Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 9

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  rak żołądka
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Wstęp: Helicobacter pylori (Hp) jest zaliczany przez International Agency for Research on Cancer (IARC) do pierwszej grupy karcynogenów. Wpływ bakterii na rozwój raka żołądka został potwierdzony w wielu badaniach. Wniosek jest oczywisty:...
PL
Cel: Celem pracy jest przedstawienie rzadkiego przypadku guza migdałka podniebiennego, będącego przerzutem oraz pierwszym objawem raka żołądka. Opis przypadku: Przeprowadzono retrospektywną analizę dokumentacji medycznej. 44-letni mężczyzna został skierowany do Kliniki Chirurgii Nowotworów Głowy i Szyi Uniwersytetu Medycznego w Łodzi z powodu niebolesnego guza migdałka podniebiennego. W badaniu laryngologicznym stwierdzono obecność 2-centymetrowego guza migdałka podniebiennego prawego. Węzły chłonne szyjne nie były powiększone. W wykonanej BAC stwierdzono podejrzenie raka. Pacjent został zakwalifikowany do tonsillektomii prawostronnej. W badaniu histopatologicznym obecny był naciek gruczolakoraka (G2). Ze względu na brak korelacji obrazu klinicznego i wyników histopatologicznych, wykonano badanie PET-CT, w którym stwierdzono: masywny naciek żołądka, guz lewego nadnercza oraz zwiększony wychwyt 18-FDG w przyaortalnych węzłach chłonnych. Wykonano gastroskopię z biopsją guza żołądka. Badaniem histopatologicznym potwierdzono gruczolakoraka wykazującego ten sam immunotyp, co guz migdałka. Pacjent został zakwalifikowany do leczenia paliatywnego. Zmarł 6 tygodni od postawienia rozpoznania. Przerzuty do migdałków podniebiennych z odległego ogniska pierwotnego są niezwykle rzadkie. Zazwyczaj ognisko, pierwotne miejsce zlokalizowane jest w okolicy głowy i szyi. W naszym przypadku przerzutowy guz prawego migdałka był pierwszą oznaką raka żołądka.
EN
Oesophageal, gastroesophageal and gastric cancers represent important diagnostic and therapeutic challenge. Even after radical surgical procedure (R0) 5-year survival remains unsatisfactory. It is assumed that perioperative chemo/radiotherapy eliminates local and distant micrometastases. This year (2012) a consensus on the primary therapy of gastric, gastroesophageal and oesophageal cancer was published as a result of the first EORTC St. Gallen International Expert Consensus. Despite a significant progress in the perioperative treatment of locally advanced cancers of upper digestive tract, results of several ongoing clinical trials that may further optimize systemic treatment of these malignancies are eagerly awaited.
PL
Rak przełyku, połączenia przełykowo-żołądkowego oraz żołądka to duży problem diagnostyczny i terapeutyczny. Nawet po zabiegach chirurgicznych (R0) odsetek przeżyć 5-letnich jest niezadowalający. Chemioterapia okołooperacyjna czy chemioradioterapia uzupełniająca umożliwiają znamienną poprawę rokowania chorych, gdyż zmniejszają ryzyko nawrotu regionalnego oraz uogólnienia. W roku 2012 w St. Gallen odbyła się pierwsza konferencja uzgodnieniowa dotycząca leczenia okołooperacyjnego raka przełyku i żołądka. Pomimo znacznego postępu w tej dziedzinie z niecierpliwością oczekuje się na wyniki kolejnych badań klinicznych, które pozwolą na dalsze zoptymalizowanie dotychczasowych strategii terapeutycznych w tym rozpoznaniu.
