Search results

1

Czynnik podobny do czynnika wzrostu naskórka z domeną 7 (Egfl7) nowym potencjalnym celem terapeutycznym w ginekologii onkologicznej

100%

Król K., Sznurkowski J. J.

Current Gynecologic Oncology

|

2016

|

vol. 14

|

issue 3

162-167

EN

Epidermal growth factor-like domain-containing protein 7 (Egfl7) is a secretive gene-encoded protein expressed in endothelial cells of blood vessels, where it plays an essential role in regulating angiogenesis both in physiologic conditions as well as pathologic processes. Egfl7 has also been confirmed to be present in the cells of the central nervous system and several malignant tumors. In vitro studies have shown Egfl7 expression in breast and lung cancer in mice to downregulate endothelial expression of intercellular adhesion molecules (ICAM-1) and vascular cell adhesion molecules (VCAM-1), thus preventing lymphocytes from penetrating blood vessels and migrating to tumor nests. It has been suggested that cancer-associated Egfl7 may promote the escape of cancer from the immune system’s control by suppressing activation of endothelial cells and inhibiting diapedesis (leukocyte extravasation). Egfl7 expression in gynecologic cancers has not yet been investigated. The aim of this study is to present and discuss the current state of knowledge as regards this biomarker’s role in oncology, with particular emphasis on its therapeutic potential. Future research into Egfl7 expression in gynecologic cancers may facilitate development of new anti-angiogenic and/or biological therapies.

PL

Czynnik podobny do czynnika wzrostu naskórka z domeną 7 (Egfl7) to białko sekrecyjne kodowane przez gen, którego ekspresja występuje w komórkach śródbłonka naczyń; Egfl7 pełni tam funkcję kluczowego regulatora angiogenezy – zarówno w warunkach fizjologicznych, jak i w procesach patologicznych. Obecność Egfl7 potwierdzono także w komórkach centralnego układu nerwowego oraz w kilku nowotworach złośliwych. Badania in vitro wykazały, że ekspresja Egfl7 w raku piersi i płuca u myszy obniża endotelialną ekspresję cząsteczek adhezji międzykomórkowej ICAM-1 i cząsteczek adhezji komórkowej naczyń VCAM-1, zapobiegając przenikaniu limfocytów przez naczynia krwionośne i ich migracji do gniazd nowotworowych. Zasugerowano, że rakowe Egfl7 może promować ucieczkę nowotworu spod nadzoru immunologicznego przez tłumienie aktywacji komórek śródbłonka i hamowanie diapedezy. Ekspresja Egfl7 w nowotworach ginekologicznych nie była dotychczas analizowana. Cel pracy stanowiło przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat roli tego biomarkera w onkologii ze szczególnym uwzględnieniem jego potencjału terapeutycznego. Podjęcie badań nad ekspresją Egfl7 w nowotworach ginekologicznych może w przyszłości skutkować powstaniem nowych terapii antyangiogennych i/lub opartych na czynnikach biologicznych.

2

Etiologia zawodowa raka krtani: czy istnieje różnica w porównaniu z rakiem gardła (dolnego)?

100%

DeJonckere P. H., Moerman M., Cantarella G., Crevier-Buchman L.

Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny

|

2016

|

vol. 5(4)

1-5

PL

Wstęp: Dwa główne (i rozpoznane) czynniki ryzyka występowania raka krtani stanowią: palenie tytoniu oraz spożywanie alkoholu. Zgodnie z danymi WHO (World Health Organization) i IARC (International Agency for Research on Cancer), rola czynników zawodowych jest jednak prawdopodobnie niedoszacowana. Potwierdzonymi, i wysoce prawdopodobnymi, kancerogenami zawodowymi w przypadku raka krtani są: azbest i pary silnych kwasów organicznych, natomiast prawdopodobnymi substancjami rakotwórczymi są: cement, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA) i pył drzewny. Podejrzewane kancerogeny stanowią rozpuszczalniki organiczne, formaldehyd, pył węglowy/krzemionkowy, pył skórzany oraz pył bawełny. Ważnym problemem badań epidemiologicznych wydaje się być brak zróżnicowania między rakami (płaskonabłonkowymi) krtani i gardła (dolnego). Materiał i metody: W przedstawionym badaniu stworzono grupę 164 dobrze udokumentowanych przypadków chorych z rozpoznaniem raka krtani i gardła dolnego, pochodzących z czterech ośrodków w Belgii, Włoszech i Francji. W odniesieniu do potwierdzonych, prawdopodobnych i podejrzewanych rakotwórczych czynników ryzyka, w sposób wyczerpujący zidentyfikowano i odwzorowano rodzaj wykonywanej pracy i ekspozycji zawodowej w przebiegu całej kariery zawodowej pacjentów. Pod uwagę brano czynniki zakłócające. Wyniki : Narażenie zawodowe na znane kancerogeny, lub substancje podejrzewane o działanie rakotwórcze, były znacznie wyższe w przypadkach raka krtani niż gardła dolnego. Wśród poddanych badaniom pacjentów, profile ekspozycji zawodowej w skali globalnej różniły się w istotny sposób (podzielono je na 10 kategorii). Ekspozycja na azbest i pary kwasów odgrywała znacznie większą rolę w przypadku raka krtani. Narażenie na pył węglowy/krzemionkowy były bardziej istotne w raku gardła.

3

Torbiele trzustki czy nowotwory torbielowate trzustki? Analiza 145 przypadków

100%

Wlaźlak M., Oleśna A., Danilewicz M., Strzelczyk J.

