Full-text resources of PSJD and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl
Preferences help
enabled [disable] Abstract
Number of results

Results found: 11

Number of results on page
first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  posturografia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Introduction. Balance is the ability to provide the body with a position in space. The balance system consists of the vestibular organ, organ of vision and proprioception. A thorough anamnesis can provide valuable information to help diagnose and plan treatment and rehabilitation. Posturography is an examination registering and analysing the displacement of the center of gravity projection on the stabilometric platform, also called the objective test of Romberg. It can be carried out in different variants, eg with open or closed eyes. Aim. Assessment of the influence of physical activity on balance functions in physiotherapy students based on the analysis of posturographic results in this group. Material and methods. The study group comprised 60 healthy students aged 21 to 26 including 50 women and 10 men. Based on the results of the questionnaire, the respondents were divided into two groups – physically active students (n=36) and students with limited physical activity (n=24). The study consisted of performing two thirty-second measurements of the balance of the test subject, first with the eyes open and then closed. Results. Most of the evaluated parameters proved to be better in sporty individuals, suggesting that sports activity supports balance and the performance of spino-vestibular reflex. Conclusions. Regular physical activity, building a better central stabilization, and improving equivalent responses through physical activity, translate directly into proportion to the efficiency of the balance system.
PL
Wprowadzenie. Sprawny układ równowagi zapewnia ciału utrzymanie pozycji w przestrzeni. W jego skład wchodzą: układu przedsionkowy, narządu wzroku oraz czucia głębokiego. Dokładnie przeprowadzony wywiad może dostarczyć cennych informacji ułatwiających postawienie diagnozy, a także pozwolić na zaplanowanie leczenia i rehabilitacji. Posturografia jest badaniem rejestrującym i analizującym przemieszczenia rzutu środka ciężkości ciała na platformie stabilometrycznej; zwana jest również obiektywną próbą Romberga. Można ją przeprowadzać w różnych wariantach, w tym z oczami otwartymi i zamkniętymi. Cel pracy. Ocena wpływu aktywności fizycznej na funkcję układu równowagi u studentów fizjoterapii w oparciu o analizę wyników badań posturograficznych. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 60 zdrowych studentów w wieku od 21 do 26 lat, w tym 50 kobiet i 10 mężczyzn. Na podstawie wyników wypełnianej ankiety, badanych podzielono na dwie grupy – studentów aktywnych (n=36) i studentów nieaktywnych sportowo (n=24). Badanie polegało na dokonaniu dwóch trzydziestosekundowych pomiarów równowagi testowanej osoby, z oczami otwartymi i zamkniętymi. Wyniki. Większość ocenianych parametrów okazała się lepsza u osób aktywnych fizycznie, sugerując, że aktywność sportowa może wspomagać pracę układu równowagi i sprawność odruchów przedsionkowo-rdzeniowych. Wnioski. Regularna aktywność fizyczna, budowanie lepszej stabilizacji centralnej oraz doskonalenie reakcji równoważnych poprzez wysiłek fizyczny może przekładać się na sprawność układu równowagi.
PL
Wprowadzenie: Celem pracy była porównawcza analiza wyników badania posturograficznego u chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego. Materiał i metody: Badania wykonano u 50 pacjentów (40 kobiet i 10 mężczyzn) w wieku od 26 do 77 lat, hospitalizowanych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi w 2014 roku z powodu zawrotów głowy. Chorych podzielono na dwie grupy: Pierwszą stanowiło 26 pacjentów (23 kobiety i 3 mężczyzn) z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego, drugą – 24 pacjentów (17 kobiet i 7 mężczyzn) z zawrotami głowy pochodzenia mieszanego. Grupę kontrolną (trzecią) stanowiło 26 osób, w wieku od 19 do 30 lat, którą stanowili studenci lub absolwenci łódzkich uczelni wyższych, bez zawrotów głowy w wywiadzie. Badani kwalifikowani byli do danych grup na podstawie wyników badania wideonystagmograficznego. Badania przeprowadzono za pomocą przenośnego systemu balansowego BioSway firmy Biodex. Wyniki: W przypadku testów na powierzchni twardej, zarówno przy otwartych, jak i zamkniętych oczach, w niewielkim stopniu lepiej radzą sobie chorzy z zawrotami głowy pochodzenia mieszanego. Wyniki testów na powierzchni z gąbki okazały się być korzystniejsze wśród chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego. Wnioski: Na podstawie przeprowadzonych badań wynika, że umiejętność zachowania równowagi wśród chorych na zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego jest średnio 3-krotnie niższa niż u populacji ludzi nie skarżących się na epizody zawrotów głowy.
