Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 3

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  radial nerve palsy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Posterior interosseous nerve palsy caused by a ganglion is not common and most previous patients were treated with excisional surgery. We treated a case conservatively with needle aspiration using ultrasonography, after a nerve conduction study. A 77-year-old man presented with impaired active finger extension of the left metacarpophalangeal joints. The nerve conduction study revealed conduction block of the left radial nerve near the elbow. Ultrasonography demonstrated a hypoechoic mass anterior to the radial neck compressing the posterior interosseous nerve. Then, needle aspiration of the mass was conducted under ultrasonography. Two months later, active finger extension recovered to normal. A ganglion can be diagnosed with ultrasonography and needle aspiration can be carried out safely under ultrasonography. A nerve conduction study can assess the degree of nerve damage. The combination of ultrasonography and a nerve conduction study can facilitate conservative treatment of needle aspiration for posterior interosseous nerve palsy caused by a ganglion.
PL
Porażenie nerwu międzykostnego tylnego spowodowane obecnością ganglionu nie jest zjawiskiem powszechnym. Po raz pierwszy zostało opisane przez Bowena(1). Większość wcześniejszych przypadków leczono przy pomocy wycięcia chirurgicznego. U naszego pacjenta potwierdziliśmy rozpoznanie i określiliśmy lokalizację ucisku nerwu w badaniu elektromiograficznym. Pacjent został skierowany na leczenie zachowawcze metodą aspiracji igłowej pod kontrolą ultrasonografii (USG). Artykuł w wersji polskojęzycznej jest dostępny na stronie http://jultrason.pl/wydawnictwa/volume-17-no-68
PL
Urazy kończyny górnej w których doszło do uszkodzenia naczyń krwionośnych związane są zwykle także z uszkodzeniem struktur nerwowych. W przypadku neuropraksii lub neurotmezy może dojść do atrofii całych grup mięśniowych. Prezentujemy przypadek 24-letniego mężczyzny z izolowaną atrofią głowy długiej mięśnia trójgłowego ramienia, jako wynik urazu przeszywającego ramienia, którego doznał w dzieciństwie. We wczesnym okresie pooperacyjnym, w wyniku powstania krwiaka, doszło do przejściowego porażenia nerwu promieniowego, którego funkcja powróciła po czasie, nie dając innych objawów. Po 14 latach od urazu pacjent rozpoczął trening sportów sylwetkowych. Wraz ze zwiększeniem się masy mięśniowej pacjent zauważył znaczącą dysproporcję w średnicy oraz sile obu ramion. Przeprowadziliśmy badania obrazowe w celu ustalenia diagnozy oraz oceny rozległości atrofii. Badania USG oraz MRI wykazały atrofię głowy długiej mięśnia trójgłowego ramienia, o nietypowym obrazie, nieuszkodzone przyczepy mięśniowe oraz prawidłowy przebieg głównego pnia nerwu promieniowego. Pacjent dodatkowo przeszedł badanie siły mięśniowej obu ramion. Najbardziej prawdopodobną przyczyną atrofii było uszkodzenie gałęzi nerwu promieniowego odchodzącej do głowy długiej mięśnia trójgłowego ramienia wskutek bezpośredniego przecięcia podczas urazu lub jako następstwo ucisku przez krwiak.
EN
Vascular injuries of the upper extremity are usually associated with nerve damage. Neuropraxis or neurotmesis can cause atrophy of an entire group of muscles. We describe a unique case of a 24-year-old male with an isolated atrophy of the long head of triceps, resulting from a piercing arm injury in his childhood. Early post-operative examination showed acute radial palsy (due to a hematoma), which resolved over time with what seemed a full return to normal function. The patient engaged in bodybuilding 14 years post-trauma. Only after the patient had gained significant muscle mass did the difference in size between triceps brachii muscles become visible. We performed a series of imaging examinations to diagnose and determine the extent of the atrophy. USG and MRI have shown an atrophic long head of triceps brachii, of atypical presentation, intact muscular insertions and an unaffected main course of the radial nerve. Subsequently, the patient underwent a strength test to determine the level of strength deficit. We posit that the most likely aetiology for the atrophy is neurological, with the damage to the radial nerves branch to the long head of the triceps brachii resulting from either direct cutting or pressure exerted by the hematoma.
EN
Background. Humeral shaft fractures are relatively rare in the paediatric population. The purpose of our study was to retrospectively evaluate all humeral shaft fractures treated at a children's trauma centre and assess cases involving radial nerve injury. Material and methods. We retrospectively evaluated a group of 5 skeletally immature patients with radial nerve palsy out of a total of 104 patients with humeral shaft fractures treated in our hospital between January 2011 and December 2021. Results. The study group consisted of four boys and one girl aged 8.6 to 17.2 years (average age 13.6). Mean follow-up duration was 18.4 months. We diagnosed two open and three closed fractures. There were two cases of neurotmesis, two cases of nerve entrapment within the fracture site and one case of neuropraxia. Bone union and functional recovery was achieved in all five patients. Conclusions. 1. Humeral shaft fractures complicated with radial nerve palsy are a challenging medical problem; 2. The incidence of radial nerve injury in the paediatric population is significantly lower than in adults; in our study, it accounted for 4.8% of all humeral shaft fractures; 3. Expectant observation without nerve exploration is reasonable in fractures caused by a low-energy trauma; 4. Early surgical nerve exploration combined with fracture stabilisation is highly recommended in fractures due to a high-energy trauma.
PL
Background. Złamania trzonu kości ramiennej występują stosunkowo rzadko w populacji dziecięcej. Celem pracy była retrospektywna ocena złamań trzonu kości ramiennej leczonych w dziecięcym centrum urazowym oraz ocena przypadków związanych z uszkodzeniem nerwu promieniowego. Materiał i metody. Dokonaliśmy retrospektywnej oceny grupy składającej się z 5 pacjentów pediatrycznych z porażeniem nerwu promieniowego wyłonionej spośród 104 pacjentów z rozpoznanym złamaniem trzonu kości ramiennej leczonych w naszym szpitalu od stycznia 2011 do grudnia 2021 roku. Wyniki. Grupę badaną stanowiło czterech chłopców i jedna dziewczynka w wieku od 8,6 do 17,2 lat (średnia 13,6). Średni czas obserwacji wyniósł 18,4 miesiąca. Rozpoznaliśmy dwa złamania otwarte i trzy zamknięte. Obserwowaliśmy dwa przypadki neurotmezy, dwa przypadki uwięźnięcia nerwu między odłamami kostnymi oraz jeden przypadek neuropraksji. U wszystkich pięciu pacjentów uzyskaliśmy zrost złamania kości ramiennej oraz powrót funkcji nerwu promieniowego. Wnioski. 1. Złamania trzonu kości ramiennej powikłane uszkodzeniem nerwu promieniowego stanowią złożony problem medyczny; 2. Częstość uszkodzenia nerwu promieniowego w populacji pediatrycznej jest istotnie niższa niż u dorosłych i w naszym badaniu wyniosła 4,8% wszystkich złamań trzonu kości ramiennej; 3. Obserwacja bez eksploracji nerwu jest uzasadniona w przypadku złamań spowodowanych urazem niskoenergetycznym; 4. W przypadku urazów wysokoenergetycznych wczesna chirurgiczna eksploracja nerwu promieniowego połączona ze stabilizacją złamania jest wysoce zalecana.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.