opieki. Aby przeciwdziałać wskazanym zagrożeniom, należy precyzyjnie i zgodnie z potrzebami dziecka wprowadzać interwencję terapeutyczną. Istnieje potrzeba poszerzania wiedzy na temat rozwoju tej grupy dzieci i wypracowania sprawdzonego systemu wsparcia rozwoju, który byłby oparty na długofalowych badaniach naukowych. Obecnie podejmowane wsparcie w noworodków urodzonych przed czasem jest niejednorodne, a przeprowadzone badania nie pozwalają na stworzenie jednego modelu wsparcia, albo jasno określonych standardów postępowania.
EN
Prematurely born babies account for nearly 7% of all infants coming into the world, and there are more and more extremely small premature babies being born. A report covering 184 countries shows that each year, 14.9 million children are born ahead of time. Maintaining life is the fi rst task faced by the medical service. The issue regarding development and the future of these children is the next stage of interest for both doctors and a number of specialists from related fields. The aim of the study was to review literature concerning premature newborns in the fi eld of sensorimotor development within the fi rst years of life, taking into account the hazards and possible forms of early support. An attempt was made to present the current state of knowledge in the scope of recommended and used methods of conduct as well as to assess the long-term effects of undertaken interventions. A review of Polish-, English- and French-language literature was conducted, which concerned sensory motor development, introduction of early rehabilitation and support programmes for premature infants. Research papers and review works from the last 10 years included in databases (PubMed and websites of Polish medical publishing houses) were analysed. The works were searched using the following keywords: premature baby, sensorimotor development. The growing group of preemies requires adapted care. To counteract the indicated threats, a therapeutic intervention should be introduced precisely and in accordance with a child’s needs. There is a need to broaden knowledge about development in this group of children and to create a proven developmental support system that would be based on long-term research. Currently, support for babies born too early is heterogeneous, and the research carried out does not allow to design a single support model or clearly defi ned standards of conduct. premature infant, sensorimotor stimulation, rehabilitation 24 Jan. 2017; Accepted: 22 Nov. 2018
PL
Wprowadzenie: Wysoka śmiertelność oraz duży odsetek niepełnosprawności wynikające z udaru mózgu stanowią istotny problem społeczny i socjoekonomiczny. Wiele krajów wprowadza programy profilaktyczne, aby minimalizować pierwotne i wtórne czynniki ryzyka udaru mózgu. Obecnie dąży się do poszerzenia świadomości pilnego wdrożenia specjalistycznego i efektywnego leczenia, zwraca się także uwagę na niezwykle ważną rolę fizjoterapii wprowadzanej już we wczesnej fazie zachorowania.Cel pracy: W artykule przedstawione zostały pokrótce czynności i procedury podejmowane w odniesieniu do pacjenta z udarem mózgu. Omówione zostały zasady i cele wczesnej rehabilitacji poudarowej, z uwzględnieniem działań rehabilitacyjnych podejmowanych w przypadku pojawienia się powikłań poudarowych zagrażających życiu i znacznie utrudniających proces leczniczo-terapeutyczny. Celem autorów była ponadto prezentacja wiodących metod i koncepcji rehabilitacyjnych stosowanych we wczesnej terapii udarowej oraz przegląd nowoczesnych metod stosowanych we wtórnej rehabilitacji poudarowej.Materiał i metody: Artykuł stanowi narracyjny przegląd zagadnień związanych z leczeniem i postępowaniem w ostrej fazie udaru mózgu. Badanie obejmuje analizę literatury z lat 2009–2021 – książek, artykułów z czasopism. Wykorzystano przeglądarki: Google Scholar i PubMed.