3
100%
EN
The research on both static and dynamic posturography has demonstrated its low usefulness in diagnostics of vestibular dysfunction. The presented review of literature data concerns the studies in which the head movements were introduced to standard posturography protocol to sensitize the test for vestibular abnormalities. The analysis included papers indexed in PubMed and Web of Science databases. All papers concerned dynamic posturography testing. In the publications chosen for analysis tests were carried out with eyes closed on stable and mobile surfaces. The results of the literature analysis indicate the usefulness of SOT-5 test with head movements at 15°/s as a screening test for the differentiation of subjects with and without vestibular damage. Moreover, posturography with head movements seems to be useful for monitoring vestibular compensation and rehabilitation progress. New directions in posturography development should include studies on static posturography with head movements as well as more and more popular mobile posturography, in which tensometric platform is replaced by sensors placed on a patient on lumbar level for direct measuring of postural reactions.
PL
Badania posturografii, zarówno statycznej, jak i dynamicznej, wykazują stosunkowo małą przydatność w diagnostyce uszkodzeń przedsionkowych. Prezentowany przegląd danych literaturowych dotyczy prób uwrażliwienia badań posturograficznych poprzez włączenie ruchów głowy do standardowego protokołu badania posturografii. Analizie zostały poddane artykuły dotyczące tej tematyki umieszczone w bazach PubMed oraz Web of Science. Wszystkie prace dotyczą posturografii dynamicznej (Sensory Organization Test, SOT). Do badań wybrano artykuły obejmujące próby wykonywane przy zamkniętych oczach na stabilnym i ruchomym podłożu. Wyniki badań wskazują na przydatność testu SOT-5 z ruchami głowy z prędkością 15°/s, jako testu przesiewowego dla różnicowania osób z i bez uszkodzeń przedsionkowych. Ponadto, wykazano przydatność posturografii z ruchami głowy dla monitorowania kompensacji uszkodzeń błędnika i postępów rehabilitacji. Nowe kierunki rozwoju posturografii obejmują badania nad bardziej rozpowszechnioną posturografią statyczną oraz posturografią mobilną, w której zamiast płyty tensometrycznej zastosowano czujniki umieszczone na pacjencie, mierzące bezpośrednio korekcje reakcji posturalnych.
PL
Wprowadzenie: Celem pracy była porównawcza analiza wyników badania posturograficznego u chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego. Materiał i metody: Badania wykonano u 50 pacjentów (40 kobiet i 10 mężczyzn) w wieku od 26 do 77 lat, hospitalizowanych w Klinice Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego im. WAM w Łodzi w 2014 roku z powodu zawrotów głowy. Chorych podzielono na dwie grupy: Pierwszą stanowiło 26 pacjentów (23 kobiety i 3 mężczyzn) z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego, drugą – 24 pacjentów (17 kobiet i 7 mężczyzn) z zawrotami głowy pochodzenia mieszanego. Grupę kontrolną (trzecią) stanowiło 26 osób, w wieku od 19 do 30 lat, którą stanowili studenci lub absolwenci łódzkich uczelni wyższych, bez zawrotów głowy w wywiadzie. Badani kwalifikowani byli do danych grup na podstawie wyników badania wideonystagmograficznego. Badania przeprowadzono za pomocą przenośnego systemu balansowego BioSway firmy Biodex. Wyniki: W przypadku testów na powierzchni twardej, zarówno przy otwartych, jak i zamkniętych oczach, w niewielkim stopniu lepiej radzą sobie chorzy z zawrotami głowy pochodzenia mieszanego. Wyniki testów na powierzchni z gąbki okazały się być korzystniejsze wśród chorych z zawrotami głowy pochodzenia ośrodkowego. Wnioski: Na podstawie przeprowadzonych badań wynika, że umiejętność zachowania równowagi wśród chorych na zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego i mieszanego jest średnio 3-krotnie niższa niż u populacji ludzi nie skarżących się na epizody zawrotów głowy.