Polish Journal of Surgery

|

2018

|

vol. 90(5)

22-26

PL

Częstość wykrywania zmian torbielowatych w trzustce w ostatnich latach wzrosła. Większość to torbiele rzekome (pozapalne), pozostałe stanowią głównie nowotwory. Wewnątrzprzewodowe brodawkowate nowotwory śluzowe (IPMN – Intraductal papillary mucinous neoplasms) i nowotwory śluzowo torbielowate (MCN – mucinous cystic neoplasms) to zmiany o udowodnionym ryzyku złośliwości. Celem pracy była analiza danych klinicznych pacjentów z torbielami lub guzami torbielowatymi trzustki operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej Szpitala im. Barlickiego w Łodzi. Materiał i metody 145 chorych operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej Szpitala im. Barlickiego w Łodzi w latach 2007-2016 z powodu zmiany torbielowatej trzustki. Przeanalizowano rodzaj operacji, rozpoznanie histopatologiczne oraz dane demograficzne. Wyniki Torbiel nienowotworową (rzekomą) stwierdzono u 66,9% pacjentów, nowotwory wykryto u 33,1%. Średnia wieku była istotnie wyższa u pacjentów z nowotworem niż bez nowotworu (57,06 lat vs. 50,88 lat, p=0,009). Torbiel nowotworowa wystąpiła częściej u kobiet, (68,75% kobiet, 31,25% mężczyzn, p=0,001). Nowotwór złośliwy wykryto w 14,58% przypadków nowotworów i 4,83% przypadków wszystkich analizowanych zmian torbielowatych trzustki. Wnioski Na podstawie analizowanego materiału istnieje istotne ryzyko obecności nowotworu złośliwego u pacjentów z torbielą trzustki. Torbiele nowotworowe trzustki występują częściej u kobiet. Dyskusja Leczenie guzów torbielowatych trzustki stanowią głównie operacje resekcyjne. W przypadku zmian łagodnych o niskim ryzyku złośliwości wykonuje się również operacje mniej rozległe, takie jak wyłuszczenie zmiany. Nie istnieją obecnie wytyczne, które w zadowalający sposób mogłyby być użyte do nadzoru pacjentów z torbielą trzustki.

4

Cyklooksygenaza-2 i jej rola w kancerogenezie

86%

Sitarz R., Kolasińska-Bzoma M., Skórzewska M., Polkowski W. P., Maciejewski R.

Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Nauki Ścisłe

|

2012

|

issue 5

19-39

5

Czy wskaźnik BMI może być czynnikiem predykcyjnym powikłań okołooperacyjnych w chirurgii nowotworów złośliwych głowy i szyi?

86%

Joshi K., Joshi P., Shetty T., Nair S., Chaturvedi P.

Polish Journal of Surgery

|

2021

|

vol. 93

|

issue Suplement

13-18

PL

Wstęp: Wpływ wskaźnika BMI na rozwój powikłań okołooperacyjnych w chirurgii nowotworów złośliwych głowy i szyi nie jest dobrze określony. Cel: Celem pracy jest ocena wpływu wskaźnika masy ciała (ang. Body Mass Index; BMI) na rozwój powikłań chirurgicznych w okresie okołooperacyjnym u chorych z nowotworami złośliwymi głowy i szyi (ang. head and neck cancers; HNCs) Materiał i metody: Retrospektywne badanie analityczne przeprowadzono w latach 2019–2020. Przeanalizowano elektroniczną dokumentację medyczną 210 pacjentów poddanych poważnym (w polu czysto-skażonym) zabiegom chirurgicznym. W badaniu zależności zmiennych kategorycznych zastosowano test chi-kwadrat lub dokładny test Fishera, a do porównania obecności powikłania i jego związku ze stałymi parametrami klinicznymi użyto niezależnego testu T lub testu U Manna-Whitneya. Wyniki: Większość pacjentów mieściła się w zakresie prawidłowej masy ciała (68,57%). Tylko 12,85% pacjentów posiadało BMI poniżej 18,5 kg/m2, a u 18,57% pacjentów występowało BMI równe lub większe niż 25 kg/m2. Dodatkowe choroby współistniejące występowały u 48,7% pacjentów z BMI powyżej 25 kg/m2. Ciężkie i łagodne powikłania występowały odpowiednio u 10,5% i 16,7% wszystkich pacjentów. Do zakażenia miejsca operowanego doszło u 18,1% chorych. Nie było statystycznie istotnej różnicy w częstotliwości występowania powikłań (ciężkich, łagodnych i ZMO – zakażeń miejsca operowanego) w odniesieniu do kategorii chorych z niedowagą, masą prawidłową i nadwagą. Powikłania wykazywały istotny związek z rozległością operacji (wartość p = 0,00413) i utratą krwi powyżej 775 ml (wartość p = 0,005). Wnioski: Podsumowując, odsetek powikłań chirurgicznych w operacjach onkologicznych regionu głowy i szyi nie jest związany z BMI pacjentów. Postępowanie okołooperacyjne u tych chorych może wymagać pewnych modyfikacji ze względu na dodatkowe choroby współistniejące, ale w niniejszym badaniu nie udało się udowodnić ogólnego wpływu omawianego czynnika na rozwój powikłań.

6

Jakość życia zależna od stanu zdrowia u osób po przebytym raku ustnej części gardła – badanie populacyjne

86%

Guenzel T., Walliczek-Dworschak U., Teymoortash A., Singer S., Eichler M., Wilhelm T., Schimmer M., Franzen A.