EN
Introduction: The high mortality rate, as well as the percentage of disability resulting from stroke, constitute a significant social and socioeconomic problem. Many countries are introducing prevention programs to minimize the primary and secondary risk factors that trigger stroke. Currently, efforts are being made to raise awareness of the urgent implementation of specialist and effective treatment, and the extremely significant role of physiotherapy introduced immediately at the early stages of stroke is underlined.The objective of work: To present the activities and procedures for a patient with a stroke. Discussion of the principles and goals of early post-stroke rehabilitation, including physiotherapeutic activities undertaken in the case of life-threatening and highly impeding the therapeutic process of stroke complications. The aim of the authors was also to present the current leading methods and concepts of rehabilitation used in early stroke therapy and to review modern methods used in secondary post-stroke rehabilitation.Materials and methods: The article is a narrative review of topics related to therapeutic and management in the acute phase of stroke. The study includes the analysis of literature from the period 2009 to 2021. The database contained books, magazines, and articles. Browsers were used: Google Scholar and PubMed.
PL
Wstęp: Choroba Parkinsona (PD) jest postępującą chorobą neurodegeneracyjną, która prowadzi do niesprawności. W przebiegu PD występują zaburzenia ruchowe, m.in. bradykinezja, hipokineza, sztywność mięśni, drżenie, niestabilność postawy, zaburzenia chodu i upadki oraz objawy pozaruchowe. Rehabilitacja jest istotnym elementem leczenia w chorobie Parkinsona, a jedną z proponowanych atrakcyjnych form aktywności ruchowej jest tango argentyńskie. Celem pracy jest przedstawienie efektów i możliwości zastosowania tanga argentyńskiego w rehabilitacji chorych na chorobę Parkinsona na podstawie piśmiennictwa. Metody: Przegląd piśmiennictwa. Źródła informacji: Przeszukiwano bazę danych MEDLINE (PubMed), stosując słowa kluczowe: „tango” i „Parkinson’s disease”. Wybór badań: Na podstawie tytułów, a następnie streszczeń i pełnych tekstów publikacji, do analizy włączano prace oryginalne z grupą kontrolną i bez oraz studium przypadku. Wyniki: Spośród 12 odnalezionych prac 10 włączono do analizy. Większość badań dotyczących oceny efektów tańczenia tanga argentyńskiego przeprowadzono u pacjentów z niewielkim i umiarkowanym nasileniem choroby Parkinsona. Stosowano zarówno długotrwałe, jak i krótkie, intensywne programy tańczenia tanga. W jednej z prac porównano efekty tańczenia tanga argentyńskiego z wynikami tańczenia walca i fokstrota, a w kolejnej tańczenie tanga w parze i bez. Badania wskazują, że tango argentyńskie poprawia wyniki oceny nasilenia choroby, równowagę, chód, postrzeganie przestrzenne, jakość życia i codzienną aktywność oraz integrację społeczną i partycypację u pacjentów z chorobą Parkinsona. Wnioski: Tango argentyńskie może być atrakcyjną, przydatną i skuteczną formą usprawniania pacjentów z chorobą Parkinsona.
EN
Parkinson’s disease (PD) is a progressive, neurodegenerative disease leading to disability. Parkinson’s disease causes the occurrence of movement disorders, such as bradykinesia, hipokinesia, rigidity, tremor, postural instability, gait disorders and falls as well as non-motor symptoms. Rehabilitation is an important part of treatment in Parkinson’s disease and the Argentine tango is one of the suggested, more attractive forms of physical activity. The aim of the study is to present the effects and possibilities of using the Argentine tango in the rehabilitation of patients with Parkinson’s disease on the basis of the overviewed literature. A review of literature was conducted. The MEDLINE (PubMed) database was searched using the key words: “tango” and “Parkinson’s disease”. The study was based on titles and abstracts, and then on full texts, original papers with and without control groups as well as case studies. Ten out of twelve publications were included in the analysis. Most studies evaluating the effects of Argentine tango dancing were performed in patients with mild to moderate Parkinson’s disease severity. Long-term as well as short, intensive tango dancing programs were used. One of the studies compared the effects of Argentine tango dancing to the effects of waltz and foxtrot dancing. One paper compared partnered to individual tango dancing. Studies indicate that the Argentine tango decreases the severity of Parkinson’s disease symptoms and improves: balance, gait, spatial cognition, everyday activities as well as social integration and participation in patients with Parkinson’s disease. The Argentine tango can be an attractive, useful and effective form of rehabilitation in Parkinson’s disease. Cite this article as: Stożek J., Pustułka-Piwnik U., Curyło M. Argentine tango in rehabilitation of patients with Parkinson’s disease. Med Rehabil 2016; 20(1): 33-38.