PL
Wprowadzenie: Totalna gastrektomia (total gastrectomy, TG), mimo przerwania ciągłości przewodu pokarmowego i związanych z tym powikłań pooperacyjnych, jest zabiegiem z wyboru w przypadku resekcji raka żołądka. Celem tej pracy było przedstawienie częstości powikłań po TG, analiza powikłań pooperacyjnych oraz określenie, która z dwóch technik – ezofagojejunostomia typu Roux-en-Y czy całkowita resekcja żołądka sposobem Omega-Braun – jest bezpieczniejsza. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywne badanie obserwacyjne obejmujące pacjentów z rakiem żołądka, którzy zostali poddani różnym wariantom TG między 1 stycznia 2010 roku i 31 grudnia 2012 roku w Oddziale Chirurgicznym Klinicznego Szpitala Ratunkowego w Bukareszcie. Analizę statystyczną z wykorzystaniem statystyk opisowych oraz testów parametrycznych i nieparametrycznych przeprowadzono za pomocą oprogramowania GraphPad przy poziomie istotności statystycznej p<0,05. Wyniki: Do badania włączonych zostało 77 pacjentów w wieku od 37 do 91 lat (średnia wieku 64,1±11,59 lat). Zaobserwowano łącznie 84 powikłania bezpośrednio po zabiegu u 35 pacjentów (47,5%), sklasyfikowane jako lokalne (n=21, 25%) lub systemowe (n=63, 75%). Reoperacja była konieczna w pięciu przypadkach (6,2%) po końcowej ezofagojejunostomii typu Roux-en-Y. Odnotowano dwa zgony (n=2, 2,5%), jeden po zabiegu typu Roux-en-Y, drugi po TG Omega-Braun. Dyskusja: Technika typu Roux-en-Y wiązała się z najwyższym odsetkiem powikłań lokalnych i systemowych. Całkowita gastrektomia typu Omega-Braun wiązała się z najmniejszym odsetkiem powikłań, natomiast powikłania obejmowały stany zagrażające życiu, takie jak niestabilność hemodynamiczna i niewydolność wielonarządowa. Wnioski: Zaobserwowano istotną statystycznie zależność między wykonaniem ręcznego zespolenia i śmiertelnością. Całkowita gastrektomia jest założonym zabiegiem obarczonym wieloma potencjalnymi powikłaniami, co wymaga udoskonalenia technik chirurgicznych, aby zmniejszyć ryzyko pooperacyjne.
PL
Wstęp: Odpowiedni poziom odżywienia jest istotny w okresie rekonwalescencji u pacjentów poddawanych dużym zabiegom operacyjnym, w szczególności z powodu choroby nowotworowej. Impedancja bioelektryczna (BIA; Bioelectrical Impedance Analysis) to technika szeroko stosowana do oceny składu masy ciała. Pomiar BIA jest łatwy w wykonaniu, szybki, tani i powtarzalny. Materiał i metody: Oceniano skład masy ciała 56 pacjentów (25 kobiet i 31 mężczyzn) hospitalizowanych i operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu w latach 2017–2018, przy pomocy impedancji bioelektrycznej. Wyniki: Średnia utrata masy ciała w 4. dobie pooperacyjnej wynosi 1,32%, a w dniu wypisu – 4,23% w stosunku do masy ciała przy przyjęciu do oddziału. Zawartość procentowa tkanki tłuszczowej (FM – Fatt Mass) u pacjentów przyjmowanych do oddziału znajduje się powyżej zakresu normy. Zmiana w składzie masy ciała u pacjentów hospitalizowanych dotyczy głównie ilości tkanki tłuszczowej i wody zewnątrz- i wewnątrzkomórkowej (ECW – Extracellular Water; ICW – Intracellular Water). Wnioski: Impedancja bioelektryczna może być łatwą i skuteczną metodą oceniającą skład masy ciała i jego zmianę u osób poddawanych dużym zabiegom operacyjnym. Spośród analizowanych grup, pacjenci operowani z powodu raka trzustki tracą największy odsetek masy ciała do momentu wypisu z oddziału. Utrata masy ciała następuje głównie jako utrata tkanki tłuszczowej (FM).