Polish Journal of Otolaryngology

|

2018

|

vol. 72

|

issue 2

30-35

PL

Cel: Celem niniejszego badania było porównanie jakości życia (quality of life; QoL) pacjentów po przebytym nowotworze złośliwym ustnej części gardła, którzy zostali podani różnym metodom leczenia. Materiał i metody: Nawiązano kontakt z 954 osobami po przebytym raku ustnej części gardła. Każdy z badanych otrzymał kwestionariusz oceny jakości życia chorych na nowotwory złośliwe EORTC QLQ-C30 i EORTC QLQ-H&N35. Wyniki: Kwestionariusze zostały wypełnione przez 263 chorych po przebytym raku ustnej części gardła (28% odesłanych ankiet). Czterdziestu pięciu pacjentów zostało poddanych leczeniu chirurgicznemu, 20 radykalnej radioterapii lub chemioradioterapii, 85 leczeniu chirurgicznemu z uzupełniającą radioterapią, a 111 leczeniu chirurgicznemu z uzupełniającą chemioradioterapią. Osoby, u których zastosowano leczenie chirurgiczne połączone z uzupełniającą radioterapią zgłaszały znacznie więcej problemów z: • połykaniem (B = 13,43, 95% przedział ufności CI – Confidence Interval – 1,83–25,03), • zmysłami (B = 24,91, CI 11,86-33,97), • jedzeniem w towarzystwie (B=16,91, CI 3,46-30,36), • suchością w jamie ustnej (B=22,42, CI 12,17–40,67), • gęstością śliny (B = 22,37, CI 6,23–38,50), • suplementami żywnościowymi (B = 18,59, CI 0,62–36,56) niż pacjenci, którzy zostali poddani wyłącznie leczeniu chirurgicznemu. Chorzy po leczeniu chirurgicznym i uzupełniającej chemioradioterapii zgłaszali znacznie więcej problemów związanych z: • suchością w jamie ustnej (B = 34,15, CI 18,91–99,39). • gęstą śliną (B = 22,90, CI 5,65–40,16). Zgłaszali natomiast mniej problemów związanych z funkcjonowaniem fizycznym (B = -12,07, CI 0,49 –23-64). Wnioski: Osoby, które wzięły udział w badaniu i poddane były wyłącznie leczeniu chirurgicznemu zgłaszały w niektórych modułach, specyficznych dla nowotworów głowy i szyi, lepszą jakość życia związaną ze zdrowiem niż pacjenci, u których zastosowano leczenie multimodalne lub radioterapię adiuwantową.

7

Wskazania do niestandardowego stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej u chorych z rakiem jajnika – opis dwóch przypadków i przegląd piśmiennictwa

86%

Krasiński Z., Lisiecki R., Krasińska A.

Current Gynecologic Oncology

|

2016

|

vol. 14

|

issue 1

53-62

EN

The authors report two cases of gynecologic malignancy in women receiving different thromboprophylactic regimens. Presently, everyday clinical problems are not always solved based on the well-established standards for the preventive management in venous thromboembolism. The paper presents a review of the literature on the principles for the use of lowmolecular- weight heparins in patients undergoing oncologic surgeries, with particular attention to the aspects of thrombotic risk and suggestions on non-standard management in cases not included in the guidelines. The recommendations of scientific associations, due to their inertia, are released with a delay relative to research, and may present inconsistent views due to the differences in publication timing. This article is to raise readers’ awareness of the scale of the problem and the importance of the effects of thromboembolic complications on prognosis in cancer. The need to assess the risk of these complications at every stage of cancer treatment should be emphasized. Additionally, risk assessment can be used as an opportunity to educate patients in this aspect.

PL

Autorzy opisują dwa przypadki kobiet z nowotworami narządów rodnych, u których zastosowano różne schematy profilaktyki przeciwzakrzepowej. Obecnie dobrze opracowane standardy postępowania zapobiegającego żylnej chorobie zatorowo-zakrzepowej nie zawsze są w stanie rozwiązać problemy kliniczne dnia codziennego. W pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa dotyczącego zasad stosowania heparyn drobnocząsteczkowych u chorych poddawanych zabiegom onkologicznym, zwracając uwagę na aspekty ryzyka zakrzepowego oraz sugerując niestandardowe postępowanie w przypadkach, które nie są uwzględniane w wytycznych. Zalecenia towarzystw naukowych ze względu na swoją inercję ukazują się z pewnym opóźnieniem w stosunku do szeregu prowadzonych badań, a niekiedy ze względu na różny czas publikacji w pewnych zagadnieniach przedstawiają niespójne poglądy. Niniejszy artykuł ma uświadomić czytelnikom skalę problemu, wagę wpływu powikłań zatorowo-zakrzepowych na rokowania w chorobie nowotworowej. Należy podkreślać konieczność oceny ryzyka występowania tych powikłań na każdym etapie leczenia onkologicznego. Dodatkowo ocenę ryzyka można wykorzystać jako okazję do edukacji chorych w tym aspekcie.

8

Jakość życia zależna od stanu zdrowia u osób po przebytym raku ustnej części gardła – badanie populacyjne

86%

Guenzel T., Walliczek-Dworschak U., Teymoortash A., Singer S., Eichler M., Wilhelm T., Schimmer M., Franzen A.

Otolaryngologia Polska

|

2018

|

vol. 72(2)