PL
Wstęp: O utrzymaniu równowagi w warunkach dynamicznych decydują: zdolność do szybkiego reagowania na zmieniające się bodźce zewnętrzne, szybkie i precyzyjne przemieszczanie ciała w dowolnym kierunku i utrzymanie przy tym środka ciężkości nad podstawą podparcia. Test określający granice stabilności (LOS) wnosi informacje o stanie dynamicznej równowagi w pozycji stojącej. Cel pracy: Ocena równowagi dynamicznej w wieku rozwojowym. Materiał: 127 zdrowych otoneurologicznie dzieci (65 dziewczynek i 62 chłopców) w wieku od 6 do 17 lat, które podzielono na 6 grup wiekowych. Metoda: U wszystkich dzieci przeprowadzono test LOS (posturograf VSR Balance Master NeuroCom) z rejestracją: czasu reakcji (RT), prędkości wychylenia środka ciężkości (MVL), pierwszego punktu końcowego (EPE), maksymalnego wychylenia środka ciężkości do celu (MXE) i kontroli kierunku (DCL). Wyniki: W wieku 6–7 lat zaobserwowano nie w pełni wykształconą strategię skokową oraz mechanizm wzrokowego sprzęże-nia zwrotnego w kontroli środka ciężkości. Wszystkie badane parametry były istotnie gorsze u dzieci w wieku 6–9 lat. Po tym okresie odnotowano: znamienną poprawę w zakresie czasu reakcji i wartości MVL, bez istotnych zmian w kolejnych grupach wiekowych, istotny wzrost DCL i EPE do 13. roku życia, MXE do 12. roku życia. Nie stwierdzono istotnych różnic parametrów ze względu na płeć. Wnioski: (1) Test LOS wykazał znacząco niższy rozwój w zakresie równowagi dynamicznej u dzieci w wieku 6–9 lat;(2) w badaniu odnotowano znamienną poprawę wszystkich parametrów do 13. roku życia, bez względu na płeć, co przemawia za zakończeniem rozwoju badanej funkcji w tym okresie.
PL
Wstęp: Prawidłowy rozwój kontroli posturalnej u dzieci jest związany z procesem dojrzewania centralnego układu nerwowego, a także rozwojem organizacji sensorycznej z odpowiednim wykorzystaniem informacji propriocepcyjnych, wzrokowych i przedsionkowych oraz reakcji i strategii posturalnych. Zaburzenia rozwojowe w tym zakresie znajdują odbicie w dysfunkcjach posturalnych, których ocena wymaga odniesienia do wartości normatywnych zdrowej populacji dzieci. C el pracy: Ocena rozwoju kontroli posturalnej u dzieci w wieku 6–17 lat. Materiał: 127 zdrowych dzieci (65 dziewczynek i 62 chłopców) w wieku od 6–17 lat, które podzielono na 6 równych grup wiekowych. Metoda: Wywiad, badanie laryngologiczne, ocena słuchu (audiogram, tympanometria), badanie posturograficzne (posturograf Neurocom) z użyciem zmodyfikowanego testu Romberga (mCTSIB) w czterech warunkach sensorycznych (twarde podłoże, oczy otwarte i zamknięte, podłoże niestabilne, oczy otwarte i zamknięte). Wyniki badań: Odnotowano systematyczną istotną poprawę badanych parametrów w każdej kolejnej grupie wiekowej do ukończenia 13. roku życia, z okresem przyspieszonego rozwoju pomiędzy 6.–7. (I grupa) a 8.–9. rokiem życia (II grupa). Ponadto stwierdzono sprawniejszą kontrolę posturalną u najmłodszych dziewczynek w porównaniu z chłopcami w tym samym wieku. Podsumowanie i wnioski: (1) Rozwój kontroli posturalnej w teście mCTSIB ulega zakończeniu do trzynastego roku życia i przebiega w sposób nielinearny z okresem istotnej poprawy pomiędzy 6. a 8. rokiem życia; (2) W grupie dzieci najmłodszych stwierdzono istotnie lepsze parametry kontroli posturalnej u dziewczynek w porównaniu z chłopcami w tym samym wieku. Wydaje się więc zasadne przyjęcie odrębnych wartości normatywnych do oceny rozwoju kontroli posturalnej u najmłodszych dzieci.