EN
Introduction. Gastric cancer is malignant cancer, which is generated in the internal layers of the stomach. This type of cancer is often asymptomatic. There is a higher incidence of gastric cancer in patients over 50 years of age , especially in men. Aim. The aim of this study was to analyse selected aspects of nursing care in patients with gastric cancer. Material and methods. Analysis of available literature related to clinical aspects and nursing care in patients with gastric cancer and the activities of mapping medical diagnosis together with nursing care with the use of ICNP® dictionary. Results. The use of ICNP® classification allows to reflect patient's health situation in patients with gastric cancer and to plan medical care based on uniform professional terminology.
PL
Wstęp. Rak żołądka jest nowotworem złośliwym, który wywodzi się z komórek warstwy wewnętrznej narządu. Cechuje się długim okresem bezobjawowym. Zapadalność na raka żołądka zwiększa się po 50 roku życia, szczególnie w populacji mężczyzn. Cel. Celem pracy była analiza wybranych aspektów opieki pielęgniarskiej realizowanej wobec pacjenta w przebiegu raka żołądka. Materiały i metody. W pracy zastosowano metodę analizy piśmiennictwa poświęconego zagadnieniom klinicznym i opiece nad chorym z rakiem żołądka oraz mapowanie diagnoz i interwencji pielęgniarskich przy użyciu słownika ICNP®. Wyniki i wnioski. Zastosowanie klasyfikacji ICNP® umożliwia odzwierciedlenie sytuacji zdrowotnej pacjenta w przebiegu raka żołądka oraz planowanie założeń opieki pielęgniarskiej w oparciu o ujednoliconą terminologię zawodową.
EN
Gastric cancer is a malignant neoplasm. It is one of the major causes of premature death due to cancer in the world. Carcinogenesis process can take up to 30 years, therefore, stomach cancer develops primarily over the age of 50. However, the disease can occur at any age. The etiology of this disease is very complex, for example, environmental factors, persistent infection with Helicobacter pylori and smoking may be mentioned. However, it is estimated that about 20% of cases have been associated with a family occurrence. Symptoms, that may indicate the ongoing process of cancer, are non–specific. Because of the non–specific symptoms, gastric cancer is usually diagnosed at an advanced stage, when the only effective treatment is the complete resection of the affected organ, and the percentage of the 5–year survival rate is poor. For this reason, researchers are constantly looking for new diagnostic methods, including tumor markers which can accelerate diagnosis. The determination of tumor markers level could be also useful in the evaluation of remissions, monitoring recurrences and metastases. Investigations also provide novel therapeutic targets related, for example, to the molecular type of tumor, which would reduce the invasiveness and improve the quality of patient's life. This article presents and characterizes previously known and useful tumor markers associated with gastric cancer.
PL
Rak żołądka jest powszechnie występującym nowotworem złośliwym. Stanowi jedną z głównych przyczyn przedwczesnego zgonu z powodu chorób nowotworowych na świecie. Proces kancerogenezy może trwać nawet 30 lat, dlatego rak żołądka rozwija się przede wszystkim po 50. roku życia, jednakże zachorowania zdarzają się w każdej grupie wiekowej. Etiologia tej choroby jest bardzo złożona, składają się na nią m.in. czynniki środowiskowe, przetrwałe zakażenie bakterią Helicobacter pylori oraz palenie tytoniu. Szacuje się, że około 20% zachorowań jest związanych z występowaniem rodzinnym. Objawy, które mogą świadczyć o toczącym się procesie nowotworowym są nieswoiste. Ze względu na mało specyficzne objawy, rak żołądka jest zazwyczaj rozpoznawany w zaawansowanym stadium, kiedy jedynym skutecznym sposobem leczenia jest całkowita resekcja zajętego narządu, a odsetek 5–letnich przeżyć jest niski. Z tego względu, badacze wciąż poszukują nowych metod diagnostycznych, w tym markerów nowotworowych, które przyśpieszyłyby proces rozpoznania choroby. Oznaczanie stężenia markerów nowotworowych może być także przydatne w ocenie remisji, monitorowaniu wznowy oraz przerzutów. Badane są też nowe cele terapeutyczne, związane np. z typem molekularnym nowotworu, które pozwoliłyby ograniczyć inwazyjne zabiegi i polepszyć komfort życia pacjenta. W niniejszym artykule przedstawiono i scharakteryzowano dotychczas poznane oraz użyteczne markery nowo– tworowe dla raka żołądka.