30-35

PL

Cel: Celem niniejszego badania było porównanie jakości życia (quality of life; QoL) pacjentów po przebytym nowotworze złośliwym ustnej części gardła, którzy zostali podani różnym metodom leczenia. Materiał i metody: Nawiązano kontakt z 954 osobami po przebytym raku ustnej części gardła. Każdy z badanych otrzymał kwestionariusz oceny jakości życia chorych na nowotwory złośliwe EORTC QLQ-C30 i EORTC QLQ-H&N35. Wyniki: Kwestionariusze zostały wypełnione przez 263 chorych po przebytym raku ustnej części gardła (28% odesłanych ankiet). Czterdziestu pięciu pacjentów zostało poddanych leczeniu chirurgicznemu, 20 radykalnej radioterapii lub chemioradioterapii, 85 leczeniu chirurgicznemu z uzupełniającą radioterapią, a 111 leczeniu chirurgicznemu z uzupełniającą chemioradioterapią. Osoby, u których zastosowano leczenie chirurgiczne połączone z uzupełniającą radioterapią zgłaszały znacznie więcej problemów z: • połykaniem (B = 13,43, 95% przedział ufności CI – Confidence Interval – 1,83–25,03), • zmysłami (B = 24,91, CI 11,86-33,97), • jedzeniem w towarzystwie (B=16,91, CI 3,46-30,36), • suchością w jamie ustnej (B=22,42, CI 12,17–40,67), • gęstością śliny (B = 22,37, CI 6,23–38,50), • suplementami żywnościowymi (B = 18,59, CI 0,62–36,56) niż pacjenci, którzy zostali poddani wyłącznie leczeniu chirurgicznemu. Chorzy po leczeniu chirurgicznym i uzupełniającej chemioradioterapii zgłaszali znacznie więcej problemów związanych z: • suchością w jamie ustnej (B = 34,15, CI 18,91–99,39). • gęstą śliną (B = 22,90, CI 5,65–40,16). Zgłaszali natomiast mniej problemów związanych z funkcjonowaniem fizycznym (B = -12,07, CI 0,49 –23-64). Wnioski: Osoby, które wzięły udział w badaniu i poddane były wyłącznie leczeniu chirurgicznemu zgłaszały w niektórych modułach, specyficznych dla nowotworów głowy i szyi, lepszą jakość życia związaną ze zdrowiem niż pacjenci, u których zastosowano leczenie multimodalne lub radioterapię adiuwantową.

9

Detection of liver metastases by abbreviated MRI protocol in patient with pNET and severe chronic kidney disease

72%

Winder M., Steinhof-Radwańska K.

Annales Academiae Medicae Silesiensis

|

2024

|

issue 78

294-297

PL

Wykrycie przerzutów do wątroby we wczesnym stadium choroby ma kluczowe znaczenie dla poprawy przeżycia pacjentów. Guzy neuroendokrynne trzustki (pancreatic neuroendocrine tumors – pNETs) i ich przerzuty zwykle ujawniają się jako wcześnie i silnie wzmacniające się zmiany ogniskowe w tomografii komputerowej z kontrastem (contrast enhanced computed tomography – CECT). Jednak stosowanie dożylnych środków kontrastowych jest przeciwwskazane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Częstość występowania przewlekłej choroby nerek (chronickidney disease – CKD) i nowotworów złośliwych wzrasta z wiekiem, co sprawia, że zarówno leczenie, jak i diagnostyka obrazowa są skomplikowanym procesem u starszych pacjentów chorych onkologicznie. W niniejszym opisie przypadku przedstawiono ścieżkę diagnostyczną starszej pacjentki z długą historią pNET, u której w trakcie leczenia rozwinęła się ciężka CKD. U pacjentki rozpoznano przerzuty do wątroby w badaniu PET/CT, co potwierdzono skróconym protokołem rezonansu magnetycznego (abbreviated magnetic resonance imaging – AMRI) bez wzmocnienia kontrastowego, natomiast CECT nie wykazała przerzutów. Protokoły AMRI bez wzmocnienia kontrastowego mogą dostarczyć wystarczających informacji na temat obecności choroby przerzutowej wątroby u pacjentów leczonych onkologicznie ze współistniejącą CKD.

EN

The detection of liver metastases at an early stage is crucial to improve patients’ survival. Pancreatic neuroendocrine tumors (pNETs) and their metastases usually present as early and vividly enhancing tumors on contrast enhanced computed tomography (CECT). However, the use of contrast agents is a contraindication in patients with severely impaired kidney function. The incidence of chronic kidney disease (CKD) and malignancies increase with age, making both the treatment and imaging diagnostics a complicated process in an oncological setting among elderly patients. This case report presents the diagnostic path of an elderly patient with a long history of pNET, who developed severe CKD during treatment. The patient was diagnosed with metastatic liver disease in PET/CT and it was confirmed by an abbreviated magnetic resonance imaging (AMRI) protocol without contrast enhancement, while CECT did not show the presence of metastases. AMRI protocols without contrast enhancement can provide sufficient information about the presence of metastatic liver disease in oncological patients with comorbid CKD.

10

Rak jasnokomórkowy jajnika na podłozu zaawansowanej endometriozy pomenopauzalnej – opis przypadku i przeglad pismiennictwa

72%

Myszewska A., Dudziak M., Kadylak B., Sznurkowski J. J.

Current Gynecologic Oncology

|

2013

|

vol. 11

|

issue 1

82-88

EN

Endometriosis has a multifactorial etiology and its association with ovarian cancer is known since the beginning of the past century. As has been well documented, endometriosis possesses all the features of cancer phenotype, but a matter of debate remains whether ovarian cancer develops as a result of malignant transformation of pre-existing endometriosis or both conditions develop synchronously on a common basis. Active endometriosis is estrogen-dependent and rarely develops in postmenopausal women. Endometriosis-associated ovarian cancer (EAOC) is a distinct clinical entity, differing by age at diagnosis, histological type, clinical stage and prognosis. EAOC may develop both before and after menopause and the commonest histological types are clear cell and endometrioid. The purpose of this paper was to present a rare case of EAOC developing within the wall of an endometrial cyst, 7 years after meno-pause in a slim woman, not presenting features of estrogenization. A 54 years old female, on long-term oral antico-agulant (Sintrom) after mitral valve surgery, was admitted for surgical treatment due to an adnexal tumor on the right detected by sonography with CA-125 level of 354.7 U/ml. Intraoperative inspection revealed advanced endometriosis manifesting by numerous endometrial implants to the pelvic parietal peritoneum, visceral peritoneum and greater omentum as well as endometrial cysts within both ovaries. Intraoperative histological study revealed grade 2 clear cell carcinoma (CCC), while final histological study showed the area of transition from endometriosis to CCC with an intermediate stage of atypical endometriosis. The patient’s FIGO stage was defined as IA and her TNM stage – as T1aN0M0 G2. Conclusion: Active endometriosis resulting in presence of endometrial implants and endometrial cysts may manifest at postmenopausal age. Endometrial cyst may undergo malignant transformation, as suggested by doc-umented evolution of endometriosis to clear cell ovarian cancer with intermediate stage of atypical endometriosis.