PL
Anatomiczna resekcja miąższu płuca jest leczeniem z wyboru we wczesnym stadium zaawansowania raka płuca. Nieuniknionym skutkiem tych operacji jest ubytek powierzchni wymiany gazowej powodujący różnego stopnia, w zależności od rozległości zabiegu oraz operowanej strony, zaburzenie czynności oddechowej. Dlatego od pierwszych godzin po operacji pacjenci powinni być poddawani kompleksowej rehabilitacji, która ma podstawowe znaczenie dla minimalizacji ryzyka powikłań oraz poprawy funkcji oddechowej. Ze względu na upowszechnianie się koncepcji kompleksowej opieki okołooperacyjnej (ang. Enhanced recovery after surgery – ERAS), znaczenie skutecznego postępowania rehabilitacyjnego jest coraz większe. Jednym z częstszych powikłań po anatomicznej resekcji miąższu płuca jest utrzymujący się po zabiegu przeciek powietrza. W piśmiennictwie brak jest wytycznych dotyczących postępowania rehabilitacyjnego w tej grupie pacjentów. W niniejszej pracy opisano fizjoterapię pacjentów po zabiegu resekcji miąższu płuca powikłanym utrzymującym się przeciekiem powietrza.
EN
Anatomical resection of the lung parenchyma is the treatment of choice at an early stage of lung cancer. The inevitable result of these operations is the loss of the respiratory surface causing varying degrees of respiratory dysfunction, depending on the extent of the procedure and the operated side. Therefore, from the first hours after the operation, patients should undergo comprehensive rehabilitation, which is fundamental to minimize the risk of complications and improve respiratory function. Due to the popularization of the concept of enhanced recovery after surgery (ERAS), the importance of effective rehabilitation is increasing. One of the more common complications after anatomical resection of the lung parenchyma is persistent air leakage. There are no guidelines in the literature regarding rehabilitation in this group of patients. This paper describes the physiotherapy of patients after resection of the lung parenchyma complicated by persistent air leakage.
EN
Introduction: Vision disturbances are a frequent sequel of stroke. Damage to primary or secondary visual cortical areas can lead to chronic or temporary dysfunction of vision that hampers recovery from stroke. Nevertheless, they are rarely regarded as a prominent problem for neurorehabilitation.Aim of the study: This paper presents a review of current knowledge on possible therapeutic interventions in one of the most frequent vision disturbances following vascular brain damage, i.e. visual field defects.Study form: We reviewed data from the literature pertaining to theoretical background of various therapeutic approaches to vision disturbances as well as empirical evidence of the effectiveness of these approaches.Conclusions: The analysed data suggest that improvement of visual function in post-stroke patients is possible with the help of a therapeutic training that uses preserved functions such as visual scanning or residual vision. The objectively observed training-induced improvement of visual field defects and of the related deficits is frequently reflected in a better performance during activities of daily-living.