EN
The composition of gut microbiota depends on many factors, such as age, life style (eating habits and the level of physical activity), pharmacological treatment (antibiotics, side effects of anti-cancer therapy) as well as surgical procedures. The gut microbiota is involved in carcinogenesis process. Furthermore, gut dysbiosis is described as qualitative and quantitative alterations in gut microbiota and it is observed in cancers. For instance, in patients with colorectal cancer the increased amount of Fusobacterium nucleatum, Bacteroides fragilis, Enterococcus faecalis, Streptococcus bovis as well as Peptostreptococcus anaerobius is noted. It was confirmed that amount of several specific bacteria, such as Lactobacillus, Escherichia-Shigella, Nitrospirae, Burkholderia fungorum and Lachnospiraceae, is increased in patients with gastric cancer. However, the major carcinogen involved in gastric carcinogenesis is Helicobacter pylori; it causes mucosa inflammation, mucosa atrophy, and as a consequence development of gastric cancer. Nowadays, there are several therapeutic methods, which may be used to alter the composition and the activity of gut microbiota. They include administration of probiotic strains, prebiotics, and synbiotics. Probiotics can be used to prevent the development of gastric and colorectal cancer, which was shown in many in vivo and in vitro studies. According to the most recent trials, probiotics reduce the incidence of diarrhoea associated with enteral nutrition. Probiotic strains may also be used as a supportive therapy in treatment of Helicobacter pylori infection. Notwithstanding, they can play a supportive role in standard eradication treatment due to reduction of adverse events of antibiotics. Probiotics decrease the incidence of infections in postooperative period, the frequency of abdominal pain, and radiation-induced diarrhoea. To sum up, probiotics may be used to prevent the development of cancer and they may significantly improve the efficiency of standard anti-cancer therapy.
PL
Mikrobiota przewodu pokarmowego jest modyfikowana przez wiele czynników, w tym styl życia, leczenie farmakologiczne oraz zabiegi chirurgiczne. Dysbioza jelitowa, czyli zaburzenia w składzie i aktywności mikrobioty, może wystąpić w przebiegu chorób nowotworowych. U pacjentów z rakiem jelita grubego obserwuje się zwiększone ilości bakterii – Fusobacterium nucleatum, Bacteroides fragilis, Enterococcus faecalis, Streptococcus bovis oraz Peptostreptococcus anaerobius. Największym karcynogenem raka żołądka jest Helicobacter pylori. Bakteria ta powoduje zapalenie błony śluzowej żołądka prowadząc do jej atrofii, a następnie do rozwinięcia nowotworu. Obecnie znanych jest kilka metod terapeutycznych modyfikujących mikrobiotę przewodu pokarmowego, w tym podaż szczepów probiotycznych, prebiotyków oraz synbiotyków. Probiotyki mogą być stosowane w profilaktyce oraz leczeniu raka żołądka i jelita grubego, co zostało potwierdzone w badaniach in vivo oraz in vitro. Według najnowszych doniesień, probiotyki są skuteczne w zmniejszeniu częstości występowania biegunki będącej skutkiem ubocznym żywienia enteralnego. Dotychczasowe badania potwierdzają także, że szczepy probiotyczne nie mogą być stosowane jako jedyny czynnik eradykacyjny Helicobacter pylori, ale stanowią terapię uzupełniającą podczas standardowego leczenia oraz redukują działania niepożądane antybiotykoterapii. Z kolei u chorych z rakiem jelita grubego probiotyki zmniejszają ryzyko rozwinięcia infekcji pooperacyjnych, bólów brzucha i biegunki związanej z radioterapią. Podsumowując, należy podkreślić, że probiotyki mają zastosowanie na etapie profilaktyki chorób nowotworowych, a także mogą znacząco poprawić wyniki standardowego leczenia przeciwnowotworowego.