PL

Endometrioza ma etiologię wieloczynnikową, a jej związek z występowaniem raka jajnika jest obserwowany już od początku ubiegłego stulecia. Wykazano, że endometrioza posiada wszystkie cechy fenotypu raka, ale nie rozstrzyg- nięto, czy rak jajnika powstaje na drodze transformacji złośliwej endometriozy, czy też oba zjawiska rozwijają się równolegle na wspólnym podłożu. Czynna endometrioza związana jest z estrogenami i rzadko występuje w okre-sie pomenopauzalnym. Rak jajnika towarzyszący endometriozie (endometriosis-associated ovarian cancer, EAOC) stanowi odrębną jednostkę kliniczną, różniącą się wiekiem w momencie rozpoznania, typem histologicznym, stop-niem zaawansowania oraz rokowaniem. EAOC występują w okresie przed- i okołomenopauzalnym, a wśród typów histologicznych dominują raki jasnokomórkowe i endometrioidalne. Celem pracy była prezentacja szczególnego przypadku EAOC, który rozwinął się w ścianie torbieli endometrialnej 7 lat po menopauzie u szczupłej, pozbawio-nej cech estrogenizacji kobiety. Pięćdziesięcioczteroletnia chora przewlekle przyjmująca Sintrom z powodu wszcze-pionej zastawki mitralnej została zakwalifikowana do leczenia operacyjnego na Oddziale Ginekologii Onkologicz-nej z powodu podejrzanego w USG guza przydatków lewych, przy stężeniu markera CA-125 354,7 U/ml. W trakcie zabiegu stwierdzono zaawansowaną endometriozę wyrażoną obecnością licznych wszczepów endometriotycznych na otrzewnej miednicy, na surowicówce jelit oraz w obrębie sieci większej, a także torbieli endometrioidalnych obu jajników. W badaniu doraźnym rozpoznano raka jasnokomórkowego w stopniu zróżnicowania G2 (clear cell carci-noma, CCC – G2), a w badaniu ostatecznym udało się potwierdzić obszar przejścia endometriozy do raka jasnoko-mórkowego poprzez etap pośredni endometriozy atypowej. Stopień zaawansowania według FIGO określono na IA, natomiast wg klasyfikacji TNM – T1aN0M0 G2. Wnioski: Czynna endometrioza wyrażona obecnością wszczepów endometriotycznych oraz torbieli endometrioidalnych może ujawnić się w okresie pomenopauzalnym. Torbiel endometrialna może ulec transformacji złośliwej, co sugeruje udokumentowana w ścianie torbieli ewolucja endome-triozy do raka jasnokomórkowego jajnika z etapem pośrednim tzw. endometriozy atypowej.

11

Zakażenie HPV i jego związek z nowotworami złośliwymi

72%

Jach R., Dumin M., Radoń-Pokracka M., Basta A., Kojs Z., Karolewski K., Klimek M., Blacharz P., Ziętarski G., Dulińska-Litewka J.

Current Gynecologic Oncology

|

2010

|

vol. 8

|

issue 3

200-213

EN

Human papillomavirus (HPV) infection is the most frequent sexually transmitted disease. According to current estimates, there are about 5 500 000 new infections diagnosed annually. Among about 100 known types of HPV, 40 are designed as genital due to their preferential affinity to vulvar, vaginal, cervical, penile and anogenital epithelium. Chronic infection with types 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58 and 59 is associated with an elevated risk of malignant transformation, whereby the type 16 is detected in 50-55% of cases of invasive cervical cancer. Certain diagnosis of HPV infection at every stage of viral life cycle is provided by molecular virological techniques, while detection of viral DNA gains a novel significance as an adjunct to cytological study. Promising diagnostic potential in the setting of chronic HPV infections is associated with the test based on analysis of mRNA transcripts, enabling detection of active oncogenes E6 and E7 of the virus. This enables not only to confirm the presence of virus as such, but also to determine its activity gauged by initiation of transcription, i.e. the earliest phase of carcinogenesis. This is most useful the management of women infected by non-highly oncogenic HPV types. Most vulvar, vaginal and anal cancers are associated with HPV infection. Recently, the incidence of anogenital malignancies is increasing significantly. In view of continuously increasing number of HPV infections, it is reasonable to expect an increased number of anogenital malignancies and precursor lesions thereof, being diagnosed in the near future. Therefore, current epidemiological studied focus on inclusion of HPV testing (HPV DNA, HPV mRNA and early HPV genes) into large-scale screening programs for cervical cancer.