PL
Wstęp: Obecnie coraz większą uwagę przywiązuje się na świecie do specjalistycznej rehabilitacji pacjentów z zawrotami głowy i zaburzeniami równowagi pochodzenia otolaryngologicznego. W Polsce wciąż istnieje niewiele instytucji, które oferują taką formę leczenia. Cel pracy: Celem pracy była ocena skuteczności ćwiczeń ruchowych stosowanych w terapii zawrotów głowy i zaburzeń równowagi wywołanych dysfunkcją układu przedsionkowego. Dodatkowe cele stanowiła analiza parametrów określających stabilność posturalną oraz zbadanie czy wiek ma wpływ na powstawanie kompensacji w układzie przedsionkowym. Materiał i metody: W badaniu udział wzięła wybrana losowo grupa 50 pacjentów (40 kobiet i 10 mężczyzn, w wieku 20-85 lat) leczonych w Instytucie Fizjologii i Patologii Słuchu w Warszawie z powodu zawrotów głowy i/lub zaburzeń równowagi. Badani wykonywali ćwiczenia dostosowane indywidualnie do stopnia progresji choroby przez okres 4-20 tygodni. W celu zbadania efektu rehabilitacji wykorzystano metodę komputerowej posturografii dynamicznej (test organizacji sensorycznej). Do opracowania statystycznego wyników zastosowano test znaków rangowanych Wilcoxona. Za istotną statystycznie przyjęto wartość p < 0,05. Wyniki: Ogólną poprawę stabilności stwierdzono u 90% pacjentów. W badanej grupie istotnie poprawiła się równowaga oraz zmniejszyły deficyty przedsionkowy, wzrokowy, somatosensoryczny oraz „wzrokozależność”. Nie stwierdzono istotnej różnicy pod względem efektów rehabilitacji pomiędzy badanymi grupami wiekowymi. Wnioski: 1) Specjalistyczna rehabilitacja ruchowa wpłynęła w badanej grupie na poprawę stabilności posturalnej niezależnie od wieku pacjentów; 2) Uzyskane wyniki stanowią podstawę do kontynuacji prospektywnych, randomizowanych badań na liczniejszych grupach pacjentów.
EN
Background: Vestibular rehabilitation has become popular and widely used in many countries in the management of patients with vertigo, dizziness and disequilibrium. In Poland there are still only a few institutions that offer such a form of treatment.Aim: To evaluate the effectiveness of physical exercises in the treatment of vertigo and balance disorders caused by vestibular dysfunction, to analyse the parameters defining postural stability and to determine whether age has an impact on the process of vestibular compensation. Material and methods: Participants of this study were 50 randomly chosen patients (40 women and 10 men, aged 20-85) treated for vertigo and balance disorders in the Institute of Physiology and Pathology of Hearing in Warsaw. The subjects completed an individually designed rehabilitation program for a period of 4 to20 weeks. In order to assess the effect of rehabilitation, computerized dynamic posturography (sensory organization test) was used. For the statistical analysis the Wilcoxon test was performed. Statistical significance was assumed at a level of 0.05.Results: Overall improvement in stability was observed in 90% of patients. The balance of participants significantly improved. The vestibular and visual deficits significantly decreased. There was no difference in the results between the age groups.Conclusion: 1) Vestibular rehabilitation had an influence on the improvement in postural stability of patients and age did not affect the results; 2) Our results are the basis for continuing prospective randomized research with a larger number of patients.