EN
Introduction: Gastric cancer is one of the most common tumors in the world. The pathogenesis of this cancer is not fully known. Among the risk factors for the disease there are: Helicobacter pylori infection, diet, alcohol consumption and smoking. On the other hand, it is assumed that the pathogenesis of the development is related to interdependence between risk factors and patient's genetic susceptibility. One of the genes involved in carcinogenesis can be ABCB1, whose protein product, P–glycoprotein, plays a protective function by removing xenobiotics from the cell into the extracellular environment. Polymorphisms of this gene can alter the protein product, leading to the loss of protective function and the increased risk of diseases development. Polymorphism T–129C can influence the formation of mRNA and thus, lead to changes in the quantity/activity of P–glycoprotein. The aim of this study was to evaluate the polymorphism at position T–129C in promoter region of ABCB1 gene in the group of patients with gastric adenocarcinoma. Material and methods: The material for the study consisted of 19 samples of the tissue taken from patients with gastric adenocarcinoma and 68 samples of peripheral blood taken from healthy donors. Genotyping of the T–129C was performed by using restriction fragments polymorphism method. Results: No statistically significant differences between the group of patients with gastric cancer and the healthy individuals were found. Conclusions: The polymorphism on position T–129C in promoter region of ABCB1 gene did not affect the risk of the development of gastric cancer. The obtained results require confirmation by investigating a large cohort of patients.
PL
Wstęp: Rak żołądka jest jedną z najczęstszych chorób nowotworowych na świecie. Patogeneza tego nowotworu nie została w pełni poznana. Wśród czynników ryzyka rozwoju choroby wymienia się: zakażenie Helicobacter pylori, niewłaściwą dietę, spożywanie alkoholu czy palenie tytoniu. Z drugiej strony, zakłada się, iż patogeneza rozwoju tego raka jest związana ze współzależnością pomiędzy czynnikami ryzyka a predyspozycją genetyczną samego pacjenta. Jednym z genów zaangażowanych w proces kancerogenezy może być ABCB1, którego produkt białkowy – glikoproteina P, poprzez usuwanie ksenobiotyków z komórki do środowiska pozakomórkowego, spełnia funkcję ochronną. Polimorfizmy tego genu mogą zmieniać jego produkt białkowy prowadząc do utraty funkcji ochronnej i zwiększonego ryzyka rozwoju chorób. Polimorfizm w pozycji T–129C może wpływać na powstawanie mRNA, a tym samym prowadzić do zmiany ilości/aktywności glikoproteiny P. Celem pracy była ocena polimorfizmu w regionie promotorowym genu ABCB1 w pozycji T–129C u pacjentów z gruczolakorakiem żołądka. Materiał i metody: Materiał do badania stanowiło 19 skrawków tkankowych pobranych od pacjentów z gruczolakorakiem żołądka oraz 68 prób krwi obwodowej pobranych od zdrowych krwiodawców. Genotypowanie w pozycji T–129C przeprowadzono za pomocą techniki polimorfizmu długości fragmentów restrykcyjnych. Wyniki: Nie wykazano istotnych statystycznie różnic pomiędzy grupą pacjentów z rakiem żołądka a grupą osób zdrowych. Wnioski: Polimorfizm w pozycji T–129C regionu promotorowego genu ABCB1 nie ma związku z rozwojem raka żołądka. Uzyskane w pracy wyniki badań wymagają potwierdzenia na większej grupie pacjentów.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.