PL

Zakażenie HPV jest najczęstszą chorobą przenoszoną drogą płciową. Rocznie rozpoznaje się około 5 500 000 nowych zakażeń. Spośród 100 typów wirusów HPV 40 określa się mianem genitalnych z uwagi na ich preferencyjne występowanie w nabłonku okolic sromu, pochwy, szyjki macicy, penisa i okolicy anogenitalnej. Przetrwałe zakażenie wywołane przez typy 16., 18., 31., 33., 35., 39., 45., 51., 52., 56., 58., 59. wiąże się z wysokim ryzykiem rozwoju raka, przy czym typ 16. jest wykrywany w 50-55% przypadków inwazyjnego raka szyjki macicy. Pewne rozpoznanie zakażenia HPV w każdym stadium cyklu życiowego wirusa zapewniają molekularne metody wirusologiczne, a oznaczenie DNA HPV nabiera znaczenia jako procedura uzupełniająca badanie cytologiczne. Obiecujące możliwości diagnostyczne rozpoznania przetrwałego zakażenia HPV niesie ze sobą test oparty na wykrywaniu aktywnych onkogenów E6 i E7 wirusów HPV poprzez analizę transkryptów mRNA. Pozwala on określić nie tylko obecność, ale również aktywność wirusa, w tym rozpoczęcie transkrypcji, czyli najwcześniejszy etap karcinogenezy. Ma zastosowanie również wśród kobiet zakażonych typami wirusów HPV nienależącymi do grupy wysokoonkogennych. Przeważająca większość przypadków raka sromu, pochwy oraz odbytu związana jest z zakażeniem wirusem HPV. Częstość występowania nowotworów okolicy płciowo-odbytniczej znacząco zwiększyła się w ostatnich latach. Z uwagi na stały wzrost liczby zakażeń HPV należy w przyszłości spodziewać się diagnozowania większej liczby przypadków raków okolicy anogenitalnej i ich zmian prekursorowych. Dlatego też obecne badania epidemiologiczne koncentrują się na włączeniu testowania HPV (DNA HPV, mRNA HPV oraz genów wczesnych HPV) do programu masowych badań skryningowych raka szyjki macicy.

12

Osobowościowe korelaty radzenia sobie ze stresem u osób dotkniętych chorobą nowotworową na tle grupy porównawczej

72%

Olszewski J. K., Szczukiewicz P.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2014

|

vol. 14

|

issue 3

188-195

EN

Mentally strenuous experiences related to malignant tumour may cause adverse changes in the patient’s personality and inhibit her/his effective remedial activity. This study concerns the correlation between malignant tumour and such psychological variables as personality and coping with stress by patients after mastectomy, as compared to the control group. The research was conducted among 37 women after mastectomy and 24 healthy women. They were 42–76 years old. The NEO Five Factor Personality Inventory (NEO-FFI) and Coping Orientations to Problems Experienced – COPE were used in this study. The results indicate that there is a correlation between the basic personality traits and the ways of coping with stress by women who experienced mastectomy and by healthy women. Among women who suffered from malignant tumour the dispositional personality factors have a greater impact on choosing the ways of coping with stress, as compared to women from the control group. Experiences related to malignant tumour may – through personality – modify the ways of coping with difficulties. Some of the basic personality traits, such as neuroticism, may inhibit remedial adaptation, while extraversion, conscientiousness and agreeableness – support adaptation.

PL

Obciążające psychicznie doświadczenia związane z chorobą nowotworową mogą prowadzić do niekorzystnych zmian w osobowości pacjenta i utrudniać mu podejmowanie skutecznej aktywności zaradczej. Niniejsze opracowanie dotyczy zależności między chorobą nowotworową a takimi zmiennymi psychologicznymi, jak osobowość i radzenie sobie ze stresem. Celem badań jest określenie związków między podstawowymi cechami osobowości a sposobami radzenia sobie ze stresem stosowanymi przez pacjentki po mastektomii – na tle grupy porównawczej. Badania przeprowadzono na 37 kobietach po mastektomii z Lubelskiego Stowarzyszenia Amazonek i 24 kobietach niedotkniętych chorobą nowotworową. Wiek badanych mieści się w przedziale 42–76 lat. Zastosowano następujące narzędzia badawcze: Inwentarz Osobowości NEO-FFI i Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem – COPE. W obu grupach wykazano istnienie zależności między podstawowymi cechami osobowości a sposobami radzenia sobie ze stresem. W przypadku pacjentek po mastektomii dyspozycyjne czynniki osobowościowe wywierają większy wpływ na te sposoby niż w grupie osób niechorujących na raka. Doświadczenia związane z chorobą nowotworową mogą – właśnie za sprawą osobowości – wywierać modyfikujący wpływ na sposoby zmagania się z trudnościami. Niektóre z podstawowych cech osobowości, takie jak neurotyczność, mogą utrudniać adaptacyjność zaradczą, a ekstrawersja, sumienność i ugodowość – sprzyjać przystosowaniu.

13

Endometrioza i proces nowotworowy

72%

Sznurkowski J. J.

Current Gynecologic Oncology

|

2012

|

vol. 10

|

issue 1

61-70

EN

Endometriosis is a benign proliferative process, where tissues of the uterine mucosa are present ectopically, generally manifesting by infertility and pain. Awareness of similarity between endometriosis and neoplastic process, as well as of oncological risk associated therewith is low. Since 1925, when Sampson was the first to highlight the fact that endometriosis may transform into a malignant lesion, several papers appeared in the medical literature extensively documenting the correlation between endometriosis and tumors, in particular with ovarian cancer. The aim of this paper was to examine correlations linking endometriosis with the neoplastic process by reviewing medical literature published in English in the aspect of epidemiological evidence of endometriosis – cancer correlation, comparison of clinical-pathological features of both entities and comparison of molecular and genetic features of endometriosis with the “cancer phenotype” as defined by Hanahan and Weinberg in their paper The hallmarks of cancer. A large body of evidence has been collected documenting similarity of endometriosis to the neoplastic process, its association with malignant transformation and increased risk of cancer and other malignant tumors. It is not clear, whether endometriotic lesions may undergo malignant transformation directly, indirectly with an intermediate phase, the so-called atypical endometriosis, or endometriosis and cancer possess common initial antecedent mechanisms and/or predisposing factors (e.g. genetic susceptibility, sensitivity to exposure to environmental toxins) with subsequent divergence on the molecular level. Incidence of endometriosis undoubtedly creates an oncological risk, necessitating elucidation by further genetic and molecular studies.