PL
Choroba Parkinsona (PD) jest postępującą chorobą neurodegeneracyjną, która prowadzi do wystąpienia zaburzeń ruchowych, niestabilności postawy, zaburzeń chodu, upadków, zaburzeń pozaruchowych i niesprawności. Rehabilitacja jest istotnym elementem kompleksowego leczenia chorych na PD. Celem pracy jest przedstawienie korzyści oraz efektów zastosowania tańca w rehabilitacji chorych na chorobę Parkinsona w oparciu o dostępne piśmiennictwo. Taniec wpływa korzystnie na sferę fizyczną, psychiczną, emocjonalną, intelektualną, estetyczną, kulturalną i społeczną człowieka. Pozytywne efekty, które można uzyskać poprzez regularne zajęcia taneczne szczególnie trafnie korespondują z celami terapeutycznymi rehabilitacji ruchowej w PD. Pacjenci z PD korzystają z treningu tanecznego, jak inne tańczące osoby. Trening taneczny obejmuje różnorodne ćwiczenia postawy, równowagi i chodu wykonywane do rytmu i muzyki. Wykorzystuje strategie naturalnie stosowane w tańcu i szczególnie przydatne w usprawnianiu chorych z PD, m.in.: koncentrację na ruchu do muzyki, wyobrażenie ruchu przed jego wykonaniem, wielosensoryczną stymulację i wskazówki sensoryczne. Muzyka i taniec ułatwiają rozpoczynanie ruchu i wykonywanie go z odpowiednią szybkością i amplitudą. W nielicznych badaniach dotyczących skuteczności tanecznych programów rehabilitacyjnych w PD uzyskano pozytywne efekty w zakresie równowagi, chodu, stanu funkcjonalnego i jakości Ŝycia chorych. Autorzy stosowali różne style i formy taneczne: elementy baletu klasycznego, jazz dance, taniec towarzyski, tango argentyńskie, tańce integracyjne, ludowe, taniec współczesny, kontaktową improwizację taneczną, teatr tańca oraz pantomimę. Taniec może być narzędziem kompleksowej rehabilitacji w PD, który łączy elementy fizjoterapii, terapii sztuką (tańcem i muzyką), rytmicznej stymulacji dźwiękowej i integracji społecznej.
EN
Parkinson’s disease (PD) is a progressive, neurodegenerative disease leading to the occurrence of movement disorders, postural instability, gait disorders, falls, non-motor symptoms and disability. Rehabilitation is an important component of multidisciplinary treatment in PD. The aim of the study is to present the benefits and effects of using dance in the rehabilitation of patients with PD. Dance can have a beneficial influence on the physical, psychological, emotional, intellectual, aesthetic, cultural and social spheres of human life. Positive effects, which can be obtained through regular dance classes, in particular when they accurately correspond to the therapeutic goals of rehabilitation in PD. Patients with PD benefit from dance training in the way other dancing individuals do. Dance training includes various postural, balance and gait exercises performed to rhythm and music. It uses strategies naturally used in dance which are particularly useful in the therapy of patients with PD: concentration on movement performed to music, imagination of movement before its execution, multisensory stimulation and using sensory cues. Music and dance facilitate the initiation of movement and its performance at a proper speed and amplitude. In the limited studies concerning the effects of dance rehabilitation programs on PD, positive results were obtained in balance, gait, functional status and the quality of patient life . The authors used various forms of dance: the elements of classical ballet, jazz dance, ballroom dancing, Argentine tango, group dances, folk dances, contemporary dance, contact improvisation, elements of choreography dance theatre. Dance in various forms can be the tool for multidisciplinary rehabilitation, joining the elements of physiotherapy, art therapy (dance and music therapy), rhythmic auditory stimulation as well as social integration.