PL
Wprowadzenie: Równowaga jest niezwykle istotną komponentą codziennego funkcjonowania człowieka. Ocena balansu ciała u dzieci może być nie tylko narzędziem diagnostycznym, ale również źródłem informacji o dojrzewaniu układu równowagi, zróżnicowaniu pod względem wieku i płci, a także o czynnikach wpływających na równowagę i jej rozwój. W praktyce, utrzymywanie balansu ciała jest procesem dynamicznym, polegającym na „ciągłej utracie i odzyskiwaniu równowagi”. Według doniesień naukowych oprócz wieku oraz stanu psychosomatycznego na rozwój określonych możliwości i strategii sensomotorycznych ma wpływ również rodzaj uprawianej dyscypliny sportowej. Cel: Celem badań była ocena wybranych zmiennych równowagi w grupie dzieci i młodzieży o zróżnicowanym poziomie aktywności sportowej. Materiał i Metody: W badaniu uczestniczyło 64 dzieci i młodzieży w wieku od 10 do 13 lat. Grupę podzielono na: Grupę I (15 dziewcząt i 17 chłopców) regularnie aktywnych fizycznie, oraz Grupę II (17 dziewcząt i 15 chłopców) nie podejmujących żadnej aktywności fizycznej. U wszystkich uczestników wykonano ocenę stabilności posturalnej za pomocą platformy stabilometrycznej typu CQStab2P. Przeprowadzone zostały 4 próby dla każdego uczestnika: w staniu obunóż, na lewej i prawej kończynie oraz w staniu swobodnym z zadaniem dodatkowym. Analizowano następujące parametry: SP (ang. Sway Path – całkowita długość ścieżki statokinezjogramu), MA (ang. Mean Amplitude – średnia długość promienia) oraz MF (ang. Mean Frequency – średnia częstotliwość zmian położenia punktu CoP – rzutu środka ciężkości ciała (ang. center of pressure)). Wyniki: U większości badanych analizowane zmienne wykazywały statystycznie istotne rozbieżności od rozkładu normalnego – wyjątek stanowiły MA-P (na prawej kończynie dolnej) oraz MF-Z (w czasie stania obunóż z zadaniem dodatkowym). Analizując SP-L (na lewej kończynie dolnej), SP-O (w czasie stania obunóż), SP-Z, MA-O, MA-Z, zaobserwowano przewagę wyników niskich w badanej próbie (prawoskośność rozkładu) oraz wyraźne skoncentrowanie w okolicy średniej (leptokurtyczność rozkładów). W próbie stania na prawej kończynie dolnej, osoby zakwalifikowane do Grupy I (trenujące) uzyskiwały istotnie statystycznie wyższe wyniki SP niż osoby z Grupy II (nietrenujące). Podczas próby stania obunóż odnotowano długość MA jako istotnie statystycznie niższą, niż w pozostałych warunkach. Ponadto wskaźnik SA podczas próby stania na prawej kończynie dolnej był istotnie statystycznie wyższy w odniesieniu do długości promienia podczas stania na kończynie lewej. Osoby trenujące cechowały się wyższą średnią promienia w porównaniu do nietrenujących. Wnioski: Trening fizyczny wpływa pozytywnie na wyniki badania posturograficznego. Nietrenujące dziewczęta cechują się istotnie statystycznie niższym poziomem wskaźnika SP w porównaniu do chłopców nietrenujących i trenujących dziewcząt.