PL

Endometrioza to łagodny proces rozrostowy, w którym tkanki błony śluzowej macicy występują ekotopowo. Schorzenie kojarzone jest powszechnie z niepłodnością oraz z bólem. Mała jest świadomość podobieństw endometriozy do procesu nowotworowego oraz zagrożeń onkologicznych związanych z jej występowaniem. Od 1925 roku, kiedy Sampson jako pierwszy zwrócił uwagę, że endometrioza może przekształcić się w zmianę złośliwą, w literaturze medycznej pojawiły się liczne publikacje obszernie dokumentujące związek gruczolistości z nowotworami, a w szczególności z rakiem jajnika. Celem pracy było zbadanie powiązań endometriozy z procesem nowotworowym poprzez przeszukanie anglojęzycznego piśmiennictwa medycznego pod kątem dowodów epidemiologicznych na związek endometriozy z rakiem, porównania cech kliniczno-patologicznych endometriozy i raka oraz porównanie cech molekularnych i genetycznych endometriozy z cechami „fenotypu raka” zdefiniowanymi przez Hanahana i Weinberga w publikacji zatytułowanej The hallmarks of cancer. Zebrano liczne dowody dużego podobieństwa endometriozy do procesu nowotworowego, związku z transformacją złośliwą oraz ze zwiększonym ryzykiem raka i innych nowotworów złośliwych. Nie jest jasne, czy zmiany endometriotyczne mogą bezpośrednio ulegać przemianie złośliwej, z etapem pośrednim, tzw. atypowej endometriozy, czy też endometrioza oraz rak posiadają wyłącznie wspólne początkowe, antecendentne mechanizmy i/lub czynniki predysponujące (np. genetyczną podatność, wrażliwość na ekspozycję toksynami środowiskowymi) z oczywistą dywergencją w przebiegu molekularnym. Występowanie endometriozy niewątpliwie stwarza zagrożenie onkologiczne, którego źródło powinno być wyjaśnione poprzez dalsze badania genetyczne i molekularne.

14

Zastosowanie radioterapii śródoperacyjnej w nowotworach wywodzących się z narządów płciowych kobiet

72%

Biedka M., Śpiewankiewicz B.

Current Gynecologic Oncology

|

2012

|

vol. 10

|

issue 3

215-225

EN

Intraoperative radiotherapy is an innovative boosting technique enabling administration of single high dose of radiation, usually combined with external beam radiotherapy following surgery, used in the treatment of both primary and recurrent lesions. Such an approach offers several radiobiological, physical and clinical benefits. One of them is the option to irradiate selected anatomical areas identified during surgery as high-risk and/or residual tumor sites while protecting adjacent normal tissues, major nerve trunks and blood vessels, which may be displaced out of the irradiated field or covered with special shields. Key benefits of intraoperative radiotherapy include delivery of high total dose of radiation, superior local control and greater influence on overall survival. Available techniques of intraoperative radiotherapy include brachytherapy, generating high energy photon radiation using temporary or permanent applicators and mobile linear accelerators, which are the main source of electrons. Compared with conventional brachytherapy or teleradiotherapy, intraoperative radiotherapy offers several benefits including: ability to irradiate resection margins in order to reduce the risk of recurrence from tumor cells remaining the resection plane and reduction of risk of “geographical error”, enabling real-time inspection or palpation of surgical site. Furthermore, intraoperative radiotherapy makes possible reduction of radiation dose delivered to the skin, subcutaneous tissue and bones, while a large single dose provides an enhanced biological effect as compared with conventional radiotherapy. The aim of this paper was to point out types of female genital tumors which may be treated using intraoperative radiotherapy.

PL

Śródoperacyjna radioterapia jest innowacyjną techniką umożliwiającą podanie pojedynczej wysokiej dawki radioterapii, najczęściej w leczeniu skojarzonym z teleterapią po leczeniu operacyjnym, wykorzystywaną do leczenia zarówno zmian pierwotnych, jak i nawrotowych. Podejście to ma kilka zalet od strony radiobiologicznej, fizycznej i klinicznej. Jedną z nich jest możliwość napromieniania, w trakcie leczenia chirurgicznego, wybranych obszarów anatomicznych zidentyfikowanych jako obszary wysokiego ryzyka i/lub guza resztkowego, z jednoczesną ochroną prawidłowych tkanek, dużych nerwów, naczyń, które mogą być przesunięte z obszaru napromieniania lub zakryte specjalnymi osłonami. Do istotnych korzyści śródoperacyjnej radioterapii należą podanie wysokiej całkowitej dawki z radioterapii, zwiększona kontrola miejscowa, a także większy wpływ na całkowite przeżycia. Wśród możliwych technik radioterapii śródoperacyjnej wymienia się brachyterapię generującą energię fotonową o wysokiej mocy dawki z wykorzystaniem tymczasowych lub stałych aplikatorów oraz zastosowanie mobilnych przyspieszaczy liniowych będących głównie źródłem elektronów. W porównaniu z brachyterapią czy teleterapią radioterapia śródoperacyjna ma kilka istotnych zalet, między innymi w trakcie zabiegu marginesy po resekcji guza mogą być napromienione celem zmniejszenia prawdopodobieństwa pozostawienia komórek nowotworowych w linii cięcia, ponadto ogranicza się ryzyko błędu „geograficznego”, dzięki możliwości obejrzenia w czasie rzeczywistym lub palpacji loży pooperacyjnej. Radioterapia śródoperacyjna wpływa także na zmniejszenie dawki na skórę, tkankę podskórną i kości, a pojedyncza dawka daje większy efekt radiobiologiczny w porównaniu z konwencjonalną radioterapią. Celem pracy jest wskazanie nowotworów narządu rodnego, które mogą być leczone z wykorzystaniem śródoperacyjnej radioterapii.