PL
Kinesiotaping jest obecnie uważany za samodzielną lub uzupełniającą metodę w rehabilitacji, ortopedii i medycynie sportowej. Historia kinesiotapingu sięga wczesnych lat 70-tych XX w. Techniki kinesiotapingu oraz plaster używany w tej metodzie zostały opracowane ponad 25 lat temu w Japonii przez chiropraktyka Kenzo Kase. Idea metody leży w oddziaływaniu specjalnego plastra zaaplikowanego zgodnie z zasadami kinesiotapingu. Plaster ten, wykonany z bawełny i akrylu, ma parametry (grubość, wagę, rozciągliwość itp.) bardzo zbliżone do ludzkiej skóry. Klej wykorzystywany w plastrach do kinesiotapingu uważany jest za hipoalergiczny. Artykuł przedstawia interesujący przypadek alergii podczas terapii metodą kinesiotapingu. Świadectwa dotyczące alergii podczas terapii metodą kinesiotapingu w praktyce klinicznej są rzadkie, brak jest publikacji w tym zakresie. Istnieje konieczność zwrócenia szczególnej uwagi na reakcję skóry na kombinację substancji używanych do produkcji kleju stosowanego w plastrach i środków używanych do przygotowania skóry do aplikacji kinesiotapingu. Niezbędne są dalsze badanie w celu określenia możliwego źródła (źródeł) alergii. Przedstawiony opis przypadku może być świadectwem, że podczas terapii metodą kinesiotapingu oprócz możliwości alergii na używane w niej plastry możliwe są również: alergia na substancje używane do przygotowania skóry przed aplikacją plastra oraz alergia na kombinację substancji używanych do produkcji kleju do plastrów do kinesiotapingu oraz substancji używanych do przygotowania skóry przed aplikacją plastra. Stanowi to bardzo ważny obszar badań, ponieważ alergia może powodować poważne uszkodzenia skóry i rany. U pacjentów z porażeniem lub w śpiączce ostre alergie mogą doprowadzić do poważnych ran, a nawet odleżyn.
EN
Kinesiology taping is currently regarded as an independent or supporting method in rehabilitation, orthopaedics and sport medicine. The idea of the method lies in the effect of elastic tape applied according to the kinesiolgy taping rules. Kinesio tape, made from cotton and acrylic, has parameters (thickness, weight, extensibility, etc.) very similar to those of human skin. Glue used in kinesio tex tape is hypoallergenic. Evidence of allergy during kinesiology taping treatment (heat, rash etc.) in clinical practice is rare, there is a lack of articles in this area. The aim of the present article is to familiarize one with an interesting case of allergy during kinesiology taping treatment and to speculate on the potential implications of this possibility in kinesio taping treatment for clinical practice. Further study is recommended to determine the source(s) of the allergy. The case presented case could constitute evidence that during kinesio taping treatment apart from the possibility of allergy to the kinesiology tape itself there is equally possible: allergy to substances used for skin preparation before kinesio tape application, allergy to a combination of substances used to produce the glue on the kinesio tape and substances used in skin preparation prior to application. This is a very important area of research, because an allergy can cause severe cutaneous lesions and wounds. In patients with paralysis or a coma acute allergies can lead to serious wounds and even bedsores.
PL
Naczyniaki krwionośne języka zwykle wywodzą się z układu naczyń krwionośnych. Posiadają kulisty kształt i często osiągają duże rozmiary, wywołując rozrost i obrzęk tkanek okolicy warg (tzw. naczyniaki krwionośne jamiste) lub dziąsła i języka (tzw. ziarniniaki naczyniaste). Naczyniaki jamy ustnej często powodują obrzęk sąsiadujących tkanek, co utrudnia mówienie, połykanie, spożywanie i żucie pokarmu. Leczeniem z wyboru naczyniaka krwionośnego jest chirurgiczne usunięcie zmiany. Zabieg powinien być poprzedzony diagnostyką obrazową naczyń (arteriografią) w celu oceny rozległości i stopnia unaczynienia guza. Bogato unaczynione guzy leczy się za pomocą wewnątrznaczyniowej embolizacji naczyń zaopatrujących. Embolizacja wykonywana jest w celu zmniejszenia krwawienia podczas operacji. Generowanie dźwięcznej mowy w zmienionych warunkach anatomicznych wymaga poszukiwania nowych, zastępczych obszarów artykulacji. Jest to trudne ze względu na deformację tkanek po zabiegu chirurgicznym (obejmującym częściową glossektomię). bardzo pomocne w podejmowaniu decyzji o wyborze metody rehabilitacji mowy są lingwogramy. Najważniejsze we wczesnej fazie rehabilitacji jest zainicjowanie funkcji łuku odruchowego poprzez stymulację lub indukowane skurcze mięśni uczestniczących w połykaniu i mowie. W przypadku omawianej pacjentki rehabilitację przeprowadzono metodą elektrostymulacji punktowej. Zastosowanie elektrostymulatora punktowego przyczyniło się do skrócenia czasu utrzymania sondy żołądkowo-przełykowej, przyspieszyło możliwość samodzielnego żywienia i skutkowało skuteczniejszą rehabilitacją mowy czynnej.