EN
Introduction: Balance is an extremely important component of everyday human functioning. Assessment of body balance in children can be not only a diagnostic tool, but also information about the maturation of the balance system, diversity in terms of age and sex, as well as factors affecting balance and its development. In practice, maintaining body balance is a dynamic process, consisting in "continuous loss and regaining balance". According to scientific reports, in addition to age, psychosomatic status, the development of specific sensory-motor capabilities and strategies is also influenced by the type of sport. Objective: The aim of the study was to assess balance in a group of children and adolescents with different levels of sports activity. Material and methods: The study comprised 64 children and adolescents aged 10 to 13. The group was divided into: Group 1 (15 girls and 17 boys) regularly physically active, and Group 2 (17 girls and 15 boys) not undertaking any physical activity. All participants were assessed regarding postural stability using a CQStab2P stabilometric platform. Four tests were carried out for each participant: standing on both feet, on the left and right limb, and free standing with an additional task. The following parameters were analysed: SP (Sway Path) MA (Mean Amplitude) and MF (Mean Frequency). Results: In the majority of cases, the variables indicated statistically significant differences from normal distribution – except for MA-R (on the right lower limb) and MF-T (standing on both feet with additional task). In the case of the SP-L indicators (on the left lower limb), SP-B (standing on both feet), SP-T, MA-B and MA-T, the advantage of low results was observed in the examined sample (distribution accuracy) and clear concentration near the average (leptocurticity of distribution). In the case of the trial to stand on the right lower limb, training subjects obtained statistically significantly higher SP results than those non-training. During the standing test, the length of MA was recorded as statistically significantly lower than in other conditions. In addition, the SA index, when trying to stand on the right lower limb, was statistically significantly higher in relation to the length of the radius when standing on the left limb. Training participants had a higher average radius compared to those not training. Conclusions: Physical training positively affects the results of posturographic examination. Non-training girls have a statistically significantly lower level of SP compared to boys not training and training girls.
PL
Kontrola postawy ciała jest przejawem bardzo precyzyjnej koordynacji nerwowo-mięśniowej wszystkich segmentów ciała, dzięki której człowiek utrzymuje równowagę w każdych warunkach. Postawę człowieka charakteryzuje pionowe ustawienie osi ciała względem małej płaszczyzny podparcia, co powoduje niestabilność posturalną. Dlatego stała regulacja postawy ciała przez system kontroli postawy zapewnia jej stabilność. Postawa ciała człowieka oraz jej stabilność ulegają modyfikacji wraz z rozwojem osobniczym, czyli podczas wzrostu, rozwoju, dojrzewania oraz starzenia się. Celem pracy jest ocena stabilności posturalnej dziewczą w wieku 8-22 lat na podstawie wielkości parametrów posturograficznych. Badania sprawności działania układu równowagi wykonano zestawem pomiarowym - Posturograf firmy Pro-Med. Badanie wykonano z kontrolą wzrokową i po zamknięciu oczu. Analizie poddano wielkość pola powierzchni stabilogramu, wskaźnik oscylacji COP oraz długość stabilogramu. Uzyskano zróżnicowany obraz stabilności postawy ciała w badanych grupach. Wzrost wielkości parametrów posturograficznych zaobserwowano u ośmiolatek, natomiast zmniejszenie u dziewcząt 15-16-letnich oraz 20-22-letnich. Tym samym wykazano istotnie słabszą stabilność postawy ciała w pozycji stojącej 8-letnich dziewczynek. Zbadano również udział płaszczyzny czołowej i strzałkowej w oscylacji COP. Analiza ta wykazała zróżnicowanie wskaźnika WCOP oraz normalizację wychwiań ciała podczas utrzymania równowagi w pozycji stojącej u kobiet 20-22-letnich. Posturograficzna ocena stabilności posturalnej dzieci, młodzieży i osób dorosłych (kobiet) wykazała w tych grupach wieku dynamikę zmian w procesie utrzymywania równowagi w pozycji stojącej.
EN
Posture control is a manifestation of very precise neuro-muscular coordination of all body segments which allows maintaining of body balance in any conditions. Body posture is characterized by the position of the vertical axis of the body in relation to the fulcrum which causes postural instability. Therefore permanent posture control by means of the posture control system is necessary to maintain stability. Body posture as well as its stability undergo modifications along with individual development, that is during growth, development, puberty and aging. The aim of the study was to evaluate postural stability of women aged 8-22 on the basis of posturographic parameters. The efficiency of the balance system was evaluated with the use of a measuring device - Pro-Med posturograph. The testing was carried out in women aged 8-22, divided into three age groups. The posturographic test was performed with open and closed eyes. The stabilogram surface area, oscillation index COP, as well as the length of the stabilogram were analysed. The achieved image of postural stability was diversified. An increase of posturographic parameters was noticed in 8 years old girls and a decrease in 15-16 years old girls and 20-22 years old women. Thus, significantly poorer postural stability in standing position was observed in the 8 year-olds. The role of the frontal and sagittal plane in COP oscillation was also examined. That analysis revealed diversity of WCOP index and normalisation of body sways while maintaining balance in standing position in 20-22 years old women. The posturographic evaluation of postural stability in children, youths and adults (women) revealed in those age groups the dynamics of changes in the process of maintaining balance while standing.