15

Psychoneurocybernetyczna etiopatogeneza raków

58%

Klimek R., Czajkowski K., Kojs Z., Szymański W., Śpiewankiewicz B.

Current Gynecologic Oncology

|

2013

|

vol. 11

|

issue 3

202-209

EN

Multicellular organisms are composed of cells which psychoneurocybernetically match each other in terms of morphology (genetics), information and energy. The most incomprehensible disease, which has been a source of fear for centuries, took its name from crab-like (the word cancer is Latin for crab) or crayfish-like, as in some countries crabs are not found, growths that destroy human body. Cancers develop as a result of a natural and common phenomenon involving the self-organization of so-called dissipative structures from systems (cells) which are to be destroyed due to their thermodynamic insufficiency, referred to as the emergence of negative entropy source. The distinction between physiological and pathological cell metabolism has allowed to separate etiology from the analysis of morphologically and/or biochemically identifiable pathogenic changes underlying disease symptoms and ailments. The thermodynamic etiology of cancerogenesis, which provided new treatment alternatives in the case of standard management insufficiency or failure, is supported by the positive effects of hyperthermia therapy. The development of cybernetics makes it possible to distinguish between precancerous conditions and cancers, and thus enables conscious cancer prevention as well as initiation of causative instead of just symptomatic treatment. Although the existence of societies dependent on legislative, executive and judiciary power is naturally regulated by information, the norms established by people cannot ignore the real natural rights, according to which the public interest is a priority. Life, which is not human-made but passed from generation to generation for the maintenance of the species, is the highest good of a man. This transfer is guaranteed, among other things, by cancers, whose cellular life form is more secure than the affected person. Cancers are only rarely genetically predeterminated, and the self-organization of a cell’s genetic code is an effect, and not the cause of cancerogenesis.

PL

Wielokomórkowe organizmy współtworzą komórki wzajemnie dopasowane psychoneurocybernetycznie pod względem morfologicznym (genetycznym), informacyjnym i energetycznym. Najbardziej niezrozumiała i od wieków przerażająca choroba wzięła nazwę od niszczących ciało człowieka narostów, przypominających wyglądem kraba, a w krajach, w których kraby nie żyją – raka. Przyczyną powstawania nowotworów jest naturalne i powszechne zjawisko samoorganizacji tzw. struktur dysypatywnych z układów (komórek) skazanych na zagładę z powodu ich termodynamicznej niewydolności, określanej jako pojawienie się ujemnego źródła entropii. Rozdzielenie fizjologicznego i patologicznego metabolizmu komórek umożliwiło oddzielenie etiologii od analizy uchwytnych morfologicznie i/lub biochemicznie patogenetycznych zmian odpowiedzialnych za objawy i dolegliwości chorobowe. Pozytywne efekty hipertermicznej terapii nowotworów potwierdziły słuszność termodynamicznej etiologii karcinogenezy, stwarzając nowe możliwości terapii w przypadku niewydolności lub niepowodzenia klasycznego postępowania. Dzięki postępowi cybernetyki można u człowieka odróżniać stany przednowotworowe od nowotworów, co pozwala na świadome zapobieganie chorobom nowotworowym i rozpoczęcie ich przyczynowego, a nie dopiero objawowego leczenia. Informacja jest naturalnym regulatorem istnienia społeczeństw podległych władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, jednak normy stanowione przez ludzi nie mogą pomijać rzeczywistych praw naturalnych, w których dobro ogółu jest nadrzędne. Najwyższym dobrem człowieka jest życie, którego sam nie tworzy, a tylko je przekazuje między pokoleniami dla utrzymania gatunku. Przekaz ten jest zagwarantowany między innymi przez nowotwory, których komórkowa forma życia jest bardziej zabezpieczona niż dotknięty chorobą człowiek. Nowotwory tylko wyjątkowo mają uwarunkowania genetyczne, a samoorganizacja kodu genetycznego komórki jest skutkiem, a nie przyczyną karcinogenezy

Refine search results

Czynnik podobny do czynnika wzrostu naskórka z domeną 7 (Egfl7) nowym potencjalnym celem terapeutycznym w ginekologii onkologicznej

Etiologia zawodowa raka krtani: czy istnieje różnica w porównaniu z rakiem gardła (dolnego)?

Torbiele trzustki czy nowotwory torbielowate trzustki? Analiza 145 przypadków

Cyklooksygenaza-2 i jej rola w kancerogenezie

Czy wskaźnik BMI może być czynnikiem predykcyjnym powikłań okołooperacyjnych w chirurgii nowotworów złośliwych głowy i szyi?

Jakość życia zależna od stanu zdrowia u osób po przebytym raku ustnej części gardła – badanie populacyjne

Wskazania do niestandardowego stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej u chorych z rakiem jajnika – opis dwóch przypadków i przegląd piśmiennictwa

Jakość życia zależna od stanu zdrowia u osób po przebytym raku ustnej części gardła – badanie populacyjne

Detection of liver metastases by abbreviated MRI protocol in patient with pNET and severe chronic kidney disease

Rak jasnokomórkowy jajnika na podłozu zaawansowanej endometriozy pomenopauzalnej – opis przypadku i przeglad pismiennictwa

Zakażenie HPV i jego związek z nowotworami złośliwymi

Osobowościowe korelaty radzenia sobie ze stresem u osób dotkniętych chorobą nowotworową na tle grupy porównawczej

Endometrioza i proces nowotworowy

Zastosowanie radioterapii śródoperacyjnej w nowotworach wywodzących się z narządów płciowych kobiet

Psychoneurocybernetyczna etiopatogeneza raków