PL
Wstęp: Celem niniejszej pracy jest przedstawienie wyników reedukacji chodu u pacjentki z rozpoznaną ataksją rdzeniowo-móżdżkową. Ataksje rdzeniowo-móżdżkowe należą do chorób zwyrodnieniowych ośrodkowego układu nerwowego, o podłożu genetycznym, autosomalnie dominujących. Znaczne zróżnicowanie genotypów i fenotypów utrudnia zarówno diagnozę, jak i prowadzenie efektywnej terapii, w tym rehabilitacji. Mała liczba doniesień dotycząca tego zagadnienia oraz ograniczona przydatność badań zagranicznych sprawia, że wydaje się celowe szersze przedstawienie sposobu rehabilitacji pacjentów z tym zespołem. Materiał i metody: Materiał badawczy stanowiła 57-letnia kobieta ze zdiagnozowaną ataksją rdzeniowo-móżdżkową typu SCA1. Przed rozpoczęciem usprawniania dokonano analizy parametrów chodu (metodą własną). Po sześciu tygodniach terapii, w celu oceny poprawy, powtórzono ww. badania oraz porównano wyniki przed i po terapii. Wyniki: Pacjentka, po reedukacji chodu, osiągnęła w krótkim czasie poprawę w zakresie jakości chodu. Wnioski: Właściwie wdrożone postępowanie rehabilitacyjne było skuteczne u badanej pacjentki
EN
Introduction: The aim of this study is to familiarize the reader with a disease known in neurology as spinocerebellar ataxia, the way and effects of gait re-education in patients with spinocerebellar ataxia. Spinocerebellar ataxias (SCAs) belong to the neurodegenerative disorders of the central nervous system (CNS), as genetic autosomal dominant disorders. The variety of gene types and phenotypes makes proper diagnosis and successful therapy difficult, this including rehabilitation. The few publications available and the limited applicability of foreign research makes it appear worthwhile to illustrate ways in which patients with this syndrome may benefit from rehabilitation.Material and methods: The research was conducted on a fifty-seven year old woman with diagnosed spinocerebellar ataxia type SCA1. Spatio-temporal gait parameters were assessed twice: before the commencement of rehabilitation and after six weeks of rehabilitation in order to assess the effectiveness of the therapy.Results: The patient, following appropriate gait re-education, achieved recovery in the area of gait quality within a short time.Conclusions: The presented form of rehabilitation was in this case effective.
EN
The focus of the paper is on the research into the selection of wheelchairs, including active wheelchairs, which has been conducted since the beginning of the 1980s. The research involves: a brief history, determinants of progress in wheelchairs and active wheelchairs, the effect of using wheelchairs and developmental tendencies. The author recommends her own solution to the problem of selecting wheelchairs, including active wheelchairs.
PL
Artykuł koncentruje się na badaniach nad doborem wózków dla niepełnosprawnych, w tym wózków aktywnych, rozwijanych od początku lat 80. XX wieku. Badanie obejmuje skróconą historię wózków dla niepełnosprawnych i wózków aktywnych, determinanty postępu w tej dziedzinie, efekty ich użytkowania oraz kierunki rozwoju. Autorka przedstawia własne rozwiązanie problemu doboru wózków dla niepełnosprawnych, w tym wózków aktywnych.
EN
Increased use of computerized adaptive tests (CATs) to generate outcome measures during physical therapy has stimulated questions concerning CAT implementation and score interpretation. CAT allows, based on item bank, to measure e.g. the impact of diseases on functioning and well-being, producing quick, valid and precise estimates and efficient outcomes collection. Wider application of CAT may improve usefulness and clinical interpretation of these individually tailored outcome measures and assist clinicians during clinical practice. What more, it can be applied both in hospital and outpatient physical therapy settings.
first rewind previous Page / 6 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.