EN
Posturography is one of the objective methods of evaluating human balance. Human balance is the ability to maintain a vertical center of mass (COM) in the support area (base of support – BOS). COM in a homogeneous gravitational field coincides with the center of gravity (COG). The postural control system (PCS) maintains the COG projection in the support area and counteracts the external forces (gravity and inertia force) that destabilize the posture of the human body. Minimizing body deflection is controlled by the central nervous system (CNS). External stimuli are received through visual, atrial, proprioceptive and exteroceptive systems. The information is transmitted to the CNS, which, means of the feedback system, controls the motion system to minimize the risk of falls. The aim of this work is to present the types of posturography: static, dynamic, and follow-up posturography, their use in the objective diagnosis of imbalances, as a tool for rehabilitation and for monitoring the progress of treatment in Parkinson’s disease and patients after stroke.
PL
Posturografia jest jedną z obiektywnych metod służących do oceny układu równowagi człowieka. Równowaga człowieka to zdolność do utrzymywania pionowego rzutu środka masy ciała (center of mass – COM) w polu powierzchni podparcia (base of support – BOS). COM w jednorodnym polu grawitacyjnym pokrywa się z rzu-tem środka ciężkości ciała (center of gravity – COG). System kontroli postawy (postural control system – PCS) utrzymuje rzut COG w BOS oraz przeciwdziała siłom zewnętrznym (sile grawitacji i bezwładności), które wpły-wają destabilizująco na postawę ciała człowieka. Minimalizowanie wychwiań kontrolowane jest przez ośrodkowy układ nerwowy (central nervous system – CNS). Poprzez narządy przedsionkowy i wzroku oraz eksteroreceptory i proprioreceptory odbierane są bodźce zewnętrzne. Informacje o nich przekazywane są do CNS, który poprzez reakcje zwrotne steruje układem ruchu tak, by minimalizować ryzyko upadków. Celem pracy jest zaprezentowanie trzech typów badań posturograficznych: statycznego, dynamicznego i nadążnego, a także przedstawienie zastosowań posturografii do obiektywnej diagnostyki zaburzeń równowagi oraz jako metody służącej do rehabilitacji i monitorowania postępów terapii w chorobie Parkinsona oraz u osób po udarze mózgu.
EN
Introduction: Postural instability is important element of clinical presentation of patients with Parkinson disease. Objective of study was stabilometric evaluation of posture of patients with PD in comparison with healthy ones. Material and methods: 43 patients with PD and 46 healthy persons entered the study. TecnoBody platform was used for stabilometric assessment. Posture stability assessment was performed with and without patient’s sight control. Patients with PD were tested in “on” mode. Results: The results of open eyes test in patients with PD were: P-T speed 11,86 ± 12,5 m/s, P-B speed 8,49±7,4 m/s, perimeter 385,3±368,2mm, ellipse field 388,58 ±658,6mm2. Results obtained in the eyes closed test were: P-T speed 20,44±18 m/s, P-B speed 13,09±10,5 m/s, perimeter 637,21 ±530,9mm, ellipse field 756,16±888,7mm2. Results in healthy controls in open eyes test were: P-T speed 5,23±2 m/s, P-B speed 4,26±1,7 m/s, perimeter 176,67 ±66mm, ellipse field 100,23 ±71,1mm2. Fairly results obtained in eyes shut test were: P-T speed 10,28±4,4 m/s, P-B speed 5,91±3 m/s, perimeter 296,26 ±123,9mm, ellipse field 218 ±140,7mm2. Statistically significant differences (p<0,05) between groups in all four stabilometric parameters in both tests were recorded. Conclusions: 1. Increased deflection of body’s center of gravity in patients with PD causes imbalance which may be a reason of any falls. 2. Positive correlation was observed between age and perimeter values in control group in tests with eyes closed and opened. The correlation was not observed in tested group.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.